Αυτοπεποίθηση

Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού από το «φόρουμ της ΔΕΘ» γέμισαν με αυτοπεποίθηση το κεφάλαιο. Οχι μόνο εξαιτίας των άμεσων νέων διευκολύνσεων και παροχών που ανακοίνωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά κυρίως για το «έχει λαμβάνειν», με το «σχέδιο Πισσαρίδη», που αποτέλεσε σημαία των κυβερνητικών εξαγγελιών.

Οι εισφοροαπαλλαγές, οι υπεραποσβέσεις, η εξασφάλιση τζάμπα εργατικής δύναμης, με νέα προγράμματα επιδότησης της εργασίας, η επέκταση αντεργατικών μέτρων που ψηφίστηκαν στο όνομα της πανδημίας και απογειώνουν την ευελιξία, είναι μερικοί από τους «μποναμάδες» με τους οποίους έφυγαν οι μεγαλοεργοδότες και μεγαλοεξαγωγείς από το φόρουμ της ΔΕΘ.


Στον αντίποδα, τα πολυδιαφημισμένα «μέτρα στήριξης» των λαϊκών στρωμάτων περιορίζονται στην ...αναστολή της εισφοράς αλληλεγγύης για έναν χρόνο, με εξαίρεση μάλιστα τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, και στην κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για ορισμένες δυσπρόσιτες περιοχές!

Είναι κοροϊδία να λέει η κυβέρνηση ότι αυτά τα μέτρα συνιστούν εφαρμογή μιας «άλλης» τάχα πολιτικής, όταν ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει το 95% των άμεσων και έμμεσων φόρων, ενώ φορτώνεται και νέα βάρη, για να καλυφθούν δημοσιονομικά οι επιπρόσθετες φοροαπαλλαγές και τα άλλα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Επομένως, καμιά ουσιαστική διαφορά δεν πρόκειται να δει στην τσέπη του, πόσο μάλλον που το ξήλωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, άρα και το χτύπημα στους μισθούς, συνεχίζονται αμείωτα, εξαϋλώνοντας και τα ελάχιστα που παρουσιάζονται ως «ελάφρυνση».

Κι επειδή ακριβώς το «αφήγημα» της κυβέρνησης δεν είχε τίποτα να προσφέρει στον λαό, ο πρωθυπουργός βάφτισε το κρέας ψάρι και παρουσίασε ως «παροχές» προς τους εργαζόμενους ορισμένα από τα μέτρα που διευκολύνουν κατά προτεραιότητα το κεφάλαιο.

Για παράδειγμα, ανέφερε ότι το εργατικό εισόδημα θα αυξηθεί από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Δεν είπε όμως ότι ωφελημένοι είναι πρώτα απ' όλα οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που μειώνουν άμεσα και οριζόντια το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» και αυξάνουν έτσι τα περιθώρια της κερδοφορίας τους.

Στον αντίποδα, οι εργαζόμενοι - όσοι έχουν την «τύχη» να δουλεύουν ασφαλισμένοι - θα δουν μια αστεία διαφορά στους κουτσουρεμένους μισθούς τους. Προπάντων, όμως, θα δουν την τρύπα να μεγαλώνει στα ασφαλιστικά ταμεία, επαναφέροντας τη συζήτηση για τη βιωσιμότητά τους, πάνω στην οποία θα στηριχτεί ο επόμενος κύκλος των αντιασφαλιστικών ανατροπών, που περιγράφει και το «σχέδιο Πισαρίδη».

Αλλο παράδειγμα είναι οι συνταξιούχοι: Η κυβέρνηση έχει το θράσος να βαφτίζει «παροχή» (!) τα χρήματα που είναι υποχρεωμένη να τους επιστρέψει με δικαστική απόφαση και μετά από μεγάλους αγώνες των συνταξιουχικών σωματείων. Χώρια που τα αναδρομικά είναι κουτσουρεμένα και δεν δίνονται σε όλους, ενώ όλες οι άλλες περικοπές από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ θεωρούνται «περασμένα - ξεχασμένα»!

Εκεί όμως που η κυβέρνηση αποθεώνει την κοροϊδία, είναι στις ανακοινώσεις της για τα επόμενα «ενισχυμένα» προγράμματα επιδότησης της εργασίας, που μεταφράζονται σε γενναία κρατική επιχορήγηση του μισθού. Δηλαδή, εργαζόμενοι και άνεργοι, που θα βρουν έναν μισθό της κακιάς ώρας, θα τον πληρώνουν από την τσέπη τους...

Ο πρωθυπουργός μάλιστα προσπάθησε να παρουσιάσει τους ανέργους ως «σπατάλη» για το κράτος, λέγοντας ότι δίνει τέλος στην επιδότηση της ανεργίας, επιδοτώντας πλέον την εργασία, δηλαδή την εργοδοσία. Δεν είπε βέβαια ότι από τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους μόνο ένας στους 10 παίρνει το επίδομα ανεργίας και ότι η μερίδα του λέοντος από τα κονδύλια του ΟΑΕΔ, από τα λεφτά δηλαδή των εργαζομένων, πηγαίνουν στην τσέπη των εργοδοτών, με τα διάφορα προγράμματα των «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης».

Η φούσκα που προσπάθησε να καλλιεργήσει η κυβέρνηση ενόψει ΔΕΘ, έσκασε το Σάββατο με κρότο. Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν συναντιούνται πουθενά με αυτά των επιχειρηματικών ομίλων και ότι η αντιλαϊκή σκυτάλη που περνάει από τη μια κυβέρνηση στην άλλη προσθέτει βάρη και αφαιρεί δικαιώματα από τον λαό. Το σύνθημα «δεν θα πληρώσουμε ξανά», που ακούστηκε από τη μεγάλη διαδήλωση των συνδικάτων στη Θεσσαλονίκη, έδωσε μια πρώτη ηχηρή απάντηση. Η συνέχεια πρέπει να είναι - και θα είναι! - ακόμα πιο μαζική, ακόμα πιο δυναμική.