«Οι μόνοι γίγαντες στον κόσμο οι λαοί» αναφέρει ένας από τους στίχους του αντιπολεμικού τραγουδιού σε στίχους και μουσική του Πάνου Μπούσαλη υπό τον τίτλο «Πόλεμος».
Οι στίχοι:
Οι βόμβες στο κεφάλι μου χορεύουν
Είμαι Σύριος , Γιουγκοσλάβος , είμαι Ουκρανός
Οι σκύλοι του πολέμου πάλι αγριεύουν
Και γκρίζος όπου κι αν κοιτάξω ουρανός
--
Τριγύρω ο κλοιός συνέχεια στενεύει
Απόψε θα πλαγιάσω μέσα στο μετρό
Και θα ξυπνήσω σ έναν κόσμο που πιστεύει
Με πόλεμο πως σταματάς τον πόλεμο
--
Το Κίεβο θα πέσει , πέφτει η Υεμένη
Το Βελιγράδι πέφτει, πέφτει η Δαμασκός
Στη Λευκωσία η σειρήνα δεν σωπαίνει
Και στην Παλμύρα τώρα σκόνη και αχός
--
Τα σύνορα χαράζουνε οι σταυροφόροι
Εφιάλτες έχω ακόμα από το Βιετνάμ
Τα πτώματα δεν τα προφταίνουν οι αχθοφόροι
Και κάπου δίπλα πάλι ακούγεται το μπαμ
--
Τα σύνορα χαράζουνε οι αριστοκράτες
Το Γράμμο βομβαρδίζουνε ξανά Ναπάλμ
Στη γη μας ταξιδεύουμε λαθρεπιβάτες
Μα στάσου πάλι ακούω ένα μεγάλο μπαμ
--
Κι ως πότε θα διαλέγουμε με ποιους τυράννους
θα πάμε στη φωτιά και στην καταστροφή;
Βγάλ' τους την μπρίζα κι όπως είναι δες τους, νάνους
Κι οι μόνοι γίγαντες στον κόσμο οι λαοί
--
Οι μόνοι γίγαντες στον κόσμο οι λαοί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου