Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τις ΗΠΑ

               Ένας και πλέον στους τρεις νέους Αμερικανούς 

βλέπουν θετικά τον κομμουνισμό και το μαρξισμό

Πολλά έχουν γραφτεί για τους λεγόμενους millenials, δηλαδή τους νέους από 23 έως 38 και το ναρκισισμό τους, την αποστροφή τους από την πολιτική και άλλα σε παρόμοιους τόνους. Φαίνεται όμως πως η απολιτικοποίηση δεν είναι ένα συνολικό φαινόμενο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ηλικιακή αυτή κατηγορία στις ΗΠΑ και μάλιστα ότι σε έναν απροσδόκητο βαθμό οι αναζητήσεις τους περιλαμβάνουν και έντονο ενδιαφέρον για τη μαρξιστική και
κομμουνιστική ιδεολογία, ενάντια στη συστηματική αντικομμουνιστική προπαγάνδα που βιώνουν εξ απαλών ονύχων.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την ετήσια έρευνα του Ιδρύματος Μνήμης Θυμάτων του Κομμουνισμού, μιας οργάνωσης που έχει προφανώς ως διακηρυγμένο στόχο τη δυσφήμιση του κομμουνισμού, με κύριο όχημα το ιδεολόγημα των δύο άκρων. Δεν είναι τυχαίος ο τόνος πανικού που συνοδεύει τις διαπιστώσεις της έρευνας για το 2019, σε ό,τι αφορά κυρίως τις ηλικίες 23 – 38, αλλά ως ένα βαθμό και εκείνες της λεγόμενης “Generation Z”, δηλαδή εφήβων και νέων ενηλίκων από 16 ως 22 ετών. Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με μια τάση συντηρητικοποίησης που καταγράφεται στην αμερικανική κοινωνία, οι νέοι δείχνουν ολοένα και περισσότερο να αντιλαμβάνονται όχι μόνο τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά και να φλερτάρουν με εναλλακτικές που κυριολεκτικά “μοιράζουν εγκεφαλικά” στους αρτηριοσκληρωτικούς κατ’ επάγγελμα αντικομμουνιστές του εν λόγω Ιδρύματος.

Έτσι λοιπόν, ένα εντυπωσιακό 36% των millenials βλέπει θετικά τον κομμουνισμό, ποσοστό αυξημένο κατά 8% σε σχέση με πέρσι, ενώ 35% έχουν καλή γνώμη για το μαρξισμό, αύξηση 6% σε σχέση με το 2018. Αντίστοιχα, μειωμένη είναι η αποδοχή του καπιταλιστικού συστήματος σε όλο το ηλικιακό φάσμα 18 ως 38, με μόλις τους μισούς ερωτηθέντες να έχουν θετική άποψη για το συγκεκριμένο σύστημα, με τα ποσοστά να ανεβαίνουν ως και 77% στις ηλικίες άνω των 74, που αφενός έχουν βιώσει τη “χρυσή” μεταπολεμική εποχή του καπιταλισμού, αφετέρου έχουν εντονότερα αντικομμουνιστικές ιδέες λόγω της ψυχροπολεμικής προπαγάνδας που έζησαν σε όλη της τη διάρκεια. Ενδιαφέρον πάντως παρουσιάζει ότι σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, η εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού δεν έχει περάσει πλήρως στις συνειδήσεις των Αμερικανών, με 41% συνολικά να θεωρεί ως πιο βίαιο σύστημα το φασισμό έναντι 29% που θεωρούν το μαρξισμό ή το σοσιαλισμό ως πιο βίαιο. Παρομοίως, φαίνεται πως ούτε τα τερατώδη παραμύθια για 100 εκ. νεκρούς του κομμουνισμού πείθουν την πλειονότητα των Αμερικανών (ενδεικτικό βέβαια και για το κατευθυνόμενο του ερωτήματος περί νεκρών του κομμουνισμού, είναι ότι οι απαντήσεις ξεκινούν με μίνιμουμ το 1 εκ. θύματα), ούτε το αφήγημα περί ευθύνης του συμφώνου Μολότοφ Ρίμπεντροπ για το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο πρόσφατα υπενθυμίζουμε ενέκρινε και η ΕΕ με το γνωστό κατάπτυστο ψήφισμα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία 27% των νέων 23-38 και 21% από 16 ως 22 θεωρούν το τείχος του Βερολίνου ως μορφή προστασίας έναντι της επέκτασης του ΝΑΤΟ, ενώ διψήφια είναι και τα ποσοστά των νέων σε αυτό το ηλικακό φάσμα (10% ως 15%) που θεωρούν ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν υπήρχε ακόμα ΕΣΣΔ. Αλλά και σε μια σειρά κοινωνικά ζητήματα, όπως την παροχή εργασίας από το κράτος σε όσους έχουν ανάγκη, τη δωρεάν εκπαίδευση, την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, οι νέοι εμφανίζονται σημαντικά δεκτικότεροι από τις προηγούμενες γενιές. Επιπλέον, εμφανίζονται κατά 70% διατεθειμένοι να ψηφίσουν κάποιο “σοσιαλιστή” υποψήφιο, κάτι το οποίο βέβαια για τα αμερικανικά δεδομένα μεταφράζεται απλώς σε στήριξη πως την αριστερή πτέρυγα των δημοκρατικών. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι συνολικά για τους Αμερικανούς, ανεξάρτητα από ηλικία, ως μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη εμφανίζεται ο πρόεδρος τους Ντόναλντ Τραμπ (27%) έναντι τόσο του δαιμονοποιημένου ηγέτη της ΛΔΚ Κιμ Γιονγκ Ουν, αλλά και του Βλαντιμίρ Πούτιν, του Κινέζου ηγέτη Ζι Γινπίνγκ, ενώ απολύτως στο κενό μοιάζει να πέφτει η προπαγάνδα περί αιμοσταγούς δικτάτορα Νικολάς Μαδούρο, με μόλις 5% των ερωτηθέντων να τον θεωρούν απειλή για την ειρήνη.

Θορυβημένος ο Μάριον Σμιθ, εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος, μίλησε για “ιστορική αμνησία” σχετικά με τους “κινδύνους του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού”, καλώντας σε “διπλασιασμό της προσπάθειας να εκπαιδευτεί η νέα γενιά για τους κινδύνους των κομμουνιστικών καθεστώτων και τους κινδύνους του σοσιαλισμού σήμερα”. Η άρχουσα τάξη και τα θινκ τανς της δεν κρύβουν καθόλου ούτε την ανησυχία τους, ούτε τις προθέσεις τους. Στόχος η συνείδηση της νέας γενιάς, που ανδρώθηκε σε μια εποχή της μεγαλύτερης μεταπολεμικά καπιταλιστικής κρίσης, η οποία στην πραγματικότητα ποτέ δεν ξεπεράστηκε στο βαθμό που συνέβαινε στο παρελθόν, εγκυμονώντας νέο κύκλο ύφεσης στο κοντινό μέλλον. Η σπουδή τους με κάθε τρόπο, θεσμικό, πολιτικό, εκπαιδευτικό και μιντιακό, να αμαυρώσουν τη μοναδική εναλλακτική σε αυτό το αδιέξοδο για τις νεολαίας και τους λαούς έχει κυρίως προληπτικό χαρακτήρα, πατώντας όμως σε μια αυξανόμενη πραγματική διάθεση για αναζήτηση λύσεων έξω από την πεπατημένη. Σε κάθε περίπτωση, η Ιστορία όχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά ίσα που έχει συλλαβίσει τις πρώτες τις λέξεις, λέξεις που οι απανταχού εκμεταλλευτές τρέμουν και μόνο στο άκουσμα τους.

Κατιούσα