Ψεύτικο για το λαό το δίλημμα «πόλεμος με την Τουρκία ή Χάγη»

- Φαίνεται πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανησυχητική κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη. Επικίνδυνη κλιμάκωση, δεν συμφωνείτε;

Σίγουρα, γι' αυτό και δεν χωράει κανένας εφησυχασμός, που καλλιεργεί η κυβέρνηση, ούτε οι διαβεβαιώσεις πως μας στηρίζουν τάχατες οι "ισχυροί" μας σύμμαχοι (ΝΑΤΟ και ΕΕ), απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας, που εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως.
Βασικό μέλημα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ είναι η διατήρηση της Τουρκίας στον ευρωατλαντικό "άξονα" και η απομάκρυνσή της από την "επιρροή" της Ρωσίας. Οι σχέσεις των ΗΠΑ με Ρωσία - Κίνα οξύνονται και η Τουρκία πάντα έπαιζε ρόλο στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή της Ευρασίας και της Μέσης Ανατολής. Γι' αυτό το ΝΑΤΟ και η ΕΕ χρόνια τώρα "βάζουν πλάτη" στις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, στις λεγόμενες "γκρίζες ζώνες". Οι ευρωατλαντικοί "προστάτες" για τα συμφέροντά τους δεν διστάζουν να βομβαρδίζουν χώρες, όπως τη Γιουγκοσλαβία, ή να διαλύσουν άλλες, όπως τη Λιβύη, ή να εξοπλίσουν συμμορίες, όπως έκαναν στη Συρία. Δεν θα διστάσουν ούτε στιγμή να παζαρέψουν την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, για να "καλοπιάσουν" την τουρκική αστική τάξη.

- Πώς σχολιάζετε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης; Η επίσκεψη Παναγιωτόπουλου - Πάιατ στη Σούδα, για παράδειγμα, δεν συμβολίζει τη στήριξη των ΗΠΑ προς την Ελλάδα;

Η στάση της κυβέρνησης της ΝΔ, που έχει πάρει το "νήμα" από εκεί που το άφησε η προηγούμενη, του ΣΥΡΙΖΑ, είναι επικίνδυνη. Και αυτό γιατί η χώρα μας μετατρέπεται σε μια μεγάλη αμερικανοΝΑΤΟική βάση και μπλέκεται βαθύτερα στις "μυλόπετρες" των ανταγωνισμών, που έχουν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ με Ρωσία, Ιράν, Κίνα. Αυτό συμβολίζει η επίσκεψη Πάιατ στη Σούδα. Και αυτό συμβαίνει τη στιγμή που Ρωσία και Ιράν έχουν δηλώσει πως θα χτυπήσουν αμερικανικές βάσεις, εφόσον κινδυνέψουν. Οι αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις δεν προσφέρουν καμία υπηρεσία στο λαό μας. Το αντίθετο! Η βάση της Σούδας παίζει σημαντικό ρόλο στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, αλλά δεν εμπόδισε π.χ. την υπογραφή του απαράδεκτου τουρκο-λιβυκού συμφώνου, που αρνείται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, που απορρέουν από τα νησιά, όπως είναι η Κρήτη, η Ρόδος, η Κάρπαθος, κλπ. Όπως έδειξε και η κρίση των Ιμίων, η εμπλοκή των αμερικανοΝΑΤΟικών οδηγεί στην απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων, στην κατεύθυνση της λεγόμενης "συνδιαχείρισης" του Αιγαίου, δηλαδή στην ικανοποίηση των τουρκικών αξιώσεων, ώστε να μπουν οι μεγάλες εταιρείες στο "ψητό" των ενεργειακών αποθεμάτων της περιοχής. Οι κατά καιρούς δηλώσεις "συμπάθειας", που καμιά φορά ακούγονται από τα χείλη του Αμερικανού πρέσβη ή εκπροσώπων της ΕΕ, είναι απλώς "στάχτη στα μάτια" του λαού.

- Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ σχετικά με τη συμφωνία με την Ιταλία για καθορισμό της ΑΟΖ;

Οι εργαζόμενοι πρέπει να κρατήσουν "μικρό καλάθι", όταν βλέπουν τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς. Ας μην ξεχνάμε πως ανάλογοι πανηγυρισμοί υπήρχαν από τις ελληνικές κυβερνήσεις, όταν υπογραφόταν η σχετική συμφωνία με την Αλβανία, που στη συνέχεια αποσύρθηκε. Ή όταν υπογραφόταν ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, που δεν έγινε ποτέ. Ή όταν υπογράφηκε η απαράδεκτη Συμφωνία των Πρεσπών, που έγινε για να μπει μια ακόμα χώρα στη "στρούγκα" του ΝΑΤΟ, οξύνοντας ταυτόχρονα τον αλυτρωτισμό. Πολύ περισσότερο, που, όπως βλέπουμε και από άλλες περιπτώσεις, π.χ. από την οριοθέτηση της ΑΟΖ της Κύπρου με Ισραήλ, Αίγυπτο και Λίβανο, αυτή κάθε άλλο παρά αποσόβησε την όξυνση των προβλημάτων. Λαθεύουν όσοι πιστεύουν ότι τα προβλήματα είναι καθαρά νομικά. Αν ήταν έτσι, θα είχαν εύκολα επιλυθεί τα όποια τεχνικά προβλήματα οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών με τις 6 χώρες, που έχουμε θαλάσσια σύνορα και θα είχε αναγνωριστεί το δικαίωμα των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως αυτό απορρέει από τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Συμπερασματικά, το ζήτημα είναι πιο σύνθετο, γιατί πέρα από τα όποια νομικά ζητήματα, η βάση των προβλημάτων βρίσκεται στους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις αστικές τάξεις, όπου εδώ ιδιαίτερο βάρος έχει η επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, καθώς και οι σχεδιασμοί κι οι αντιθέσεις ανάμεσα στα "κεφάλια" του ιμπεριαλιστικού συστήματος για τα κέρδη των μεγάλων εταιρειών, των μονοπωλίων. Αυτή είναι η "λερναία ύδρα" που οδηγεί στους πολέμους και μονάχα οι λαοί μπορούν να την εξολοθρεύσουν, βγάζοντας την κάθε χώρα από τις "συμπληγάδες" αυτού του συστήματος.

- Στη Λιβύη, επίσης, έχουμε μια στρατιωτική κλιμάκωση με ευρωΝΑΤΟικές "πλάτες". Με ποιες επιπτώσεις εκτιμάτε για τη χώρα μας;

Το φιάσκο της επιχείρησης ''Ειρήνη'', όπως όλοι διαπιστώσαμε την περασμένη Τετάρτη, δείχνει πως η Τουρκία εξοπλίζει τον εγκάθετο Σάρατζ στη Λιβύη με τις πλάτες των ευρωΝΑΤΟικών. Ας μην ξεγελιόμαστε. Η επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη το 2011, με τις "ευλογίες" της ΕΕ και τη στήριξη τότε της ελληνικής κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, που "πίνουν νερό" στο όνομα του ευρωατλαντισμού, δεν έγινε για τη "δημοκρατία". Έγινε για τα πετρέλαια της Λιβύης. Ως αποτέλεσμα αυτής της επέμβασης είχαμε το σημερινό τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, που καταπατά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνη για τους λαούς ανάφλεξη στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Να πού οδηγεί η εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Μεγάλες αιματοχυσίες, όχι μόνο στη Λιβύη, αλλά και αλλού (π.χ. από τη Σούδα φορτώθηκαν οι πύραυλοι με τους οποίους οι ΗΠΑ βομβάρδισαν τον λαό της Συρίας) και τώρα αυτή απειλεί και τον ίδιο το λαό μας.

- Τι πρέπει να κάνουμε σε αυτές τις συνθήκες, ειδικά αν η Τουρκία επιδιώξει να μπει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια της Κρήτης; Τι προτείνει το ΚΚΕ;

Το δίλημμα που συχνά βάζουν στον λαό μας: Πόλεμο με την Τουρκία ή δικαστήριο της Χάγης, παραίτηση από κυριαρχικά δικαιώματα και "συνδιαχείριση", είναι ψεύτικο. Και αυτό γιατί όσο η χώρα είναι μέσα στα πλαίσια ΝΑΤΟ - ΕΕ δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων προς όφελος των συμφερόντων των εργαζομένων. Η πολεμική αναμέτρηση θα οδηγήσει σε επέμβαση των αμερικανοΝΑΤΟικών και στη "συνδιαχείριση", ή η "συνδιαχείριση" θα ανοίξει και άλλο την όρεξη στην αστική τάξη της Τουρκίας, που ήδη ζητάει την "Άρτα και τα Γιάννενα". Σε κάθε περίπτωση, ο λαός θα υποφέρει, θα κινδυνεύει από την "κρεατομηχανή" των πολέμων. Το πραγματικό δίλημμα για το ΚΚΕ είναι άλλο: Διατήρηση της σημερινής επικίνδυνης κατάστασης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της εξουσίας των λίγων, των εκμεταλλευτών, ή άλλος δρόμος, εργατική εξουσία, σοσιαλισμός, για να ζήσει ο λαός μας καλύτερη ζωή χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους. Και ο λαός θα βρει τη λύση, αν σπάσει το "ραγιαδισμό" που προσπαθούν να του εμφυσήσουν!

Συνέντευξη Ελισαίου Βαγενάς, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ στην εφημερίδα «Ελευθερία» και τον δημοσιογράφο Βαγγ. Κακάρα