Με τους αγώνες μας σημαδεύουμε όσους μας στερούν το Πανεπιστήμιο που έχουμε ανάγκη!

Οι φοιτητές στείλαμε την προηγούμενη βδομάδα ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση μέσα από το μαζικό, μαχητικό συλλαλητήριο των Φοιτητικών μας Συλλόγων.

Σπάσαμε στην πράξη την προσχηματική απαγόρευση της κυβέρνησης που νόμιζε ότι βρήκε ευκαιρία να ψηφίσει το «νομοσχέδιο-ζόμπι» Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη χωρίς αντιδράσεις.

Έχει πολύ θράσος η κυβέρνηση και το φερέφωνό της στις σχολές μας, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, να μιλάει για «ντροπιαστικές εικόνες» στο φοιτητικό συλλαλητήριο. Αν ανησυχούν για την υγεία μας, ας αποσύρουν το νομοσχέδιο και ας σταματήσουν να νομοθετούν «πίσω από τις πλάτες μας», όπως έκαναν με τα 113 «κορονο-νομοσχέδια» που ψήφισαν μέσα στο 2020, εκμεταλλευόμενοι την πανδημία.

Παράλληλα, οι φοιτητές που συμμετείχαμε στο φοιτητικό συλλαλητήριο γίναμε μάρτυρες ενός άθλιου επικοινωνιακού σόου βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στα περιθώρια της κινητοποίησής μας. Νομίζουν ότι βρήκαν ευκαιρία να «ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους». Το λέμε ξεκάθαρα: Οι αγώνες μας δεν θα γίνουν «ντεκόρ» για να διακοσμούν το «αριστερό» - φιλολαϊκό προφίλ τους κόμματα που έχουν σταθεί και στέκονται απέναντι στις διεκδικήσεις και τους αγώνες μας.

Η καταστολή έρχεται για να «συμμορφώσει» τους φοιτητές σε ένα Πανεπιστήμιο-«εμπορικό κατάστημα» γνώσεων που έχτισαν όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά.

Κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν, όμως η πραγματικότητα που βιώνουμε στα Ιδρύματά μας είναι συγκεκριμένη και χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει. Όλα τα αστικά κόμματα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ που «πίνουν νερό» στο όνομα της ΕΕ και ακολουθούν τις κατευθύνσεις της, έχουν ευθύνη γιατί διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν ένα Πανεπιστήμιο που συνεχώς απομακρύνεται από τις πραγματικές ανάγκες μας και τις διεκδικήσεις μας. Αυτό το Πανεπιστήμιο έχει ως συστατικό στοιχείο την όξυνση της καταστολής. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.

«Δώστε λεφτά να ανοίξουν οι σχολές»

Οι φοιτητές με τις κινητοποιήσεις μας αυτήν την περίοδο ζητάμε να πάρουν οι διοικήσεις, το υπουργείο και η κυβέρνηση όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να ανοίξουν με ασφάλεια οι σχολές μας. Αυτό σημαίνει να δημιουργηθούν μικρότερα τμήματα, περισσότερες βάρδιες εργαστηρίων, να γίνουν προσλήψεις καθηγητών, επικουρικού προσωπικού, καθαριστριών, να πραγματοποιούνται δωρεάν rapid test στο Πανεπιστήμιο κ.ά. Το αίτημα αυτό πάει κόντρα στην πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να κρατήσει κλειστά τα Πανεπιστήμια, αφού θεωρεί τις δαπάνες για την ασφαλή λειτουργία τους κόστος.

Η κυβέρνηση της ΝΔ όμως δεν είναι η μόνη που αποδεικνύεται «φειδωλή» στη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων για τις ανάγκες των φοιτητών. Η πανδημία εξάλλου βρήκε τα ιδρύματα ήδη χτυπημένα από την υποστελέχωση και τους μειωμένους προϋπολογισμούς, δυσκολεύοντας τη λήψη μέτρων για την ομαλή συνέχιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. 

Ένα παράδειγμα: Η μείωση της χρηματοδότησης για τη λειτουργία εργαστηρίων στη Σχολή Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ την περίοδο 2010-2018

Σε αυτό έχουν παίξει ρόλο όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, που τα τελευταία χρόνια παγίωσαν την υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημίων, υπέβαλαν όρια στις προσλήψεις καθηγητών μέσω των περιορισμών που έθεταν τα μνημόνια, ανέθεσαν σε εργολαβίες τη φοιτητική μέριμνα, μια σειρά υπηρεσίες όπως η καθαριότητα κ.ο.κ.

Αγωνιζόμαστε για Πανεπιστήμια δημόσια και δωρεάν, κόντρα στην ενίσχυση των ταξικών φραγμών, στις κατηγοριοποιήσεις πτυχίων και αποφοίτων

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τροπολογία που κατέθεσε σε πρόσφατο νομοσχέδιο, προχώρησε στην αναγνώριση των κολεγίων Αρχιτεκτονικής και Λογιστών, πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα την κατηγοριοποίηση των πτυχίων και των αποφοίτων. Με την πολιτική της υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και ενισχύει την ιδιωτική.

Παρέλαβε τη σκυτάλη από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το 2017 ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε τροπολογία με την οποία επιτάχυνε τις διαδικασίες αναγνώρισης πτυχίων κολεγίων Νομικής. Ενώ την ίδια χρονιά με το «νόμο-πλαίσιο Γαβρόγλου» προχώρησε στην ίδρυση προπτυχιακών προγραμμάτων με δίδακτρα (π.χ. προπτυχιακό ξενόγλωσσο πρόγραμμα με δίδακτρα στη Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ), ενώ παράλληλα γενίκευσε τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά.

Οι αγώνες μας πάντα αντιμετώπιζαν τη δυσφήμιση και την καταστολή από τις κυβερνήσεις

Στα «Πανεπιστήμια ΑΕ», που υπηρετούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, δεν έχει θέση η οργανωμένη συλλογική αγωνιστική διεκδίκηση των φοιτητών μέσα από τους Φοιτητικούς τους Συλλόγους. Η κυβέρνηση της ΝΔ πιάνει το νήμα από την προηγούμενη κυβέρνηση και το απογειώνει και στο θέμα της καταστολής, υλοποιώντας κατευθύνσεις της ΕΕ για χτύπημα του ριζοσπαστισμού.

Γι' αυτό τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησαν το αφήγημα περί «εγκληματικότητας» στα Πανεπιστήμια για να συκοφαντήσουν και να δυσφημίσουν τους αγώνες μας. Η ΝΔ έκανε σημαία της πολιτικής της την κατάργηση του ασύλου, στην οποία προχώρησε αμέσως μόλις εκλέχθηκε. Από την άλλη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το Πόρισμα Παρασκευόπουλου άνοιγε το δρόμο για την παραπέρα ποινικοποίηση των αγώνων των φοιτητών, θεωρώντας την κατάληψη ποινικό αδίκημα και προβλέποντας τη σύσταση «επιτροπής αντιμετώπισης καταλήψεων». Μάλιστα, η αντιμετώπιση των φοιτητών ως εγκληματιών φαίνεται ότι «μπόλιασε» τόσο πολύ στη σκέψη των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που πριν λίγες μέρες ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Μάρδας, αντιπρότεινε στην ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας την παρουσία ...μυστικών αστυνομικών στα Ιδρύματα!

Βεβαίως, μαζί με τη δυσφήμιση έρχονται και το απευθείας χτύπημα και η καταστολή των αγώνων. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει δώσει «ρεσιτάλ» αυταρχισμού και περιορισμού των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών το τελευταίο διάστημα, αξιοποιώντας ως πρόσχημα την πανδημία. Τελευταία προσπάθεια που έκανε ήταν η επιδίωξή της να απαγορεύσει τα φοιτητικά συλλαλητήρια που έγιναν σε όλη τη χώρα στις 28/1.

Αυτό όμως δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η καταστολή είναι χαρακτηριστικό μόνο της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Η πείρα όλων των τελευταίων χρόνων αποδεικνύει ότι η αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων ανεξαιρέτως πάει χέρι χέρι με την κρατική καταστολή. Δεν ξεχνάμε ότι ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που αγόρασε τις «αύρες» που τώρα χρησιμοποιεί η ΝΔ ενάντια στους αγώνες του λαϊκού κινήματος και των φοιτητών. Δεν ξεχνάμε την αντιμετώπιση με χημικά και ΜΑΤ των διαμαρτυριών των φοιτητών επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με πιο χαρακτηριστική την επίθεση των δυνάμεων καταστολής σε εστιακούς φοιτητές στο υπουργείο Παιδείας τον Νοέμβρη του 2017 ή την άγρια καταστολή της φοιτητικής διαδήλωσης μπροστά στο άγαλμα του Τρούμαν τον Απρίλη του 2018. Δεν ξεχνάμε τον χαρακτηρισμό ως «ιδιώνυμου αδικήματος» της παρεμπόδισης της διενέργειας πλειστηριασμών από φορείς του λαϊκού κινήματος ή τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία που ψηφίστηκαν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Η χρονική στιγμή κατάθεσης των νομοσχεδίων για την Παιδεία «προδίδει» τον φόβο τους!

Τέλος, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη μια... κοινή πρακτική τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται ότι όλες οι κυβερνήσεις φοβούνται τόσο πολύ το οργανωμένο μαθητικό και φοιτητικό κίνημα, που επιλέγουν να ψηφίσουν σημαντικά νομοσχέδια για την Παιδεία σε περιόδους που τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια είναι κλειστά.

Η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε την κατάργηση του ασύλου το καλοκαίρι του 2019, ενώ επιδιώκει να προχωρήσει τώρα εν μέσω lockdown και με κλειστά Πανεπιστήμια στην ψήφιση του νομοσχεδίου για την πανεπιστημιακή αστυνομία και τις διαγραφές φοιτητών. Το «σκονάκι» για αυτή την πρακτική το πήρε από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε ψηφίσει τον περιβόητο «νόμο-πλαίσιο Γαβρόγλου» μέσα στις διακοπές του Πάσχα!

Δυναμώνουμε τη συζήτηση για τον πραγματικό αντίπαλο, δυναμώνουμε τον αγώνα για το Πανεπιστήμιο που έχουμε ανάγκη!

Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι οι φοιτητές έχουμε απέναντί μας όχι απλά μια κυβέρνηση, αλλά το σύνολο των αστικών κομμάτων. Έχουμε απέναντί μας μια διαχρονική αστική στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης και πάει κόντρα στις δικές μας ανάγκες.

Κόντρα στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλων των κυβερνήσεων, οι φοιτητές έχουμε ανάγκη ένα Πανεπιστήμιο που θα παρέχει ενιαία επιστημονική μόρφωση και επαγγελματική ειδίκευση. Ένα Πανεπιστήμιο που θα προάγει τη συζήτηση, τον προβληματισμό, κόντρα στην πολιτική της παρακολούθησης, των αλλεπάλληλων φραγμών, της έντασης της καταστολής. Αυτήν τη συζήτηση τα μέλη της ΚΝΕ έχουμε χρέος να τη δυναμώσουμε με όλους τους συμφοιτητές μας που ασφυκτιούν από τη σημερινή κατάσταση, ειδικά με τους πιο πρωτοπόρους νέους και νέες που συμμετέχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις αυτής της περιόδου.

Του Αντώνη Μοχιανάκη, μέλους της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ