Μεθαύριο Κυριακή, πάνω από την κάλπη, σε ευρωεκλογές, περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, συγκρούονται δύο σχέδια.
Το ένα το έχει δοκιμάσει ο λαός. Είναι το σχέδιο των ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ, της «αντιλαϊκής συμπολίτευσης», της ανάπτυξης για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων και των θυσιών διαρκείας για τον λαό.
Είναι το κοινό τους σχέδιο - ανεξάρτητα από τις όποιες διαφοροποιήσεις στην εφαρμογή του - που μας έφερε έως εδώ και μ' αυτό δεσμεύονται να συνεχίσουν όλοι, παρά τους κάλπικους καβγάδες.
Το άλλο, το αντίθετο σχέδιο, είναι αυτό για το οποίο αγωνίζεται το ΚΚΕ και αφορά το σήμερα και το αύριο του λαού. Γι' αυτό, η ενίσχυση του ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες είναι η μόνη που μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Το σχέδιο όλων των άλλων κομμάτων ξετυλίχθηκε μπροστά στο λαό και στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Οχι μόνο στα λόγια, αλλά προπάντων με πράξεις.
Τα «αναπτυξιακά μέτρα» στήριξης του κεφαλαίου, που ανακοινώνει και ψηφίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, με νέες φοροαπαλλαγές, εκπτώσεις στις εργοδοτικές εισφορές, επιδοτήσεις και εξαιρέσεις από περιβαλλοντικούς και άλλους περιορισμούς στις επενδύσεις, είναι η μια πλευρά αυτού του σχεδίου.
Η άλλη, συμπληρωματική της πρώτης, είναι τα λεγόμενα «μέτρα ελάφρυνσης». Τα διάφορα επιδόματα διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας, που κι αυτά προϋποθέτουν να αποδεχτεί ο λαός θυσίες χωρίς τέλος, πρωτογενή πλεονάσματα και φοροληστεία στο διηνεκές, αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα επ' άπειρον.
Διαπιστευτήρια για την εφαρμογή του ίδιου αντιλαϊκού σχεδίου δίνουν καθημερινά και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ.
Η πρώτη με την πλειοδοσία πάνω στα μέτρα που νομοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ, για ακόμα ταχύτερη εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Κι από την άλλη, με θολές υποσχέσεις ότι όσο μεγαλώνει η πίτα της ανάπτυξης, ο λαός έχει κάτι να περιμένει. Οχι βέβαια την επιστροφή όσων έχασε, αλλά μέτρα όπως αυτά που εξαγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως έλεγε χαρακτηριστικά και ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ, «όποιο κόμμα κι αν ήταν κυβέρνηση, αυτά θα έδινε».
Αλλά και το ΚΙΝΑΛ, από τη μια, συστήνεται στο κεφάλαιο ως αξιόπιστη συγκολλητική ουσία για μελλοντικές κυβερνήσεις συνεργασίας και, από την άλλη, έχει για σημαία το «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, από το οποίο και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιγράφει το «κοινωνικό» του τάχα πρόγραμμα.
Πυλώνας του ίδιου σχεδίου, που υπηρετούν όλα τα άλλα κόμματα, είναι και η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, για τα οποία κανείς δεν μιλάει προεκλογικά, εκτός από το ΚΚΕ.
Αθόρυβα και με τη συναίνεση όλων των κομμάτων, η Ελλάδα ενισχύει το ρόλο της ως ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επιδρομών και επεμβάσεων, αναβαθμίζει την εμπλοκή της σε ανταγωνισμούς με μεγάλη γεωπολιτική εμβέλεια, που την καθιστούν στόχο και μαγνήτη νέων κινδύνων για τον λαό.
Αυτό είναι το σχέδιό τους και καμιά ευχάριστη έκπληξη δεν επιφυλάσσει την επόμενη μέρα για τον λαό, ανεξάρτητα από το ποιος θα πάρει το πρόκριμα για να αποτελέσει τον κορμό της επόμενης κυβέρνησης, που θα είναι από χέρι αντιλαϊκή. Ανεξάρτητα από το ποιος θα εκλέξει περισσότερους ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους, στηρίγματα αυτού του αντιλαϊκού σχεδιασμού.
Το σχέδιο του ΚΚΕ βρίσκεται στον αντίποδα. Είναι η πραγματική, ρεαλιστική και αναγκαία εναλλακτική, για να μπουν εμπόδια στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία.
Για να δυναμώσει η διεκδίκηση όσων έχασαν τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως για να ανοίξει ο δρόμος της προοπτικής, της αντεπίθεσης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Ισχυρό ΚΚΕ την επόμενη μέρα, σημαίνει ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση στην ενιαία αντιλαϊκή πολιτική. Στο σχέδιο που υπηρετούν όλα τα άλλα κόμματα και έχει στον πυρήνα του τα συμφέροντα, την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη του κεφαλαίου.
Σημαίνει από καλύτερες θέσεις να παλεύει ο λαός, καλύτερες προϋποθέσεις για να οργανώσει την αντεπίθεση. Με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, τη συγκρότηση της πλατιάς Κοινωνικής Συμμαχίας.
Με τη συγκέντρωση δυνάμεων στον αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για την πραγματική «Ελλάδα των πολλών»: Τη σοσιαλιστική Ελλάδα της ευημερίας του λαού και της νεολαίας, της ισότιμης και αμοιβαίας συνεργασίας των λαών, μέσα στην Ευρώπη του σοσιαλισμού.
Καλό κόκκινο βόλι!
Το ένα το έχει δοκιμάσει ο λαός. Είναι το σχέδιο των ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ, της «αντιλαϊκής συμπολίτευσης», της ανάπτυξης για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων και των θυσιών διαρκείας για τον λαό.
Είναι το κοινό τους σχέδιο - ανεξάρτητα από τις όποιες διαφοροποιήσεις στην εφαρμογή του - που μας έφερε έως εδώ και μ' αυτό δεσμεύονται να συνεχίσουν όλοι, παρά τους κάλπικους καβγάδες.
Το άλλο, το αντίθετο σχέδιο, είναι αυτό για το οποίο αγωνίζεται το ΚΚΕ και αφορά το σήμερα και το αύριο του λαού. Γι' αυτό, η ενίσχυση του ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες είναι η μόνη που μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Το σχέδιο όλων των άλλων κομμάτων ξετυλίχθηκε μπροστά στο λαό και στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Οχι μόνο στα λόγια, αλλά προπάντων με πράξεις.
Τα «αναπτυξιακά μέτρα» στήριξης του κεφαλαίου, που ανακοινώνει και ψηφίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, με νέες φοροαπαλλαγές, εκπτώσεις στις εργοδοτικές εισφορές, επιδοτήσεις και εξαιρέσεις από περιβαλλοντικούς και άλλους περιορισμούς στις επενδύσεις, είναι η μια πλευρά αυτού του σχεδίου.
Η άλλη, συμπληρωματική της πρώτης, είναι τα λεγόμενα «μέτρα ελάφρυνσης». Τα διάφορα επιδόματα διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας, που κι αυτά προϋποθέτουν να αποδεχτεί ο λαός θυσίες χωρίς τέλος, πρωτογενή πλεονάσματα και φοροληστεία στο διηνεκές, αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα επ' άπειρον.
Διαπιστευτήρια για την εφαρμογή του ίδιου αντιλαϊκού σχεδίου δίνουν καθημερινά και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ.
Η πρώτη με την πλειοδοσία πάνω στα μέτρα που νομοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ, για ακόμα ταχύτερη εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Κι από την άλλη, με θολές υποσχέσεις ότι όσο μεγαλώνει η πίτα της ανάπτυξης, ο λαός έχει κάτι να περιμένει. Οχι βέβαια την επιστροφή όσων έχασε, αλλά μέτρα όπως αυτά που εξαγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως έλεγε χαρακτηριστικά και ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ, «όποιο κόμμα κι αν ήταν κυβέρνηση, αυτά θα έδινε».
Αλλά και το ΚΙΝΑΛ, από τη μια, συστήνεται στο κεφάλαιο ως αξιόπιστη συγκολλητική ουσία για μελλοντικές κυβερνήσεις συνεργασίας και, από την άλλη, έχει για σημαία το «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, από το οποίο και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιγράφει το «κοινωνικό» του τάχα πρόγραμμα.
Πυλώνας του ίδιου σχεδίου, που υπηρετούν όλα τα άλλα κόμματα, είναι και η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, για τα οποία κανείς δεν μιλάει προεκλογικά, εκτός από το ΚΚΕ.
Αθόρυβα και με τη συναίνεση όλων των κομμάτων, η Ελλάδα ενισχύει το ρόλο της ως ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επιδρομών και επεμβάσεων, αναβαθμίζει την εμπλοκή της σε ανταγωνισμούς με μεγάλη γεωπολιτική εμβέλεια, που την καθιστούν στόχο και μαγνήτη νέων κινδύνων για τον λαό.
Αυτό είναι το σχέδιό τους και καμιά ευχάριστη έκπληξη δεν επιφυλάσσει την επόμενη μέρα για τον λαό, ανεξάρτητα από το ποιος θα πάρει το πρόκριμα για να αποτελέσει τον κορμό της επόμενης κυβέρνησης, που θα είναι από χέρι αντιλαϊκή. Ανεξάρτητα από το ποιος θα εκλέξει περισσότερους ευρωβουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους, στηρίγματα αυτού του αντιλαϊκού σχεδιασμού.
Το σχέδιο του ΚΚΕ βρίσκεται στον αντίποδα. Είναι η πραγματική, ρεαλιστική και αναγκαία εναλλακτική, για να μπουν εμπόδια στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία.
Για να δυναμώσει η διεκδίκηση όσων έχασαν τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως για να ανοίξει ο δρόμος της προοπτικής, της αντεπίθεσης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Ισχυρό ΚΚΕ την επόμενη μέρα, σημαίνει ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση στην ενιαία αντιλαϊκή πολιτική. Στο σχέδιο που υπηρετούν όλα τα άλλα κόμματα και έχει στον πυρήνα του τα συμφέροντα, την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη του κεφαλαίου.
Σημαίνει από καλύτερες θέσεις να παλεύει ο λαός, καλύτερες προϋποθέσεις για να οργανώσει την αντεπίθεση. Με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, τη συγκρότηση της πλατιάς Κοινωνικής Συμμαχίας.
Με τη συγκέντρωση δυνάμεων στον αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για την πραγματική «Ελλάδα των πολλών»: Τη σοσιαλιστική Ελλάδα της ευημερίας του λαού και της νεολαίας, της ισότιμης και αμοιβαίας συνεργασίας των λαών, μέσα στην Ευρώπη του σοσιαλισμού.
Καλό κόκκινο βόλι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου