ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Αποσπάσματα από την ομιλία του Γιάννη Γκιόκα, βουλευτή του ΚΚΕ, στη συζήτηση της τροπολογίας, που ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη, με «υπέρ» από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και «παρών» από τον ΣΥΡΙΖΑ
Η επίμαχη τροπολογία έρχεται να αντιμετωπίσει - δήθεν - τις παραφυάδες της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής, όμως ανοίγει πάρα πολύ επικίνδυνους δρόμους.
Μια τροπολογία βέβαια για την οποία δεν θα χρειαζόταν καν να συζητάμε αν είχε ολοκληρωθεί η δίκη της Χρυσής Αυγής και αν είχαν εκδοθεί αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος των στελεχών της, με όλες τις παρεπόμενες έννομες συνέπειες που αυτές οι καταδίκες θα είχαν σε επίπεδο πολιτικών δικαιωμάτων.
Ομως, η δίκη της Χρυσής Αυγής προχωράει εδώ και χρόνια με ρυθμούς χελώνας, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων - και της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον βολεύει πολιτικά να υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα και στο όνομα της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής να υπηρετούνται άλλου είδους σκοπιμότητες, όπως γίνεται και με τη σημερινή τροπολογία.
Τι επιδιώκει αυτή η τροπολογία, ανεξάρτητα από νομικά και συνταγματικά ζητήματα; Επιδιώκει να ανοίξει μία γενική συζήτηση περί κομμάτων που εξυπηρετούν ή που δεν εξυπηρετούν την «εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος» και να μπουν πρόσθετα κριτήρια ελέγχου από τον Αρειο Πάγο - σε κάθε εκλογική αναμέτρηση - με απαράδεκτες γενικεύσεις, που μπορούν δυνητικά να στεγάσουν την ανιστόρητη θεωρία των «δύο άκρων» και την ποινικοποίηση του ριζοσπαστισμού, η οποία είναι επίσημη πολιτική και κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Αυτές οι επικίνδυνες γενικεύσεις αφορούν τόσο τον έλεγχο για έναν απεριόριστο αριθμό αδικημάτων που αν υπάρχουν στο πρόσωπο ενός υποψηφίου ή μέλους διοικούσας επιτροπής κ.λπ. ενοχοποιείται ένα ολόκληρο κόμμα, όσο και τον έλεγχο σε σχέση με την εσωτερική οργάνωση και λειτουργία των κομμάτων, την ηγεσία, τα μέλη και ούτω καθεξής.
Αυτοί οι κίνδυνοι και αυτές οι γενικεύσεις υπάρχουν τόσο στην κυβερνητική τροπολογία όσο και στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ που δημοσιεύθηκε. Δύο προτάσεις, που μπορεί να εκκινούν από διαφορετική αφετηρία, καταλήγουν όμως στο ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα.
Τι λέει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; «Δεν μας ενδιαφέρουν οι ιδεολογίες. Μας ενδιαφέρουν οι καταδίκες και τα αδικήματα».
Τι συγκαλύπτει αυτή η θέση σε ό,τι αφορά τη Χρυσή Αυγή; Συγκαλύπτει ότι η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής απέρρεε ευθέως από τον ναζιστικό της χαρακτήρα, ότι είναι εγκληματική οργάνωση γιατί είναι ναζιστική οργάνωση. Κι αυτό δεν είναι εκτίμηση του ΚΚΕ. Αυτή είναι η απόφαση του ίδιου του δικαστηρίου που καταδίκασε σε πρώτο βαθμό τα στελέχη και τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
Πού οδηγεί αυτή η θέση; Σε αυτό που επισημάνθηκε πριν: Να στεγαστεί η θεωρία των «δύο άκρων», με την επίκληση δεκάδων αδικημάτων του ποινικού κώδικα, πολλά από τα οποία φωτογραφίζουν ευθέως τη δράση, τους αγώνες, την πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Και για να μη θεωρητικολογούμε, ας δούμε κι ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, συνδικαλιστής: Εχει φορτωθεί με διώξεις στην πλάτη του τον μισό ποινικό κώδικα. Για ποιο λόγο; Γιατί έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα εναντίον των πλειστηριασμών λαϊκών κατοικιών και σέρνεται στα δικαστήρια με διώξεις που αφορούν πολλά ποινικά αδικήματα, με βάση τον ποινικό κώδικα και της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ και την ποινικοποίηση της δράσης εναντίον των πλειστηριασμών.
Αύριο, μεθαύριο ο συγκεκριμένος - εμείς βέβαια παλεύουμε και ελπίζουμε να μη γίνει αυτό - μπορεί να έχει καταδίκες και όχι μόνο σε βάρος του, οι οποίες θα λαμβάνονται τυχόν υπόψιν για να κριθεί αν το κόμμα στο οποίο ανήκει ο συγκεκριμένος ή ο οποιοσδήποτε - το παράδειγμα ήταν τυχαίο - υπηρετεί ή όχι την εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Και μη μας πείτε ότι οι ποινές αφορούν μόνο κακουργήματα που τιμωρούνται με κάθειρξη, γιατί από τη στιγμή που ανοίγει ένας επικίνδυνος δρόμος, το να γίνει κακούργημα το πλημμέλημα αύριο - μεθαύριο με μία επόμενη νομοθετική πρωτοβουλία είναι «ένα τσιγάρο δρόμος», όταν υπάρχει ήδη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου - το θέσφατο όλων σας εδώ - το οποίο θεωρεί νόμιμη την εξαίρεση και τον αποκλεισμό υποψηφίων, ακόμη και με μικρότερα αδικήματα. Αυτό λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Τι άλλο έχει πει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σε άλλη υπόθεσή του; «Είναι νόμιμη η απόρριψη από τις κρατικές αρχές της Ρουμανίας της αίτησης εγγραφής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρουμανίας, επειδή το πρόγραμμα και οι καταστατικές αρχές τού εν λόγω κόμματος περιείχαν ασαφείς και γενικούς όρους και επέτρεπαν ολοκληρωτικές και εξτρεμιστικές ενέργειες ικανές να βλάψουν την εθνική ασφάλεια και αποτελούσαν κίνδυνο για τις δημοκρατικές αξίες». Βλέπετε η «εθνική ασφάλεια» που συζητούσαμε και για τις υποκλοπές;
Ιδού, λοιπόν, πού μπορεί να οδηγήσουν αυτές οι απαράδεκτες γενικεύσεις. Ιδού, λοιπόν, η περιβόητη ευρωπαϊκή δημοκρατία, η οποία μπορεί να χωράει πάρα πολύ καλά τα «λόμπι» ως συστατικό στοιχείο, με βάση το ψήφισμα που όλοι σας υπογράψατε στο Ευρωκοινοβούλιο.
Αυτή η «δημοκρατία» μπορεί να χωράει, να στηρίζει και να ανέχεται την αναβίωση των νεοναζί σε μια σειρά από χώρες, με την καθοδήγηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά την ίδια στιγμή αυτή η «δημοκρατία» δεν χωράει ούτε τον ριζοσπαστισμό, ούτε Κομμουνιστικά Κόμματα, ούτε Κομμουνιστικές Νεολαίες, των οποίων η δράση ποινικοποιείται σε μια σειρά από τέτοιες χώρες.
Χρειαζόμαστε άλλη απόδειξη για το πού αποσκοπούν τέτοιες διατάξεις, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο ΕΑΜ ως μία από τις χειρότερες στιγμές της Ιστορίας στην ουσία παρουσίασε την επιτομή της λογικής των «δύο άκρων»; Αυτή είναι η επιτομή της θεωρίας των «δύο άκρων», η εξίσωση του φασισμού με αυτούς που πολέμησαν ενάντια στον φασισμό.
Και η αναθεώρηση της Ιστορίας έχει πολλές εκδοχές. Μία εκδοχή ήταν η άθλια τοποθέτηση του πρωθυπουργού. Αναθεώρηση της Ιστορίας, όμως, είναι και όταν σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι ο Υμνος του ΕΑΜ με τους ύμνους στον Γεώργιο Παπανδρέου. Και αυτό συνιστά αναθεώρηση και κακοποίηση της Ιστορίας, όταν από τη μία μεριά είναι το ΕΑΜ και από την άλλη μεριά είναι ο πιο ορκισμένος και αιματοβαμμένος εχθρός του ΕΑΜ.
Πάμε τώρα στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή που κατέθεσε στον δημόσιο διάλογο. Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στη ΝΔ; Οχι, λέει, «εμάς μας ενδιαφέρει το ιδεολογικό περιεχόμενο για την απαγόρευση ενός κόμματος και μάλιστα αυτό το ιδεολογικό περιεχόμενο πρέπει να προσδιορίζεται με σαφήνεια».
Και τι επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με το ιδεολογικό περιεχόμενο; Επικαλείται το άρθρο 187Α, επικαλείται δηλαδή τον τρομονόμο, το περιεχόμενο του οποίου στρέφεται ευθέως σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος και των μορφών πάλης που αυτό αξιοποιεί. Υιοθετείτε τον τρομονόμο. Τον υιοθετήσατε ως κυβέρνηση και τον ενισχύσατε και τώρα τον υιοθετείτε και ως κριτήριο για να ελέγχεται ένα κόμμα.
Θέλετε να δούμε τι λέει ο τρομονόμος και τι περιγράφει ως τρομοκρατικές πράξεις; Τη διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών. Μία απεργία η οποία διαταράσσει την ασφάλεια των συγκοινωνιών, μπορεί υπό προϋποθέσεις να θεωρηθεί τρομοκρατική πράξη.
Η διατάραξη της ασφάλειας σιδηροδρόμων, πλοίων και αεροσκαφών, αν οδηγήσει στη βλάβη μιας χώρας, εκφοβίσει και εξαναγκάσει μία δημόσια αρχή να εκτελέσει οποιαδήποτε πράξη. Η κριτική αυτή στον τρομονόμο γίνεται εδώ και χρόνια και όχι από το ΚΚΕ μόνο, αλλά και από τον δικό σας χώρο και από το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Και ο τρομονόμος δεν είναι μόνο ένα άρθρο στον Ποινικό Κώδικα. Ο τρομονόμος συνδέεται με μια σειρά από ανακριτικές πράξεις στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και οι υποκλοπές και η άρση του απορρήτου. Αν, δηλαδή, ένα κόμμα κατηγορείται ως τρομοκρατική οργάνωση, μπορούμε να του άρουμε και το απόρρητο στις τηλεπικοινωνίες. Τι υποθέσεις θυμίζει αυτό άραγε; Να, λοιπόν, πού οδηγεί και η μία πρόταση και η άλλη πρόταση.
Τι άλλο επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρόταση που έθεσε στον δημόσιο διάλογο; Επικαλείται το θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτό που είχε ονομαστεί «αντιρατσιστική νομοθεσία», που έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο και που καμία βέβαια σχέση δεν είχε με την αντιρατσιστική νομοθεσία, γιατί αντιρατσιστική νομοθεσία υπήρχε στη χώρα μας από το 1979 και δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Τι εφαρμόστηκε το 2014; Ηταν η ενσωμάτωση της απόφασης - πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που αναφέρεται ουσιαστικά στα εγκλήματα του ολοκληρωτισμού. Η ΝΔ την είχε φέρει, μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Αυτή η πρόταση είχε καταγγελθεί και είχε καταψηφιστεί από εμάς, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα την ενσωματώνει με όλες τις ουρές που αυτή έχει.
Το συμπέρασμα είναι ότι αυτές οι διατάξεις ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να αντιμετωπίσουν τον φασισμό, τον ναζισμό και τις παραφυάδες του. Αντίθετα, ανοίγουν πολύ επικίνδυνους δρόμους. Αποτελεσματικό τείχος προστασίας, αντιμετώπισης και τσακίσματος του φασισμού μπορεί να υψώσει μόνο ο λαός και η νεολαία με τον αγώνα και την πάλη τους, βάζοντας στο στόχαστρο το σύστημα που γεννά και θρέφει τον φασισμό, τα συμφέροντα και τους μηχανισμούς του κράτους που διαπλέκονται με τον φασισμό.
Εμείς αυτό προβάλλουμε ως ΚΚΕ. Και επειδή είμαστε «κολλημένοι» - μας αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός, ότι «είναι κολλημένοι στο ΚΚΕ» - γι' αυτό ποτέ δεν δείξαμε καμία ανοχή στη Χρυσή Αυγή και τις παραφυάδες της, γι' αυτό δεν πήγαμε ποτέ σε Καστελόριζα, γι' αυτόν τον λόγο δεν συμπράξαμε ποτέ με ΑΝΕΛ, ΛΑ.Ο.Σ. και λοιπούς ακροδεξιούς, γι' αυτόν τον λόγο δεν κατεβήκαμε ποτέ σε ψηφοδέλτια σωματείων μαζί με χρυσαυγίτες, όπως κάνατε όλοι σας στο Εργατικό Κέντρο Πύργου μαζί με υποψηφίους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, γι' αυτό ήταν άδεια τα έδρανα του ΚΚΕ και δεν χειροκροτούσαμε τους νεοναζί του Αζόφ και την κυβέρνηση του Ζελένσκι!
Αυτά είναι τα δικά μας «κολλήματα». Καμία ανοχή στον φασισμό! Και μη διανοείστε ότι με τέτοιου είδους διατάξεις θα αποσπάσετε δηλώσεις νομιμοφροσύνης του ΚΚΕ στη σημερινή σάπια δημοκρατία, που είναι το προσωπείο της στυγνής δικτατορίας του κεφαλαίου. Οι λαοί έχουν και άλλον δρόμο να βαδίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου