Ευρωατλαντικός «αέρας»

Οι νέες προκλήσεις της Τουρκίας σε Αιγαίο και Εβρο, την ώρα που κλιμακώνεται το παζάρι με τους «εταίρους» ΕΕ και ΝΑΤΟ, η κατάσταση που διαμορφώνεται στα ελληνοτουρκικά σύνορα στη Θράκη και το κάλεσμα στη Frontex να «επιδιαιτητεύσει», είναι επικίνδυνα και αποκαλυπτικά για τον ευρωατλαντικό «αέρα» που πνέει στα πανιά της τουρκικής προκλητικότητας, όπως και για τις μεγάλες ευθύνες της κυβέρνησης ΝΔ και των άλλων κομμάτων, που για τα συμφέροντα της αστικής τάξης χώνουν βαθιά το λαό στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τα παζάρια που γεννάνε μεγάλους κινδύνους.
Οι νέες προκλήσεις έρχονται σε συνέχεια της απαράδεκτης αξιοποίησης των κατατρεγμένων από την Τουρκία, ως μέρος του ιμπεριαλιστικού παζαριού με την ΕΕ, που, όπως φαίνεται και από τις πρόσφατες συναντήσεις του Ερντογάν στις Βρυξέλλες, είναι εφ' όλης της ύλης.
Αφορά δηλαδή από το αίτημα για μεγαλύτερη στήριξη της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής στη Συρία και τη δημιουργία «ζώνης ασφαλείας» σε κατεχόμενα εδάφη της, έως τα οικονομικά και άλλα ανταλλάγματα για μια «επικαιροποιημένη» συμφωνία εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών.

Και από τις διμερείς οικονομικές σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας, όπως αυτές αποτυπώνονται στην «Εταιρική Σχέση», έως το αίτημα για βίζα στους Τούρκους πολίτες.
Προφανώς, από το τραπέζι αυτό, που «ανοίγει» ακόμα περισσότερο όταν στο κάδρο μπαίνουν επίσης ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, δεν λείπουν ούτε οι απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης σε ό,τι αφορά το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν, όπως αυτή της Λοζάνης.

Εξάλλου, εδώ και καιρό, με βασικό στόχο τη διατήρηση της ΝΑΤΟικής συνοχής στην περιοχή, δρομολογούνται επικίνδυνες «διευθετήσεις», σχέδια συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρισης του ενεργειακού και άλλου πλούτου, με το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου και της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής, που αντιμετωπίζονται ως ΝΑΤΟικός «ενιαίος επιχειρησιακός χώρος», με συστάσεις να λυθούν οι «διμερείς διαφορές» εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο καθένας καταλαβαίνει τι σηματοδοτεί η πρόσκληση της κυβέρνησης στην ΕΕ να αναλάβει η Frontex αναβαθμισμένο ρόλο στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στον Εβρο και το Αιγαίο, με το επιχείρημα ότι «είναι και σύνορα της ΕΕ».

Πόσο μάλλον που μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη τέθηκε σε ισχύ ο νέος κανονισμός της Frontex, που την καθιστά την πιο ισχυρή και καλύτερα χρηματοδοτούμενη υπηρεσία στην ιστορία της ΕΕ, γιγαντώνει το επιχειρησιακό της σκέλος και της «λύνει τα χέρια», ώστε ουσιαστικά να μη δίνει λογαριασμό ακόμα και για ζητήματα που άπτονται της κυριαρχίας των χωρών - μελών της ΕΕ.

Με τον επικεφαλής της να λέει ότι πρόκειται για τη δημιουργία ενός «νέου είδους διακρατικού κατασταλτικού μηχανισμού» και ότι «για πρώτη φορά θα έχουμε αξιωματούχους που θα επιβάλλουν το νόμο, οι οποίοι θα είναι όργανα της ΕΕ, θα φέρουν όπλα και θα φορούν στολή, ευρωπαϊκή στολή».

Αλλά ποιον «νόμο» θα επιβάλλει το σιδερένιο αυτό χέρι της Ευρωένωσης στα ελληνικά σύνορα; Το «νόμο» που εγκλωβίζει πρόσφυγες και μετανάστες και μετατρέπει την Ελλάδα σε φυλακή της ΕΕ, που τους αξιοποιεί στα διάφορα γεωπολιτικά «παιχνίδια». Το «νόμο» των ιμπεριαλιστικών παζαριών που υπονομεύει σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών πολιτικών δυνάμεων, που «κάνουν πλάτη» και πλειοδοτούν στην πολιτική της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, είναι τεράστιες. Επειδή για τα συμφέροντα της αστικής τάξης δίνουν στήριγμα στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Στέλνουν δυνάμεις εκτός συνόρων, κάνουν τη χώρα ορμητήριο, βάζουν ως και πλάτη στη ΝΑΤΟική στήριξη της Τουρκίας για την εισβολή της στη Συρία που αλλάζει τα σύνορα στην περιοχή!

Επειδή έχουν «κορόνα στο κεφάλι τους» τη «ΝΑΤΟική συνοχή» στην περιοχή και «ό,τι αυτό απαιτεί». Επειδή επιμένουν στην ευρωενωσιακή πολιτική εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών, ζητώντας απλά μερικά παραπάνω ανταλλάγματα, καλούν έναν ακόμα ιμπεριαλιστικό μηχανισμό να «επιδιαιτητεύσει» τα σύνορα, με ό,τι αυτό σηματοδοτεί.

Από το επικίνδυνο αυτό σπιράλ της εμπλοκής διέξοδο μπορεί να δώσει μόνο ο λαός, δυναμώνοντας την πάλη του απέναντι στην πολιτική εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών, στην εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για την αποδέσμευση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές αυτές ενώσεις, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.