Ο Πατριωτισμός των εφοπλιστών είναι Αδιαπραγμάτευτος

Γεωτρύπανα της οικογένειας Αγγελοπούλου 

χρησιμοποιεί η Τουρκία!

 

Σχόλιο Δικτύου ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ:

Οι εφοπλιστές είναι αυτοί που διατηρούν προνομιακή σχέση με κυβέρνηση ΝΔ και αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ

Απολαμβάνουν Αφορολόγητα και Φοροαπαλλαγές.

Είναι αυτοί που ελέγχουν τα κανάλια-ραδιόφωνα-εφημερίδες και παίζουν όλη μέρα πόλεμο με την Τουρκία...
 

Απαιτώντας από την νεολαία να γίνει κρέας στα κανόνια για τις ΑΟΖ και τα ενεργειακά κοιτάσματα. 

Όμως παράλληλα κλείνουν δουλειές με το καθεστώς Ερντογάν και κερδίζουν έναν πακτωλό χρημάτων.
 

Τα τουρκικά γεωτρύπανα που απειλούν με ελληνο-τουρκικό πόλεμο τους λαούς του Αιγαίου ήταν ιδιοκτησίας οικογένειας Αγγελοπούλου!!!
 

Διαβάζουμε σχετικό σχόλιο και δημοσίευμα:

"....Τα δύο γεωτρύπανα της οικογένειας Αγγελόπουλου (της γνωστής Γιάννας που θα μας φτιάξει την γιορτή για τα 200 χρόνια από την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων), πωλήθηκαν σε τιμή κάτω του κόστους στην Τουρκία.

Η αγοραπωλησία έγινε μέσα από τριγωνικές και πολυγωνικές μεθοδεύσεις με πολλές οφσορ και άλλου χαρακτήρα εταιρείες μπλεγμένες σε αυτήν.

Το Deep Sea Metro I το μετονόμασαν σε «Φατίχ» (πορθητή) κατά τον Mωάμεθ Β, κατακτητή της Κωνσταντινούπολης και το Deep Sea Metro ΙΙ σε «Γιαβούζ», κατά τον Γιαβούζ Σελίμ, τον πρώτο Οθωμανό σουλτάνο που αυτοονομάστηκε χαλίφης...."  Giorgos Chloros

Η περιπέτεια ενός πλωτού γεωτρύπανου

ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Το «Deep Sea Metro II» είναι ένα πλωτό γεωτρύπανο έκτης γενιάς, που έχει μήκος 229 μ. και μπορεί να πραγματοποιεί γεωτρήσεις βάθους έως 10.000 ποδών.

Το πλωτό γεωτρύπανο «Fatih», που απέπλευσε προχθές από τον κόλπο της Νικομήδειας, όπου βρισκόταν αγκυροβολημένο τους τελευταίους πέντε μήνες, με κατεύθυνση την Ανατολική Μεσόγειο έχει ενδιαφέρουσα ιστορία. Πρόκειται για το υπερσύγχρονο «Deep Sea Metro II» που έως τα μέσα του 2015 ήταν πλοίο ελληνικών συμφερόντων, καθώς ανήκε κατά 60% σε εταιρεία της Γιάννας και του Θόδωρου Αγγελόπουλου.

Η ιστορία του «Deep Sea Metro II» αρχίζει πριν από 10 χρόνια. Ηταν το ένα από τα δύο πλωτά γεωτρύπανα που το ζεύγος Αγγελόπουλου παρήγγειλε στα ναυπηγεία της Hyundai στη Νότιο Κορέα. Τα πλοία παραλήφθηκαν το 2011. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η ίδια η κ. Αγγελοπούλου βάφτισε το «Deep Sea Metro I». Υπολογίζεται πως τα δύο πλοία κόστισαν περί τα 860 εκατ. δολ. έκαστο. Για να συγκεντρωθούν τα κεφάλαια, συνήφθησαν μεγάλα ομολογιακά δάνεια με διεθνείς τράπεζες. Ο κ. Θόδωρος Αγγελόπουλος διατηρεί πολυετή συνεργασία με τη μεγάλη νορβηγική ναυτιλιακή εταιρεία Odfjell, η θυγατρική της οποίας Odfjell Drilling απέκτησε το 40% των δύο πλωτών γεωτρυπάνων. Ωστόσο, η κατακρήμνιση των τιμών του πετρελαίου και του αερίου κατέστησε ασύμφορη τη ναύλωση των πλοίων αυτών από επίδοξους πελάτες, δηλαδή από κράτη που επιδίωκαν την ανακάλυψη «μαύρου» χρυσού στα ανοικτά των ακτών τους. Οι επενδυτές εγκλωβίστηκαν στην επένδυσή τους.

Στα μέσα της δεκαετίας τα γεωτρύπανα παρέμεναν κατά τεκμήριο ανενεργά. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι το πρώτο από αυτά, το «Deep Sea Metro I» ναυλώθηκε το 2015 από την VietGazprom του Βιετνάμ έναντι 255 χιλ. δολ. την ημέρα (από 423.000 δολ. ημερησίως βάσει προηγούμενου συμβολαίου του ίδιου πλοίου με την British Petroleum). Το δεύτερο πλοίο, «Deep Sea Metro II», παρέμεινε αγκυροβολημένο στα ανοιχτά της Βραζιλίας έπειτα από προβλήματα που ανέκυψαν στη συνεργασία με την εθνική εταιρεία υδρογονανθράκων Petrobras. Μάλιστα, στα μέσα του 2014 κυκλοφόρησαν φήμες ότι η προσέγγιση της Γιάννας Αγγελοπούλου με τον Αλ. Τσίπρα σκοπό είχε να διαμορφωθούν οι συνθήκες για την ενοικίαση των γεωτρύπανων από την ελληνική και την κυπριακή κυβέρνηση για την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων σε ελληνικά και κυπριακά ύδατα. Οι πληροφορίες αυτές διαψεύστηκαν από την κ. Αγγελοπούλου. Στις 13 Μαΐου 2015, η Γιάννα και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αποφάσισαν να απεμπλακούν από την επένδυση. Οι εταιρείες τους έπαψαν να καλύπτουν τις οφειλές που είχαν συσσωρευθεί λόγω της δανειοδότησης που είχε παράσχει η αμερικανική θυγατρική της γερμανικής τράπεζας VTB για την κατασκευή των πλοίων στα ναυπηγεία της Hyundai στη Νότιο Κορέα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς ναυτιλιακού Τύπου, οι εταιρείες συμφερόντων του κ. Αγγελόπουλου εξακολουθούν να διατηρούν την κυριότητα του «Deep Sea Metro I», ωστόσο οι πληροφορίες αυτές διαψεύδονται από τον ίδιο τον κ. Αγγελόπουλο.

Η πώληση

Το δεύτερο γεωτρύπανο, το «Deep Sea Metro II», πέρασε από τα μέσα του 2015 στην τράπεζα VTB που είχε χορηγήσει το δάνειο για την κατασκευή του. Με τη μεσολάβηση της Mayesi Hammoud, δικηγόρου της κορυφαίας δικηγορικής εταιρείας VanEps Kunneman VanDoorne που ειδικεύεται στο ναυτικό δίκαιο στην περιοχή της ολλανδικής Καραϊβικής, προχώρησε η πώληση του πλοίου. H κ. Hammoud δεν απάντησε σε ερωτήσεις που απέστειλε η «Κ» για τη διαδικασία της αγοραπωλησίας.

Το πλοίο πωλήθηκε στις 30 Μαρτίου 2016 στη ναυτιλιακή εταιρεία Chalfont Shipping που εδρεύει στον αμερικανικής εποπτείας φορολογικό παράδεισο Marshal Islands του Ειρηνικού Ωκεανού. Η «Κ» επικοινώνησε με το Ληξιαρχείο (Registry) των Marshal Islands και επιβεβαίωσε ότι η Chalfont Shipping ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2016, δηλαδή λίγες ημέρες προτού αγοράσει το πλοίο προς 210 εκατ. δολ. Σύμφωνα, όμως, με ασφαλείς πηγές ειδικών στην ίδρυση offshore είναι πιθανόν να πρόκειται για τη μεταφορά στους Νήσους Μάρσαλ της offshore με το ίδιο όνομα που ιδρύθηκε στη Μ. Βρετανία το 1969 και μεταφέρθηκε στον Παναμά τον Ιούνιο του 1980 από τον αείμνηστο δικηγόρο ναυτιλιακών ζητημάτων Κωνσταντίνο Γεωργιόπουλο. Δεν γνωρίζουμε την ιδιοκτησιακή δομή της Chalfont, αν και μια εταιρεία με το ίδιο όνομα, δηλαδή Chalfont Shipping, εμφανίζεται με διεύθυνση ίδια με τη διεύθυνση της Odfjell Drilling στο Kokstad της Νορβηγίας.

Το φθινόπωρο του 2017, η Chalfont μεταπώλησε το «Deep Sea Metro II» στην Turkish Petroleum προς 210 εκατ. δολ. – δηλαδή χωρίς κανένα κέρδος! Η «Κ» απέστειλε γραπτώς ερωτήσεις για το «Deep Sea Metro II», συμπεριλαμβανομένης της ερώτησης για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Chalfont Shipping, στον Θόδωρο και στη Γιάννα Αγγελοπούλου. Στην γραπτή απάντησή του ο κ. Αγγελόπουλος επιβεβαιώνει ότι το «Fatih» είναι το «Deep Sea Metro II» και τονίζει: «Η εταιρεία συμφερόντων του κ. Θόδωρου Αγγελόπουλου METRO EXPLORATION συμμετείχε επενδυτικά από το 2008 με ποσοστό 60% στην εταιρεία Deep Sea Metro Holding με το υπόλοιπο 40% να ανήκει στην Odfjell Drilling, η οποία ήταν και διαχειρίστρια των πλοίων. Η εταιρεία Chloe Marine, ιδιοκτήτρια του πλοίου “Deep Sea Metro II” ήταν 100% θυγατρική της Deep Sea Metro Holding». Σε ό,τι αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Chalfont Shipping, ο κ. Αγγελόπουλος τονίζει ότι «ουδεμία απολύτως ανάμειξη είχε με την αγοραπωλησία του “Deep Sea Metro II” από την τράπεζα DVB καθότι είχε μεταβιβάσει το σύνολο των μετοχών του στη METRO EXPLORATION κατά τη 13η Μαΐου 2015, στην επενδυτική εταιρεία NT REFECTIO XIII και έκτοτε δεν είχε και δεν έχει οποιαδήποτε ανάμειξη με τις εξελίξεις των πλοίων που ανήκαν στην Deep Sea Metro Holding». Μια απλή έρευνα στο Internet δείχνει ότι η εταιρεία NT REFECTIO XIII είναι νομικό πρόσωπο που ιδρύθηκε στις 27 Μαρτίου 2015 στο Οσλο της Νορβηγίας.

Το «Deep Sea Metro II» είναι ένα πλωτό γεωτρύπανο έκτης γενιάς, που έχει μήκος 229 μέτρα και μπορεί να πραγματοποιεί γεωτρήσεις βάθους έως 10.000 ποδών (3,3 χλμ.). Είναι κορυφαίο στο είδος του και οι Τούρκοι το απέκτησαν κυριολεκτικά σε τιμή ευκαιρίας, αφού κανένας δεν ενδιαφέρεται πλέον για τέτοια πλοία εκτός αν είναι κράτος με συγκεκριμένες βλέψεις. Το «Deep Sea Metro II» αναχώρησε από το νορβηγικό λιμάνι Hoylandbaygda όπου βρισκόταν και έφτασε στην Τουρκία λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 30ής προς την 31η Δεκεμβρίου 2017, και συγκεκριμένα στις 01.17. Παρέμενε αγκυροβολημένο στον Κόλπο της Νικομήδειας και άλλαξε όνομα σε «Fatih».

Εδώ και μήνες διακινούνταν σε διπλωματικούς και πολιτικούς κύκλους της Αθήνας η πληροφορία ότι «το γεωτρύπανο θα ενεργοποιηθεί τον Ιούνιο στην ΑΟΖ της Κύπρου». Οι γνωρίζοντες επισημαίνουν ότι η διεκδίκηση από την Αγκυρα «μεριδίου» στους υδρογονάνθρακες της Κύπρου εν ονόματι της τουρκοκυπριακής κοινότητας ισοδυναμεί με προσπάθεια εμπέδωσης της διχοτόμησης της νήσου μέσω της de facto αποδοχής του διαχωρισμού των δικαιωμάτων επί του υποθαλάσσιου πλούτου. Και αν αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας συμφωνίας επίλυσης του Κυπριακού, μπορεί, θεωρητικά, να προωθηθεί με μια μονομερή ενέργεια, όπως η ενεργοποίηση του πλωτού γεωτρύπανου σε σημείο που υποτίθεται ότι «ανήκει» στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αυτό είναι που καθιστά το «Deep Sea Metro II» ένα πολύτιμο όπλο στα χέρια της Αγκυρας. Χωρίς αυτό δεν θα μπορούσε να «τρυπήσει» στα νερά της Κύπρου.

https://www.kathimerini.gr