Περί δημιουργίας περισσότερων ευκαιριών

• Μύθος ή αλήθεια; Η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ θα δημιουργήσει «ευκαιρίες» για νέα παιδιά που δεν πέρασαν στα δημόσια ΑΕΙ της χώρας και αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό...

 Η υποκρισία και η αντιστροφή της πραγματικότητας είναι ένα το κρατούμενο. Η μόνη «ευκαιρία» επιλογής που δίνει η κυβέρνηση είναι το «τι αντέχει η τσέπη» κάθε οικογένειας και χτυπά ακόμα περισσότερο αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη οι μαθητές: Η μόρφωση να είναι εξασφαλισμένο από το κράτος δικαίωμα για όλους και όλες.

Πίσω από εύηχες εκφράσεις, για να χτίσουν «μύθους» με σκοπό την αποδοχή, βρίσκεται η αλήθεια: Η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ θα γιγαντώσει τα ταξικά εμπόδια, τους άδικους «κόφτες», που και σήμερα συναντάνε οι μαθητές στο σχολείο - εξεταστικό κέντρο και η «επιτυχία» τους εξαρτάται από τη δυνατότητα της τσέπης για φροντιστήρια.

Αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τις «επιλογές» και τις «ευκαιρίες» των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, γιατί δεν καταργεί την ΕΒΕ, που κάθε χρόνο αποκλείει χιλιάδες νέους από τα ΑΕΙ της χώρας (και οδηγεί σε κλείσιμο και συγχωνεύσεις τα Τμήματα «χαμηλής ζήτησης»); Γιατί δεν επιτρέπει σε όσους δίνουν δεύτερη φορά πανελλήνιες να «κρατούν» βαθμολογία σε όσα μαθήματα επιλέξουν, όπως έχει προτείνει το ΚΚΕ; Αυτά τα δύο, πολύ απλά μέτρα πραγματικής και άμεσης διευκόλυνσης των μαθητών και των οικογενειών τους, στους επίδοξους ιδιοκτήτες των προ των πυλών ιδιωτικών ΑΕΙ θα κόστιζαν πολλά... Γιατί να χάσουν τόσες χιλιάδες ευρώ από πιθανά δίδακτρα;

Η αγορά της Ελλάδας είναι πληθυσμιακά συγκεκριμένη και τα δημόσια ΑΕΙ που έχουμε αυτήν τη στιγμή δεν είναι λίγα γι' αυτήν την αγορά. Δεδομένου ότι όποιος επενδύσει σε ένα ιδιωτικό ΑΕΙ θα θέλει να έχει εξασφαλισμένη πελατεία, οι «κόφτες» προς τη δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση είναι πολύ πιθανό να αυξηθούν στο μέλλον, προκειμένου να εξασφαλιστεί αυτή η πελατεία. Παράλληλα θα αυξηθεί η πίεση προς τα Τμήματα «χαμηλής ζήτησης» και θα υπάρχουν συνέπειες στον χάρτη της δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης, με νέες συγχωνεύσεις και κλεισίματα Τμημάτων. Επομένως, ειδικά για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών οι ευκαιρίες θα μειωθούν αντί να αυξηθούν. Γιατί προφανώς τα ιδιωτικά ΑΕΙ δεν απευθύνονται σε όλους, αλλά μόνο σε αυτούς που μπορούν να αντεπεξέλθουν στα δίδακτρα.

Οι ευκαιρίες για όλους μπορούν να «χτίζονται» πάνω σε εξασφαλισμένα δικαιώματα, οι νέοι μπορούν να έχουν πραγματικά την ευκαιρία επιλογής, μόνο αν παρθούν μέτρα σε κατεύθυνση εξάλειψης της άνισης αφετηρίας από την οποία ξεκινούν τη ζωή τους. Το σχολείο να τα δίνει όλα σε όλους και όχι κάποια σε λίγους. Με καθηγητές που να επαρκούν για τις ανάγκες, με ασφαλείς και σύγχρονες υποδομές, εκσυγχρονισμό βιβλίων και μέσων διδασκαλίας, υποδομές για αθλητισμό και πολιτιστική δημιουργία, αναψυχή, διδακτικές εκδρομές κ.ά.

Στην πραγματικότητα η πολυδιαφημισμένη ευκαιρία δίνεται στους επίδοξους «εμπόρους πτυχίων», για τους οποίους ανοίγει ένα νέο πεδίο για ξεζούμισμα των φοιτητών - πελατών. Οσο για το αν η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ θα «κόψει» τη ροή των νέων προς το εξωτερικό, αναρωτιόμαστε: Η λειτουργία τόσων κολεγίων και παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων που ήδη υπάρχουν μείωσε τη ροή προς το εξωτερικό; Αλλωστε, ο πραγματικά μεγάλος όγκος που μεταναστεύει στο εξωτερικό για ένα καλύτερο μέλλον είναι οι περίπου μισό εκατομμύριο νέοι πτυχιούχοι των δημόσιων ΑΕΙ, που μεταναστεύουν για μεταπτυχιακά και στην πλειοψηφία τους συνδέουν τη μετανάστευσή τους και με την επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Με άλλα λόγια, αυτό που πραγματικά τους «καίει» είναι από ποιον θα αγοράζεις το πτυχίο. Δηλαδή η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους φοιτητές σαν πορτοφόλια για ξεζούμισμα, είτε από ξένα είτε από ελληνικά ιδιωτικά ΑΕΙ, και τους απασχολεί ξεδιάντροπα σε ποιανού την τσέπη θα πάει ο κόπος των οικογενειών τους.

Ομως η νεολαία ξέρει να «δημιουργεί ευκαιρίες» αγωνιστικά, να κατακτά δικαιώματα, να εμποδίζει αντιεκπαιδευτικές αλλαγές στην πράξη. Απέναντι στο νομοσχέδιο που έχει αναγγείλει η κυβέρνηση και παρακάμπτει το άρθρο 16 του Συντάγματος, επιτρέποντας την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, φοιτητές και μαθητές θα συναντηθούν στον δρόμο με όλο τον λαό για να μην περάσει.