Πεθαίνει, 17/9/1982, ο μεγάλος κομμουνιστής μουσικοσυνθέτης Μάνος Λοΐζος. Ο Μ. Λοΐζος με το πλούσιο έργο και τους αγώνες του πορεύθηκε στο πλάι του ΚΚΕ, παλεύοντας για μια δικαιότερη κοινωνία. Πίστευε, μάλιστα, ότι η στρατευμένη τέχνη όχι μόνο μπορεί να γεννήσει αριστουργηματικά έργα, αλλά και ότι είναι «ένας ελάχιστος φόρος τιμής στις χιλιάδες των φτωχών παιδιών που πεινάνε, αγωνίζονται και σκοτώνονται καθημερινά».
Υπήρξε επίσης πρωτοπόρος συνδικαλιστής στο χώρο των δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού, παλεύοντας με συνέπεια για τα πνευματικά τους δικαιώματα από τις δισκογραφικές εταιρείες και την κασετοπειρατεία μέσα από την Ένωση Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος (ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Σωματείου).
Μπορεί
να έχουν περάσει σχεδόν 38 χρόνια από τον πρόωρο χαμό του, όμως τα τραγούδια
του μας συντροφεύουν, παραμένουν ζωντανά στην καρδιά και το νου, στα όνειρα και
τους αγώνες. «Αυτό το πιάνο θα είναι
για όσους νέους επισκέπτονται το
Στέκι της ΚΝΕ μια συνέχεια του Μάνου...»,
είχε αναφέρει συγκινημένη η Μυρσίνη Λοΐζου, κάνοντας την προσφορά. Και
πράγματι, το Στέκι πέντε χρόνια τώρα αποτελεί «φάρο» στη δημιουργική αξιοποίηση
του ελεύθερου χρόνου, στο δικαίωμα στην αναψυχή, στην ανάγκη για νέα
δημιουργία, στην πολιτιστική καλλιέργεια, στη γνώση. Στεγάζει δραστηριότητες
που εμπνέουν, που δίνουν στίγμα κόντρα στην υποκουλτούρα, που συμβάλλουν στην
ανάταση της αγωνιστικής στάσης στη νεολαία.
Δημήτρη Κουτσούμπα από την εκδήλωση στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου