Για δυόμισι μοναδούλες...

Τρεις μέρες πέρασαν από τις εκλογές και οι φιλικές προς τον ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδες δείχνουν αμείωτο ενδιαφέρον για το ΚΚΕ, το εκλογικό του αποτέλεσμα και τα συναισθήματα των μελών του το βράδυ της Κυριακής.

Μετά την προχθεσινή σύντομη αναφορά του κύριου διευθυντή της «Αυγής» στο ΚΚΕ (στην οποία απάντησε ο «Οδηγητής»), η εφημερίδα των 500 αναγνωστών επανέρχεται με μια πληρέστερη ανάλυση του Άγγελου Τσέκερη. Εκεί διαβάζουμε ότι «την Κυριακή το βράδυ το ΚΚΕ οργάνωσε στην Αθήνα μηχανοκίνητους πανηγυρισμούς γιατί το κόμμα κατέκτησε την τρίτη θέση στο Λεκανοπέδιο. Τίμια στάση και καλό πράγμα οι πανηγυρισμοί. Αλλά αυτό που φάνηκε ως βασική αιτία αυτής της χαράς ήταν μάλλον το πραγματικά κακό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ». Πώς λέγεται στην ψυχολογία αυτός που νομίζει ότι όλα περιστρέφονται γύρω του; Αν δεν κάνουμε λάθος, εγωκεντρικός...

Ακολουθεί ένα ακατανόητο παραλήρημα που περιλαμβάνει από το δημοψήφισμα του 2015 μέχρι το Luben και όλα τα fake news που χρησιμοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο ΚΚΕ σε αυτή τη διπλή προεκλογική περίοδο («χειρότερη κυβέρνηση» κ.λπ.), τα οποία μάλλον εκτιμούν ότι λειτούργησαν καλά και τα συνεχίζουν.

Περνάμε στην αγαπημένη «Εφημερίδα των Συντακτών». Εκεί η Νόρα Ράλλη, με το γνωστό εξυπνακίστικο στιλ γραφής της, το οποίο κανείς δεν έχει καταλάβει πώς δικαιολογείται, σχολιάζει επίσης τη μοτοπορεία της ΚΝΕ την Κυριακή.

Στη συνέχεια παραθέτει επιλεγμένα αποσπάσματα της ανακοίνωσης του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ, το οποίο, μετά από χρόνια ενασχόλησης με το ρεπορτάζ του ΚΚΕ, το λέει ακόμα Πολιτική Γραμματεία. Εκεί εντοπίζει ότι ...υποβιβάζεται το γεγονός της ενισχυμένης παρουσίας του ακροδεξιού και φασιστικού χώρου στη Βουλή, γιατί, όπως γράφει, ναι μεν έχει ξαναπάρει μεγάλα ποσοστά η ακροδεξιά, αλλά τις προηγούμενες φορές που έγινε αυτό, δεν είχαμε αυτοδύναμη τη ΝΔ. Σωστά, τότε είχαμε πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ που συγκυβέρνησε με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και η κυρία Ράλλη έπλεε σε πελάγη ευτυχίας γιατί, όπως ξέρουμε και ξέρει, δεν είναι κυρίως η άνοδος της ακροδεξιάς που τη στεναχωρεί, αλλά η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια, η συμπόρευση του ΣΥΡΙΖΑ με τον θεωρητικό απολογητή των Ταγμάτων Ασφαλείας, Ν. Μαραντζίδη, πώς θεωρεί ότι επέδρασε στην «κανονικοποίηση» της ακροδεξιάς σε τμήμα των ψηφοφόρων;

Στην ίδια εφημερίδα, συνεχίζει την ενασχόλησή του με το ΚΚΕ και ο γκουρού της σοσιαλδημοκρατίας, Τάσος Παππάς, ο οποίος σχολιάζει ότι η «100% λαϊκή αντιπολίτευση», που λέει το ΚΚΕ, «τελικά θα είναι μόνο 7 και κάτι %» και αναμασά κάτι κλισέ περί «νεροκουβαλητών του συστήματος», που συνηθίζουν να αποδίδουν στο ΚΚΕ αυτοί που παριστάνουν ότι το γνωρίζουν καλά, αλλά έχουν να διαβάσουν κείμενό του 20 χρόνια. Βέβαια, τα πιο ωραία τα έγραψε χθες, που έκανε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει στο απυρόβλητο το ΚΚΕ επειδή φοβάται μην κατηγορηθεί για αντικομμουνισμό.

Πάμε και στη «Δημοκρατία», η οποία, βεβαίως, ούτε δεύτερες σκέψεις έχει στον αντικομμουνισμό, ούτε ανησυχεί για την άνοδο της ακροδεξιάς, την οποία έτσι κι αλλιώς προμοτάρει. Άλλωστε ένας από τους εκλεγμένους βουλευτές των φασιστοειδών, ο «Σπαρτιάτης» Χαρ. Κατσιβαρδάς αποχαιρέτησε σήμερα την εφημερίδα που του έδινε βήμα επί 6 συναπτά έτη να αρθρογραφεί «εις την πρώτην γραμμή του πυρός»! Χτες, τυχαία η εφημερίδα... θυμήθηκε την προ δεκαετίας πώληση του «902» και τον... έλεγχο στα οικονομικά του ΚΚΕ.

Στο οπισθόφυλλο της σημερινής «Δημοκρατίας», η «μπαλίτσα» παίζεται υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, με επίκληση γνωστού ψεκασμένου τρολ λογαριασμού στο Τwitter, που αυτές τις μέρες έχει... παραιτήσει όλα τα στελέχη του κόμματος εκτός από τον Τσίπρα. Συγκεκριμένα, παραθέτει ανάρτηση με την οποία κάνει αναδρομή στα εκλογικά αποτελέσματα του ΚΚΕ από το... 1991 μέχρι σήμερα, για να δείξει ότι στο παρελθόν έχει πάρει και περισσότερες ψήφους από αυτές που πήρε τώρα, άρα τζάμπα χαίρεται.

Καταλαβαίνουμε ότι η αναφερόμενη από δημοσιογράφους εξαφάνιση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ από την Κουμουνδούρου και η άρνησή τους να τους ενημερώσουν, δημιουργεί πρόβλημα θεματολογίας και περιεχομένου, αλλά ας συγκρατηθούν λίγο ορισμένοι γιατί δεν είναι και στα καλύτερά τους αυτή την περίοδο και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Και όλα αυτά «για δυόμισι μοναδούλες»...