«Γυμνό» και με σοβαρές ελλείψεις στο δεύτερο κύμα της πανδημίας

Από την αρχή της πανδημίας, η κυβέρνηση κλιμακώνει με θράσος την προσπάθειά της να δημιουργήσει μια πλαστή εικόνα για την κατάσταση του δημόσιου συστήματος Υγείας. Ηδη βρισκόμαστε στο δεύτερο κύμα της πανδημίας και το άμεσο μέλλον προμηνύεται πολύ δύσκολο για το λαό, μιας και όλους αυτούς τους μήνες η κυβέρνηση δεν πήρε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, το οποίο και πριν από την πανδημία αγκομαχούσε να τα βγάλει πέρα. Και η τραγική ειρωνεία είναι ότι τώρα, που τα κρούσματα σε γιατρούς και νοσηλευτές αυξάνονται διαρκώς, η κυβέρνηση δεν τους παρέχει ούτε τα βασικά μέσα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ), ενώ τα τεστ γίνονται με το σταγονόμετρο.

Στον «αυτόματο» της κυβερνητικής προπαγάνδας και ενώ ο αριθμός των κρουσμάτων αυξάνεται, ο υφυπουργός Υγείας Β. Κοντοζαμάνης, μιλώντας στους δημοσιογράφους την περασμένη Τρίτη, χωρίς καμιά συστολή ισχυρίστηκε ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι πανέτοιμο και ενισχυμένο!

Μεταξύ άλλων είπε:

• «Από τον Μάρτιο έως και σήμερα ολοκληρώσαμε περισσότερες από 6.000 προσλήψεις υγειονομικών».
• «Ολοι οι εργαζόμενοι στις δομές Υγείας της χώρας έχουν στη διάθεσή τους τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας, σε πλήρη επάρκεια. Οι ανάγκες του προσωπικού και των ασθενών καλύπτονται πλήρως».
• «Οι οδηγίες μας είναι σαφείς. Οποιος επιστρέφει από την καλοκαιρινή του άδεια θα πρέπει να κάνει μοριακό έλεγχο για τη διάγνωση του κορονοϊού».
• Υπάρχει επάρκεια Μονάδων Εντατικής Φροντίδας και θα φτιαχτούν κι άλλες.
• Θα αυξήσουν τον αριθμό των νοσοκομείων αναφοράς.
• «Αξιοποιούμε τις δυνατότητες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ως σημείο πρώτης επαφής για τον πολίτη με συμπτώματα από τον ιό Covid-19, όπως το κάναμε την περίοδο της πανδημίας. Με τον τρόπο αυτό πετυχαίνουμε την αποσυμφόρηση της νοσηλευτικής κίνησης στα νοσοκομεία».
• «Τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία, τα απογευματινά ραντεβού, η ολοήμερη λειτουργία, τα προγραμματισμένα χειρουργεία, πραγματοποιούνται κανονικά». «Ειδικά για τις ευπαθείς ομάδες ασθενών, όπως οι ογκολογικοί ασθενείς, δρομολογούμε μέτρα για τη διασφάλιση των απαραίτητων εξετάσεων και θεραπειών τους χωρίς εμπόδια και επιπλέον αναμονές».

Ας δούμε όμως αναλυτικά για καθένα από τα παραπάνω τι ισχύει και ποια είναι η πραγματικότητα.

Προσωπικό και ελλείψεις

1ον: Στο δημόσιο σύστημα Υγείας, όπου βρίσκονται σε έλλειψη ακόμα και τα σεντόνια, οι κενές οργανικές θέσεις είναι πάνω από 30.000. Συγκρίνοντας τον Ιούνη του 2020 με τον Ιούνη του 2013 (όπου δεν υπάρχει πανδημία), το μόνιμο υγειονομικό προσωπικό έχει μειωθεί κατά 14%. Οι 6.000 προσλήψεις είναι προσλήψεις συμβασιούχων και έχουν ημερομηνία λήξης, αποτελούν «σταγόνα στον ωκεανό». Το γεγονός ότι ο υφυπουργός τις επικαλείται για να «αποδείξει» ότι το σύστημα Υγείας είναι έτοιμο δείχνει πως η κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν χρειάζεται να καλυφθούν 24.000 μόνιμες θέσεις που αυτή τη στιγμή είναι κενές και ότι οι υπόλοιπες μπορούν να αναπληρωθούν από συμβασιούχους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο υφυπουργός Υγείας έχει δηλώσει πως «δεν χρειάστηκαν τελικά», αναφερόμενος σε προσλήψεις 400 συμβασιούχων γιατρών μέσα στην πανδημία, δείχνοντας έτσι τι θεωρεί «επαρκές» και τι όχι.

Από την άλλη, είναι αμφίβολο αν έχουν γίνει στο σύνολό τους ακόμα κι αυτές οι 6.000 προσλήψεις συμβασιούχων, καθώς η κυβέρνηση αρέσκεται να πετά νούμερα και «ό,τι κάτσει». Χαρακτηριστικό είναι πως μία μέρα μετά, ο υπουργός Β. Κικίλιας ανέβασε τις προσλήψεις συμβασιούχων σε 6.500!

Από το Φλεβάρη εκκρεμούν οι προσλήψεις περίπου 1.000 μόνιμων γιατρών, που συνέχεια «γίνονται». Εχουν γίνει μόλις 175 προσλήψεις μόνιμων γιατρών στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, το Δεκέμβρη του 2019, τις οποίες αρχικά είχε προσπαθήσει να ακυρώσει η κυβέρνηση της ΝΔ και τις έκανε μόνο ύστερα από τις αντιδράσεις της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ).

Προστασία των υγειονομικών

2ον: Στον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι έχει πάρει μέτρα για την προστασία των υγειονομικών αρκεί να αναφέρουμε πως πριν από λίγες μέρες έκλεισε για διαδικασία απολύμανσης η Α' Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ (νοσηλεύει επιβεβαιωμένα κρούσματα), καθώς εμφανίστηκαν 14 επιβεβαιωμένα κρούσματα μεταξύ του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Ακόμα, τουλάχιστον 9 επιβεβαιωμένα κρούσματα εμφανίστηκαν στο προσωπικό του Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου», από τα οποία μόνο το ένα αφορούσε εργαζόμενο που γύρισε από άδεια. Ακόμα και τώρα ορισμένα από τα ΜΑΠ δίνονται με το σταγονόμετρο.

Η δήλωση ότι γίνονται υποχρεωτικά τεστ στο υγειονομικό προσωπικό που γυρνάει από άδεια διαψεύδεται από τις οδηγίες των Υγειονομικών Περιφερειών, που μιλάνε για συμπλήρωση ερωτηματολογίων από τα οποία κρίνεται αν θα γίνει το τεστ, ενώ υπάρχουν καταγγελίες για υγειονομικούς που ζητάνε να γίνει το τεστ και δεν τους το κάνουν. Εδώ όμως η ουσία είναι πως ο βασικός χώρος έκθεσης των υγειονομικών είναι ο χώρος δουλειάς και όχι ο χώρος διακοπών. Γι' αυτό, το μέτρο της διενέργειας τεστ για όσους επιστρέφουν από άδεια δεν αρκεί αν δεν συνδυάζεται με τη διενέργεια μαζικών, επαναλαμβανόμενων τεστ σε όλο το υγειονομικό προσωπικό, σε όλες τις δομές Υγείας και Πρόνοιας, όπως και σε άλλους κρίσιμους τομείς.

Μονάδες Εντατικής Θεραπείας

3ον: Οι ελλείψεις σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ανέρχονται σε χιλιάδες και η κυβέρνηση «μετρά με τα δάχτυλα» την όποια αύξησή τους, που δεν συνοδεύεται από το αναγκαίο προσωπικό για να λειτουργήσουν. Δημιουργεί μια πλασματική εικόνα αύξησης, συμπεριλαμβάνοντας στον συνολικό αριθμό και κλίνες ιδιωτικών νοσοκομείων, ενώ θέτουν ως στόχο «μέχρι το τέλος του 2020 να έχουμε πιάσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των περίπου 1.200 κλινών ΜΕΘ». Ομως ο ευρωπαϊκός μέσος όρος δεν φτάνει για να καλύψει ούτε το 50% των πραγματικών αναγκών. Οι οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι ότι οι κλίνες ΜΕΘ πρέπει να αποτελούν το 10% των ανεπτυγμένων κλινών, που για την Ελλάδα σημαίνει ότι πρέπει να έχει 3.500 κλίνες ΜΕΘ.

Εξοπλισμός και νοσοκομεία αναφοράς

4ον: Τα νοσοκομεία αναφοράς μπορεί να αυξάνονται στα χαρτιά, αλλά στην πράξη δεν έχουν τη δυνατότητα να τηρήσουν στοιχειώδεις προϋποθέσεις νοσηλείας των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων. Το ίδιο ισχύει για τα νοσοκομεία που νοσηλεύουν ύποπτα κρούσματα. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα γίνονται λάστιχο λόγω των ελλείψεων σε προσωπικό, υποδομές και υλικά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι μετακινήσεις προσωπικού από το ένα τμήμα στο άλλο, μοριακών αναλυτών από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, όπως έγινε με το Νοσοκομείο της Σύρου, κ.ο.κ., σε μια προσπάθεια να καλύψουν τα κενά.

Ακόμα, ενδεικτικό είναι το μπάχαλο που έχουν δημιουργήσει οι αντιφατικές και ασαφείς οδηγίες του υπουργείου Υγείας για το ποιος νοσηλεύει τα επιβεβαιωμένα κρούσματα (μόνο τα νοσοκομεία αναφοράς ή και αυτά που νοσηλεύουν ύποπτα κρούσματα).

ΠΦΥ και νοσοκομεία μίας ασθένειας

5ον: Είναι προκλητική η θέση ότι αξιοποιούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), η οποία βρίσκεται σε κατάσταση ένδειας. Ενδεικτική είναι η κατάσταση στην Αττική, όπου σε 3,7 εκατομμύρια κατοίκους αντιστοιχούν 17 Κέντρα Υγείας και μόλις 369 γιατροί.

6ον: Το «όλα γίνονται κανονικά» ανήκει στη σφαίρα του φανταστικού, καθώς η κυβέρνηση έχει μετατρέψει τα νοσοκομεία σε δομές Υγείας μίας ασθένειας, βάζοντας σε κίνδυνο ασθενείς με χρόνια νοσήματα, αναβάλλοντας χειρουργεία, καθυστερώντας θεραπείες κ.λπ.

Ο πραγματικός ένοχος

Τα παραπάνω δείχνουν ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι αθωράκιστο και ότι η κυβέρνηση στο χρόνο που κερδήθηκε δεν έκανε τίποτα για να το ενισχύσει. Αντιθέτως έκανε πολλά βήματα, και με νομοθετικές πρωτοβουλίες, στο κομμάτι της σταδιακής μετατροπής των δημόσιων νοσοκομείων σε επιχειρήσεις.

Η ανάδειξη των τεράστιων ελλείψεων στο δημόσιο σύστημα Υγείας φωτίζει τον πραγματικό ένοχο. Ξεμπροστιάζονται οι κάθε λογής απολογητές του καπιταλισμού, που όχι μόνο αφήνουν στο απυρόβλητο αλλά εξυμνούν τον βασικό ένοχο των προβλημάτων στο σύστημα Υγείας: Την κυριαρχία των νόμων της αγοράς, των νόμων που θέλουν την υγεία και την ασθένεια πεδίο κερδοφορίας, επενδύσεων και ανταγωνισμού, που αντιμετωπίζουν τις δημόσιες δαπάνες για την Υγεία ως περιττό, αντιαναπτυξιακό κόστος, την κυριαρχία της λογικής που θέλει την υγεία και τις υπηρεσίες Υγείας εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό που θα διασφαλίζεται σε όλους ισότιμα με βάση τις ανάγκες.

Η υπόθεση της προστασίας της ζωής και της υγείας των εργαζομένων και του λαού περνά μέσα από τη δική τους πάλη για άμεση κρατική χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των κλάδων, κάλυψη όλων των αναγκών σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, την άμεση λήψη μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Χ. Μ