Σήμερα συμπληρώνονται 23 χρόνια (24/3/1999) από την έναρξη των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβία. Η μαύρη αυτή επέτειος για τους λαούς, σηματοδοτεί ακόμα περισσότερα αυτές τις μέρες, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με τον λαό της να έχει μετατραπεί σε κινούμενο στόχο των σφοδρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Το τότε πρόσχημα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για τους -επί 78 ημέρες- βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας ήταν «η προστασία των μειονοτήτων από την εθνοκάθαρση». Ένα από τα σημερινά προσχήματα της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί «η προστασία από τη γενοκτονία». Οι ρόλοι εναλλάσσονται. Θύματα παραμένουν οι λαοί.
Τις ημέρες του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία η Ελλάδα μετατράπηκε - με ευθύνη της τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη συναίνεση όλων των κομμάτων, πλην ΚΚΕ - σε χώρα μεταφοράς στρατευμάτων και στρατιωτικού υλικού του ΝΑΤΟ προς τα Βαλκάνια.Τις ίδιες ημέρες ο ελληνικός λαός, με μπροστάρη το ΚΚΕ, έγραφε την δική του ιστορία με τους αγώνες του ενάντια στον πόλεμο και την συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτόν.
Ο αγώνας του εργατικού - λαϊκού κινήματος πέρασε τα σύνορα, φτάνοντας στη Γιουγκοσλαβία τις ημέρες των βομβαρδισμών. Κομβόι αλληλεγγύης και στήριξης του λαού της Γιουγκοσλαβίας από εργατικά σωματεία και μαζικούς φορείς της χώρας μας βρέθηκαν εκείνες τις σκληρές μέρες δίπλα στο λαό της Γιουγκοσλαβίας διαδηλώνοντας, τραγουδώντας αλλά και ψάχνοντας στα χαλάσματα...
Δύο από αυτές τις αποστολές ακολούθησε τότε και ο τηλεοπτικός «902». Από το αρχείο του «902» δημιουργήθηκε το παραπάνω βίντεο που καταγράφει ένα μικρό δείγμα από όσα τράβηξε ο λαός της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και μοναδικές στιγμές αλληλεγγύης και αλληλοϋποστήριξης μεταξύ των λαών.
Ξεχωριστή στιγμή αποτελεί ο χαιρετισμός του Χαρίλαου Φλωράκη, τότε επίτιμου προέδρου του ΚΚΕ, σε μία από τις συγκεντρώσεις - συναυλίες του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Ο λαός συγκεντρωνόταν τις νύχτες σε γέφυρες και άλλες υποδομές της χώρας ώστε να τις προστατεύσει από τους βομβαρδισμούς.
Συνεχίζουμε στο ίδιο πάντα στρατόπεδο: Με τους λαούς ενάντια στους πολέμους των ιμπεριαλιστών! Να σταματήσει η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο!
Καλώς ήρθες σύντροφε μας έλειψες. Τα σέβη μου. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.rizospastis.gr/story.do?id=11577534 Του σ.Βαγενά που δεν είναι ...τροτσκιστής... και εκφράζει τις Μπολσεβίκικες θέσεις του ΚΚΕ μετά το 1991... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΑς θυμηθούμε τη Γιουγκοσλαβία το 1999
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε, για 78 μέρες, ο γιουγκοσλαβικός λαός ήταν στόχος, με συνεχείς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ, που άρχισαν στις 24 Μάρτη 1999.
«Θα στείλω τους Έλληνες στρατιώτες όπου θέλω, χωρίς κανέναν περιορισμό!»
Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι «οι συμμαχικές δεσμεύσεις μάς επιβάλλουν να στείλουμε στην Αδριατική το Α/Τ “Θεμιστοκλής”». Και τι γινόταν τότε στην Αδριατική Θάλασσα; Η περιοχή του Ιονίου Πελάγους και μέχρι την Τεργέστη της Ιταλίας ήταν χαρακτηρισμένη από το ΝΑΤΟ ως εμπόλεμη ζώνη. Τα πλοία του ΝΑΤΟ περιπολούσαν σε όλη αυτήν τη θαλάσσια περιοχή εφαρμόζοντας ΝΑΤΟικό ναυτικό αποκλεισμό και ταυτόχρονα βομβάρδιζαν με πυραύλους την τότε Γιουγκοσλαβία.
Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ
Ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβίας
https://gkagkarin.blogspot.com/2020/03/blog-post_605.html
ΥΣ "γύρισες" με ένα ωραίο άρθρο. Σε ευχαριστούμε gkagkarin
ΑΧ
Οι Σέρβοι του Ερ. Αστέρα θυμίζουν στην “αντιπολεμική Δύση” τους πολέμους που “ξέχασε”…
ΑπάντησηΔιαγραφή“Ιράκ, Αφγανιστάν, Υεμένη, Λιβύη, Συρία…”
Tens of thousands of fans of Red Star Belgrade—Serbia's most popular soccer team—gave a pointed response to the supposedly anti-war west tonight as they held signs showing 20+ countries & the year of their overthrow/invasion by the US.
"All we are saying is give peace a chance!" pic.twitter.com/PkammGg2Aa
— Wyatt Reed (@wyattreed13) March 18, 2022
ΔΣΕ
ΑΣΠΡΟ~ΜΑΥΡΟ20 Μαρτίου 2022 - 2:54 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώντας συνολικά σχεδόν σε όλα που αναρτάς για το Ουκρανικό στο twitter θέλω να επισημάνω, για μια φορά ακόμα, την ανικανότητα συσπείρωσης του προοδευτικού-δημοκρατικού κόσμου ταξικής αναφοράς -είτε με τη σημαία του κουμουνιστή είτε του αναρχικού, είτε κομμάτων και οργανώσεων (πχ ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι διασπάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κτλ)- στο προφανές για εμάς πως εδώ ΔΕΝ μπορούμε να κρατήσουμε ίσες αποστάσεις και να μιλάμε για σύγκρουση ιμπεριαλισμών.
Όπως γράφω και σε ένα από τα blog μου:
«Φυσικά και ΔΕΝ είμαι με τον Πούτιν. Είμαι με τους Ρώσους που αυτοί τη στιγμή παλεύουν με το ΝΑΤΟ διαμέσου των Ναζί που έχουν καταλάβει την κεντρική εξουσία στην Ουκρανία. Απλά τυχαίνει ο 8ετής πόλεμος με τους ΝΑΤΟ/Ναζί να αφορά/συμπίπτει και/με τους γεωστρατηγικοοικονομικούς σχεδιασμούς του επίσημου καπιταλιστικού κράτους της Ομοσπονδιακής Ρωσίας που πάνω από όλα φροντίζει τους σχεδιασμούς της αστικής του τάξης.
Ο πόλεμος που διεξάγεται στην Ουκρανία με τους ΝΑΤΟ/Ναζί είναι γεωστρατηγικοοικονομικός από την πλευρά του Ρωσικού καπιταλιστικού κράτους, απελευθερωτικός από την πλευρά του Ρώσικου Λαού και αμυντικός (μέσω της επίθεσης) από την πλευρά ΚΑΙ των δύο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ΔΕΝ είναι ιμπεριαλιστικός από την πλευρά του επίσημου Ρωσικού κράτους και του Λαού της.
Όπως και ο πόλεμος στη Συρία είχε διχάσει τον προοδευτικό κόσμο με ταξική προοπτική έτσι και πάρα πολύ περισσότερο αυτός ο πόλεμος μας διχάζει στο έπακρο. Η συντριπτική πλειοψηφία του προοδευτικού-δημοκρατικού κόσμου με ταξική αναφορά, για μια ακόμα φορά, κατώτερη των περιστάσεων που επιβάλλουν οι καιροί.»
https://anentaxtoipolites.blogspot.com/2022/03/blog-post.html
(Είμαι ο Κώστας από το account https://twitter.com/aspro_mauro )http://fadomduck2.blogspot.com/2022/02/blog-post_27.html Το ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με όλο τον οπορτουνιστικό συρφετό που βρίσκεται κάτω απο την σημαία του Ρωσικού Ιμπεριαλισμού εκτός το σύριζα που είναι με τους δυτικούς ιμπεριαλιστές. Ο Πόλεμος είναι Ιμπεριαλιστικός και οι κομμουνιστές δεν διαλέγουμε ιμπεριαλιστή όπως την δεκαετία του 40 με το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ ΕΥΡΩΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟΣ. ΤΑΞΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΤΑΞΗ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Μπράβο, ρε Γκαγκάριν που γύρισες γιατί είχαμε μείνει βδομάδες ολόκληρες στο έλεος του γνωστού προβοκάτορα (σε γλείφει βέβαια ―"τα σέβη μου" γράφει και δεν του λέει κανένας απ' αυτούς που του κρατάνε φανάρι κι εδώ κι αλλού: τον Θοδωρή τον Αθανασιάδη του οποίου βρομίζεις σχεδόν καθημερινά το μπλογκ, τον σεβάστηκες ποτέ, βρε άθλιε;―, αλλά και ποιον δεν έχει γλείψει ο ελεεινός...) που δεν θα του κόστιζε τίποτα να μετατρέψει το προηγούμενο θρεντ σε πεδίο προσωπικού ξεκ@@λώμ@τος όπως κάνει μήνες τώρα με το τελευταίο θρεντ του Θοδωρή του Αθανασιάδη. Να 'σαι πάντα καλά, γερός και δυνατός στις επάλξεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή24/03/1946
ΔιαγραφήΛίγες μέρες πριν τις εκλογές της 31/3 από τις οποίες το ΕΑΜ καλεί σε Αποχή, πάνω από 100.000 λαού στη Θεσσαλονίκη δίνουν το παρόν σε συγκέντρωση με κύριο σύνθημα: «Αποχή - Δημοκρατία - Ανεξαρτησία».
Ανάλογες μαζικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης στο Ποδηλατοδρόμιο του Πειραιά, το Βόλο, την Πάτρα, το Αγρίνιο, τα Τρίκαλα, τη Λάρισα, τη Λαμία, τον Τύρναβο, την Ελασσόνα, την Αγυιά, την Καρδίτσα, την Αμαλιάδα, την Καλαμπάκα, την Ξάνθη, την Πρέβεζα, την Ορεστιάδα, την Κέρκυρα, τη Σύρο, τη Χίο, τη Μυτιλήνη, κ.α............ Την στιγμή που έπρεπε να είχαν διεκδικήσει την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 σε επαναστατικές συνθήκες με το συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό. Χρειαζόταν ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟΣ. https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Τίτλος τιμής για κάθε Κομμουνιστή τα λόγια των Οπορτουνιστικών Σκυλιών που αδυνατώντας να απαντήσουν στις θέσεις του ΚΚΕ χοροπηδάνε βογκάνε και Σκούζουν. Οταν σταματήσουν θα ψάξουμε τι λάθος κάναμε. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΑΛΗΤΕΣ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή2. Στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική για την έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας (και άρα να εξοπλίσει και να καθοδηγήσει τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις). Δεν μπόρεσε να συνδυάσει με επιτυχία την πάλη για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ με την πάλη για την εργατική εξουσία σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
ΔιαγραφήΣε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, η εργατική τάξη κατέκτησε την εξουσία μετά από τον πόλεμο λόγω της καθοριστικής συμβολής της ΕΣΣΔ στην απελευθέρωση και στην πάλη των ΚΚ με τις εγχώριες αντεπαναστατικές δυνάμεις που ακολούθησε και στο πλαίσιο των πρώτων μεταπολεμικών κυβερνήσεων.
Κομμουνιστικά Κόμματα καπιταλιστικών χωρών διακήρυσσαν γενικά την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, όμως δεν έθεταν στα Προγράμματά τους τον στόχο της εργατικής εξουσίας ως άμεσο στρατηγικό. Αντίθετα, έθεταν άλλους ενδιάμεσους κυβερνητικούς στόχους («αντιφασιστικών», «δημοκρατικών κυβερνήσεων»), που εξ αντικειμένου δεν εξυπηρετούσαν τη στρατηγική συγκέντρωσης και οργάνωσης δυνάμεων για τη γενική, πλήρη σύγκρουση και ρήξη με την αστική εξουσία σε συνθήκες γενικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης στη χώρα τους.
Η Ιστορία απέδειξε ότι τέτοιες κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή ή στήριξη ΚΚ, πουθενά δεν λειτούργησαν ως καταλύτες στη συγκέντρωση των επαναστατικών δυνάμεων, στην ωρίμανση των παραγόντων για να έρθει στην ημερήσια διάταξη η επαναστατική εξέγερση.
Αντίθετα, τροφοδότησαν οπορτουνιστικές παρεκκλίσεις που τελικά διάβρωσαν το Κομμουνιστικό Κίνημα και στη μεταπολεμική περίοδο. Ετσι, δεν διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις για την ταξική χειραφέτηση των κινημάτων, διαδικασία που προετοιμάζει και διευρύνει την επαναστατική πρωτοβουλία και τους δεσμούς τους με τις λαϊκές μάζες.
Σε τελική ανάλυση, αυτή η στρατηγική δεν ωφέλησε ούτε τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες από την άποψη του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.
Οπωσδήποτε η κρατική πολιτική ενός ΚΚ εξουσίας έχει να επιλύσει ειδικά προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις, που δεν έχει μπροστά του ένα ΚΚ εκτός εξουσίας, όπως, για παράδειγμα, στην εξωτερική πολιτική, όπου μπορεί να υποχρεωθεί και σε κάποιον συγκυριακό συμβιβασμό με τμήματα του αντιπάλου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτό δεν δικαιολογεί μια συγκυριακή κρατική επιλογή, σε διπλωματικό ή άλλο επίπεδο, να ανάγεται σε αρχή και από αυτήν την άποψη να προκαλεί ιδεολογική σύγχυση στο διεθνές επαναστατικό κίνημα. Αυτό αφορά την ιδεολογικοποίηση του αντιφασιστικού μετώπου και την αιτιολόγηση της αυτοδιάλυσης της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Ως βασικό συμπέρασμα προκύπτει ότι η σημαντικότερη συμβολή κάθε ΚΚ στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού διεθνώς είναι να παλέψει στη χώρα του για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την επαναστατική εργατική εξουσία με στόχο την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/ko.html Καλή χώνεψη Μανιαδάκη.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ανώνυμος24 Μαρτίου 2022 - 3:08 μ.μ......... Αντί να γίνεσαι μαλάκας καλύτερα να απαντήσεις στις θέσεις του ΚΚΕ που μεταφέρει ο Παναγιώτης εκτός αν είσαι μαζόχα.. Βίτσια είναι αυτά..
ΔιαγραφήEδώ ο κόσμος διαλύεται και τα φερέφωνα του ΝΑΤΟ, απαξιούν με πλάγιο τρόπο την ζωή στην ΕΣΣΔ. Η έλλειψη λέει ζάχαρης,τους θυμίζει τότε στην ΕΣΣΔ που οι δύστυχοι πολίτες της δεν έτρωγαν γλυκά,στήνονταν ουρά στα σούπερ μάρκετ με τα άδεια ράφια,αγόραζαν τα προς το ζην με δελτία, γυρνούσαν ξεβράκωτοι γιατί τα ρούχα δεν έφταναν και επαρκούσαν μόνο για το κομισαριάτο κλπ κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά διαβάζει το δεξιό ούγκανο και σου λέει,πάλι καλά που δεν γίναμε σοβιετία. Αλλά πως γινόταν στην σοβιετία, να έχουν όλοι εργασία,σπίτι,ιατρική περίθαλψη δωρεάν,εκπαίδευση για όλους ,συγκοινωνίες,ρεύμα,νερό,τηλέφωνο όλα δωρεάν,δωρεάν διακοπές δυο φορές τον χρόνο, ελεύθερο χρόνο για ψυχαγωγία, άθληση κλπ; Πως γίνεται μια πεινασμένη χώρα να είναι πρώτη στα Ολυμπιακά μετάλλια,κυριαρχώντας σε όλα τα αθλήματα;
Και ποιο ήταν το όφελος του καπιταλισμού, όταν τριάντα χρόνια μετά, το 25% είναι άνεργοι, 17% οι πραγματικοί άστεγοι, όταν μόνο το 40% έχει δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και όταν το 33% είναι στο όριο της φτώχειας; Και τι έχουν να μας πουν σήμερα, που εξαιτίας των ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων,βρίσκονται στο έλεος της απόλυτης καταστροφής; Το ότι το 62%,όπως είπε και ο πρώην Έλληνας πρέσβης στην τηλεόραση,νοσταλγεί το παλιό καθεστώς,με την δημοτικότητα του Στάλιν να βρίσκεται αρκετά ψηλά,αυτό δεν το έχουν πάρει χαμπάρι; Ο ενδοϊμπεριαλιστικός πόλεμος,δεν είναι τίποτα άλλο,παρά η απόλυτη χρεωκοπία του καπιταλισμού στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, το αποκορύφωμα της σήψης του που σαν μια σούπερ νόβα,μετατρέπεται σιγά σιγά σε λευκό νόμο,έτσι που νομοτελειακά να φτάσει στο τέλος του.
ΔΣΕ
24/3/1943 o ΕΛΑΣ απελευθερώνει τα Γρεβενά
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 24 Μαρτίου 1943 οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ απελευθερώνουν τα Γρεβενά από τους Ιταλούς και παρέλασαν την 25η Μαρτίου 1943, μια μέρα μετά δηλαδή, στην κεντρική πλατεία Αιμιλιανού. Έτσι η πόλη γίνεται η δεύτερη πόλη που απελευθερώνεται σε όλη την Ευρώπη από τις δυνάμεις του Άξονα (είχε προηγηθεί στις 11/3/1943 η απελευθέρωση της Καρδίτσας).
Η απελευθέρωση από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις ήταν το επιστέγασμα των μαχών του Σχίνοβου και του Φαρδύκαμπου-Σιάτιστας, στις 6 Μαρτίου 1943, η όπου ο ΕΛΑΣ αιχμαλώτισε το ιταλικό Τάγμα των Γρεβενών (603 άνδρες με 3 πυροβόλα).
Η μεγάλη νίκη γιορτάστηκε και τραγουδήθηκε από τον λαό μας με το τραγούδι:
Ελεύθερο είναι το Τσοτύλι, Νεάπολη και Γρεβενά
τα πήραν οι αντάρτες πάλι με την γενναία τους καρδιά
……………….
και εξακόσιοι τρεις πιάστηκαν παρ’ ευθύς
και πάνε στο Ζουπάνι να τους δεις.
Οι Γερμανοί δεν επεδίωξαν να καλύψουν το κενό μετά την ήτα των Ιταλών και την απομάκρυνση τους από τις επαρχίες Γρεβενών και Βοΐου, παρότι διέθεταν μονάδα στην Κοζάνη. Τα υπολείμματα του ιταλικού τάγματος, οι καραμπινιέροι και οι μαθητές του ρουμανικού Γυμνασίου μαζί με 103 οικογένειες ρουμανιζόντων εγκατέλειψαν την πόλη και οι μεν ένστολοι εντάχθηκαν σε διάφορες ιταλικές μονάδες οι δε ρουμανίζοντες με τους μαθητές εγκαταστάθηκαν με μέριμνα των κατοχικών αρχών και του Ρουμανικού Προξενείου στη γερμανοκρατούμενη Θεσσαλονίκη.
Το γεγονός αυτό το εκμεταλλεύτηκε το ΕΑΜ- ΕΛΑΣ και επέβαλε το δικό του «Κράτος» στην περιοχή της Βόρειας Πίνδου, την «Ελεύθερη Ελλάδα», με όρια από την Καλαμπάκα μέχρι την Καστοριά και Κόνιτσα προς Βορρά. Η ευθύνη για τη στρατιωτική ασφάλεια της «Ελεύθερης Ελλάδας» είχε ανατεθεί στην 9η Μεραρχία του ΕΛΑΣ, η οποία είχε την έδρα της στον Πεντάλοφο Βοΐου Κοζάνης.
Στις 5 Ιουλίου 1943 (σύμφωνα με τον κ. Χρήστο Βήττο) ή στις 15 Ιουλίου (σύμφωνα με τον κ. Στράτο Δορδανά) τα ναζιστικά στρατεύματα επέστρεψαν πυρπολώντας και λεηλατώντας την πόλη, καταστρέφοντας 125 εμπορικά καταστήματα και 350 κτίρια, όπως η Μητρόπολη, το Γυμνάσιο, το Οικοτροφείο, το Νοσοκομείο και το δικαστικό μέγαρο.
Συνέχεια του άρθρου: https://ethniki-antistasi-dse.gr/Grevena.html
23 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ΣΤΗ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΝΑΤΟικό έγκλημα δεν ξεχνιέται
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11630663
Για τα εγκλήματα πολέμου και την καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας κάνεις δεν λογοδότησε ποτέ……
Διαγραφή80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ - 75 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΔιαγραφήΑπόσπασμα από το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τόμος Β1
1. Αν και η Κατοχή βρήκε το ΚΚΕ με ελάχιστες κομματικές δυνάμεις και αποδιοργανωμένο, το Κόμμα μπόρεσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να ανασυγκροτηθεί και να δημιουργήσει νέες Κομματικές Οργανώσεις στην εργατική τάξη, στη φτωχή αγροτιά, στα λαϊκά στρώματα των αυτοαπασχολούμενων και στη σπουδάζουσα νεολαία. Πρωτοστάτησε και ηγήθηκε στο μαζικό πολιτικό και στον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων, προσφέροντας αιματηρές θυσίες.
Αυτή η ανιδιοτελής στάση του, σε συνδυασμό με τον ρόλο του σοβιετικού λαού και στρατού, ιδιαίτερα μετά από τη νίκη του στο Στάλινγκραντ, έδωσε στο ΚΚΕ κύρος και επιρροή, το κατέστησε πολιτικά και οργανωτικά τη δύναμη με την ισχυρότερη επιρροή στις λαϊκές δυνάμεις στην Ελλάδα.
Στην ανάδειξη του ΚΚΕ σε κόμμα αυτής της πολιτικής εμβέλειας συντέλεσαν οι συνθήκες πρωτοφανούς ταξικής εκμετάλλευσης (σε λίγες χώρες παρατηρήθηκαν στον ίδιο βαθμό, π.χ., οι μαζικοί θάνατοι από την πείνα), βαθιάς πολιτικής κρίσης και διάσπασης της αστικής τάξης και των κομμάτων της, αλλά και διάλυσης του αστικού στρατού μέσα στη χώρα.
Στη λαϊκή συνείδηση επιδρούσε καταλυτικά το γεγονός ότι ένα τμήμα των αστικών πολιτικών δυνάμεων είχε φύγει στο εξωτερικό, ενώ ένα άλλο, πέρα από εκείνο που συνεργάστηκε με τους κατακτητές, κήρυξε την αποχή από την αντίσταση στους κατακτητές, βυσσοδομώντας ταυτόχρονα κατά του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.
Και αυτά, την ίδια ώρα που χιλιάδες άνθρωποι, ακόμα και μωρά, δολοφονούνταν από τα στρατεύματα κατοχής, ενώ μαζικά οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες έδιναν και τη ζωή τους για να σωθεί ο λαός από την πείνα και για να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην τριπλή κατοχή. Επιπλέον, ως ιδιαίτερα ευνοϊκός παράγοντας για τη μεγάλη ανάπτυξη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ πρέπει να εκτιμηθεί η απουσία παραδοσιακά μαζικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στην Ελλάδα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
2. Στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική για την έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας (και άρα να εξοπλίσει και να καθοδηγήσει τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις). Δεν μπόρεσε να συνδυάσει με επιτυχία την πάλη για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ με την πάλη για την εργατική εξουσία σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
ΔιαγραφήΣε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, η εργατική τάξη κατέκτησε την εξουσία μετά από τον πόλεμο λόγω της καθοριστικής συμβολής της ΕΣΣΔ στην απελευθέρωση και στην πάλη των ΚΚ με τις εγχώριες αντεπαναστατικές δυνάμεις που ακολούθησε και στο πλαίσιο των πρώτων μεταπολεμικών κυβερνήσεων.
Κομμουνιστικά Κόμματα καπιταλιστικών χωρών διακήρυσσαν γενικά την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, όμως δεν έθεταν στα Προγράμματά τους τον στόχο της εργατικής εξουσίας ως άμεσο στρατηγικό. Αντίθετα, έθεταν άλλους ενδιάμεσους κυβερνητικούς στόχους («αντιφασιστικών», «δημοκρατικών κυβερνήσεων»), που εξ αντικειμένου δεν εξυπηρετούσαν τη στρατηγική συγκέντρωσης και οργάνωσης δυνάμεων για τη γενική, πλήρη σύγκρουση και ρήξη με την αστική εξουσία σε συνθήκες γενικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης στη χώρα τους.
Η Ιστορία απέδειξε ότι τέτοιες κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή ή στήριξη ΚΚ, πουθενά δεν λειτούργησαν ως καταλύτες στη συγκέντρωση των επαναστατικών δυνάμεων, στην ωρίμανση των παραγόντων για να έρθει στην ημερήσια διάταξη η επαναστατική εξέγερση.
Αντίθετα, τροφοδότησαν οπορτουνιστικές παρεκκλίσεις που τελικά διάβρωσαν το Κομμουνιστικό Κίνημα και στη μεταπολεμική περίοδο. Ετσι, δεν διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις για την ταξική χειραφέτηση των κινημάτων, διαδικασία που προετοιμάζει και διευρύνει την επαναστατική πρωτοβουλία και τους δεσμούς τους με τις λαϊκές μάζες.
Σε τελική ανάλυση, αυτή η στρατηγική δεν ωφέλησε ούτε τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες από την άποψη του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.
Οπωσδήποτε η κρατική πολιτική ενός ΚΚ εξουσίας έχει να επιλύσει ειδικά προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις, που δεν έχει μπροστά του ένα ΚΚ εκτός εξουσίας, όπως, για παράδειγμα, στην εξωτερική πολιτική, όπου μπορεί να υποχρεωθεί και σε κάποιον συγκυριακό συμβιβασμό με τμήματα του αντιπάλου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτό δεν δικαιολογεί μια συγκυριακή κρατική επιλογή, σε διπλωματικό ή άλλο επίπεδο, να ανάγεται σε αρχή και από αυτήν την άποψη να προκαλεί ιδεολογική σύγχυση στο διεθνές επαναστατικό κίνημα. Αυτό αφορά την ιδεολογικοποίηση του αντιφασιστικού μετώπου και την αιτιολόγηση της αυτοδιάλυσης της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Ως βασικό συμπέρασμα προκύπτει ότι η σημαντικότερη συμβολή κάθε ΚΚ στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού διεθνώς είναι να παλέψει στη χώρα του για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την επαναστατική εργατική εξουσία με στόχο την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3. Το καίριο και καθοριστικό ζήτημα, για το οποίο κρίνεται η ηγεσία του ΚΚΕ την περίοδο της Κατοχής, είναι η πολιτική (στρατηγική) που ακολούθησε σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα.
ΔιαγραφήΣτην 11η Ολομέλεια της ΚΕ ο Γ. Σιάντος υποστήριξε στην εισήγηση, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ότι η πολιτική του ΚΚΕ στην Κατοχή ήταν σωστή, «γιατί εσφαλμένη πολιτική ήταν αδύνατο να δημιουργήσει τέτοια κινήματα».
Χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη για κάθε χώρα, ωστόσο είναι αναμφισβήτητο ότι στην Ευρώπη, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στις κατεχόμενες χώρες, ή τα αντιφασιστικά στις μη κατεχόμενες, πήραν μεγάλες διαστάσεις μόνο σε μια σειρά από αυτές (Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Γαλλία, Ιταλία, Αλβανία κ.α.), ενώ δεν πήραν ανάλογες διαστάσεις σε σημαντικά κράτη του καπιταλισμού, όπως η Σουηδία, η Νορβηγία, η Φινλανδία, η Δανία, η Αυστρία, η Ολλανδία κ.ά., παρά το γεγονός ότι η στρατηγική των ΚΚ ήταν παντού ίδια με του ΚΚΕ, ενώ το εθνικοαπελευθερωτικό πλαίσιο προσέλκυε στις γραμμές και λαϊκές μάζες που οι πολιτικές επιδιώξεις τους δεν έβγαιναν έξω από αυτό.
Τελικά, το στοιχείο της μαζικότητας του εργατικού και λαϊκού κινήματος δεν μπορεί να εκτιμηθεί βραχυπρόθεσμα και αποσπασμένα από τα ποιοτικά του στοιχεία, δηλαδή τους στόχους για τους οποίους αυτό το κίνημα μαχόταν. Το θεμελιακό ζήτημα, που αποτελεί και το πραγματικό κριτήριο της επιτυχίας ή μη της πολιτικής του ΚΚΕ σε κάθε περίοδο, είναι ακριβώς το κατά πόσο η πολιτική του συσπειρώνει τις απαραίτητες δυνάμεις για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
4. Η στρατηγική του ΚΚΕ αρχικά στηρίχτηκε στη λαθεμένη ανάλυση του Κόμματος, αναφορικά με τη σχετική καθυστέρηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην αντίληψη ότι η εθνική ανεξαρτησία (απαλλαγή της Ελλάδας από την ξένη εξάρτηση) αποτελούσε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.
ΔιαγραφήΘεωρούσε ως ενδοτισμό μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της βασιλείας τη διαχρονική συμμαχία της αστικής τάξης με την Αγγλία, την πολιτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και συμμετοχής σε μια ευρύτερη αγορά.
Εκτιμούσε ότι οι ξένες επενδύσεις ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, και μάλιστα παράγοντας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαρακτήριζε ως υποτέλεια τη στάση της αστικής τάξης και όχι ως στρατηγική συμμαχιών της σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εξαιτίας όλων των παραπάνω και στη συνέχεια και της στρατηγικής του αντιφασιστικού μετώπου, η ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας υποτάχτηκε στην «εθνική ενότητα».
Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Ανεξάρτητα από την ονομασία που έδινε στο λεγόμενο «μεταβατικό στάδιο» προς τον σοσιαλισμό (λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία) ή στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση (αντιφασιστική, δημοκρατική), εξ αντικειμένου εγκλώβιζε τη λαϊκή πάλη σε μια μορφή της αστικής εξουσίας, έστω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.
Στην περίοδο 1941 - 1944 υπήρξε ξένη κατοχή, αναστολή της εθνοκρατικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας αφορούσε και την εργατιά - αγροτιά, αλλά και την αστική τάξη και το Παλάτι, από τη σκοπιά της θέσης που είχαν στη νομή της αστικής εξουσίας.
Η δράση κατά της ξένης κατοχής ήταν συνυφασμένη με το ταξικό συμφέρον κάθε κοινωνικής δύναμης. Ο απελευθερωτικός αγώνας ή θα συνδεόταν με τον αγώνα κατάκτησης - εδραίωσης της εργατικής εξουσίας και των συμμάχων της, οπότε θα καταργούνταν γενικά οι σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, ή θα οδηγούσε στην εδραίωση της αστικής εξουσίας με νέους, καλύτερους ή χειρότερους όρους, όσον αφορά τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Ο πόλεμος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τη γερμανική διοίκηση, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε και η ένοπλη σύγκρουση με τις μη γερμανόφιλες αστικές δυνάμεις, τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ κ.ά.
Ωστόσο, όσες φορές το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες ένοπλα (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.), το έκανε με κεντρικό άξονα τις παρασπονδίες τους στον αντικατοχικό αγώνα. Δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Βρετανίας.
Το ΚΚΕ, και στη συνέχεια οι λαϊκές δυνάμεις, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο λαός ήταν οπλισμένος, έγινε ουρά των εξελίξεων που το άρμα τους έσυραν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
5. Αυτή η στρατηγική δεν αποτελούσε ιδιαίτερο φαινόμενο στο ΚΚΕ αλλά ήταν πρόβλημα του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, που οι αιτίες του απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση στο πλαίσιο μελέτης της Ιστορίας του. Μπορούμε όμως να επισημάνουμε ότι σχετίζεται και με το γεγονός ότι το μεταβατικό μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα, βασικό πολιτικό πρόγραμμα της σοσιαλδημοκρατίας, επιβίωνε και στη στρατηγική της ΚΔ με τον έναν ή άλλον τρόπο ως στάδιο προετοιμασίας της επαναστατικής κατάκτησης της εξουσίας για τον σοσιαλισμό.
ΔιαγραφήΕτσι κι αλλιώς, η «μεταβατική κυβέρνηση» οδηγούσε στην αντίληψη της αναγκαιότητας κατάκτησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και αυτή με τη σειρά της στη συμπόρευση με κάποιες αστικές πολιτικές δυνάμεις, που θεωρούνταν ως σταθερά προσηλωμένες στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό δεν υπάρχει ούτε ενδιάμεση πολιτική εξουσία ούτε «ειρηνικό» πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, αλλά ούτε «φιλολαϊκή» διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική, κι αυτή είναι που, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής - πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η άποψη ότι η συμμετοχή του ΚΚ σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε δραματικά, μετά από τον Λίβανο, ειδικά μετά από τον Δεκέμβρη 1944. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
6. Εχουν διατυπωθεί πολλές ερμηνείες σχετικά με κρίσιμα ζητήματα: Την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας. Μεταξύ των αιτιών έχει γίνει λόγος περί ανικανότητας του κομματικού ηγετικού πυρήνα, έλλειψης πολιτικής διορατικότητας, αρνητικού επηρεασμού της ηγεσίας του Κόμματος από συμμαχικές δυνάμεις στο ΕΑΜ κ.ά.
ΔιαγραφήΟσο και αν αυτά αποτυπώνουν τη μία ή την άλλη πλευρά σε ένα σύνολο παραγόντων που οδήγησαν σε καθοριστικά λαθεμένες επιλογές, δεν προσεγγίζουν την κύρια αιτία: Την έλλειψη ανάλογης προγραμματικής ετοιμότητας και προσανατολισμού από την πλευρά της κομμουνιστικής ηγεσίας, αλλά και τη μη απόκτησή της σε συνθήκες μάχης, σε συνδυασμό με την ικανότητα σωστής εκτίμησης του συσχετισμού των δυνάμεων και έγκαιρης προσαρμογής ή και διόρθωσης της γραμμής πάλης. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι μια σειρά από εξελίξεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα επέδρασαν αρνητικά στην πολιτική του ΚΚΕ (στρατηγική της ΚΔ και στη συνέχεια αυτοδιάλυσή της, συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις των ΚΚ Γαλλίας και Ιταλίας στη διάρκεια του πολέμου κ.ά.), δίχως να αναιρούνται οι ευθύνες της τότε ΚΕ του ΚΚΕ.
Για παράδειγμα, η υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής δεν αποτελούσε υπόδειξη της Σοβιετικής Ενωσης. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έδειξε την απαιτούμενη επάρκεια ώστε να υπερβεί τις όποιες αρνητικές εκδηλώσεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.
Υπήρχε υποτίμηση στο γεγονός ότι το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ βρισκόταν στο ίδιο χαράκωμα με σημαντικά βαλκανικά κινήματα (Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας, Αλβανίας), αλλά και με το στρατιωτικό κίνημα της Μέσης Ανατολής, ενώ εκλαμβανόταν χωρίς ευελιξία η συμμαχία της Σοβιετικής Ενωσης με τη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της αντιαξονικής σύμπραξης (Χάρτης του Ατλαντικού, αποφάσεις της διάσκεψης στην Τεχεράνη κ.ά.). Ταυτόχρονα, υπήρχε υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων της Βρετανίας, εκφρασμένη στη σταθερή άποψη ότι «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Αγγλία», καθώς και υποτίμηση των δυνατοτήτων του λαϊκού κινήματος.
Είναι διαφορετικό ζήτημα να ηττηθεί η επανάσταση εξαιτίας του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και τελείως άλλο ζήτημα να μη σχεδιαστεί και πραγματοποιηθεί σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
Στην ανάλυση που γινόταν συνυπήρχε και το γεγονός ότι η Μ. Βρετανία ήταν σύμμαχος στον αντιφασιστικό αγώνα και δεν θεωρούνταν ο πιο επικίνδυνος και ισχυρός ταξικός εχθρός, που συμμάχησε με την ΕΣΣΔ συγκυριακά. Γεννιούνταν, λοιπόν, και αυταπάτες σχετικά με τις προθέσεις της βρετανικής πολιτικής να συντρίψει το ΕΑΜικό κίνημα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
πέθανε η Μαντλίν Ολμπραιτ, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στον πόλεμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό δεν άρχισε 30 χρόνια πριν, ούτε το 2014, ούτε πριν ένα μήνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό άρχισε το 1956, στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ.
Το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα αφαίρεσε το όνομα του Καρλ Μαρξ από αίθουσά του λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρεις περιπτώσεις υπάρχουν:
1. Ο Μαρξ ήταν Ρώσος.
2. Ο Πούτιν είναι μαρξιστής.
3. Η ανθρώπινη βλακεία είναι όντως αήττητη.
Αννα Φραγκ
ΓΙΟΥΡΙ ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ. Σοβιετικός κοσμοναύτης που ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε στο διάστημα στις 12 Απριλίου 1961.
ΔιαγραφήΤο ίδρυμα Space Foundation των ΗΠΑ, αφαίρεσε την τιμητική αναφορά ως "πρώτος άνθρωπος στο διάστημα" από τον Γιούρι Γκαγκάριν επειδή ήταν Ρώσος, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία!
Καλή χώνεψη στα οπορτουνιστικά καρακόλια του Ρωσικού Ιμπεριαλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφήhttps://www.ergatikosagwnas.gr/kinisi-ea/14-anakoinosis-ea/2897-ekdilosi-tis-kk-ergatikos-agonas-i-stasi-ton-kommouniston-apenanti-ston-polemo-video Φρέσκο πράγμα σπαρταράει. Το Κεντρίστικο οπορτουνιστικό βαρίδι του Κάουτσκι ο Μανιαδάκης Αραβανής εξηγεί την θέση του Οπορτουνισμού για τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο κάτω απο την σημαία του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού όπως την δεκαετία του 1940 με το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ κάτω απο την σημαία του Αγγλικού. ...ΑΞΙΟΣ... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή«Ειρηνική άμιλλα» και άλλες ουτοπικές θέσεις
ΔιαγραφήΕκτός των άλλων, ιδιαίτερα μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ η θέση περί «ειρηνικής συνύπαρξης» μεταλλάχθηκε σε θέση περί «ειρηνικής άμιλλας» των δύο κοινωνικοπολιτικών καθεστώτων. Μια τέτοια θέση, όμως, στην πράξη «εξωράιζε τον καπιταλισμό και εμπέδωνε τη λαθεμένη αντίληψη ότι, τουλάχιστο για μια ιστορική περίοδο, τα δύο συστήματα θα μπορούσαν να συνυπάρχουν και να συναγωνίζονται ειρηνικά μεταξύ τους»7. Στο παραπάνω έδαφος αναπτύχθηκαν ουτοπικές θέσεις, οπορτουνιστικές πολιτικές για τα διεθνή και περιφερειακά «συστήματα ασφαλείας», που θα εξασφάλιζαν την «ειρηνική συνύπαρξη» και τον αμοιβαίο «σεβασμό» των δύο κοινωνικοπολιτικών συστημάτων, υποτιμώντας την «αρπακτική» φύση του ιμπεριαλισμού. Ετσι, π.χ. το 1955 η ΕΣΣΔ ζητούσε από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης να προχωρήσουν από κοινού με την ίδια σ' ένα σύστημα ασφαλείας, τα κράτη - μέλη του οποίου «θα υπόσχονταν πως παραιτούνται από τη χρησιμοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και όλα τα επίμαχα ζητήματα θα λύνονται με ειρηνικά μέσα»8.
Μια τέτοια θέση, οπωσδήποτε, δεν έχει να κάνει απλώς με κάποια προσπάθεια αξιοποίησης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αλλά ήταν χαρακτηριστική της οπορτουνιστικής στροφής στο ΚΚΣΕ και συμπερασματικά και στην εξωτερική πολιτική της ΕΣΣΔ, που οδηγούσαν σε μεγάλα θεωρητικά λάθη. Οπως έχει εκτιμήσει το Κόμμα μας, «το ίδιο αφορά και στην αποφυγή του θερμοπυρηνικού πολέμου. Οι ρεαλιστικές διακρατικές διαπραγματεύσεις για την αποφυγή του σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να οδηγήσουν σε ιδεολογικές γενικεύσεις για μια ειλικρινή και σταθερή στάση των καπιταλιστικών κρατών στο ζήτημα της ειρήνης (...) Σε όλη τη μεταπολεμική περίοδο οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι ήταν μια πραγματικότητα. Σε τελευταία ανάλυση, ακόμα και όταν τα κράτη διαθέτουν πυρηνικά όπλα, η πιο συνεπής και αποτελεσματική πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους είναι η ολόπλευρη επαναστατική προετοιμασία και ετοιμότητα, ώστε στις ανάλογες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες να γίνει πραγματικότητα η σοσιαλιστική επανάσταση, που θα επιβάλει την ειρήνη. Η συνεχής συσσώρευση και τελειοποίηση των πυρηνικών όπλων στην κούρσα των εξοπλισμών, αν και ήταν αναγκαία για τη στρατηγική ισορροπία ανάμεσα στα δύο συστήματα, από ένα σημείο και μετά επέδρασε αρνητικά στην ήδη προβληματική στρατηγική του διεθνούς κομουνιστικού κινήματος»9.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9533994 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
TRASH23 Μαρτίου 2022 - 11:33 μ.μ.
Διαγραφή@Ο Άγνωστος Χ:
Όχι, το να θες να βρεις ιστορικές αναφορές, και να πάρεις στα σοβαρά το άρθρο ενός τύπου που έχει γράψει πως η πορτοκαλί-μάυρη κορδέλα είναι ...τσαρικό σύμβολο (αυτή η κορδέλα https://gr.pinterest.com/pin/643451865520991280/ ) και πως η σημερινή προεπαναστατική σημαία της Ρωσσίας που υπάρχει από το ...1703! είναι η σημαία του Βλασώφ, τότε διάβασε καλλυτερα Τεν-τέν, γιατί ο Βαγενάς ούτε στην wiki δεν κάνει τον κόπο να κοιτάξει.
Λέμε δηλαδή να μιλήσουμε στα σοβαρά, και εσύ μου λες τι είπε ο Βαγένας... Είπαμε...
Από εκεί κ πέρα τώρα, τα περί νομεγκλατούρας έχουν αναλυθεί επαρκώς από τον "αντιρεβιζιονιστικό" χώρο (με όλα του τα λάθη κ αυτός) πολύ πειστικότερα από ότι το έχουν κάνει τα Τρόσκια. Αλήθεια, για την τροτσκιστική θεωρία πως όλες οι καπιταλιστικές χώρες είναι και ιμπεριαλιστικές, άρα δεν παίρνουμε θέση ποτέ και σε τίποτε, τι άποψη έχεις; (Μια και ανάφερες τον Τροτσκισμό ρωτάω) http://fadomduck2.blogspot.com/2022/02/blog-post_24.html...........Ο σ.Βαγενάς δεν λέει τις προσωπικές του απόψεις μεταφέρει τις συλλογικές αποφάσεις του ΚΚΕ με τις οποίες μπορείς να διαφωνείς. Ο Καπιταλισμός σύμφωνα με τον ΛΕΝΙΝ είναι στο ιμπεριαλιστικό στάδιο σχεδόν παγκόσμια γιατί βεβαίως δεν πάγωσε στο χρόνο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ο πόλεμος του ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τις ναζιστικές δυνάμεις, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε η σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τις γερμανόφιλες αστικές οργανώσεις, αλλά και τις βρετανόφιλες (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ). Ετσι και αλλιώς, το σύνολο των αστικών οργανώσεων της εποχής είχε διαύλους επικοινωνίας τόσο με τις Αρχές Κατοχής, όσο και με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό.
ΔιαγραφήΩστόσο, όσες φορές ο ΕΛΑΣ τις αντιμετώπισε ένοπλα το έκανε με κεντρικό άξονα τη συνεργασία τους με τις δυνάμεις Κατοχής ή των παρασπονδιών τους στον αντικατοχικό αγώνα. Ιδιαίτερα τις οργανώσεις ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Μ. Βρετανίας. Αντίθετα, ακολουθώντας τη στρατηγική του αντιφασιστικού μετώπου, που υιοθετούσε το ΚΚΕ, ο ΕΛΑΣ υπάχθηκε στο Βρετανικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής (καλοκαίρι του 1943), την ώρα που οι εγχώριες αστικές πολιτικές δυνάμεις και ο βρετανικός ιμπεριαλισμός απεργάζονταν σχέδια για τον αφανισμό του.
«Ω Ελλάδα μας γλυκιά/ δημοκρατία λαϊκιά/ Ω Ελλάδα μας γλυκιά/ σφυρί, δρεπάνι και γροθιά»
Το ΚΚΕ αποσύνδεε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Επηρεασμένο και από τις αντίστοιχες προγραμματικές αδυναμίες του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υιοθετούσε τον στόχο της λεγόμενης «λαϊκής δημοκρατίας» ή «λαοκρατίας», που αντιμετώπιζε ως ενδιάμεση εξουσία ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ως αποτέλεσμα, δεν μπόρεσε να διαμορφώσει μια επαναστατική στρατηγική και να αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα την περίοδο της αποχώρησης των γερμανικών στρατευμάτων. Αντίθετα, επέμεινε στην πολιτική της «εθνικής ενότητας» και της δημοκρατικής εξομάλυνσης και υπέγραψε τις Συμφωνίες του Λιβάνου (Μάης 1944) και της Καζέρτας (Σεπτέμβρης 1944), με τις οποίες αναγνώρισε την απούσα αστική κυβέρνηση, συμμετείχε σε κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» και δεσμεύτηκε να μην μπουν τα στρατιωτικά σώματα του ΕΛΑΣ στην Αθήνα.
ΔιαγραφήΣτην πραγματικότητα, η συγκεκριμένη πολιτική σήμαινε υποταγή του εργατικού - λαϊκού κινήματος στις ήδη αποδυναμωμένες αστικές πολιτικές δυνάμεις. Οι τελευταίες επέδειξαν ετοιμότητα για να επαναφέρουν με τη βία την κυριαρχία τους. Συνδύασαν τον εγκλωβισμό του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στη λεγόμενη κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» με την προσπάθεια καταστολής της δράσης του ΕΛΑΣ. Αμέσως μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, η αστική κυβέρνηση, στηριζόμενη στις ελάχιστες στρατιωτικές δυνάμεις που παρέμειναν πιστές σε αυτή, αλλά και στις αστικές οργανώσεις και τους συνεργάτες των Αρχών Κατοχής και με τη βοήθεια των βρετανικών στρατευμάτων, αποφάσισε μονομερώς τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ και αιματοκύλησε το εργατικό - λαϊκό κίνημα που αντέδρασε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Τα διαχρονικά συμπεράσματα της δεκαετίας του 1940 αποκτούν μεγαλύτερη σημασία, αφού οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στην Κίνα, στη Ρωσία και των συμμαχιών τους είναι σε εξέλιξη, εγκυμονώντας κινδύνους νέων και γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων. Στο ίδιο πλαίσιο, η χρόνια εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και σχεδιασμούς, η παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο δεν προστατεύουν τα σύνορα της χώρας και τον λαό, όπως ισχυρίζονται τα αστικά κυβερνητικά κόμματα - ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) - αλλά προσθέτουν νέους κινδύνους πολεμικής εμπλοκής.Από την ιστορική πείρα του ΕΛΑΣ και συνολικότερα της δεκαετίας 1940-1950 επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι δεν υπάρχει ενδιάμεση πολιτική εξουσία ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό, ούτε «ειρηνικό πέρασμα» από τον ένα στον άλλο ή φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική και αυτή είναι που σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής - πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η άποψη ότι η συμμετοχή ενός Κομμουνιστικού Κόμματος σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε από την κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» του 1944, από την προσπάθειά της να αφοπλίσει τον ΕΛΑΣ, από τις σκληρές μάχες του Δεκέμβρη του 1944 και από το όργιο της αστικής τρομοκρατίας και καταστολής που ακολούθησε. Καμιά αυταπάτη δεν μπορεί να υπάρχει ότι η συμμετοχή ενός ΚΚ σε αστική κυβέρνηση μπορεί να την οδηγήσει σε φιλολαϊκή διαχείριση. https://gkagkarin.blogspot.com/2022/02/80_087871954.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή