Με έναν νέο γύρο κάλπικων προσδοκιών για τον βρώμικο ρόλο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και με παραμύθια περί «απομονωμένης Τουρκίας», επιχειρεί η κυβέρνηση να κρύψει τα αδιέξοδα και τους μεγάλους κινδύνους στους οποίους ολοταχώς οδηγούν τον λαό η πολιτική της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και η στήριξη των ευρωατλαντικών «διευθετήσεων» που προωθούνται στην περιοχή.
Αφορμή τις τελευταίες μέρες έδωσαν τόσο ο νέος γύρος όξυνσης των γαλλο-τουρκικών σχέσεων, όσο και το «παιχνίδι» με τις τουρκικές NAVTEX για ασκήσεις ανήμερα των εθνικών επετείων των δύο χωρών, λίγες μόνο ώρες αφότου από τη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ είχε ανακοινωθεί η συμφωνία για σχετικό μορατόριουμ ασκήσεων.
Η κυβέρνηση, με τη συμβολή και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, αξιοποίησε τις εξελίξεις αυτές για να επαναφέρει τα περί «εκτεθειμένης» και «στριμωγμένης στη γωνία» Τουρκίας, για ΕΕ και ΝΑΤΟ που τάχα τώρα «βλέπουν το φως το αληθινό» για την επιθετικότητα της Τουρκίας και για το ποιος «διαταράσσει» τη «σταθερότητα» των σχεδιασμών τους.
Κάνουν πως δεν βλέπουν πως λίγες μόνο μέρες πριν, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, η πλειοψηφία των κρατών - μελών εξήραν τη σχέση της Ευρωένωσης με τον «στρατηγικό εταίρο» Τουρκία, και την ίδια ώρα παρέπεμπαν στα γνωστά ευχολόγια για τις τουρκικές προκλήσεις. Ενώ και για το ζήτημα των κυρώσεων, που κι αυτό αξιοποιείται ως διαπραγματευτικό εργαλείο της ΕΕ στο παζάρι εφ' όλης της ύλης που συνεχίζεται με την τουρκική κυβέρνηση και απλώνεται σε όλα τα θέματα (από την τελωνειακή ένωση έως την επικαιροποίηση της Συμφωνίας για το Μεταναστευτικό και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου), παρέπεμψαν τις όποιες αποφάσεις τον Δεκέμβρη, δείχνοντας ολοφάνερα τους πολύπλευρους οικονομικούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς δεσμούς, που περιλαμβάνουν οικονομικές σχέσεις εκατοντάδων δισ., γιγάντια εξοπλιστικά προγράμματα κ.ο.κ.
Αποσιωπούν ότι στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, όταν τέθηκε το ζήτημα των τουρκικών ερευνών σε περιοχές που επικαλύπτουν ελληνική υφαλοκρηπίδα, ο γγ της λυκοσυμμαχίας, Στόλτενμπεργκ, δήλωσε αφοπλιστικά ότι «δεν παίρνει θέση σε νομικά ζητήματα», επαναλαμβάνοντας τις διατυπώσεις ΕΕ - ΝΑΤΟ περί «διαφιλονικούμενων υδάτων», και την ίδια ώρα έλεγε πως η επίλυση των ζητημάτων πρέπει να γίνει «με πνεύμα συμμαχικής αλληλεγγύης», με μπούσουλα δηλαδή τη διασφάλιση της ΝΑΤΟικής συνοχής στη νοτιοανατολική του πτέρυγα, για την ανακοπή της επιρροής Ρωσίας και Κίνας. Για χάρη αυτού του στόχου που συμμερίζεται η κυβέρνηση και προς αγκίστρωση της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ βάζουν στο κρεβάτι του Προκρούστη τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση προπαγανδίζει και την «ασφάλεια» που θα έχει η χώρα από την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ, με τον υπουργό Εξωτερικών Ν. Δένδια να προαναγγέλλει την προηγούμενη Κυριακή στη Βουλή ότι «εκκινούμε σχεδόν άμεσα νέο διάλογο για τη διεύρυνση της αμυντικής συμφωνίας ή την υπογραφή μιας νέας εξαρχής συμφωνίας» με τις ΗΠΑ. Κατά πληροφορίες, κινούνται σε δύο κατευθύνσεις: Από τη μία, επέκταση της χρονικής ισχύος της συμφωνίας (σήμερα ανανεώνεται, για το τυπικό, ετησίως), κατά πάγιο αίτημα των Αμερικανών, ενδεχόμενο που είχε συζητηθεί και σχεδόν καταληχτεί και επί ΣΥΡΙΖΑ. Και από την άλλη, αντιστοίχιση με τη διεύρυνση του στρατιωτικού «αποτυπώματος» των Αμερικανών προς «διασφάλιση» και νέων υποδομών που θέτουν σταδιακά υπό την «ομπρέλα» τους, όπως το Νεώριο Σύρου (έχει πιστοποιηθεί ήδη για επισκευαστήριο των πλοίων του 6ου Στόλου) ή η Αλεξανδρούπολη και η Καβάλα, που θέλουν να ελέγξουν επιχειρηματικά (κόμβοι Ενέργειας και Διαμετακόμισης).
Βέβαια, η ίδια η πείρα των τελευταίων ετών αποδεικνύει ότι όσο πιο μεγάλη η εμπλοκή στα σχέδιά τους, τόσο πιο βαθιά στο λάκκο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών χώνεται ο λαός. Ενδεικτικά, από το 2016 και μετά, κατέφτασε στο Αιγαίο η ΝΑΤΟική αρμάδα SNMG2, έγιναν δυο γύροι Στρατηγικού Διαλόγου με τις ΗΠΑ (από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ), «επικαιροποιήθηκε» η Συμφωνία για τις βάσεις, οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί αξιοποίησαν τους λιμένες Θεσσαλονίκης, Βόλου και Αλεξανδρούπολης για διεκπεραίωση δυνάμεών τους προς Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, μεταστάθμευσαν τμήματά τους σε Λάρισα και Στεφανοβίκειο και ενίσχυσαν την παρουσία τους στη Σούδα.
Στο ίδιο ακριβώς διάστημα, η τουρκική επιθετικότητα όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά απογειώθηκε, με «αέρα στα πανιά» της από τους ίδιους σχεδιασμούς που μετατρέπουν την Ελλάδα σε «ορμητήριο» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση παραπέμπει και στις σχέσεις της με άλλες αστικές τάξεις της περιοχής, όπως το τριμερές σχήμα που έστησε με Κύπρο και Ισραήλ υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, οι υπουργοί Εξωτερικών των οποίων βρέθηκαν την Τρίτη για συνάντηση στην Αθήνα.
Τα σχήματα αυτά, ωστόσο, στήνονται με άξονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου, προωθούν τα σχέδια συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου της περιοχής από τους επιχειρηματικούς ομίλους και γι' αυτό αποτελούν και «όχημα» επικίνδυνων «διευθετήσεων», με τον Ν. Δένδια π.χ. να δηλώνει από τη συνάντηση πως υπάρχει «ανοιχτή πρόσκληση σε όλους, μηδενός εξαιρουμένου», με προϋπόθεση τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και των σχέσεων καλής γειτονίας.
Αυτό είναι το κριτήριό τους. Τα συμφέροντα της αστικής τάξης, οι μπίζνες. Σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική και η τουρκική αστική τάξη συμμετέχουν στο παζάρι για συνολικότερες διευθετήσεις στην περιοχή, που περιλαμβάνουν και τα Ελληνοτουρκικά. Διαμορφώνονται έτσι προϋποθέσεις για έναν φαύλο κύκλο επικίνδυνων συμβιβασμών και αντιπαραθέσεων, που κάθε άλλο παρά ασφάλεια και ειρήνη εξασφαλίζουν στους λαούς της περιοχής, στρώνεται το τραπέζι ενός διαλόγου που βασικό θέμα έχει τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.
Αυτούς τους σχεδιασμούς έχουν «κορόνα στο κεφάλι» τους τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, και γι' αυτό «απογειώνουν» την κοροϊδία με την υποκριτική αντιπαράθεσή τους για την επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων.
Προσπαθούν να κρύψουν την ουσία: Οτι δηλαδή η επέκτασή τους στα 12 ναυτικά μίλια είναι δικαίωμα που απορρέει από τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και ισχύει για κάθε χώρα. Ομως, στα χέρια αυτών που έχουν την πραγματική εξουσία σήμερα, δεν μπορεί αυτό να υπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα, ούτε μπορεί να λειτουργήσει ως πανάκεια και να δώσει απάντηση στην τουρκική επιθετικότητα. Αντίθετα, μπορεί και να περιπλέξει παραπέρα την κατάσταση, να οξύνει τους ανταγωνισμούς σε βάρος όλων των λαών της περιοχής.
Μέσα από ένα τέτοιο πρίσμα πρέπει να ιδωθεί και η πολυδιαφημισμένη επίσκεψη του Ρώσου ΥΠΕΞ Σ. Λαβρόφ, τη Δευτέρα στην Αθήνα, ο οποίος τόνισε πως «χρειάζεται το ταχύτερο δυνατό αποκλιμάκωση της έντασης (...) για να προχωρήσουν οι χώρες στη διευθέτηση όλων των προβλημάτων» και παρέπεμψε στο Δίκαιο της Θάλασσας, λέγοντας ότι κάθε μέλος αυτής της Σύμβασης μπορεί να καταχωρήσει το εύρος των χωρικών υδάτων «έως 12 μίλια, τηρώντας την κοινή λογική και τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες». Πρόσθεσε ότι διαφορές και προβλήματα πρέπει να λύνονται «μόνο μέσω των διαπραγματεύσεων με συνυπολογισμό και σεβασμό των συμφερόντων του καθενός», θέτοντας και θέμα ότι «σε ορισμένες περιπτώσεις οι χώρες για κάποιους λόγους καθορίζουν τα χωρικά ύδατα μικρότερου εύρους». Τα αστικά επιτελεία αξιοποίησαν κατά το δοκούν τις τοποθετήσεις αυτές, επιχειρώντας την ίδια ώρα να κρύψουν τις αρνητικές συνέπειες που έχει στις ελληνο-ρωσικές σχέσεις η εμπλοκή όλων των κυβερνήσεων στη ΝΑΤΟική περικύκλωσή της και στις κυρώσεις της ΕΕ ενάντιά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου