Τραγούδια και ποιήματα απο την Ελ Ντάμπα

 Ελ Ντάμπα, στρατόπεδο συγκέντρωσης      κομμουνιστών και αγωνιστών της Εθνικής    Αντίστασης

      Η κυβέρνηση Παπανδρέου σε συνεννόηση με τους Άγγλους βρήκε τρόπο να ξαποστείλει από τα πόδια της τους ΕΑΜίτες-ΕΛΑΣίτες.
 
 Τις μέρες που ακολούθησαν,τα Δεκεμβριανά, οι Άγγλοι άρχισαν ένα άγριο κι εκτεταμένο πογκρόμ συλλήψεων. Από παιδιά μέχρι γέρους, ανεξαρτήτου
μόρφωσης και πολιτικών πεποιθήσεων, συλλαμβάνονται και οδηγούνται αρχικά στο Γουδί και στη συνέχεια στο Χασάνι το οποίο είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

    Για την Ελ Ντάμπα έφυγαν τρεις αποστολές από το Χασάνι με τα πλοία «Μανίλγα», «Καμερόνια» και «Φρίντα».
Δυστυχώς όμως, δεν έχει εξακριβωθεί ο ακριβής αριθμός των ομήρων που «φιλοξενήθηκαν» στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Υπολογίζεται από τα διάφορα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί από τους ελνταμπίτες, πως αυτός μόνον για το στρατόπεδό τους έφθανε τους 8-10.000 ομήρους.

...."Δεν κλείσαμε μάτι. Είχε βγει ο ήλιος για καλά, όταν αράξαμε στην…Ιθάκη. Και για να πάρω θάρρος ξανάφερα στη σκέψη μου τους στίχους του ποιητή:"

Σα βγης στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους «Αγγλους» και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο «Εσατζή» μη φοβάσαι.
Τέτοια στο δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρης.
Αν μέν’ η σκέψη σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους «Αγγλους» και τους Κύκλωπας,
τον άγριο «Εσατζή» δε θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανής μεσ’ στην ψυχή σου,
κι αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. 

    "Και η Ιθάκη για μένα ήτανε η ΕΛ ΝΤΑΜΠΑ. Ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που είχανε οι Εγγλέζοι  μέσα στα αφρικανικά χώματα. Εκατόν πενήντα χιλιόμετρα από την Αλεξάνδρεια".

                                           ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛ ΝΤΑΜΠΑ

Το τραγούδι δεν ηχογραφήθηκε ποτέ, αν και έγινε ευρύτερα γνωστό αφού τραγουδιότανε από παρέα σε παρέα με αρκετές παραλλαγές:

“Της Ελ Ντάμπα”

«Θα σας πω μιαν ιστορία
από την αιχμαλωσία,
– βάρκα γιαλό –
Κάποια μέρα του πολέμου
(δεν το πίστευα ποτέ μου)
– βάρκα γιαλό –
Οι Εγγλέζοι μας κυκλώσαν
με τα τανκς και μας τσακώσαν,
– βάρκα γιαλό –
Μας επήραν τα ρολόγια,
με το ξύλο, με τα λόγια
– βάρκα γιαλό –
Στ’ αυτοκίνητα μας βάλαν
και την πίστη μας εβγάλαν,
– βάρκα γιαλό –
Στο Γουδί και στο Χασάνι
κι από ‘κει για το λιμάνι,
– βάρκα γιαλό –
Μας εβάλαν στο βαπόρι
και για το Πόρτ-Σάϊντ πλώρη,
– βάρκα γιαλό –
Μας εφέραν στην Ελ Ντάμπα
και στην πλάτη μας μια στάμπα.
– βάρκα γιαλό –
Μας εδίναν τη βδομάδα
δυο κουτάλια μαρμελάδα,
– βάρκα γιαλό –
Μας εδίναν και φυστίκια
που ‘τανε για τα κατσίκια,
– βάρκα γιαλό –
Μας εδίναν και μια στάλα
συμπεπυκνωμένο γάλα,
– βάρκα γιαλό –
Δεν ξεχνούσαν οι Εγγλέζοι
το ελληνικό τραπέζι,
– βάρκα γιαλό –
Και μας δίναν ταχτικά
και μπιζέλια αρακά,
– βάρκα γιαλό –
Δεν το θέλουμε το γάλα
ούτε και τη μαρμελάδα,
– βάρκα γιαλό –
Μόνο θέλουμε να πάμε
πίσω στη γλυκιά Ελλάδα,
– βάρκα γιαλό -»

    Παρουσιάζεται μέσα από τους στίχους η περιπέτεια των αιχμαλώτων κατά την εξορία τους στην Αφρική και στο στρατόπεδο της Έλ – Ντάμπα.
    Οι εμπρηστικοί στίχοι έγιναν αιτία να μην ηχογραφηθεί ποτέ. ‘Άλλωστε βρισκόμαστε λίγο μετά την έναρξη του εμφυλίου, μέχρι που το 1947 από την Αμερική ο Γιώργος Κατσαρός ηχογραφεί το τραγούδι με κάπως λιγότερο οξείς στίχους:

 Δεν το πίνουμε το γάλα

Δεν το πίνουμε το γάλα, βάρκα – γιαλό
δεν το πίνουμε το γάλα,
ούτε και τη μαρμελάδα,
αχ να σε χαρώ, βάρκα – γιαλό.
Και μας πήγαν εξορία, βάρκα – γιαλό
και μας πήγαν εξορία,
μακρυά από την Αθήνα,
αχ να σε χαρώ, βάρκα – γιαλό.
Και μας δίνανε μπιζέλια, βάρκα – γιαλό
και μας δίνανε μπιζέλια,
που τα ‘ρίχνουν στα κουνέλια,
αχ να σε χαρώ, βάρκα – γιαλό.
Και θα βάλω σημαδούρα, βάρκα – γιαλό
και θα βάλω σημαδούρα,
κι έτσι θα το σκάσω ζούλα,
αχ να σε χαρώ, βάρκα – γιαλό.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΛ ΝΤΑΜΠΑ

— Από τους δρόμους και τα σπίτια
Βάρκα γιαλό
Απ’ τους δρόμους και τα σπίτια
Μας μαζεύουν σαν κατσίκια
Οχ, τριαλαρί,λαρό
Βάρκα γιαλό
— Μας επήγανε στο τμήμα
Κι ύστερα σε κάποιο σύρμα
Μα οι άγγλοι καθώς πρέπει
Μας αδειάσανε την τσέπη
— Δηλαδή με άλλα λόγια
μας επήραν τα ρολόγια
και   με ξύλο και φοβέρες
επερνούσανε οι μέρες
Και μια μέρα μάνι-μάνι
μας επήγαν στο λιμάνι
— Στις μαούνες μας εβάλαν
σε καράβι μας μπαρκάραν
— Μες στ’ αμπάρια μας εκλείσαν
Κι απ’ την πείνα μας ψοφήσαν.
— Τρεις μέρες μες στο πλοίο
επεθάναμε απ’ το κρύο.
Στο Πορτ-Σάιν μας εβγάλαν
Και στο τρένο μας εβάλαν
Μας επήγαν στην Ελ Ντάμπα
Και μας βάλανε μια στάμπα.
— Μας εκλείσανε στο σύρμα
Και μας βάλανε μια φίρμα.
Δέκα-δέκα στα τσαντίρια
Και άρχισαν τα μαρτύρια
—αραπάδες μας φυλάγαν
Και οι Αγγλοι μας μετράγαν.
— Ολοι μέσα ξαπλωμένοι
Κάτω απ’ την πείνα λιγωμένοι.
— Μας εδίναν τη βδομάδα
Ένα σύκο τη δεκάδα.
Μας ταΐζουν και μπιζέλια
Που δίνουν στα κουνέλια.
— Μας εδίναν και φιστίκια
Που τα τρώγαν τα κατσίκια.
— Με σκουλήκια το ψωμί μας
Και με άμμο το φαί μας.
— Μέσ’ την ψείρα και την ψώρα
Ζούσαμε μέχρι τώρα.
— Κάναμε απεργία πείνας
Για να πάμε στην Αθήνα.
— Τανκς εφέραν είκοσι τρία
Για να λύσει η απεργία.
— Μας εβάλανε νηστεία
Μέρες είκοσι και μία.
Μα εμείς καλά κρατάμε
Και τα τρόφιμα πετάμε.
— Τότε αλλαξιές μας δίνουνε
Και τα τρόφιμα πληθύναν.
— Τότε δίνουν και παπούτσια
Ξυραφάκια και μια βούρτσα.
— Κι’ ύστερα από μια βδομάδα
Το χακί για την Ελλάδα.
— Δεν φοβόμαστε τη βία
Θέλουμε Λαοκρατία.
— Ψήφος στη Δημοκρατία
Μαύρο στη Βασιλεία.