Με αφορμή δε συλλήψεις που έγιναν, αναδεικνύεται ότι η αλλαγή στις χρήσεις γης είναι το κίνητρο των εμπρηστών για την εκμετάλλευση «φιλέτων», ιδιαίτερα σε περιοχές κοντά σε παραλίες.
Αποκαλύπτονται επίσης οι τεράστιες ελλείψεις για την αντιμετώπιση των - αναμενόμενα πιο συχνών - πυρκαγιών, την ώρα που διάφορα στοιχεία, όπως από το SIPRI (Διεθνές Ερευνητικό Ινστιτούτο για την Ειρήνη της Στοκχόλμης), καταγράφουν ότι το 2018 η Αυστραλία είχε δαπάνες 73,1 εκατ. δολαρίων τη μέρα σε εξοπλισμούς και συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο (με στήριξη και των σοσιαλδημοκρατών Εργατικών και των Φιλελευθέρων, που είναι σήμερα στην κυβέρνηση), ενώ επίσης ξοδεύονται καθημερινά τεράστια ποσά για ενοικίαση κατασβεστικών μέσων. Οπως καταγγέλλουν οι Ενώσεις Πυροσβεστών της χώρας, δεν μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες λόγω της υποστελέχωσης της υπηρεσίας και της έλλειψης κατάλληλων μέσων που οφείλονται στην υποχρηματοδότηση και τις περικοπές που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.
Χαρακτηριστικά, η Ενωση Πυροσβεστών Νότιας Αυστραλίας, σε Νέα Νότια Ουαλία και Βικτόρια, που βρίσκονται στο επίκεντρο της καταστροφής, ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας για τις ελλείψεις στις υπηρεσίες δασοπυρόσβεσης, καταγγέλλοντας μεταξύ άλλων ότι πολλά φορτηγά και άλλα οχήματα της υπηρεσίας είναι υπερήλικα.
Επίσης, πληθαίνουν οι καταγγελίες για μεγάλες περικοπές που έγιναν στο προσωπικό φύλαξης των εθνικών πάρκων. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Crikey», στην πολιτεία της Νέας Νότιας Ουαλίας - όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις του Φιλελεύθερου Κόμματος - οι πόροι της αρμόδιας υπηρεσίας για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και τη διάσωση μειώθηκαν το 2019 κατά 12,9 εκατ. δολάρια. Μεγάλες μειώσεις έγιναν και στη χρηματοδότηση της Αγροτικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, που μάλιστα στελεχώνεται κυρίως από εθελοντές και όχι από μόνιμο προσωπικό.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα εκφράζουν την αγανάκτησή τους απέναντι στην κυβέρνηση του Σκοτ Μόρισον, που δέχεται σφοδρές επικρίσεις και γιουχαΐσματα κατά τις επισκέψεις του στις πληγείσες περιοχές, ενώ υπάρχουν καταγγελίες στον Τύπο ότι δεν γνωρίζει ούτε καν τον ακριβή αριθμό των νεκρών, που έχουν φτάσει τους 27. Την ίδια ώρα αναπτύσσεται και η αλληλεγγύη από εργατικές ενώσεις, που απαιτούν να προστατευτούν οι εργαζόμενοι που ξεσπιτώθηκαν και ιδιαίτερα οι ελαστικά απασχολούμενοι, που θα αντιμετωπίσουν ακόμα πιο μεγάλα προβλήματα, ειδικά στον Τουρισμό. Τα αιτήματα των εργαζομένων στηρίζει το ΚΚ Αυστραλίας.
Πολύ σημαντικό ζήτημα τα ανασφάλιστα σπίτια
Σε τεράστιο πρόβλημα εξελίσσεται και η ασφάλιση των σπιτιών, που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτικών εταιρειών, με τεράστιο κόστος. Πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν σ' αυτό αναμένεται να ξεσπιτωθούν και να μπουν σε έναν φαύλο κύκλο χρεών, χωρίς να μπορούν να ανακτήσουν τη στέγη που με πολλές θυσίες απέκτησαν.
Χαρακτηριστικά δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο, όπως στο δίκτυο abc.net.au, καταγράφουν την εμπειρία από παλιότερες πυρκαγιές και καταστροφές, όπως το 1983, με 2.400 κατεστραμμένα σπίτια, το 2009 με 2.000 και το 2013 με 200, σημειώνοντας ότι τα περισσότερα απ' αυτά τα σπίτια δεν ήταν επαρκώς ασφαλισμένα, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες τους να βρεθούν εκτεθειμένοι και να τα χάσουν. Εκφράζονται έτσι φόβοι ότι από τις φετινές πυρκαγιές οι συνέπειες για τους ανθρώπους θα είναι ακόμα πιο επώδυνες.
Αναφέρεται το παράδειγμα γυναίκας που έχασε το σπίτι της στο Κινγκ Λέικ, βορειοανατολικά της Μελβούρνης, στις πυρκαγιές του 2009. Η εν λόγω είχε ασφαλίσει το σπίτι της, ή τουλάχιστον έτσι πίστευε, αλλά στην πραγματικότητα η ασφάλιση δεν κάλυπτε το πραγματικό κόστος ανοικοδόμησης του σπιτιού. Είπε χαρακτηριστικά: «Νομίζαμε ότι καλυπτόμαστε για 550.000 δολάρια, αλλά το ποσό εκτιμήθηκε από την ασφαλιστική στα 120.000». Ετσι η οικογένειά της κατέληξε να καταβάλει τεράστια ποσά για την ανακατασκευή και με υποθήκη στις τράπεζες. Οπως σημειώνεται, όσοι μπορούν να ασφαλίσουν το σπίτι τους για πυρκαγιά αντιμετωπίζουν το φαινόμενο η ασφάλιση να γίνεται με την αγοραία αξία του σπιτιού, ενώ σε ένα σημαντικό ποσοστό το κόστος ανοικοδόμησης είναι πολύ μεγαλύτερο, πράγμα που αποκρύπτεται από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Ετσι, καταφεύγουν σε δανεισμό.
Σύμφωνα με έρευνες που δημοσίευσε η τοπική κυβέρνηση της Βικτόρια το 2017, μόνο το 46% των νοικοκυριών στην πολιτεία έχει επαρκή ασφάλιση για να ανακάμψει από μια καταστροφή.
Ετσι, πολλοί επιστήμονες και αναλυτές θέτουν τον προβληματισμό ότι η ασφάλιση των σπιτιών δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως προσωπική υπόθεση, αλλά πρέπει να γίνει προσπάθεια για την προστασία και την αποκατάσταση με ευθύνη του κράτους. Στο πλαίσιο αυτό γίνονται προτάσεις για ανάληψη της ευθύνης από τις τοπικές κοινότητες, πράγμα βέβαια που και πάλι προϋποθέτει φροντίδα από την πλευρά του κράτους, ανάλογα κονδύλια, υποδομές και μέσα. Οσο όμως η κατοικία αποτελεί εμπόρευμα και όχι δικαίωμα, δηλαδή σε συνθήκες καπιταλισμού, δεν μπορούν να υπάρξουν ολοκληρωμένη προστασία, εξασφάλιση στέγης και πόλεων θωρακισμένων από καταστροφές, με τις κατάλληλες υποδομές.
Δ. Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου