Τι ετοιμάζουν για τα πανεπιστήμια;

Εδώ και 8 μήνες, η κυβέρνηση έχει βάλει «στον πάγο» τις σπουδές των φοιτητών. Αρνείται πεισματικά να πάρει οποιοδήποτε μέτρο στήριξης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ώστε να μπορέσουν οι φοιτητές να επιστρέψουν στα αμφιθέατρα, στα εργαστήρια και τις κλινικές τους. Δεν έχει πάρει κανένα μέτρο προστασίας της υγείας του λαού, ούτε μέσα στα πανεπιστήμια, με την τραγική κατάσταση στις εστίες να αποδεικνύει ότι η πολιτική της είναι εγκληματική!

Η κυβέρνηση επιλέγει να αδράξει την ευκαιρία της πανδημίας, των πανεπιστημίων που παραμένουν κλειστά για τους φοιτητές, για να προχωρήσει τα δικά της σχέδια!

Αξιοποιώντας τη δράση γνωστών, προβοκατόρικων ομάδων, συκοφαντεί τους φοιτητές, τα συλλογικά τους όργανα και τους αγώνες τους. Επιχειρεί έναν νέο γύρο καταστολής, με μέτρα που είχαν έτοιμα από καιρό: Πανεπιστημιακή αστυνομία, κάρτες εισόδου, κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης κ.ά. Σχεδιάζει να «βάλει χέρι» στο δικαίωμα των φοιτητών να οργανώνουν τη συλλογική τους πάλη, στους συλλόγους και τις λειτουργίες τους. Βέβαια, λογαριάζει «χωρίς τον ξενοδόχο»!

Η χρονική συγκυρία δεν είναι τυχαία. Προσπαθούν να προλάβουν τις αντιδράσεις, να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου και στα πανεπιστήμια. Γιατί ξέρουν καλά ότι η υπομονή των φοιτητών εξαντλείται, αγανακτούν με την κοροϊδία, την απραξία της κυβέρνησης για τις σπουδές και την υγεία τους. Ξέρουν καλά ότι η αντιλαϊκή επίθεση που εξαπολύουν σαρώνει τα δικαιώματα του λαού, των νέων, ότι τους γυρνούν έναν αιώνα πίσω.

Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι το νομοσχέδιο που έχει στα χαρτιά (και αναμένεται εντός εξαμήνου) για την Ανώτατη Εκπαίδευση επιδεινώνει χωρίς προηγούμενο τις σπουδές, το μέλλον των φοιτητών. Περιλαμβάνει μέτρα που ήδη έχουν απορρίψει με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους.

Οι σχεδιασμοί που προκύπτουν από τις μέχρι τώρα δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών

1. Εισαγωγή των «πτυχίων διπλής ειδίκευσης» και «διπλών πτυχίων» στις προπτυχιακές σπουδές. Ήδη με Υπουργική Απόφαση της προηγούμενης βδομάδας, τα θεσμοθέτησαν στα ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών.

Σε συνέντευξή του, ο υφ. Παιδείας Β. Διγαλάκης τα περιέγραψε ως εξής: «Τα "πτυχία διπλής ειδίκευσης" αφορούν ένα τετραετές πρόγραμμα σπουδών που είναι διεπιστημονικό (...) συνδυάζει γνωστικά αντικείμενα από δύο επιστήμες. Θα είναι μαθήματα που θα προσφέρονται από δύο Τμήματα και θα οδηγούν στην απόκτηση ενός πτυχίου με συγκεκριμένο τίτλο σπουδών διπλής ειδίκευσης». Για τα «διπλά πτυχία» δήλωσε ότι αν κάποιος θέλει να σπουδάσει δύο αντικείμενα, θα «μπορεί να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα σπουδών από τη συνεργασία δύο τμημάτων, βάσει του οποίου σε ένα διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων ετών (...) ο απόφοιτος θα είναι κάτοχος και των δύο πτυχίων». Επιπλέον, το διπλό πτυχίο μπορεί να αφορά ένα αντικείμενο σπουδών, αλλά ο φοιτητής να λαμβάνει πτυχίο από δύο ιδρύματα, π.χ. ένα ελληνικό και ένα του εξωτερικού.

Όπως οι ίδιοι ομολογούν, «βασικός κορμός για το χτίσιμο των διπλών πτυχίων είναι η αγορά εργασίας», ενώ βλέπουν να ανοίγονται ευκαιρίες για συνεργασίες με πανεπιστήμια και του εξωτερικού, εναρμονισμένοι με το στόχο της ενίσχυσης της «εξωστρέφειας» και της ανταγωνιστικότητας.

2. Προσαρμογές στο νομικό πλαίσιο της αναγνώρισης των ακαδημαϊκών τίτλων από τη ΔΟΑΤΑΠ, ώστε να ξεπεράσουν θεσμικά κενά στην αναγνώριση των διαφόρων τίτλων σπουδών, να εναρμονιστούν με τις «ευρωπαϊκές προδιαγραφές».

3. Αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Συζητιέται πιο έντονα τα πανεπιστήμια να προσδιορίζουν πόσους φοιτητές θα δέχονται κάθε χρόνο, καθώς και το πλαφόν στη βαθμολογία για μαθήματα που θα ορίζουν ως «αυξημένης βαρύτητας». Η κυβέρνηση εντάσσει αυτό το μέτρο στη λογική της «αριστείας» και «αξιοκρατίας», της δήθεν «διαφύλαξης της ποιότητας των σπουδών». Στο ίδιο μήκος κύματος έφερε τη «βάση μετεγγραφής», συζητά τις διαγραφές φοιτητών, προτείνει ως «εναλλακτική» για τους φοιτητές που υπερβαίνουν το όριο φοίτησης τη «μετακίνηση» σε σχολή με χαμηλότερη βάση.

4. Επαναφορά των Συμβουλίων Ιδρύματος, σε μια προσπάθεια να βρουν τον τρόπο διοίκησης των ιδρυμάτων που θα είναι πιο αποτελεσματικός στη σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά, στην εξυπηρέτηση της επιχειρηματικής του λειτουργίας.

5. Προχωράνε στην εφαρμογή της πιο άμεσης σύνδεσης αξιολόγησης - χρηματοδότησης των ιδρυμάτων, που νομοθέτησαν πέρσι, ανακοινώνοντας ότι η αναλογία 80% - 20% θα εφαρμοστεί από το επόμενο έτος. Η κυβέρνηση επικύρωσε τα κριτήρια που πρότεινε η ΕΘΑΑΕ, δημοσιεύοντας μάλιστα έναν μαθηματικό τύπο που υπολογίζει το ποσοστό της χρηματοδότησης κάθε ιδρύματος με βάση τη βαθμολογία του στα κριτήρια της αξιολόγησης.

Μέσω της αξιολόγησης, επανέρχονται τα όρια φοίτησης, οι διαγραφές φοιτητών που ξεπερνούν τα ν+2 έτη, προωθείται νέα αναδιαμόρφωση του «ακαδημαϊκού χάρτη».

Η κυβέρνηση πετσοκόβει ακόμη περισσότερο την επιστημονική γνώση!

Αυτό που την «καίει» είναι να προσφέρει νέα, θελκτικά προϊόντα στην αγορά των πτυχίων. Να ενισχύσει το «εξωστρεφές» πανεπιστήμιο, την καλοστημένη επιχείρηση που πουλάει κατακερματισμένη γνώση, πτυχία, κύκλους σπουδών, πιστοποιήσεις με το κομμάτι. Γι' αυτό:

- «Τελειοποιούν» το νομικό πλαίσιο αναγνώρισης των διαφόρων τίτλων σπουδών, προχωράνε ένα βήμα παραπέρα την εξίσωση των πτυχίων των πανεπιστημίων και των ιδιωτικών κολεγίων. Στρώνουν «χρυσές» δουλειές για τους κολεγιάρχες. «Χρυσές» δουλειές θα κάνουν όμως και τα πανεπιστήμια, αφού θα μπορούν άνευ όρων να προσελκύουν φοιτητές - πελάτες από το εξωτερικό, χωρίς γραφειοκρατικά κολλήματα στην αναγνώριση των προηγούμενων σπουδών τους.

Πρώτοι στη λίστα της πελατείας τους είναι ήδη οι φοιτητές! Αφού αφαιρούν γνώσεις από τα πτυχία, τα μετατρέπουν σε ένα ακόμα χαρτί μαζί με τα ακριβοπληρωμένα μεταπτυχιακά, σεμινάρια κ.ά. που πρέπει να συγκεντρώσει κανείς για να ψάξει για δουλειά.

- Διευρύνουν την αγορά με τα διπλά και διπλής ειδίκευσης πτυχία. Προσφέρουν, δηλαδή, στα ιδρύματα νέα πεδία για επιχειρηματικές συμφωνίες, που αν το deal πάει καλά, θα περιλαμβάνουν και φανταχτερά (και πανάκριβα) πτυχία με πανεπιστήμια - φίρμες, όπως ήδη συμβαίνει στα μεταπτυχιακά. Δραττόμενοι, βέβαια, και της «ευκαιρίας» της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης!

Τα νέα «πτυχία» που εισάγει η κυβέρνηση δεν έχουν καμία σχέση με την επιστημονική εκπαίδευση που ψάχνουν οι φοιτητές. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται καν για πτυχία, αλλά για ένα άθροισμα πιστωτικών μονάδων, ένα μενού μαθημάτων. Ο όρος της «διεπιστημονικότητας», που χρησιμοποιούν για να τα πλασάρουν, δεν μπορεί να κρύψει ότι στην ουσία πετσοκόβουν την ίδια την επιστήμη, αφού στηρίζονται σε σκόρπιες και αποσπασματικές γνώσεις και δεξιότητες. Όχι απλά δεν διευρύνουν τους ορίζοντες των φοιτητών, αλλά τους εγκλωβίζουν σε μισές γνώσεις, στη λογική του «λίγο απ' όλα». Την ίδια ώρα, θα υποβαθμίσουν περαιτέρω τις σπουδές, αφού οι - ήδη λειψές - υποδομές των πανεπιστημίων, ο - ήδη ανεπαρκής - αριθμός διδασκόντων θα πρέπει τώρα να μοιραστούν και στα νέα προγράμματα σπουδών!

Τι απάντηση δίνουν στην αγωνία των νέων να βρουν δουλειά;

Παρουσιάζουν τα νέα «πτυχία» τους σαν «ευκαιρία» για τους φοιτητές, που θα τους εξασφαλίσει την απορρόφηση από την αγορά εργασίας. Λένε ψέματα! Τα «πακέτα» γνώσεων και προσόντων που μας «προσφέρουν», όσα πτυχία και αν καταφέρουμε να συνδυάσουμε, έχουν ημερομηνία λήξης. Ακόμα και αν κάποιος κάνει αρχικά εύστοχες επιλογές, μπορούν σύντομα να γίνουν ξεπερασμένες, να μείνουν χωρίς αντίκρισμα, αφού οι αλλαγές στη διάρθρωση κλάδων, στις ιεραρχήσεις των μονοπωλιακών ομίλων, ακόμα και οι επιστημονικές εξελίξεις είναι ραγδαίες. Οι φοιτητές θα καλούνται να προσαρμοστούν χωρίς να έχουν λάβει από τις σπουδές τους ολοκληρωμένη γνώση του επιστημονικού αντικειμένου, να έχουν αναπτύξει ερευνητική ικανότητα, ώστε να ακολουθούν τα επιστημονικά δεδομένα.

Το βαρέλι, λοιπόν, δεν έχει πάτο! Πρόκειται για ένα συνεχές κυνήγι πτυχίων, πιστοποιήσεων και επανακατάρτισης, για να μπορέσει κανείς να «ταιριάξει» - προσωρινά - στην αγορά εργασίας. Αλλάζοντας ανά πάσα στιγμή δουλειά, κλάδο, επιστημονικό αντικείμενο, χώρα κ.λπ. Όσο και αν κάνουν «λάστιχο» τους νέους, δεν μπορούν να λύσουν τις αντιφάσεις του συστήματός τους! Δικές τους έρευνες αποκαλύπτουν ότι το 2019, το 31,2% των νέων εργάζονταν σε διαφορετικό αντικείμενο από αυτό που σπούδασαν (από στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ)!

Έχουμε ξανακούσει για τη «σύνδεση των πτυχίων με την αγορά», που «θα μας σώσει από την ανεργία». Η αλήθεια είναι ότι για τα κέρδη τους πάντα κάποιοι από εμάς θα περισσεύουν. Η περιβόητη «προσαρμογή στις ανάγκες της αγοράς» δεν είναι καινούρια ανακάλυψη. Και όμως, από τα δικά τους στοιχεία, το 2018 το 30% των νέων πτυχιούχων βρισκόταν στην ανεργία (από την έκθεση της ΑΔΙΠ για το 2019)!

Η αγωνία της κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσει αποφοίτους «κομμένους και ραμμένους» για τις ανάγκες κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας. Γι' αυτό:

- Εμπλουτίζει το μωσαϊκό πτυχίων και αποφοίτων, ώστε ο κάθε εργοδότης να μπορεί να διαλέξει εκείνον που έχει τις συγκεκριμένες δεξιότητες και προσόντα, στη διαβάθμιση που τα χρειάζεται, τη δεδομένη στιγμή και για μια συγκεκριμένη θέση εργασίας. Οδηγώντας τελικά στη συμπίεση των δικαιωμάτων όλων των νέων προς τα κάτω.

- Μεθοδεύει νέα αναδιαμόρφωση του «ακαδημαϊκού χάρτη», μέσω της αξιολόγησης των Ιδρυμάτων. Προωθώντας περαιτέρω την κατηγοριοποίηση τμημάτων, πτυχίων, αποφοίτων. Είναι αποκαλυπτικές οι δηλώσεις του προέδρου της ΕΘΑΑΕ ότι «τα τμήματα που δεν εκπληρώνουν την αποστολή τους θα κλείσουν ή θα μετεξελιχθούν». Οι φοιτητές έχουν πληρώσει ξανά την «αποστολή» των Ιδρυμάτων να ικανοποιούν τις ανάγκες του κεφαλαίου, με τις πανεπιστημιοποιήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και σήμερα φοιτητές των πρώην ΤΕΙ, των νεοϊδρυθέντων τμημάτων παραμένουν στον «αέρα», χωρίς δικαίωμα μετεγγραφής, με μετέωρα επαγγελματικά δικαιώματα.

Τα κριτήριά τους αξιολογούν το πανεπιστήμιο με βασικό γνώμονα τις ανάγκες της αγοράς

Είναι λογικό, οι φοιτητές βιώνοντας τα προβλήματα στις σπουδές τους να θέλουν να τις βελτιώσουν. Η αναβάθμιση των σπουδών, αναμφισβήτητα, προϋποθέτει τη συνεχή αξιολόγησή τους, με κριτήριο το πώς ανταποκρίνονται στις ανάγκες της διδασκαλίας, της προόδου της επιστήμης και της έρευνας, πώς συνδέονται και εξυπηρετούν τις ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας. Σε αυτήν τη διαδικασία παίζει σημαντικό ρόλο η γνώμη των φοιτητών, μέσα από τους συλλόγους τους, την επικοινωνία και ανταλλαγή γνώμης με τους διδάσκοντες.

Η αξιολόγησή τους δεν έχει καμία σχέση με αυτό! Εγκλωβίζει τη διδακτική και ερευνητική δραστηριότητα των πανεπιστημίων στα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας και εμπορικής αξιοποίησής τους. Συνεχίζει τις προσαρμογές του περιεχομένου και των προγραμμάτων σπουδών στις ανάγκες της αγοράς, μέσω των πιστοποιήσεων, του κριτηρίου της «επαγγελματικής απορρόφησης των αποφοίτων». Οι ίδιοι οι καθηγητές αξιολογούνται σύμφωνα με το πόσο καλοί επιχειρηματίες γίνονται, πόσο καλά πουλάνε το εμπόρευμα Έρευνα, πόσες επιχειρηματικές συμφωνίες συνάπτουν. Κάθε Ίδρυμα καλείται να καταθέσει Στρατηγικό Σχέδιο, το δικό του business plan, με βάση το οποίο θα αξιολογηθεί, και θα περιλαμβάνει από την «αξιοποίηση» της περιουσίας του, τη δική του στρατηγική έρευνας και ανάπτυξης, αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, μέχρι την εφαρμογή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, όπως χαρακτηριστικά περιλάμβανε το Στρατηγικό Σχέδιο του ΑΠΘ.

Τα «αντικειμενικά» κριτήρια της αξιολόγησης που πρότεινε η ΕΘΑΑΕ, εφαρμόστηκαν ήδη από την κυβέρνηση στον υπολογισμό του τακτικού προϋπολογισμού των Ιδρυμάτων για το 2021. Το αποτέλεσμα: Οι σπουδές ...«αναβαθμίστηκαν» με 8% μείωση της - ήδη ελάχιστης - χρηματοδότησης.

Αντί να στηρίξει τους φοιτητές, η κυβέρνηση τιμωρεί!

Στην προσπάθειά τους να ολοκληρώσουν κανονικά τις σπουδές τους, να ανταποκριθούν στις αυξημένες συχνά απαιτήσεις, οι φοιτητές χρειάζονται αντίστοιχη στήριξη από το πανεπιστήμιο. Ειδικά μέτρα, φροντιστηριακά μαθήματα, επιπλέον διδακτικές ώρες για κατηγορίες φοιτητών που έχουν επιπλέον δυσκολία, όπως όσοι πέρασαν σε σχολές χωρίς να έχουν παρακολουθήσει αντίστοιχα βασικά μαθήματα στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Είναι αναγκαία η συνολική αναβάθμιση των σπουδών, της διδασκαλίας, των εργαστηρίων, των πανεπιστημιακών βιβλίων. Για να μπορούν οι φοιτητές να αφιερωθούν απρόσκοπτα στις σπουδές τους, πρέπει να υπάρχει φοιτητική μέριμνα, κάλυψη όλων των αναγκών διαβίωσης, ξεχωριστή φροντίδα για ομάδες φοιτητών, π.χ. όσων έχουν παιδιά.

Η κυβέρνηση, όμως, προτιμά να απειλεί με διαγραφές, προσφέρει κίνητρα για να παρατήσουν οι φοιτητές τις σπουδές τους! Αυτό που την απασχολεί είναι να τροφοδοτεί άμεσα τους επιχειρηματίες με το εργατικό δυναμικό που θέλουν, όταν το θέλουν και όπως το θέλουν. Γι' αυτό:

-- Ο υψηλός ρυθμός αποφοίτησης θεωρείται «ατού» για τις αξιολογήσεις. Όποιο τμήμα διαγράφει τους φοιτητές του, θα «κερδίζει», θα γίνεται πιο ανταγωνιστικό!

-- Προσθέτουν ένα σωρό εμπόδια στους νέους, τους «κλείνουν την πόρτα» των κλασικών προγραμμάτων σπουδών, σπρώχνοντάς τους σε διετή, τριετή προγράμματα κ.ά.

Οι φοιτητές έχουν πείρα, σε κάθε νόμο που έρχεται ακούνε το ίδιο παραμύθι!

Όλες οι κυβερνήσεις υπόσχονται ότι χτίζουν το «σύγχρονο» πανεπιστήμιο, που θα προσφέρει «ευκαιρίες και προοπτικές», και τελικά γκρεμίζουν τα δικαιώματά τους! Γιατί το πανεπιστήμιό τους δεν χωράει τις ανάγκες των φοιτητών, όσες «μεταρρυθμίσεις» κι αν φέρουν. Είναι φτιαγμένο για να υπηρετεί τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας και κοινωνίας, αυτές καθορίζουν το περιεχόμενο, τους στόχους, τις λειτουργίες του. Αυτό το πανεπιστήμιο, τελικά, χτίζουν όλες οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας την ίδια στρατηγική, στα πρότυπα της ΕΕ και των κατευθύνσεων της Συνθήκης της Μπολόνια.

Την ίδια πολιτική εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας «αέρα στα πανιά» της ΝΔ σήμερα να επιταχύνει τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Γιατί ήταν αυτός που έφερε την αναδιαμόρφωση - τομή του «ακαδημαϊκού χάρτη», με τις πανεπιστημιοποιήσεις, διαφημίζοντας την ανάγκη να προσδεθούν τα Ιδρύματα με τους παραγωγικούς στόχους της οικονομίας σε περιφερειακό επίπεδο. Ενέταξε την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ στο πλαίσιο και τα κριτήρια της αξιολόγησης των Ιδρυμάτων, συνδέοντας την κρατική χρηματοδότηση με την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών και το βαθμό που αυτά «ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας». Όσο και αν θέλει σήμερα να παρουσιάζεται ως υπερασπιστής της «δημόσιας και δωρεάν Παιδείας», ήταν αυτός που ενίσχυσε την αγορά γνώσης με το κομμάτι, νομοθετώντας πρώτος τα ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών, τα διετή Προγράμματα Τεχνικής Εκπαίδευσης για αποφοίτους ΕΠΑΛ, αποσπώντας την παιδαγωγική επάρκεια από το πτυχίο. Κανείς δεν ξεχνά την αγωνία των βουλευτών του να αναγνωριστούν τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων, την εκτόξευση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά επί διακυβέρνησής του.

Οι ανάγκες και τα όνειρα των φοιτητών μπορούν να γίνουν πραγματικότητα!

Σήμερα, το επίπεδο ανάπτυξης της επιστημονικής γνώσης και εφαρμογής, τα αναδυόμενα αναπάντητα ερωτήματα ανοίγουν ένα ευρύ πεδίο που αποτελεί πραγματική πρόκληση για κάθε νέο που σπουδάζει. Μια ματιά γύρω μας φανερώνει ότι κανένας νέος επιστήμονας δεν περισσεύει! Ίσα ίσα που απαιτείται σχεδιασμένη αξιοποίηση όλου του επιστημονικού δυναμικού, ενίσχυση επιστημονικών αντικειμένων και δημιουργία νέων. Η πραγματικότητα όλων των κλάδων το επιβεβαιώνει.

Η κοινωνία που έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών, είναι η μόνη που μπορεί να προσφέρει την «ευκαιρία» σε όλους τους νέους για υψηλής ποιότητας επιστημονική εκπαίδευση, για δουλειά στο αντικείμενό τους με δικαιώματα.

Στο πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων:

- Οι νέοι στηρίζονται ολόπλευρα από το κράτος για την εισαγωγή τους στην Ανώτατη Εκπαίδευση, την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Δεν έχουν θέση εμπόδια με στόχο την κατηγοριοποίηση των σπουδών, τα συμφέροντα των λίγων.

- Η διεπιστημονικότητα διευρύνει τις γνώσεις των φοιτητών, δεν είναι όχημα για να προσφέρεται κατακερματισμένη γνώση. Προσφέρονται όλα τα απαραίτητα εφόδια και μέσα στους φοιτητές για να ανταποκριθούν στις επιστημονικές προκλήσεις. Προγράμματα σπουδών συνεκτικά, που δίνουν στέρεο επιστημονικό υπόβαθρο, ολοκληρωμένη γνώση του αντικειμένου, μέσω των οποίων ο φοιτητής έρχεται σε επαφή με άλλα αντικείμενα, μέσω κοινών μαθημάτων, ερευνητικών εργασιών κ.ά. Έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει και να εξειδικεύσει τις σπουδές του. Παρέχονται σύγχρονες υποδομές και εργαστήρια, ώστε να συνδέεται η επιστημονική θεωρία και πράξη, να ενισχύεται η αφομοίωση. Έμπειρο, αφοσιωμένο διδακτικό προσωπικό, σύγχρονα συγγράμματα, ελεύθερη πρόσβαση στη νέα γνώση.

- Η σύνδεση των σπουδών με την εργασία είναι άμεση, εξασφαλίζεται από την επιστημονικά σχεδιασμένη οργάνωση των αναγκών της κοινωνίας σε επιστήμονες, οι νέοι δεν είναι έρμαια στη «ζούγκλα» της αγοράς. Σε αυτό το έδαφος, οι φοιτητές έχουν ήδη από τις σπουδές τους επαφή με τον κλάδο τους, μέσω πρακτικής άσκησης που προσφέρει ουσιαστική εμπειρία. Το πτυχίο εξασφαλίζει πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα. Από εκεί και πέρα, δίνεται η δυνατότητα για εμβάθυνση στις σπουδές, εξειδίκευση, ενασχόληση με την έρευνα, ανάλογα με το ενδιαφέρον κάποιου και τις ανάγκες της κοινωνίας. Προσφέροντας ελεύθερη και οργανωμένη πρόσβαση στη συνεχή μόρφωση, τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο.

Φοιτητική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ