Κορόνες «πατριωτισμού» με σποτάκια, ομιλίες και παχιά λόγια
για την «πατρίδα», επιστρατεύουν πάνω από την κάλπη ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και
τα συμπληρώματά τους στην αντιλαϊκή πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο
πρωθυπουργός έφτασε προχτές από τη Θεσσαλονίκη να απευθύνει
προσκλητήριο «πατριωτικής ενότητας» απέναντι στον «νέο εθνικό διχασμό»
που επιδιώκει η ΝΔ, με την αξιοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών,
προβάλλοντας τον εαυτό της ως τη γνήσια «πατριωτική δύναμη».
Οσα σλόγκαν κι αν επιστρατεύσουν, όσες κάλπικες διαχωριστικές γραμμές κι αν χαράξουν ανάμεσά τους, η ταξική πολιτική τους είναι αυτή που μιλάει από μόνη τους: «Πατρίδα» τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τη ΝΔ και τους λοιπούς, είναι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των μεγαλοξενοδόχων, των «ελίτ», που όλοι μαζί υπηρετούν, κοσμοπολίτες και εθνικιστές, δεξιοί και σοσιαλδημοκράτες. Δεν πρέπει, άλλωστε, να ξεχνάμε ότι τη ΝΑΤΟική συμφωνία των Πρεσπών τη στήριξαν δυνάμεις απ' όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ και η ΝΔ επικέντρωσε την κριτική της σε επιμέρους πλευρές, χωρίς να αμφισβητεί το «πατριωτικό» όραμα της ελληνικής αστικής τάξης να αναδειχτεί σε «ηγέτιδα δύναμη» των Βαλκανίων, υλοποιώντας τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό.
Οσα σλόγκαν κι αν επιστρατεύσουν, όσες κάλπικες διαχωριστικές γραμμές κι αν χαράξουν ανάμεσά τους, η ταξική πολιτική τους είναι αυτή που μιλάει από μόνη τους: «Πατρίδα» τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τη ΝΔ και τους λοιπούς, είναι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των μεγαλοξενοδόχων, των «ελίτ», που όλοι μαζί υπηρετούν, κοσμοπολίτες και εθνικιστές, δεξιοί και σοσιαλδημοκράτες. Δεν πρέπει, άλλωστε, να ξεχνάμε ότι τη ΝΑΤΟική συμφωνία των Πρεσπών τη στήριξαν δυνάμεις απ' όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ και η ΝΔ επικέντρωσε την κριτική της σε επιμέρους πλευρές, χωρίς να αμφισβητεί το «πατριωτικό» όραμα της ελληνικής αστικής τάξης να αναδειχτεί σε «ηγέτιδα δύναμη» των Βαλκανίων, υλοποιώντας τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό.
* * *
Αυτού του είδους το ...«πατριωτικό» καθήκον βάζουν
πάνω απ' όλα τα κόμματα του κεφαλαίου κάθε φορά που σαρώνουν εργατικά
και λαϊκά δικαιώματα, κάθε φορά που ψηφίζουν μαζί ένα ακόμα νομοσχέδιο
με φοροαπαλλαγές, διευκολύνσεις και προνόμια για τους επιχειρηματικούς
ομίλους. Οταν παρουσιάζουν ως «εθνικό» συμφέρον τα συμφέροντα του
κεφαλαίου, όταν ζητάνε - για «το καλό του τόπου» - ο λαός να μάθει να
ζει με τα ψίχουλα που θα περισσεύουν από το φαγοπότι της καπιταλιστικής
κερδοφορίας, με τα μέτρα - φιλοδώρημα που θα εξανεμίζονται την άλλη
κιόλας στιγμή από το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής τους. Αυτό έκαναν
και όταν μαζί παραμέριζαν τις επιμέρους διαφορές τους - που
αξιοποιούνται για να παίζεται το δικομματικό παιχνίδι εγκλωβισμού του
λαού - και έκαναν το «πατριωτικό» τους καθήκον απέναντι στο κεφάλαιο,
ψηφίζοντας ένα ακόμα βάρβαρο μνημόνιο, τους εκατοντάδες μνημονιακούς
νόμους που ακολούθησαν, τις «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις έως το 2060.
Οταν ζητάνε «εθνική» συναίνεση για την επόμενη μέρα, υποταγή δηλαδή των
εργαζομένων, του λαού, στην αντιλαϊκή επίθεση διαρκείας που θα
συνεχιστεί στο διηνεκές για τα κέρδη του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από
εναλλαγές κυβερνήσεων.
* * *
Η «πατρίδα» τους έχει
τους εργαζόμενους βουτηγμένους ως το λαιμό στην καπιταλιστική
βαρβαρότητα, στα γκέτο της εργοδοσίας, με τη δουλειά και τη ζωή
«λάστιχο», με την ανεργία στα ύψη και να ανακυκλώνεται. Με τη νεολαία
στο περιθώριο, χωρίς δικαιώματα και μέλλον. Την ίδια στιγμή, που είναι
«γαλαντόμα» για το κεφάλαιο και τα κέρδη του, δεν χωράει τις ανάγκες του
λαού. Θεωρεί «κόστος» ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της ζωής
του λαού, τα μέτρα αντισεισμικής, αντιπυρικής θωράκισης, τα
αντιπλημμυρικά. Γιατί η δική τους «πατρίδα», είναι η πατρίδα όπου
κουμάντο στον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι κάνουν μια χούφτα
παράσιτα, οι καπιταλιστές, που έχουν στα χέρια τους την οικονομία και
την εξουσία. Αυτοί που ο «πατριωτισμός» τους αρχίζει και σταματάει εκεί
που σταματάνε τα κέρδη τους, κι όταν αυτά επιτάσσουν αλλιώς, παίρνουν
τις επιχειρήσεις τους και τις μεταφέρουν σε... άλλες πατρίδες, με τις
ευλογίες ή ακόμα και τις επιδοτήσεις των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Η δική
τους «πατρίδα», για την «αναβάθμιση» της αστικής τάξης έχει μετατραπεί
σε ένα απέραντο ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επιθέσεων, που μπαίνει μπροστά
για να χωθούν κι άλλοι λαοί στη φυλακή των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών
και συμμαχιών, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας
μπαίνουν στο ιμπεριαλιστικό «παζάρι», προωθείται σταθερά εντός ΝΑΤΟικού
πλαισίου το «γκριζάρισμα» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
* * *
Η διαχωριστική γραμμή, επομένως, ανάμεσα
στον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ, τα άλλα αστικά κόμματα, δεν βρίσκεται στο
ποιος είναι λιγότερο ή περισσότερο πατριώτης, γιατί «πατριωτισμός» τους
είναι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που συνθλίβουν τις ανάγκες του λαού.
Πραγματικός πατριωτισμός όμως για τον λαό είναι μια χώρα όπου οι
εργαζόμενοι ζουν με σύγχρονα δικαιώματα, όπου η χώρα δεν παζαρεύει
σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα σε ιμπεριαλιστικά παζάρια, δεν παίρνει
μέρος σε επικίνδυνα σχέδια των ΝΑΤΟ και ΕΕ σε βάρος άλλων λαών για το
μοίρασμα των αγορών. Γι' αυτό πρέπει οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά
στρώματα να αποδυναμώσουν και με την ψήφο τους την Κυριακή ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ,
τα υπόλοιπα κόμματα που στηρίζουν την Ελλάδα των εκμεταλλευτών τους, την
Ελλάδα των διαρκών θυσιών για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, την
Ελλάδα της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής και της ενεργής συμμετοχής στα
επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Να ενισχύσουν το ΚΚΕ, για να
δυναμώσει από την επόμενη μέρα ο δικός τους αγώνας, απέναντι στον
πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, την ΕΕ. Για να
δυναμώσει η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική για τον ίδιο, για την πατρίδα του
λαού χωρίς τα δεσμά του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπου
την εξουσία και την οικονομία θα έχει ο ίδιος στα δικά του χέρια και
για τις δικές του ανάγκες, η Ελλάδα του σοσιαλισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου