Σηκώνουν κουρνιαχτό για να κουκουλώσουν την ενιαία αντιλαϊκή επίθεση

ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Μπροστά στην κάλπη των βουλευτικών εκλογών, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ - και από κοντά όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα - ξαναζεσταίνουν και προσαρμόζουν τα ίδια κάλπικα διλήμματα, εντείνουν τους εκβιασμούς, επιχειρούν να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια στην περιβόητη λογική του τάχα «μικρότερου κακού», σε απατηλές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δυνάμεων που υπηρετούν και προωθούν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Και σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, όπως φάνηκε με το «καλημέρα» της νέας προεκλογικής περιόδου, κομβικό ρόλο σε αυτήν την επιχείρηση αποπροσανατολισμού και εγκλωβισμού του λαού θα διαδραματίσει ο κάλπικος καβγάς ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για το Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μιλούν τάχα για τη... «σύγκρουση δύο σχεδίων», επιχειρώντας να κρύψουν την πραγματικότητα, την αντιλαϊκή σκυταλοδρομία τους στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο, η οποία πετσοκόβει όλο και περισσότερο τα εργατικά δικαιώματα και την Κοινωνική Ασφάλιση, για να διασφαλίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ασφαλιστικό: Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει...

Χαρακτηριστικός είναι ο κουρνιαχτός που σήκωσαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ την περασμένη βδομάδα για το Ασφαλιστικό, με αφορμή τη συμμετοχή επιφανών στελεχών τους, μεταξύ των οποίων ο υφυπουργός Εργασίας, Τ. Πετρόπουλος, και ο αρμόδιος τομεάρχης της ΝΔ και πρώην υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, σε ημερίδα για τη διαφήμιση και την ενίσχυση της ιδιωτικής Ασφάλισης.

Εντός της ημερίδας και στις ομιλίες τους, βέβαια, δεν υπήρχε κανένας κουρνιαχτός: Στάζοντας μέλι και οι δυο τους για τη «σημασία και τη χρησιμότητα» της ιδιωτικής Ασφάλισης, δηλαδή για την κερδοσκοπική δράση των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος μιας τόσο κρίσιμης εργατικής - λαϊκής ανάγκης, επιβεβαίωσαν την προσήλωσή τους και την ταύτισή τους και σε αυτήν την προτεραιότητα του κεφαλαίου.
Εκτός της αίθουσας, βέβαια, ο αποπροσανατολισμός χτύπησε κόκκινο!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας σημαία τις θέσεις της ΝΔ για το σύστημα των «τριών πυλώνων», φωνάζει για «Ασφαλιστικό Πινοσέτ», που θα έρθει να καταστρέψει όσα «υπέροχα» έχτισε αυτός με τον νόμο Κατρούγκαλου, ο οποίος δήθεν εξασφάλισε ικανοποιητικές συντάξεις για τους συνταξιούχους και έδωσε σιγουριά στα γεράματά τους, ενώ με τη σωστή διαχείριση «πέτυχε» και την οικονομική βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού.

Τι δεν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Καταρχήν, ότι από τη στιγμή που ήρθε στην κυβέρνηση, εφάρμοσε όλες τις περικοπές στις συντάξεις που είχαν επιβάλει από το 2010 μέχρι και το 2015 οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Δεύτερον, ότι ο νόμος 4387 που νομοθέτησε το 2016, γνωστός και ως «νόμος - λαιμητόμος», αποτελεί αντιγραφή του νόμου 3863/2010 που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, είναι βγαλμένος από την ίδια αντιασφαλιστική μήτρα, αποτελεί συνέχεια όλων των προηγούμενων ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση, εξειδικεύει στα ελληνικά δεδομένα τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ και παράλληλα προετοιμάζει το έδαφος για τα επόμενα χτυπήματα - για αυτά δηλαδή για τα οποία ανοιχτά μιλάει η ΝΔ, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει ξανά το χρίσμα του κεφαλαίου για τη διακυβέρνηση. Το καλύτερο λίπασμα για την παραπέρα προέλαση των συστημάτων ιδιωτικής Ασφάλισης είναι η κατακόρυφη μείωση συντάξεων και παροχών που φέρνει ο νόμος Κατρούγκαλου!
Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι η ίδια η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, σε δήλωσή της, μέσα στον προπαγανδιστικό της οίστρο να αντιπαρατεθεί στη ΝΔ, ομολόγησε πως «το σύστημα των τριών πυλώνων υπάρχει εδώ και χρόνια στη χώρα μας»!

Πόση λοιπόν πολιτική υποκρισία, όταν ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει για την ενίσχυση του αντιασφαλιστικού πλαισίου... Τον πρώτο πυλώνα (κύριες συντάξεις), με τις αλλεπάλληλες περικοπές ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, τον έφεραν σε επίπεδα πτωχοκομείου. Στον δεύτερο πυλώνα (επικουρική σύνταξη) η ΝΔ ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε και τη λεγόμενη «νοητή κεφαλαιοποίηση» και τη «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» που οδήγησαν σε παραπέρα περικοπές. Οσον αφορά τον τρίτο πυλώνα (επαγγελματικά ταμεία), είναι η αντιασφαλιστική επίθεση διαρκείας αυτή που του δίνει πεδίο για να αναπτυχθεί, ήταν τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αυτά που πρωτοστάτησαν μαζί με άλλους εργατοπατέρες σε διάφορους κλάδους στη δημιουργία τους...

Στο πλαίσιο της ίδιας αντιπαράθεσης, απαντώντας υποτίθεται και στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρα, η υπουργός Εργασίας δήλωσε χαρακτηριστικά: «Σας θυμίζω ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη στη χώρα, ως ποσοστό του ΑΕΠ, μετά την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που κάναμε, την ανάπτυξη που σημειώνει η ελληνική οικονομία και την ορθή διαχείριση με τον ΕΦΚΑ, βρίσκεται πολύ κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Σύμφωνα δε με τις αναλογιστικές μελέτες, που είναι δημόσιες, πέραν της βιωσιμότητας που αποδεικνύεται για το ασφαλιστικό σύστημα μέχρι το 2060, η συνταξιοδοτική δαπάνη θα είναι ακριβώς στον ευρωπαϊκό μέσο όρο το 2024».

Τι σημαίνουν όμως τα παραπάνω που ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως «ορθή διαχείριση» και προσέγγιση του «ευρωπαϊκού μέσου όρου»; Σημαίνουν την κατακόρυφη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης, δηλαδή την παραπέρα περικοπή των συντάξεων τα επόμενα χρόνια και την αντίστοιχη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς τον ΕΦΚΑ. Συγκεκριμένα, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του νόμου Κατρούγκαλου, η συνταξιοδοτική δαπάνη μειώνεται από το 17,3% του ΑΕΠ το 2016 σε 13,4% έως το 2020 και σε μόλις 10,6% του ΑΕΠ τις επόμενες δεκαετίες και μάλιστα με αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων. Οσον αφορά την κρατική χρηματοδότηση των συντάξεων, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί ότι «από το 2025 και μετά, η κρατική χρηματοδότηση θα καλύπτει μόνο την εθνική σύνταξη (4,8% του ΑΕΠ) και δεν θα είναι απαραίτητη πρόσθετη χρηματοδότηση...», ενώ «οι εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών (σ.σ. που προκύπτουν πάλι από τη δουλειά των εργαζομένων) θα αντιπροσωπεύουν σχεδόν όλες τις εισφορές του συστήματος από το 2026 και μετά».

Αυτό είναι το... «διαφορετικό σχέδιο» του ΣΥΡΙΖΑ για το Ασφαλιστικό: Η συνέχιση και εμβάθυνση της αντιασφαλιστικής επίθεσης των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η προετοιμασία του εδάφους για τα επόμενα χτυπήματα. Είναι τόσο... «διαφορετική» η αντιασφαλιστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, που η ΝΔ υποχρεώνεται να πλειοδοτήσει σε ακόμα πιο αντιδραστικές κορόνες, απογυμνωμένες από τις διάφορες «φιλολαϊκές» φιοριτούρες που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, σε αυτόν το διαγκωνισμό για το ποιος θα αναλάβει τη συνέχεια της επίθεσης για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Η ενιαία αντιλαϊκή πολιτική οπλίζει την εργοδοσία

Το ίδιο αποπροσανατολιστικό γαϊτανάκι στήθηκε και για τα Εργασιακά, με αφορμή αυτήν τη φορά τα αντεργατικά σχέδια της Τράπεζας Πειραιώς για απόσχιση κλάδων και μείωση προσωπικού της, με 1.200 εργαζόμενους να κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους και τα δικαιώματά τους.

Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ισχυρίστηκαν και εδώ ότι με το εκλογικό αποτέλεσμα «άνοιξε στις τράπεζες η όρεξη για απολύσεις»... Μόνο που αυτό που ανοίγει την όρεξη στους τραπεζίτες, συνολικά στους επιχειρηματικούς ομίλους, για απολύσεις, χτύπημα δικαιωμάτων και μισθών, είναι η αντεργατική πολιτική στο σύνολό της, το τεράστιο αντεργατικό οπλοστάσιο που εξασφάλισαν όλα αυτά τα χρόνια στην εργοδοσία οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Ακόμα και στο συγκεκριμένο παράδειγμα, η αλήθεια είναι ότι, στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το προσωπικό των τραπεζών μειώθηκε κατά χιλιάδες τραπεζοϋπαλλήλους και με κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ενώ «πλάτες» και στην τρέχουσα μεθόδευση της Τράπεζας Πειραιώς κάνει η σημερινή κυβέρνηση, πότε σπέρνοντας εφησυχασμό και πότε παίζοντας τον Πόντιο Πιλάτο...

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, από τον Γενάρη του 2016 έως τον Ιούνη του 2018, δηλαδή μέσα σε 2,5 χρόνια που στην κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ο αριθμός των τραπεζοϋπαλλήλων μειώθηκε κατά 7.000 και σε ποσοστό κατά 15,1%, όπως και η μισθολογική δαπάνη των τραπεζών κατά 12,8%. Συνολικά, την περίοδο 2011 - 2017, επί κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε αντεργατικά, η απασχόληση στις τράπεζες μειώθηκε κατά 20.800 εργαζόμενους, μέσα από διάφορους τρόπους («εθελούσιες» απολύσεις, συμπτύξεις τμημάτων, μεταφορές σε άλλες εταιρείες κ.ο.κ.). Για να μη θυμίσουμε τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, που κατ' εντολή του Δικαστηρίου της ΕΕ απελευθέρωσε πλήρως τις ομαδικές απολύσεις, πάνω και από τα ισχύοντα όρια για τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους...

Μόνη απάντηση η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ

Οποια πτυχή της εργασιακής ζούγκλας, συνολικά της αντιλαϊκής επίθεσης, κι αν εξετάσει κανείς, επιβεβαιώνεται ότι όχι μόνο δεν υπάρχει καμία... «σύγκρουση σχεδίων» μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά ότι ο ένας συνεχίζει την αντιλαϊκή επίθεση από εκεί που σταμάτησε ο προηγούμενος, προετοιμάζοντας παράλληλα το έδαφος για τα επόμενα χτυπήματα από τους διαδόχους του.

Απέναντι σε αυτό το ενιαίο αντιλαϊκό σχέδιο στέκεται μόνο η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, ο αγώνας για να μπαίνουν εμπόδια στην επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κομμάτων του, η πάλη για να περάσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός στην αντεπίθεση, διεκδικώντας πραγματική ικανοποίηση των τεράστιων απωλειών τους, ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Αυτή είναι η σύγκρουση που ανοίγει δρόμο για τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο, αυτή είναι η προοπτική που πρέπει να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και του λαού, να βγει ενισχυμένη μέσα και από την εκλογική μάχη στις 7 Ιούλη.

Γ. Ζαχ.