Γιόζεφ Μένγκελε*, ο Γερμανός γιατρός των Ναζί, ο ενορχηστρωτής του Ολοκαυτώματος στο στρατόπεδο εξόντωσης Άουσβιτς Μπιρκενάου. Ο διαβόητος για τα ειδεχθή κι αποτρόπαια πειράματα που έκανε σε ανθρώπους οδηγώντας τους σε μαρτυρικό θάνατο. Έτσι, έμεινε στην ιστορία ως «Ο Άγγελος τους θανάτου».
Γεννημένος στο Γκέντζμουργκ της Βαυαρίας το 1911, ήταν ο μεγαλύτερος γιος οικογένειας βιομηχάνων. Μόλις είκοσι ετών γίνεται μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης Stahlhelm. Σπούδασε Ιατρική και Ανθρωπολογία στο Μόναχο, τη Βόννη και τη Βιέννη. Μετά από δύο διδακτορικές διατριβές έκανε έρευνες στο Ινστιτούτο Κληρονομικότητας και Φυλετικής Υγιεινής στη Φρανκφούρτη. Το καλοκαίρι του 1940 παρουσιάζεται εθελοντικά στα SS και το 1943 τραυματίζεται στη Σοβιετική Ένωση. Ο τραυματισμός του τον καθιστά ανίκανο να μετάσχει πια στην πρώτη γραμμή και 3 μήνες αργότερα, με εντολή του Χίμλερ, τοποθετείται στο Άουσβιτς – Μπιρκενάου.
Εκεί άρχισε την κυρίως δράση του, μια σειρά από αλγεινές «ιατρικές» έρευνες πουχαράχτηκαν βαθιά στη συνείδηση της ανθρωπότητας.
Στεκόταν καθημερινάστο σημείο που τα τρένα εκφόρτωναν τους αιχμαλώτους απ όλη την Ευρώπη. Φορώντας μια άψογα ραμμένη στολή και καλογυαλισμένες μπότες, κρατούσε ένα δερμάτινο ραβδί με το οποίο διαχώριζε τους άρτι αφιχθέντες μελλοθάνατους σε δύο σειρές. Το περίπου 70% το έστελνε στην αριστερή λωρίδα και το υπόλοιπο περίπου 30% σε μια σειρά στα δεξιά. Οι πρώτοι, οι ηλικιωμένοι, οι ασθενείς, οι έγκυες γυναίκες, οδηγούνταν κατευθείαν στους θαλάμους αερίων. Οι υπόλοιποι οι δυνατοί και υγιείς προορίζονταν για εργάτες ή αποτελούσαν τα πειραματόζωα στο ερευνητικό του πεδίο. Θάνατος προς τα αριστερά, θάνατος προς τα δεξιά. Τις δυο σειρές διαχώριζε μόνο ο χρόνος και ο τρόπος με τον οποίο θα πέθαιναν. Κι αυτό το αποφάσιζε ο Μένγκελε.
Εφαρμόζοντας τρομακτικά περάματα έθεσε τα θύματά του σε θαλάμους πίεσης δοκιμάζοντας τις αντοχές τους, τα κατάψυξεμετρώντας τη θερμοκρασία τους μέχρι να πεθάνουν, τα υπέβαλε σε απανωτές μεταμοσχεύσεις, τα ακρωτηρίασε, τα ευνούχισε. Για να μπορέσει να εκτελέσει τις νεκροψίες και να διαπιστώσει τα αποτελέσματα των πειραμάτων του, σκότωνε τα θύματα με ενέσεις φαινόλης. Προσπαθώντας να φτιάξει την Άρια φυλή που τόσο επιθυμούσε ο Χίτλερ, επιχείρησε να αλλάξει το χρώμα του δέρματός τους, να αλλάξει τη μορφολογία τους, να ψηλώσει τα άκρατους. Έκανε ενέσεις με χημικές ουσίες στα μάτια, ακόμα και παιδιών, προσπαθώντας να αλλάξει το χρώμα των ματιών τους.Τελικά, είτε τυφλώνονταν, είτε πέθαιναν έχοντας φρικτούς πόνους.
Οι δίδυμοι, καθώς και άτομα που έπασχαν από νανισμό, αποτελούσαν γι αυτόν την υποδειγματική έκφραση της ανωμαλίας, αφού έχοντας στα χέρια του δύο πανομοιότυπους οργανισμούς και ομοιάζουσα ψυχοσύνθεση διεξήγαγε ταυτόχρονα ιατρικά και ψυχολογικά πειράματα. Εφαρμόζοντας ένα πείραμα στον ένα αδερφό παρακολουθούσε τις ψυχολογικές επιπτώσεις στον άλλο.
Υπέβαλε σε πειραματικές χειρουργικές επεμβάσεις παιδιά χωρίς αναισθησία. Μετάγγιζε αίμα από το ένα δίδυμο αδερφό στον άλλο, μετρούσε την αντοχή τους στην απομόνωση. Μόλυνε τα παιδιά – πειραματόζωά του, με θανατηφόρα μικρόβια, όπως ο βάκιλος του Κοχ, η φυματίωση ή με βακτηρίδια του τύφου, παρατηρώντας την αντίδραση κάθε οργανισμού. Έκανε επεμβάσεις αλλαγής φύλου, αφαίρεσης οργάνων και άκρων. Από τα 3.000 δίδυμα που αποτέλεσαν το ερευνητικό πεδίο του Μένκγελε, κατάφεραν να επιζήσουν μόνο τα 200. Παιδιά Αθίγγανων προκαλούσαν το ενδιαφέρον του, αφού προσπαθούσε μέσω συγκριτικών πειραμάτων να θεμελιώσει τις φυλετικές του θεωρίες.
«Ο Μένγκελε ενδιαφερόταν περισσότερο για τον Τίμπι. Δεν είμαι βέβαιος γιατί, ίσως επειδή ήταν μεγαλύτερος. Η πρώτη επέμβαση που του έκανε στην σπονδυλική στήλη τον άφησε τελείως παράλυτο. Στη συνέχεια του αφαίρεσε τα γεννητικά του όργανα. Μετά την τέταρτη επέμβαση δεν ξαναείδα τον Τίμπι. Πως αισθανόμουν; Δεν υπάρχουν λόγια. Μου σκότωσαν τον πατέρα, τη μητέρα, τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια μου και τώρα είχαν διαμελίσει και τον δίδυμο αδερφό μου» (Μαρτυρία επιζήσαντος πειραματόζωου του Μένγκελε η οποία φυλάσσεται στο Μουσείο Children of Auschwitz Nazi Deadly Laboratoty Experiments Survivors)
Στις 17 Ιανουαρίου, μόλις 10 μέρες πριν την απελευθέρωση του Στρατοπέδου, ο Μένγκελε κατέφυγε στο στρατόπεδο Γκρος – Ρόζεν. Στις 6 Φεβρουαρίου κρύφτηκε σε μια μονάδα της Βέρμαχτ η οποία λίγοαργότερα παραδόθηκε στους Αμερικανούς και κρατήθηκε σε στρατόπεδο κοντά στο Σαουεντστάιν. Τρεις μήνες μετά αφέθηκε ελεύθερος αφού ως τότε κανείς δε γνώριζε ποιος ήταν ο «Άγγελος του Θανάτου».
Το 1949 διέφυγε στη ΛατινικήΑμερική όπου θα ζήσει ως το τέλος της δεκαετίας του ‘50. Μετά την σύλληψη του Άντολφ Άιχμαν, του αρχιτέκτονα του Ολοκαυτώματος, θα καταφύγει στο Σάο Πάολο.
Πέθανε σαν σήμερα, στις 7 Φεβρουαρίου 1979, στη Βερτιόγκα της Βραζιλίας. Πνίγηκε, αφού όπως εικάζεται, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο καθώς κολυμπούσε. Ο τάφος του ανακαλύφθηκε το 1985 από Γερμανούς, Αμερικανούς και Ισραηλινούς ερευνητές. Τα αποτελέσματα της εξέτασης DNΑ επιβεβαίωσαν πως πράγματι πρόκειται για τον Μένγκελε.
Έζησε καταζητούμενος και αμετανόητος, όπως προκύπτει από το ημερολόγιο που κρατούσε τα τελευταία χρόνια της ζωή του. Ως την τελευταία στιγμή συνέχιζε να υποστηρίζει όσα πίστευαν οι Ναζί. Γράφει χαρακτηριστικά: «Το πραγματικό πρόβλημα είναι να προσδιοριστεί το πότε μια ανθρώπινη ζωή είναι άξια για να υπάρχει και το πότε πρέπει να εξαλειφθεί».
Δυστυχώς, ένα αυστηρό πέπλο μυστικότητας στα πειράματα επέτρεψε στον Μένγκελε να κάνει τη δουλειά του πιο αποτελεσματικά. Η έκταση της φρικιαστικής δουλειάς του δεν έγινε ποτέ γνωστή. Φρόντισε να φορτώσει τα αρχεία του σε δύο φορτηγά και να τα στείλει στον Dr. VonVerschuer στο Ινστιτούτο KaiserWilhelm, ο οποίος τα κατέστρεψε μετά την απελευθέρωση του Άουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό. Τυχόν εναπομείναντα σημειώματα που έφερε ο Μένγκελε κατά τη διαφυγή του στη Νότια Αμερική δεν βρέθηκαν ποτέ. Οι μαρτυρίες όσων επέζησαν αποτελούν την μοναδική πηγή του απολύτως απεχθούς έργου του προς την ανθρώπινη φύση. Το μόνο βέβαιο είναι πως η ιδιότητα «γιατρός» στην περίπτωσή του συνιστά ύβρη καθώς η ύπαρξή του μετουσιώνει το φρικώδες και το τρομακτικό. Το πέρασμά του στη ζωή ταυτίστηκε με το απόλυτο κακό, με τον απλησίαστο στην ανθρώπινη λογική Ναζισμό στην πιο αποτρόπαια μορφή του. Οποιαδήποτε τιμωρία του Μένγκελε μετά το Άουζβιτς, θα ήταν μικρή αφού οδήγησε σε φρικτό θάνατο 400.000 ανθρώπους.
Σύνταξη – επιμέλεια: Ρούλα Καραγιάννη
Με πληροφορίες από: dw.com, cnn.gr, www.auschwitz.dk/eva.htm
* Γεννήθηκε στις 16 Μάρτη 1911
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου