Σημαδεύουμε σωστά με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον

Δεν πάει πολύς καιρός που σε συζήτηση για την πορεία του τουριστικού κλάδου και την κατάσταση των εργαζομένων στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας εκτιμούσαμε: «...δεν είναι κλάδος ατρόμητος ούτε ανεπηρέαστος από εξελίξεις τόσο εγχώριες όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο (...) η πορεία στον κλάδο κάθε χρόνο επηρεάζεται από γεγονότα και σίγουρα η πορεία του είναι δεμένη με την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας».

Οι τελευταίες εξελίξεις με αφορμή την πανδημία επιβεβαιώνουν την παραπάνω εκτίμηση και φέρνουν στο προσκήνιο για ακόμα μια φορά ότι είτε σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης είτε σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης, το κεφάλαιο στον Τουρισμό κάνει προσπάθεια να μεγιστοποιήσει τα κέρδη ή να ελαχιστοποιήσει τη ζημιά, εις βάρος των χιλιάδων εργαζομένων του κλάδου.

Τα προηγούμενα χρόνια στην περιοχή μας οι μεγαλοξενοδόχοι «μπούκωσαν» από τα κέρδη διαφημίζοντας τις πρωτιές της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας σε επισκεψιμότητα, τις αφίξεις στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» που συνεχώς αυξάνονταν.

Τώρα, με τις τελευταίες εξελίξεις και σαν έτοιμοι από καιρό, επιδίδονται σε ένα όργιο αντεργατικών μεθοδεύσεων στους χώρους δουλειάς. Το κράτος τούς κάνει ακόμα και τη «χάρη» να κλείσουν υποχρεωτικά τα εποχικά, αλλά και τα ξενοδοχεία 12μηνης λειτουργίας, για να μην πληρώσουν ρήτρες σε ξένους πράκτορες, να αποποιηθούν την ευθύνη για το τι θα γίνει με τους χιλιάδες εργαζόμενους. Δεν αμφισβητούμε το συγκεκριμένο μέτρο πρόληψης, αλλά δε θα δεχτούμε να μείνουν οικογένειες χωρίς εισόδημα, ούτε να χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Οι εργαζόμενοι πλήρωσαν την κρίση

Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες χρειάζεται να κοιτάμε μακριά... Τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων, που εξαγγέλλει κάθε τόσο η κυβέρνηση, είναι μέτρα για το πετσόκομμα των εργασιακών δικαιωμάτων, μέτρα που αυξάνουν την εκμετάλλευση και ήρθαν για να μείνουν. Με καθαρό μυαλό να σκεφτούμε πώς θα μας βρει η επόμενη μέρα της πανδημίας.

Πληρώσαμε την καπιταλιστική κρίση, στα χρόνια της οποίας ξεχαρβαλώθηκαν οι εργασιακές σχέσεις, οι μισθοί «έπιασαν πάτο», εργασιακά δικαιώματα πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων για «να βάλουμε όλοι πλάτη», «να βγούμε από την κρίση».

«Να δώσουμε ώθηση στην ατμομηχανή της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας», έλεγαν χαρακτηριστικά. «Ανάπτυξη, δουλειές και πλούτος για τις τουριστικές περιοχές»... Αυτά έλεγαν τότε. Και η καπιταλιστική ανάπτυξη ήρθε...

Πάτησε ακριβώς στα κουτσουρεμένα εργασιακά δικαιώματα, στη σκλαβιά της πρακτικής άσκησης, στις 14 «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις που διαμορφώθηκαν, στις ΣΣΕ που εφαρμόζονταν σε ξενοδοχεία μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Και όλα αυτά για να μετράνε κέρδη και υπερκέρδη οι επιχειρηματίες του κλάδου.

Αυτή η ανάπτυξη, και εδώ στην περιοχή, στηρίχτηκε σημαντικά από δημάρχους και περιφερειάρχες με κονδύλια, διαφημιστικές καμπάνιες κ.λπ. «(...) όραμά μας είναι να καταστεί η Κεντρική Μακεδονία παγκοσμίως γνωστή ως τουριστικός προορισμός 365 μέρες τον χρόνο...», δήλωνε χαρακτηριστικά ο περιφερειάρχης. Η ανάπτυξη μάλιστα στον κλάδο δεν άργησε ...μια μέρα, αλλά ήρθε ένα χρόνο νωρίτερα σε σχέση με τους υπόλοιπους κλάδους.

«Βάζουμε όλοι πλάτη για να συνεχιστεί η καλή πορεία του κλάδου», έλεγαν. Ενδεικτικά να πούμε ότι η Περιφέρεια κατέχει την τρίτη θέση πανελλαδικά στο τουριστικό μέγεθος, ενώ τα έσοδα από τον εισερχόμενο τουρισμό κάθε χρόνο αυξάνονται. Από το 2010 μέχρι και το 2018 οι αφίξεις διπλασιάστηκαν. Τα ρεκόρ κερδών, φυσικά, δεν συνοδεύτηκαν από ρεκόρ αυξήσεων σε μισθούς, ούτε από μόνιμη και σταθερή δουλειά στον κλάδο.

Δεν θα μας φορτώσουν τα σπασμένα της επιδημίας

Μέχρι και την υποχρεωτική αναστολή λειτουργίας στα ξενοδοχεία, είχαν γίνει εκατοντάδες απολύσεις σε χώρους δουλειάς, επιβολή εκ περιτροπής εργασίας, αναγκαστικές άδειες.

Τώρα οι εργαζόμενοι καλούνται να ζήσουν με 800 ευρώ για ενάμιση μήνα και ένα πλήρως αβέβαιο μέλλον στον κλάδο, ενώ παντού συναντάμε ένα μεγάλο ερώτημα: Τι θα γίνει μετά; Ηδη συνάδελφοι που είχαν κλείσει δουλειά για τη σεζόν παίρνουν μηνύματα ότι δεν θα τους χρειαστούν... Αλήθεια, τι θα γίνει με αυτούς τους εργαζόμενους που δεν δικαιούνται ούτε αυτό το επίδομα, ενώ το ταμείο ανεργίας λήγει ή έχει ήδη λήξει;

Τα μέτρα - δωράκια στην εργοδοσία για μονομερή επιβολή εκ περιτροπής εργασίας, αναστολή συμβάσεων κ.λπ. δεν αφορούν μόνο την έκτακτη κατάσταση, ήρθαν για να μείνουν. Εξάλλου, έχει ενδιαφέρον το στοιχείο που εκτιμούσαν και οι ίδιοι οι ξενοδόχοι ότι είμαστε πίσω ως χώρα στις ελαστικές σχέσεις εργασίας σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ (η Ελλάδα είναι στο μισό του μέσου όρου των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στην ΕΕ).

Να λοιπόν τώρα η ευκαιρία για να προχωρήσει ο νέος γύρος επίθεσης σε εργασιακές σχέσεις, μισθούς, δικαιώματα. Η επίθεση στους εργαζόμενους θα συνεχιστεί για να ανακάμψει πάλι ο κλάδος, γιατί όπως θα μας πουν για άλλη μια φορά, «πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη».

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσαν και θα συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη της ενημέρωσης, της διεκδίκησης για μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, για να διασφαλιστούν θέσεις εργασίας, μισθοί, δικαιώματα.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση δεν πρέπει να σιγήσουμε. Οι κλειστοί χώροι δεν πρέπει να αποτελέσουν αφορμή για να κλειστεί ο καθένας στο καβούκι του. Μπορεί να μένουμε σπίτι, όμως μένουμε δυνατοί, δυναμώνουμε τη φωνή μας και διεκδικούμε. Κανένας να μη μείνει μόνος του, να δυναμώσει σε αυτές τις συνθήκες η αλληλεγγύη. Με κάθε πρόσφορο μέσο να φτάσει αυτό το μήνυμα σε εργαζόμενους που αγωνιούν, που αναρωτιούνται πώς θα εξελιχθεί αυτή η κατάσταση.

Δυνατοί και οργανωμένοι για την επόμενη μέρα

Πάνω απ' όλα η επόμενη μέρα θα πρέπει να μας βρει οργανωμένους και έτοιμους απέναντι στον νέο γύρο επίθεσης που εξαπολύει η εργοδοσία. Καμία εμπιστοσύνη στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που και στην περιοχή μας όλο το προηγούμενο διάστημα έβαλε πλάτη να περάσουν οι αντεργατικές μεθοδεύσεις, καλλιεργούσε τη λογική ότι ο τουρισμός είναι «εθνική υπόθεση» και ότι όλοι πρέπει να συμβάλουμε.

Εξάλλου, και με τις τελευταίες εξελίξεις δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εργαζομένων που απευθύνθηκαν στις ταξικές δυνάμεις για τις εξελίξεις που υπάρχουν σε μια σειρά από ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης, και αυτό είναι σημαντική παρακαταθήκη.

Πέρα από όλα τα άλλα, οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν: Αυτό το σύστημα που λέγεται καπιταλισμός, μας αφήνει ανυπεράσπιστους μέσα στην ανασφάλεια, στις πλημμύρες, τις πυρκαγιές, τις αρρώστιες. Δεν έχει πάρει κανένα μέτρο πρόληψης για την υγεία των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Αυτό που βγαίνει επομένως στο προσκήνιο και με την τωρινή κατάσταση, είναι ότι μονόδρομος για τη σωτηρία του λαού είναι ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες, ποιοτική, υψηλού επιπέδου, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία.

Είναι ακόμα πιο ώριμο σήμερα να συζητάμε για ριζικές ανατροπές στην οικονομία και την κοινωνία, για το σοσιαλισμό. Γιατί αν δε βγει από τη μέση ο βραχνάς του κέρδους, όλες οι ανάγκες των εργαζομένων, είτε αφορούν την υγεία, την εργασία, την Παιδεία, θα μπαίνουν στο ζύγι «κόστος - όφελος», όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα. Σε αυτόν τον δρόμο περπατάμε όλα αυτά τα χρόνια, έτσι φτάσαμε ως εδώ.

Μένουμε δυνατοί στο παρόν για να να φωτίσουμε το μέλλον, που βρίσκεται έξω από τα τείχη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, στην κοινωνία όπου κουμάντο κάνουν οι παραγωγοί του πλούτου και όχι τα παράσιτα που ζουν και πλουτίζουν με το δικό μας ιδρώτα.

Στέλλα ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΚΗ
Μέλος του Τομεακού Γραφείου Εμπορίου - Υπηρεσιών της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ