Κύριε Κουτσούμπα, η πανδημία παραμένει παρούσα. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση αποφάσισε ένα μικρό «άνοιγμα» της οικονομίας, ενώ προετοιμάζεται και για την τουριστική σεζόν. Πως βλέπετε αυτές τις κινήσεις; Θεωρείτε ότι αυτά τα μέτρα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση;
Η πανδημία παραμένει παρούσα, όμως η κυβερνητική και κρατική ευθύνη για την ανάσχεσή της είναι απούσα! Τα λύκεια άνοιξαν με μοναδικό μέτρο προστασίας την αυτοδιάγνωση μαθητών και εκπαιδευτικών, ενώ όλα τα σχολεία θα μπορούσαν να είναι ανοιχτά με λιγότερους μαθητές στις τάξεις, προσλήψεις εκπαιδευτικών, επαναλαμβανόμενα τεστ από το ΕΟΔΥ και με προτεραιότητα στους εμβολιασμούς των εκπαιδευτικών. Το ίδιο ισχύει και με το άνοιγμα του λιανεμπόριου και των άλλων δραστηριοτήτων, όπου και δω το “μπαλάκι” της αυτοδιάγνωσης πετιέται στους ίδιους τους εργαζόμενους.
Αν το άνοιγμα του Τουρισμού προετοιμάζεται, όπως λένε, με τα γνωστά “πρωτόκολλα – λάστιχο”, τα οποία είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των αεροπορικών εταιρειών, των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων, τότε καταλαβαίνει κανείς τι έχει να συμβεί. Όσο για το “πιστοποιητικό εμβολιασμού”, που ανεμίζει η κυβέρνηση, της θυμίζουμε ότι αυτό προστατεύει βασικά τον εμβολιαζόμενο και όχι τους υπόλοιπους.
Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε: Η αντιμετώπιση της πανδημίας δεν μπορεί να γίνει χωρίς κρατική επιδημιολογική καταγραφή και επίβλεψη, χωρίς μέτρα προστασίας και ελέγχους στους χώρους δουλειάς, ιδιαίτερα στα μεγάλα εργοστάσια, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, με τα οποία μετακινούνται χιλιάδες εργαζόμενοι. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς μαζικό πρόγραμμα εμβολιασμού με πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα εμβόλια, χωρίς θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας και επίταξη του ιδιωτικού τομέα για να βρεθούν οι ΜΕΘ που λείπουν και να σωθούν ανθρώπινες ζωές.
Πριν από μερικές ημέρες ακούσαμε τον πρωθυπουργό να υπερασπίζεται μπροστά στη κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που ετοιμάζει το υπουργείο Εργασίας, εν μέσω πανδημίας. Πως απαντάει το ΚΚΕ σε αυτή τη κυβερνητική πρωτοβουλία;
Μάλιστα ήταν τέτοια η πρεμούρα του πρωθυπουργού να υπερασπιστεί το νέο αντεργατικό έκτρωμα, που έφτασε στο σημείο να πει “πως ικανοποιείται ένα πάγιο αίτημα του ΚΚΕ αφού θα εξισώνεται η αποζημίωση απόλυσης για τους εργατοτεχνίτες με εκείνη των υπολοίπων υπαλλήλων”. Δεν γνωρίζει ο πρωθυπουργός πως οι αποζημιώσεις έχουν μειωθεί στο μισό, ενώ οι νόμοι για την απελευθέρωση των απολύσεων έχουν λύσει τα χέρια στην εργοδοσία ώστε να πληρώνει ακόμα μικρότερες αποζημιώσεις; Το γνωρίζει και το παραγνωρίζει, αλλά επιστρατεύει φτηνά κόλπα για να νομιμοποιήσει τις ανατροπές του αιώνα στα εργασιακά.
Η γενίκευση των νέων μορφών εκμετάλλευσης και της ευελιξίας, η φθηνότερη εργατική δύναμη, η επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, δεν είναι ιδεοληψίες της ΝΔ και του νεοφιλελευθερισμού, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι στρατηγική της ΕΕ, οι όροι για να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Και ο νόμος για τα εργασιακά είναι το νέο προαπαιτούμενο που συνοδεύει το υπερμνημόνιο, το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης.
Αν για τον καπιταλισμό και τις κυβερνήσεις του είναι πρόοδος η κατάργηση του 8ωρου και η καθιέρωση του 10ωρου, η πλήρης απελευθέρωση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και η απογείωση των υπερωριών, για τους εργαζόμενους είναι οπισθοδρόμηση. Γι’ αυτήν την οπισθοδρόμηση ευθύνη έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβέρνηση συνέβαλε στη γενίκευση της “ευελιξίας”, νομοθέτησε τη 12ωρη δουλειά στους νοσοκομειακούς γιατρούς, διατήρησε τη μείωση της αμοιβής των υπερωριών, επέβαλε δουλειά 32 Κυριακές το χρόνο και άλλα πολλά!
Το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους, τα νέα παιδιά που μπορεί να μην έχουν γνωρίσει τις κατακτήσεις των προηγούμενων γενιών, γνωρίζουν όμως, ζουν από πρώτο χέρι, την εκμετάλλευση ακόμα κι αν αυτή παρουσιάζεται ως εκσυγχρονισμός. Η απεργία της Πρωτομαγιάς, στις 6 Μάη, μπορεί να είναι η πρώτη δυναμική απάντηση.
Θα ήθελα να περάσουμε λίγο στα ελληνοτουρκικά και να μου πείτε πως βλέπετε την όλη κινητικότητα που αναπτύσσεται ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα, μετά και την επίσκεψη Δένδια στην Τουρκία. Την ίδια στιγμή, βέβαια, που υπάρχουν διεργασίες και για το Κυπριακό…
Η πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού εξωτερικών στην Τουρκία και τα όσα ακολούθησαν των συναντήσεών του, αποδεικνύουν πως στο τραπέζι του διαλόγου βρίσκονται όλα τα θέματα, όλα όσα η αστική τάξη της γειτονικής χώρας επιμένει να θέτει ως απαράδεκτες διεκδικήσεις. Από την αμφισβήτηση της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών, την αποστρατικοποίησή τους, το χαρακτηρισμό της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης -όπως προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης- ως τουρκικής, μέχρι το προσφυγικό το οποίο η Τουρκία παζαρεύει με την ΕΕ.
Πέρα βέβαια από όσα λέγονται “ανοιχτά”, μπροστά στις κάμερες, ανάμεσα στους δύο συμμάχους του ΝΑΤΟ, σημασία έχουν κι αυτά που λέγονται στα “κλειστά”, πίσω από τις κάμερες. Εκεί όπου εξελίσσεται ένα αναβαθμισμένο “παζάρι” ανάμεσα στις αστικές τάξεις των δύο χωρών, με μεσολαβητές τους Αμερικάνους, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στο έδαφος των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή, στους οποίους συμμετέχουν ενεργά και οι δύο κυβερνήσεις. Μέσα απ’ αυτό το “παζάρι” προετοιμάζεται ο επώδυνος συμβιβασμός για τη συνεκμετάλλευση στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο και τα νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, εξελίξεις που θα αποβούν σε βάρος όλων των λαών της περιοχής.
Θετικές για το λαό μας εξελίξεις μπορούν να προκύψουν μόνο αν δυναμώσει την πάλη του για τη μη αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν, το ξήλωμα των αμερικάνικων βάσεων από την Ελλάδα και την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, με τον ίδιο να κάνει κουμάντο στο τόπο του.
Πόσο πιθανό θεωρείτε το να υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα; Είναι σωστή η αίσθηση που έχουμε από το ρεπορτάζ, ότι το ΚΚΕ επιδιώκει να έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους που αισθάνονται αριστεροί, αλλά βρίσκονται «άστεγοι» πολιτικά;
Για τις πολιτικές εξελίξεις δεν αποκλείεται τίποτα. Ας μείνουμε όμως σε όσα τώρα συμβαίνουν, στο γεγονός δηλαδή ότι η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης -παρά την μεταξύ τους αντιπαράθεση- έχουν κάνει σαφές το κοινό έδαφος που μοιράζονται. Αυτό για παράδειγμα εκφράζεται όταν όλοι, πλην ΚΚΕ, χαιρετίζουν το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ ή στηρίζουν την εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Αυτή τη στρατηγική σύμπλευση -παρά τις διαφορές στην τακτική, το ύφος, το στυλ- μαρτυρά και ο μεγάλος αριθμός κυβερνητικών νομοσχεδίων της ΝΔ που έχει ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ κ.ά.
Το ΚΚΕ απλώνει το χέρι σε κάθε εργαζόμενο, μικρό επαγγελματία, αυτοαπασχολούμενο, νέο και νέα και ασφαλώς σε ανθρώπους που νοιώθουν και είναι αριστεροί, που είχαν εγκλωβιστεί στις ψεύτικες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και ψάχνουν τρόπο να δράσουν, μη αντέχοντας ούτε τα κηρύγματα περί “μορατόριουμ με την κυβέρνηση”, ούτε την επανάληψη -με άλλους όρους- του ίδιου δρόμου, που αθωώνοντας την ΕΕ, το κεφάλαιο και τη στρατηγική του, οδήγησε στην απογοήτευση και την επικράτηση του ΤΙΝΑ. Τους λέμε ότι τους περιμένει μια θέση στις μαζικές διεργασίες των εργατικών σωματείων, των επιτροπών αγώνα, των φορέων του εργατικού - λαϊκού κινήματος, μια θέση δίπλα στο ΚΚΕ στο δρόμο της αγωνιστικής αντιπαράθεσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου, της ΕΕ και της κυβέρνησης. Γιατί τελικά τη διέξοδο για το λαό δεν μπορεί να τη φωτίσει κάποια συναλλαγή σε επίπεδο κορυφών, τέτοιες δοκιμάστηκαν και απέτυχαν παταγωδώς, αλλά η ενίσχυση της μεγάλης, κοινωνικής συμμαχίας που θα στοχεύει τον κοινό αντίπαλο: Το κεφάλαιο και την ΕΕ, την εξουσία και τα κόμματα που τους υπηρετούν, για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού. Εκεί ήδη συναντιόμαστε με χιλιάδες ανθρώπους, που τώρα ακούνε πιο προσεκτικά το ΚΚΕ, προσεγγίζουν και δρουν μαζί με το Κόμμα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου