22/12/42: Απεργία πραγματοποιείται στην Αθήνα και τον Πειραιά

Απεργία πραγματοποιείται στην Αθήνα και τον Πειραιά. Πάνω από 40.000 λαού διαδηλώνουν με συνθήματα «ψωμί», «συσσίτια», «κάτω η τρομοκρατία».  

 

Στις σφοδρές συγκρούσεις με τις δυνάμεις κατοχής ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά δίνει τον πρώτο νεκρό των διαδηλώσεων, τον κομμουνιστή φοιτητή Μήτσο Κωνσταντινίδη.

 

 "Εδώ δολοφονήθηκε στην διαδήλωση της 22/12/42 ο φοιτητής Μήτσος Κωνσταντινίδης–Μισήστε – Εκδικηθείτε τους φασίστες": Σαν σήμερα, 22 Δεκέμβρη 1942 εν μέσω φασιστικής Κατοχής πραγματοποιείται στην Αθήνα και τον Πειραιά απεργία με συμμετοχή πάνω από 40.000 εργατών και υπαλλήλων, ύστερα από κάλεσμα ΕΑΜ-ΚΚΕ και του ΕΑΜ-Νέων που διαδηλώνουν με συνθήματα "ψωμί", "συσσίτια", "κάτω η τρομοκρατία".

 

Η δωσιλογική κυβέρνηση του φιλοναζιστή Λογοθετόπουλου μόλις είχε αναλάβει καθήκοντά και είχε διορίσει "υφυπουργό Εργασίας" τον φασίστα εργατοπατέρα Νικόλαο Καλύβα, υποστηρικτή της δικτατορίας του Μεταξά, που από το 1941 είχε τοποθετηθεί γενικός γραμματέας της κατοχικής "ΓΣΕΕ".

 

Πριν από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο υπάρχει ένα μπλόκο Ελλήνων αστυνομικών και Ιταλών μελανοχιτώνων, που υποχωρεί μπροστά στους αποφασισμένους διαδηλωτές.

Λίγο πιο κάτω, μπροστά στο Μουσείο, γίνεται η πρώτη σύγκρουση. Οι διαδηλωτές, πετώντας πέτρες και τούβλα στις ένοπλες κατοχικές δυνάμεις, καταφέρνουν να προχωρήσουν. Φτάνουν στο υπουργείο εργασίας (Μπουμπουλίνας –Τοσίτσα). Εκεί βρίσκεται μεγάλη δύναμη Ιταλών φασιστών και αστυνομίας του Έβερτ για να αποτρέψει την είσοδο των διαδηλωτών.

 

Ο δωσίλογος Καλύβας,βλέποντας τους αποφασισμένους αγωνιστές, πανικοβάλλεται και διαφεύγει από την πίσω πόρτα.

 

Οι άοπλοι διαδηλωτές κοιτάζουν στα μάτια τους ένοπλους Ιταλούς και Ελληνες συνεργάτες τους και προχωρούν αποφασιστικά. Οι Ιταλοί με αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες πέφτουν πάνω στο πλήθος για να το διαλύσουν. 

 

 

Ο 21χρονος κομμουνιστής Μήτσος Κωνσταντινίδης, φοιτητής Νομικής, στέλεχος της ΟΚΝΕ, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Φωνάζει "πιαστείτε χέρι με χέρι να μην αφήσουμε τους φασίστες να προχωρήσουν".

 

Εκείνη τη στιγμή ένας Ιταλός μελανοχίτωνας που βρισκόταν πάνω σ’ ένα τζιπ τον πυροβολεί. Η σφαίρα βρήκε τον Κωνσταντινίδη ψηλά στον ώμο και βγήκε απ’ το μέρος της καρδιάς. Τον μετέφεραν σε ένα διπλανό σπίτι όπου ξεψύχησε μετά απο απο λίγο. Είναι ο πρώτος νεκρός διαδηλωτής, που έπεφτε στους μεγάλους αγώνες του λαού στα μαύρα, ματωμένα χρόνια της τετράχρονης φασιστικής Κατοχής.

 

Το ίδιο βράδυ (22 Δεκέμβρη) νεολαίοι της ΟΚΝΕ και του ΕΑΜ Νέων κατέβασαν τις πινακίδες της οδού Ζαΐμη και στη θέση τους μπήκε η επιγραφή: Οδός Μήτσου Κωνσταντινίδη.

Από τους τραυματίες στη συνέχεια θα υποκύψει επίσης ο Γεώργιος Φίλης (Βασίλης), φοιτητής της Ιατρικής και καθοδηγητικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Νεολαίας του πανεπιστημίου.

 

Τελικά, θα γίνουν δεκτά μια σειρά αιτήματα των απεργών.

 

 Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος