Ένας ακόμα κρίκος στην απαράδεκτη και επικίνδυνη πολιτική της «ατομικής ευθύνης»

Το ΚΚΕ απορρίπτει την τροπολογία της κυβέρνησης -ψηφίζει «κατά»- διότι αποτελεί έναν ακόμα κρίκο της απαράδεκτης και επικίνδυνης πολιτικής της «ατομικής ευθύνης» στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Η τροπολογία της κυβέρνησης αποτελεί ένα συνονθύλευμα αντιεπιστημονικών διατάξεων, αυταρχικών προβλέψεων, με δωράκια στους επιχειρηματίες και ψεμάτων.

Πίσω από αυτήν επιχειρεί να κρύψει την προκλητική έλλειψη μέτρων προστασίας του λαού, την απαράδεκτη κατάσταση του επικίνδυνα υποστελεχωμένου δημόσιου τομέα της Υγείας και της σχεδόν ανύπαρκτης δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, την έλλειψη ουσιαστικής ενημέρωσης σχετικά με τα εμβόλια και τους εμβολιασμούς, τις αντιφατικές τοποθετήσεις και μέτρα που αφήνουν εκτεθειμένο το λαό, τόσο απέναντι στην πανδημία όσο και στην αντιμετώπιση όλων των άλλων αναγκών του στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ενώ η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, την ίδια στιγμή «κουνάει το δάκτυλο» στο λαό και στους εργαζόμενους, ώστε να αποδεχτούν αυτήν την πολιτική και σε αντίθετη περίπτωση τους απειλεί ακόμη και με την περικοπή του μισθού τους ή και με την απόλυσή τους. Ο κατήφορος της διαχρονικής αντιλαϊκής πολιτικής δεν έχει πάτο...

1. Η κυβέρνηση στην τροπολογία επικαλείται ότι εξάντλησε τα μέτρα ενημέρωσης των εργαζομένων στις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων και ανθρώπων με αναπηρία, καθώς και στις μονάδες Υγείας πριν φέρει το μέτρο της υποχρεωτικότητας.

Αυτό που ισχυρίζεται είναι χοντρό ψέμα. Σχεδόν πουθενά δεν έγινε ουσιαστική ενημέρωση. Αντίθετα, με τις παλινωδίες και τις αντιφατικές της επιλογές, αναπαρήγαγε το φόβο, τους ενδοιασμούς, τη διστακτικότητα, που είναι αναμενόμενο να υπάρχει σε ένα τμήμα του πληθυσμού. Η πλειοψηφία τους είναι άνθρωποι που δεν ανήκουν στους περιθωριακούς του «αντιεμβολιασμού», αλλά όντας εκτεθειμένοι στους ανταγωνισμούς των φαρμακευτικών ομίλων, στις αντιφατικές τοποθετήσεις ορισμένων επιστημόνων, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που αυτοί είναι προσδεδεμένοι, καθώς και τις κυβερνητικές αντιφάσεις, ορισμένοι προβληματισμοί τους διογκώνονται και παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις.

Mε ευθύνη της κυβέρνησης το 97% των φιλοξενούμενων προσφύγων στα 6 Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης και στα 35 Κέντρα Φιλοξενίας παραμένει ανεμβολίαστο. Tο πρόγραμμα για τους εμβολιασμούς κατ’ οίκον δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, ενώ το πρόγραμμα για τον εμβολιασμό των φιλοξενούμενων στους οίκους ευγηρίας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, 7 μήνες μετά την έναρξή του. H κυβέρνηση δεν φέρνει το εμβόλιο ακόμη πιο κοντά στους ανθρώπους, φτιάχνοντας, για παράδειγμα, εμβολιαστικά κέντρα στους χώρους όπου εργάζεται, σπουδάζει ή ζει.

2. Η κυβέρνηση επικαλείται την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού του προσωπικού των μονάδων Υγείας και μονάδων περίθαλψης ηλικιωμένων και αναπήρων για τον έλεγχο και αντιμετώπιση της πανδημίας.

Ο εμβολιασμός αυτής της κατηγορίας του προσωπικού είναι αναγκαίος για την προστασία των ίδιων, αλλά και κυρίως των ασθενών και των άλλων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Όμως αυτό μικρή σχέση έχει με την αντιμετώπιση και εξάπλωση της πανδημίας. Π.χ. στα νοσοκομεία καταλήγουν οι μολυσμένοι από τον κορονοϊό από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, από τους ανεξέλεγκτους τόπους δουλειάς, από τους «δειγματοληπτικούς» ελέγχους στους τουρίστες που έχουν ως αποτέλεσμα να «εισάγεται» άγνωστος αριθμός θετικών κρουσμάτων. Αλλά «μπρος τα κάλλη» της κερδοφορίας του τουριστικού κεφαλαίου, τι αξία έχει για την κυβέρνηση η επίπτωση στο λαό και στους εργαζόμενους; Η κυβέρνηση επαναλαμβάνει ό,τι έκανε πέρυσι με το γνωστό «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» του πρωθυπουργού από τη Σαντορίνη, με ό,τι επακολούθησε. Παρόμοια συμβαίνουν και τώρα με την αύξηση των κρουσμάτων του 4ου κύματος. Άλλωστε στα μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας το ποσοστό των υγειονομικών που έχουν εμβολιαστεί ή νοσήσει είναι πάνω από 90%.

3. Η κυβέρνηση επικαλείται στην τροπολογία την αναστολή της εργασίας των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα -χωρίς πληρωμή- μέχρι τον εμβολιασμό τους. Εκτός του απαράδεκτου αυτού καθ’ αυτού συγκεκριμένου μέτρου, ούτε καν διασφαλίζει, έστω την επάνοδο του εργαζόμενου στη δουλειά. Αυτό ανήκει στη «διακριτική» ευχέρεια του εργοδότη και γνωρίζουμε όλοι ότι αποτελεί μόνο ευκαιρία για απολύσεις με άλλοθι τα εμβόλια.

4. Ήδη από το πρώτο άρθρο της τροπολογίας οι αρμοδιότητες των γιατρών Εργασίας στους χώρους δουλειάς σχετικά με τον εμβολιασμό των εργαζομένων, τη νόσησή τους, την παρακολούθησή τους κλπ. ανατίθενται στους προϊσταμένους!!! Αντί να αξιοποιηθούν οι γιατροί Εργασίας και άλλες συναφείς ειδικότητες να παρακολουθήσουν την πορεία των εμβολιασμών, τη μετεμβολιαστική στήριξη των εργαζομένων, την ενημέρωσή τους, τη λήψη και εφαρμογή όλων των ενδεικνυόμενων προληπτικών μέτρων, όλα αυτά «υποκαθίστανται» από την επίδειξη της εμβολιαστικής κατάστασης των εργαζομένων συνολικά στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα -όχι μόνο στους χώρους Υγείας / Πρόνοιας- ανοίγοντας το δρόμο των απολύσεων.

Η κυβέρνηση ανοίγει το θέμα της υποχρεωτικότητας για να μετατοπιστεί η συζήτηση, να ενισχύσει τον κοινωνικό αυτοματισμό, να ταυτίσει οποιαδήποτε κριτική στην κυβερνητική πολιτική με ακροδεξιές, συνωμοσιολογικές, ανορθολογικές, και αντιεμβολιαστικές απόψεις και κινήσεις που καθόλου αυθόρμητες δεν είναι και που η ίδια προβάλλει, αξιοποιεί και ανέχεται, αφού αποτελούν έναν βολικό αντίπαλο.

Το ΚΚΕ θεωρεί τα εμβόλια ως κατάκτηση της ανθρωπότητας και της επιστήμης, ότι έχουν αποδεδειγμένα αποτελέσματα στη μείωση ή εξάλειψη λοιμωδών νοσημάτων. Η εξασφάλιση του έγκαιρου και γενικού εμβολιασμού στο πλαίσιο ενός σύγχρονου κρατικού συστήματος Υγείας για όλες τις λαϊκές ανάγκες αποτελεί ανάγκη και δικαίωμα του λαού και η διασφάλισή του πρέπει να αποτελεί υποχρέωση του κράτους. Όπως λοιπόν ο αναγκαίος εμβολιασμός δεν υποκαθιστά τα υπόλοιπα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, έτσι -ακόμα και αν υποθέσουμε ότι όλα τα υπόλοιπα μέτρα αναγκαίας προστασίας της δημόσιας υγείας ληφθούν- δεν αναιρείται σε καμία περίπτωση η αναγκαιότητα του εμβολιασμού.

Όλα τα ασφαλή εμβόλια αποτελούν σημαντικό στοιχείο στην αντιμετώπιση της πανδημίας με την ταυτόχρονη αξιοποίηση και των επιστημονικά ενδεικνυόμενων νέων φαρμάκων, σε συνδυασμό με όλα τα άλλα μέτρα πρόληψης, και με δεδομένη την ανάγκη ενός πλήρως αναπτυγμένου, στελεχωμένου και εξοπλισμένου δημόσιου συστήματος Υγείας σε όλα τα επίπεδα και ιδιαίτερα αυτό του Πρωτοβάθμιου, ικανού να αντιμετωπίζει τόσο τις «τρέχουσες» όσο και τις έκτακτες λαϊκές υγειονομικές ανάγκες. Όλα αυτά, τα οποία δεν διασφαλίζει σήμερα η κυβέρνηση, χρειάζονται ταυτόχρονα και ενιαία. Κανένα από αυτά, αποσπασματικά, ακόμα και στην περίπτωση της ολοκληρωμένης εφαρμογής του, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις ελλείψεις ή ανεπάρκειες των άλλων.

Επομένως, το ΚΚΕ διεκδικεί και παλεύει, ώστε η ανάγκη του εμβολιασμού του λαού να συνδυάζεται με την πλήρη και δωρεάν κάλυψη όλων των λαϊκών αναγκών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ως υποχρέωση του κράτους και της κυβέρνησης και όχι ως «ατομική ευθύνη» του λαού. Η συζήτηση περί υποχρεωτικότητας, με τον τρόπο που γίνεται, είναι άκαιρη, άστοχη και επιζήμια. Πριν από οποιαδήποτε συζήτηση περί υποχρεωτικότητας πρέπει να υλοποιηθούν:

• Καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια. Να υπάρξουν σαφείς οδηγίες ώστε αξιοποιώντας τα ολοένα και εμπλουτιζόμενα επιστημονικά δεδομένα και στη βάση ιατρικών ενδείξεων να διενεργείται ο εμβολιασμός με το κατάλληλο εμβόλιο.

• Δωρεάν πλήρης προληπτικός ιατρικός έλεγχος πριν τον εμβολιασμό και κατοχύρωση για όσους πρέπει να εξαιρεθούν ότι δεν θα υφίστανται καμία συνέπεια ή διάκριση.

• Πλήρης καθημερινή ενημέρωση για όλα τα δεδομένα που προκύπτουν από την πορεία των εμβολιασμών.

• Αναβάθμιση και στελέχωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και του Κέντρου Ελέγχου και Φαρμακοεπαγρύπνησης με σταθερή παρακολούθηση των εμβολιασμένων για έγκαιρη παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες και επιστημονική καταγραφή των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού, τόσο των άμεσων όσο και των μακροπρόθεσμων.

• Εμβολιαστική εκστρατεία με εξαντλητική ενημέρωση και απαντήσεις στα υπαρκτά ερωτήματα (με δυνατότητες ουσιαστικής και προσωποποιημένης ενημέρωσης του λαού για την ανάγκη μαζικού εμβολιασμού).

• Ειδικά για τις επίμαχες επαγγελματικές ομάδες (ιατροί, νοσηλευτές, εργαστηριακοί, προσωπικό μονάδων φροντίδας κλπ.) εκστρατείες στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για εκούσιο εμβολιασμό, οι οποίες βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία που επικαιροποιούνται συνεχώς, με προϋπόθεση την κατανόηση των βάσιμων επιφυλάξεων και των γενικότερων αντιλήψεων. Θα μπορούσε η κυβέρνηση, αφού έχει εξαντλήσει περιθώρια πειθούς, να μην τους θέτει σε αναστολή, αλλά να τους αξιοποιεί ανεξάρτητα από την ειδικότητα τους σε πράξεις που ο κίνδυνος μετάδοσης είναι ελάχιστος (κάτι τέτοιο έγινε και στην πρώτη φάση της πανδημίας που δεν υπήρχε εμβόλιο, όταν κάποιοι δεν τηρούσαν ούτε τα απλά τότε μέτρα προστασίας).

• Ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας και προμήθεια όλων των αναγκαίων φαρμάκων και υλικών, των Μέσων Ατομικής Προστασίας.

• Ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης για τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση του συγχρωτισμού στα ΜΜΜ, για το ασφαλές άνοιγμα όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης κ.ο.κ.

Φυσικά, η κυβέρνηση δεν σχεδιάζει ούτε υλοποιεί τίποτα από τα παραπάνω. Σήμερα, όχι απλά είναι εκτεθειμένη, αλλά οι ευθύνες της είναι τεράστιες, αφού συνεχίζει το εγκληματικό της έργο με το σχέδιο για το «νέο ΕΣΥ» που ανακοίνωσε. Αντίστοιχες ευθύνες βαραίνουν διαχρονικά και τις προηγούμενες κυβερνήσεις και το αστικό κράτος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι ευθύνες αυτές αποτυπώνονται στις τραγικές συνέπειες στη ζωή και την υγεία των λαών από τη διαχείριση της πανδημίας, τόσο από σοσιαλδημοκρατικές όσο και από φιλελεύθερες κυβερνήσεις.