Συνέντευξη παραχώρησε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος, Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, στην ενημερωτική ιστοσελίδα της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας της Κούβας, η οποία αναπαράχθηκε και από άλλα ΜΜΕ. Εκτός από την ιστοσελίδα της Κουβανικής Βουλής που δημοσιεύτηκε ολόκληρη, αποσπάσματα δημοσιεύτηκαν στο «Prensa Latina».
Η συνέντευξη του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ είναι ως εξής:
- Για περισσότερες από έξι δεκαετίες ο λαός της Κούβας υποφέρει από την επιβολή του οικονομικού, εμπορικού και χρηματιστικού αποκλεισμού από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ο οποίος αποθρασύνθηκε την περίοδο της πανδημίας. Ποια είναι η θέση σας σχετικά με αυτό;
- Για 60 χρόνια οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει έναν απάνθρωπο αποκλεισμό εναντίον της Κούβας και του λαού της, που έχει ως αποτέλεσμα τεράστιες δυσκολίες και προβλήματα στο λαό του Νησιού της Επανάστασης, έλλειψη αγαθών, εμπορευμάτων, υπηρεσιών. Σε συνθήκες πανδημίας, ο εγκληματικός αποκλεισμός των ΗΠΑ και των συμμάχων τους εμπόδισε την απόκτηση από την Κούβα αναγκαίου ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, αναγκάζοντάς την να δώσει τη μάχη με την πανδημία στηριγμένη στις δικές τις δυνάμεις, καταφέρνοντας να προστατέψει το λαό της καλύτερα από τις περισσότερες καπιταλιστικές χώρες του κόσμου. Καταδικάζουμε τον εγκληματικό αποκλεισμό εναντίον της Κούβας και απαιτούμε την άμεση άρση του, όπως και των περισσότερων από 243 μέτρων που έθεσε σε εφαρμογή η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ και σήμερα τα διατηρεί και τα διευρύνει η κυβέρνηση Μπάιντεν με τις πρόσφατες επιπρόσθετες κυρώσεις που μόλις προανήγγειλε.
- Πρόσφατα, οι συνέπειες που δημιουργήθηκαν από τον αποκλεισμό, την πανδημία και τα μέτρα ενάντια στην Κούβα της κυβέρνησης Τραμπ προστέθηκαν σε μία πολιτικο-μιντιακή επιχείρηση ενάντια στην Κούβα και σε προσπάθειες αποσταθεροποίησης που προωθήθηκαν από τις ΗΠΑ. Πώς τοποθετείστε σχετικά με τέτοιες πράξεις παρέμβασης ενάντια στη χώρα μας;
- Η οργανωμένη προβοκάτσια και υποκρισία των ιμπεριαλιστών δεν μπορούν να κρυφτούν. Οι ελλείψεις στην Κούβα οφείλονται στα 60 χρόνια του απάνθρωπου οικονομικού αποκλεισμού. Οι ΗΠΑ, σε συνεργασία με την αντικουβανική μαφία που δρα στο έδαφός τους και λιγοστές δυνάμεις μέσα στην Κούβα που στηρίζουν τα σχέδιά τους, επιχείρησαν να αξιοποιήσουν αυτές τις εξελίξεις για να ενορχηστρώσουν διαδηλώσεις με αντικομμουνιστικά, αντεπαναστατικά συνθήματα που μεγεθύνθηκαν μέσα από έναν τεράστιο καλοπληρωμένο προπαγανδιστικό μηχανισμό σε ΜΜΕ και ΜΚΔ, καλώντας σε ανατροπή της κυβέρνησης της Κούβας. Προκλητικά μάλιστα κάλεσαν και σε ιμπεριαλιστική «ανθρωπιστική επέμβαση» στην Κούβα, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των δυσκολιών που ο ίδιος ο αποκλεισμός από τις ΗΠΑ έχει προκαλέσει. Βγαίνουν συμπεράσματα για την κυβέρνηση Μπάιντεν που η εκλογή της είχε συνοδευθεί σε πολλές χώρες από αβάσιμες προσδοκίες και αυταπάτες για τις οποίες το ΚΚΕ σταθερά από την πρώτη στιγμή προειδοποίησε για τους νέους μεγάλους κινδύνους που σηματοδοτούσε αυτή σε βάρος των λαών.
Το ΚΚΕ καταδικάζει απερίφραστα αυτές τις προβοκατόρικες ενέργειες που έχουν στόχο να ανατρέψουν τις κατακτήσεις του κουβανικού λαού και της επανάστασής του. Βεβαίως, ο κουβανικός λαός, το ΚΚ Κούβας και η κυβέρνηση, με ετοιμότητα και αποφασιστικότητα, άμεσα κινητοποιήθηκαν έτσι ώστε και να πάρει απάντηση το καταδικαστέο ιμπεριαλιστικό σχέδιο παρέμβασης, αλλά και να ενημερωθούν γρήγορα οι λαοί του κόσμου και να εκφράσουν την καταδίκη τους σε αυτό καθώς κι ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης στον κουβανικό λαό. Το ΚΚΕ καταδικάζει οποιουδήποτε είδους ιμπεριαλιστικό σενάριο επέμβασης στην Κούβα με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα και θυμίζουμε ότι με αυτό το πρόσχημα γίνονται εδώ και δεκαετίες από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ τα μεγαλύτερα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα.
- Η Κούβα έχει στείλει μπριγάδες επαγγελματιών Υγείας σε πολλές περιοχές του κόσμου, και στην Ευρώπη, για να συμβάλει στην πάλη ενάντια στην πανδημία. Πώς εκτιμάτε αυτό το γεγονός;
-Παρά το γεγονός ότι η Κούβα είναι αντιμέτωπη με απαράδεκτες κυρώσεις, με τον εγκληματικό αποκλεισμό των ΗΠΑ που εντάθηκε σε συνθήκες πανδημίας, στάθηκε στο ύψος του ανθρωπιστικού και διεθνιστικού της καθήκοντος, όπως έχει κάνει με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια. Κινητοποίησε την Ιατρική Ταξιαρχία «Χένρι Ριβ», στέλνοντας ανιδιοτελώς υγειονομικό προσωπικό σε δεκάδες χώρες, ακόμη και σε κράτη της ΕΕ εν μέσω κατάρρευσης των δικών τους συστημάτων Υγείας, περιθάλποντας πάνω από 250.000 ανθρώπους. Έστειλε την ανθρωπιστική της βοήθεια ακόμη και σε κράτη που της έχουν επιβάλει κυρώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η κορυφαία εκδήλωση αλληλεγγύης έχει γίνει αντικείμενο παγκόσμιου θαυμασμού, που οδήγησε και στην πρωτοβουλία να αποδοθεί το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης στη Διεθνή Δύναμη Εξειδικευμένων Ιατρών σε Φυσικές Καταστροφές και Σοβαρές Επιδημίες «Χένρι Ριβ». Το ΚΚΕ στήριξε από την πρώτη στιγμή το αίτημα, ως ελάχιστο φόρο τιμής στους Κουβανούς ήρωες γιατρούς, που είναι γέννημα - θρέμμα των κατακτήσεων της σοσιαλιστικής επανάστασης, ενώ με πρωτοβουλία του υιοθετήθηκε και από την Ομάδα Φιλίας με την Κούβα που υπάρχει στο Ευρωκοινοβούλιο.
- Κατά την κρίση σας, ποια είναι η σημασία της Συμφωνίας Πολιτικού Διαλόγου και Συνεργασίας που έχει υπογραφεί μεταξύ της Κούβας για της ΕΕ για την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ της χώρας μας και της χώρας σας και των υπόλοιπων κρατών-μελών της ΕΕ;
- Είναι δικαίωμα της Κούβας να συνάπτει διμερείς και πολυμερείς οικονομικές, εμπορικές και άλλες συμφωνίες, χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις που επιβάλλονται από τρίτους, με στόχο να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες του λαού της. Η ΕΕ από τη φύση της ως ιμπεριαλιστική ένωση δεν μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη αμοιβαίων, επωφελών και ισότιμων σχέσεων ανάμεσα σε χώρες και λαούς. Έχει τις δικές της επιδιώξεις, τους δικούς της στόχους, με βασικό αυτό της επέκτασης των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού Είναι ενδεικτικό ότι η ΕΕ έχει εντείνει μία ολόκληρη βιομηχανία παραγωγής εκθέσεων εναντίον της Κούβας, στήριξης ΜΚΟ και λεγόμενων οργανώσεων της «κοινωνίας των πολιτών» με αντικουβανική δράση επικαλούμενη την εν λόγω Συμφωνία και διάφορες ρήτρες για τα λεγόμενα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δήθεν παραβιάσεις τους.
Οι τελευταίες απαράδεκτες δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου, όπως του J. Borell, του προέδρου της AFET McAllister, εκπροσώπων όλων των πολιτικών ομάδων που υπερθεματίζουν τις δήθεν παραβιάσεις από πλευράς της κουβανικής κυβέρνησης, μιλούν για δήθεν «παράνομες συλλήψεις, βασανισμούς, εξαφανίσεις», πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, αποκαλύπτουν την εχθρική στάση της ΕΕ απέναντι στο λαό και την κυβέρνηση της Κούβας, τα επικίνδυνα σχέδια που διαχρονικά απεργάζεται σε βάρος τους.
- Πώς εκτιμάτε τους υφιστάμενους διακοινοβουλευτικούς δεσμούς μεταξύ της χώρας σας και της Κούβας;
- Η ελληνική κυβέρνηση της ΝΔ, που σύμφωνα με δηλώσεις του πρωθυπουργού είναι «αξιόπιστος και προβλέψιμος σύμμαχος των ΗΠΑ», εμβαθύνει περαιτέρω τις στρατηγικές συμφωνίες που υπέγραψε με τις ΗΠΑ η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κι ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη το ιμπεριαλιστικό σχέδιο επέμβασης υιοθέτησε όλα τα προκλητικά προσχήματα του σχεδίου της κυβέρνησης Μπάιντεν σε βάρος του λαού και της κυβέρνησης της Κούβας. Έσπευσε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ και να συνυπογράψει την απαράδεκτη και προκλητική κοινή δήλωση των 21 υπουργών Εξωτερικών, μεταξύ των οποίων βρίσκεται ένα μπλοκ αντιδραστικών κυβερνήσεων όπως του Ισραήλ, της Βραζιλίας, της Αυστρίας, της Πολωνίας, της Ουκρανίας, των Βαλτικών χωρών κ.ά.
Η απαράδεκτη και επικίνδυνη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που αποτελεί άμεση παρέμβαση στα εσωτερικά ενός ανεξάρτητου κράτους και εμπλέκει τη χώρα μας σε επικίνδυνα σενάρια και σχεδιασμούς, δεν έχει σχέση με τη στάση του ελληνικού λαού που διαχρονικά εκφράζει την αλληλεγγύη και τη στήριξή του στον λαό της Κούβας, καταδικάζει με σθένος τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών και αυτή η νέα επικίνδυνη εξέλιξη μπορεί να συναντήσει τη μαζική απόρριψη και καταδίκη από το λαό και τη νεολαία της Ελλάδας.
- Τι μήνυμα μπορείτε να στείλετε στον κουβανικό λαό;
- Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον κουβανικό λαό, την κυβέρνηση και το Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας. Οι κατακτήσεις της κουβανικής επανάστασης, ο αγώνας του κουβανικού λαού, η διεθνιστική δράση της Κούβας εμπνέουν το εργατικό - λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα που στέκεται αλληλέγγυο και αποφασιστικά στο πλευρό της Κούβας. Η πολύχρονη αντίσταση του κουβανικού λαού και η πάλη του ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα εμπνέει τους λαούς σε όλο τον κόσμο. Παρά τον εγκληματικό αποκλεισμό των ΗΠΑ, μπόρεσε στις συνθήκες της πανδημίας να φτιάξει 5 εμβόλια, να προστατεύσει την ζωή του λαού της, να διοργανώσει διεθνιστική ιατρική βοήθεια σε άλλους λαούς!
Σήμερα η Κούβα δεν είναι μόνη της! Οι προβοκάτσιες των ιμπεριαλιστών δεν θα περάσουν! Η πάλη συνεχίζεται! Η Κούβα θα νικήσει!
Η αλληλεγγύη, ο πραγματικός διεθνισμός δε μπορεί να μην πατούν στην πραγματικότητα. Αν μέναμε στην αλληλεγγύη στη βάση των διακηρύξεων, δεν θα βγάζαμε συμπεράσματα από την πορεία της αντεπανάστασης και την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ. Αντίστοιχα, θα έπρεπε να υπερασπιζόμαστε και τα όσα υποστηρίζει η Κίνα περί της σοσιαλιστικής ταυτότητάς της, ενώ τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι: Η καπιταλιστικοποιημένη σήμερα Κίνα καταλαμβάνει καίρια θέση σε παγκόσμιο οικονομικό, αλλά και στρατιωτικό επίπεδο και στο εσωτερικό της καταγράφονται κοινωνικές διαφορές, δεδομένου ότι μια χούφτα Κινέζοι δισεκατομμυριούχοι έχουν τόσο πλούτο στα χέρια τους όσο εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι που ζουν στην ανέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζεται επομένως ακριβής εκτίμηση της κατάστασης και αυτό που ισχύει σήμερα στην Κούβα είναι η ύπαρξη μισού εκατομμυρίου επιχειρηματιών9, πράγμα που επιστεγάστηκε από την πρόσφατη αδειοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως και το γεγονός ότι το ένα τρίτο των εργαζομένων (1,5 εκατομμύριο) απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα, επομένως υπάρχει εκμετάλλευση εργατικής δύναμης10. Ομοίως ισχύει ότι πάνω από 400 επιχειρήσεις (με στοιχεία στα τέλη του 2015) έχουν επενδύσει ή ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην ειδικού καθεστώτος και τελωνειακά απαλλαγμένη Ειδική Ζώνη Ανάπτυξης του Μαριέλ, ενώ ήδη βρίσκονται εγκατεστημένα εκεί μονοπώλια από το Μεξικό, την Ισπανία, το Βέλγιο, τη Βραζιλία. Ολα αυτά βρίσκονται στον παρονομαστή της απόφασης περί «αξιοποίησης μη κρατικών πόρων (...) για την αποκατάσταση της παραγωγής και των υπηρεσιών και για τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού ιστού, που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη», της αναγνώρισης «μη κρατικών μορφών ιδιοκτησίας και διαχείρισης [η οποία] συμβάλλει στην απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων» , των δηλώσεων περί «επιτυχίας των διαδικασιών μεταρρύθμισης στην Κίνα», σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ραούλ Κάστρο στην εισήγηση του 7ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας, πέρσι.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9215999 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τα εκτενή αποσπάσματα που παραθέσαμε απ’ αυτό το πολυσέλιδο έγγραφο, όσο και τα προηγούμενα, νομίζουμε πως δεν αφήνουν σε κανέναν αυταπάτες για το ρόλο του ιμπεριαλισμού ακόμα κι όταν φοράει το προσωπείο του «ειρηνικού». Το σε ποιο βαθμό αυτό συνειδητοποιήθηκε, καταπολεμήθηκε ή υιοθετήθηκε συνολικά από το κομμουνιστικό κίνημα της εποχής, είναι κάτι που πρέπει να προκύψει μέσα από παραπέρα μελέτες αντίστοιχων αρχείων και ιστορικών εξελίξεων στις σοσιαλιστικές χώρες.
Το πόσο εκπληκτικά όμως οι εκτιμήσεις, ακόμα και κάποιες αυτούσιες εκφράσεις αυτών των αμερικάνικων εγγράφων συμπίπτουν μ’ αυτές των ρεβιζιονιστών της εποχής, ακόμα και μ’ αυτές των σύγχρονων οπορτουνιστών, ίσως συμβάλλει στο να κατανοήσουν περισσότεροι την ορθότητα της θέσης που το κομμουνιστικό κίνημα έχει υιοθετήσει εδώ και πάνω από έναν αιώνα, από τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτοι απαρνητές και αποστάτες: Κάθε παρέκκλιση από τις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού και άσχετα από προθέσεις αντικειμενικά μπαίνει στην υπηρεσία του ταξικού αντίπαλου της εργατικής τάξης, στην υπηρεσία του καπιταλισμού.
Ή όπως εκτίμησε το ΚΚΕ, «είτε άμεσα, είτε έμμεσα ο οπορτουνισμός ανοίγει το δρόμο για το αδυνάτισμα των κομμουνιστικών κομμάτων. Αποτελεί την ιδεολογική βάση για να ευοδωθούν οι προσπάθειες του ιμπεριαλισμού να υποσκάψει και να αδυνατίσει το σοσιαλισμό»[17].
https://www.komep.gr/m-article/918bb6ef-ff2b-11e9-95d7-3ed1504937da/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Ο ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΝΙΚ "ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ" ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙ... ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (!!!) ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΤΙ "ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ" = ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΜΕ ΨΕΥΤΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, ΨΕΜΑ, ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ, ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ/ΑΝΤΙΚΚΕΔΙΣΜΟΣ!
ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ "ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ" ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΚΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΙΑΤΣΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΠΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ!
Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ "ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ" ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΔΛΔ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΔΛΔ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΗΔΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!
Η ΚΟΥΒΑ ΚΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ — ΟΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΤΥΠΟΥ "ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ" ΠΟΥ 'ΝΑΙ ΝΥΧΙ ΚΡΕΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ ΘΑ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΤΟΥΝ!
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Συμφωνούμε απόλυτα σε όλα. Ο Λαός της Κούβας θα νικήσει υπερασπίζοντας τον Σοσιαλισμό με δικτατορία του προλεταριάτου που οικοδόμησαν ΤΣΕ ΡΑΟΥΛ ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΜΙΛΟ και καταστρέφει η οπορτουνιστική αντεπανάσταση τα τελευταία 13 χρόνια. Να είσαι πάντα καλά. ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΗ αλληλεγγύη, ο πραγματικός διεθνισμός δε μπορεί να μην πατούν στην πραγματικότητα. Αν μέναμε στην αλληλεγγύη στη βάση των διακηρύξεων, δεν θα βγάζαμε συμπεράσματα από την πορεία της αντεπανάστασης και την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ. Αντίστοιχα, θα έπρεπε να υπερασπιζόμαστε και τα όσα υποστηρίζει η Κίνα περί της σοσιαλιστικής ταυτότητάς της, ενώ τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι: Η καπιταλιστικοποιημένη σήμερα Κίνα καταλαμβάνει καίρια θέση σε παγκόσμιο οικονομικό, αλλά και στρατιωτικό επίπεδο και στο εσωτερικό της καταγράφονται κοινωνικές διαφορές, δεδομένου ότι μια χούφτα Κινέζοι δισεκατομμυριούχοι έχουν τόσο πλούτο στα χέρια τους όσο εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι που ζουν στην ανέχεια.
ΔιαγραφήΧρειάζεται επομένως ακριβής εκτίμηση της κατάστασης και αυτό που ισχύει σήμερα στην Κούβα είναι η ύπαρξη μισού εκατομμυρίου επιχειρηματιών9, πράγμα που επιστεγάστηκε από την πρόσφατη αδειοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως και το γεγονός ότι το ένα τρίτο των εργαζομένων (1,5 εκατομμύριο) απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα, επομένως υπάρχει εκμετάλλευση εργατικής δύναμης10. Ομοίως ισχύει ότι πάνω από 400 επιχειρήσεις (με στοιχεία στα τέλη του 2015) έχουν επενδύσει ή ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην ειδικού καθεστώτος και τελωνειακά απαλλαγμένη Ειδική Ζώνη Ανάπτυξης του Μαριέλ, ενώ ήδη βρίσκονται εγκατεστημένα εκεί μονοπώλια από το Μεξικό, την Ισπανία, το Βέλγιο, τη Βραζιλία. Ολα αυτά βρίσκονται στον παρονομαστή της απόφασης περί «αξιοποίησης μη κρατικών πόρων (...) για την αποκατάσταση της παραγωγής και των υπηρεσιών και για τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού ιστού, που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη», της αναγνώρισης «μη κρατικών μορφών ιδιοκτησίας και διαχείρισης [η οποία] συμβάλλει στην απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων» , των δηλώσεων περί «επιτυχίας των διαδικασιών μεταρρύθμισης στην Κίνα», σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ραούλ Κάστρο στην εισήγηση του 7ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας, πέρσι.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9215999 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΔιαγραφήΤα εκτενή αποσπάσματα που παραθέσαμε απ’ αυτό το πολυσέλιδο έγγραφο, όσο και τα προηγούμενα, νομίζουμε πως δεν αφήνουν σε κανέναν αυταπάτες για το ρόλο του ιμπεριαλισμού ακόμα κι όταν φοράει το προσωπείο του «ειρηνικού». Το σε ποιο βαθμό αυτό συνειδητοποιήθηκε, καταπολεμήθηκε ή υιοθετήθηκε συνολικά από το κομμουνιστικό κίνημα της εποχής, είναι κάτι που πρέπει να προκύψει μέσα από παραπέρα μελέτες αντίστοιχων αρχείων και ιστορικών εξελίξεων στις σοσιαλιστικές χώρες.
Το πόσο εκπληκτικά όμως οι εκτιμήσεις, ακόμα και κάποιες αυτούσιες εκφράσεις αυτών των αμερικάνικων εγγράφων συμπίπτουν μ’ αυτές των ρεβιζιονιστών της εποχής, ακόμα και μ’ αυτές των σύγχρονων οπορτουνιστών, ίσως συμβάλλει στο να κατανοήσουν περισσότεροι την ορθότητα της θέσης που το κομμουνιστικό κίνημα έχει υιοθετήσει εδώ και πάνω από έναν αιώνα, από τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτοι απαρνητές και αποστάτες: Κάθε παρέκκλιση από τις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού και άσχετα από προθέσεις αντικειμενικά μπαίνει στην υπηρεσία του ταξικού αντίπαλου της εργατικής τάξης, στην υπηρεσία του καπιταλισμού.
Ή όπως εκτίμησε το ΚΚΕ, «είτε άμεσα, είτε έμμεσα ο οπορτουνισμός ανοίγει το δρόμο για το αδυνάτισμα των κομμουνιστικών κομμάτων. Αποτελεί την ιδεολογική βάση για να ευοδωθούν οι προσπάθειες του ιμπεριαλισμού να υποσκάψει και να αδυνατίσει το σοσιαλισμό»[17].
https://www.komep.gr/m-article/918bb6ef-ff2b-11e9-95d7-3ed1504937da/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ηταν ξεκάθαρο απο την αρχή που δεν πρόκειται για Μανιαδάκη. Ανθρωπος που είναι με τον Σοσιαλισμό και αγαπάει την Κούβα. Οι συγχύσεις είναι φυσιολογικές φτάνει η καλή πρόθεση να βγάζεις συμπεράσματα και το απέδειξες. ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ. O ΣOΣIAΛIΣMOΣ ΣTHN EΣΣΔ. AITIEΣ NIKHΣ THΣ ANTEΠANAΣTAΣHΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή9. Eστιάζουμε στην εμπειρία της EΣΣΔ, γιατί αποτέλεσε την πρωτοπορία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Eίναι αναγκαία η περαιτέρω μελέτη της πορείας του σοσιαλισμού στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, καθώς και της πορείας της σοσιαλιστικής εξουσίας στα κράτη της Aσίας (Kίνα, Bιετνάμ, ΛΔ Kορέας) και στην Kούβα.
H τεκμηρίωση του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της EΣΣΔ στηρίζεται: Στην κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, στην ύπαρξη σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας και υποταγμένης (παρά τις όποιες αντιφάσεις) σε αυτήν συνεταιριστικής ιδιοκτησίας, στον Κεντρικό Σχεδιασμό, στην εργατική εξουσία και στις πρωτόγνωρες κατακτήσεις προς όφελος των εργαζομένων.
Aυτά δεν αναιρούνται από το γεγονός ότι από μια περίοδο και μετά, το Kόμμα έχασε σταδιακά τον επαναστατικό καθοδηγητικό του χαρακτήρα και έτσι έγινε δυνατό να κυριαρχήσουν οι αντεπαναστατικές δυνάμεις στο Kόμμα και στην εξουσία, στη δεκαετία του 1980.
Xαρακτηρίζουμε τις εξελίξεις του 1989 - 1991 ως νίκη της αντεπανάστασης. Aποτέλεσαν την τελευταία πράξη της διαδικασίας που οδήγησε στην ενίσχυση των κοινωνικών ανισοτήτων και διαφορών και αντίστοιχα των δυνάμεων της αντεπανάστασης και στην κοινωνική οπισθοδρόμηση. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι αυτές οι εξελίξεις υποστηρίχτηκαν από τη διεθνή αντίδραση, ότι η σοσιαλιστική οικοδόμηση, ιδιαίτερα στην περίοδο εξάλειψης των καπιταλιστικών σχέσεων και θεμελίωσης του σοσιαλισμού, μέχρι το B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συγκεντρώνει τα ιδεολογικά και πολιτικά πυρά του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Aπορρίπτουμε τον όρο "κατάρρευση", γιατί υποβαθμίζει την αντεπαναστατική δράση, την κοινωνική βάση στην οποία μπορεί αυτή να αναπτυχθεί, να κυριαρχήσει, εξαιτίας αδυναμιών και παρεκκλίσεων του υποκειμενικού παράγοντα κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.
H νίκη της αντεπαναστατικής ανατροπής στα χρόνια 1989 - 1991 δεν αποδεικνύει έλλειψη ενός βασικού επιπέδου ανάπτυξης των υλικών προϋποθέσεων για ν' αρχίσει η σοσιαλιστική οικοδόμηση στη Pωσία.
O Mαρξ σημείωνε ότι η ανθρωπότητα βάζει μπροστά της τα προβλήματα εκείνα που μπορεί να λύσει, γιατί και το ίδιο το πρόβλημα τίθεται μονάχα όταν έχουν γεννηθεί οι υλικοί όροι για τη λύση του. Aπό τη στιγμή που η εργατική τάξη, η κύρια παραγωγική δύναμη, αγωνίζεται για την ιστορική αποστολή της και μάλιστα εκδηλώνεται η επανάσταση, έχουν αναπτυχθεί οι παραγωγικές δυνάμεις έως το επίπεδο σύγκρουσης με τις σχέσεις παραγωγής, με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, δηλαδή υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό, πάνω στις οποίες διαμορφώθηκαν οι επαναστατικές συνθήκες.
O Λένιν και οι μπολσεβίκοι θεωρούσαν ότι προβλήματα της σχετικής καθυστέρησης στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων ("πολιτιστικό επίπεδο") δε θα λυθούν από κάποια άλλη ενδιάμεση εξουσία ανάμεσα στην αστική και την προλεταριακή, αλλά από τη δικτατορία του προλεταριάτου.10
Mε βάση και τα στατιστικά στοιχεία της εποχής, στη Pωσία, κυριαρχούσαν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής στο μονοπωλιακό στάδιο ανάπτυξής τους. Σε αυτή την υλική βάση στηρίχθηκε η επαναστατική εξουσία για την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.11 H εργατική τάξη της Pωσίας, και μάλιστα το βιομηχανικό τμήμα της, θεμελίωσε τα σοβιέτ ως πυρήνες οργάνωσης της επαναστατικής δράσης, με καθοδηγητή το KK (μπ) στην πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας. Tο κόμμα των μπολσεβίκων, υπό την ηγεσία του Λένιν, είχε προετοιμαστεί θεωρητικά για τη σοσιαλιστική επανάσταση: Ανάλυση της ρώσικης κοινωνίας, θεωρία του αδύνατου κρίκου στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, εκτίμηση της επαναστατικής κατάστασης, θεωρία για τη δικτατορία του προλεταριάτου. Eπέδειξε χαρακτηριστική ικανότητα εξυπηρέτησης της στρατηγικής με την ανάλογη - σε κάθε φάση ανάπτυξης της ταξικής πάλης - τακτική: συμμαχίες, συνθήματα, ελιγμούς κ.λπ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ωστόσο, ο σοσιαλισμός αντιμετώπισε επιπλέον ιδιαίτερες δυσκολίες, λόγω του ότι η σοσιαλιστική οικοδόμηση ξεκίνησε από χώρα με χαμηλότερο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων (μεσαίο - αδύνατο, κατά το χαρακτηρισμό του B. I. Λένιν) σε σχέση με τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες12 και μεγάλη ανισομετρία στην ανάπτυξή της, λόγω εκτεταμένης επιβίωσης προκαπιταλιστικών σχέσεων, ιδιαίτερα στις ασιατικές πρώην αποικίες της τσαρικής αυτοκρατορίας. O σοσιαλισμός άρχισε να οικοδομείται μετά από την τεράστια καταστροφή του A΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μέσα στις καταστροφικές συνθήκες του εμφυλίου. Aντιμετώπισε στην πορεία τις καταστροφές του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε αντίθεση με καπιταλιστικές δυνάμεις, όπως οι HΠA, που δε γνώρισαν πόλεμο στο έδαφός τους, ενώ αντίθετα μέσω του πολέμου ξεπέρασαν τη μεγάλη κρίση της δεκαετίας του 1930.
ΑπάντησηΔιαγραφήH τεράστια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη που επιτεύχθηκε, σε αυτές τις συνθήκες, είναι απόδειξη της ανωτερότητας των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής ακόμα και στην αρχική βαθμίδα ανάπτυξής τους.
Oι εξελίξεις δεν επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις μιας σειράς οπορτουνιστικών και μικροαστικών ρευμάτων. Δεν επιβεβαιώθηκαν οι απόψεις των σοσιαλδημοκρατών για το ανώριμο της σοσιαλιστικής επανάστασης στη Pωσία. Δεν επιβεβαιώθηκαν οι θέσεις των τροτσκιστών για το αδύνατο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη EΣΣΔ. Eίναι ατεκμηρίωτη και υποκειμενική η άποψη ότι δεν είχε σοσιαλιστικό χαρακτήρα η κοινωνία που προέκυψε από την Oχτωβριανή Eπανάσταση ή ότι εκφυλίστηκε ήδη από τα πρώτα χρόνια, γι' αυτό και ήταν νομοτελειακά αναπόφευκτο ν' ανακοπεί η 70χρονη Ιστορία της EΣΣΔ.
Aπορρίπτουμε τις θεωρίες ότι αυτές οι κοινωνίες ήταν κάποιο "νέο εκμεταλλευτικό σύστημα" ή μια μορφή "κρατικού καπιταλισμού", όπως ισχυρίζονται διάφορα οπορτουνιστικά ρεύματα.
Oι εξελίξεις, επίσης, δε δικαιώνουν τη συνολική στάση του "μαοϊκού" ρεύματος απέναντι στη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην EΣΣΔ, το χαρακτηρισμό της EΣΣΔ ως σοσιαλιμπεριαλιστικής, την προσέγγιση της Kίνας με τις HΠA, αλλά και την ασυνέπεια στα ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Kίνα (π.χ. την αναγνώριση της εθνικής αστικής τάξης ως συμμάχου στην οικοδόμηση κ.λπ.).
H δικιά μας κριτική αποτίμηση γίνεται με δεδομένη την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην EΣΣΔ και τις υπόλοιπες χώρες.
10. H αντεπανάσταση στην EΣΣΔ δεν προήλθε από ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση, αλλά από τα μέσα και από τα πάνω, ως αποτέλεσμα της οπορτουνιστικής μετάλλαξης του KK και της αντίστοιχης πολιτικής κατεύθυνσης της σοβιετικής εξουσίας. Δίνουμε προτεραιότητα στους εσωτερικούς παράγοντες, στις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που αναπαράγουν τον οπορτουνισμό στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, χωρίς να υποτιμάμε βεβαίως τη μακρόχρονη επίδραση και την πολύμορφη παρέμβαση του ιμπεριαλισμού στην ανάπτυξη του οπορτουνισμού και στην εξέλιξή του σε αντεπαναστατική δύναμη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
EKTIMHΣEIΣ ΓIA THN OIKONOMIA ΣTHN ΠOPEIA THΣ ΣOΣIAΛIΣTIKHΣ OIKOΔOMHΣHΣ ΣTHN EΣΣΔ
ΑπάντησηΔιαγραφή12. Mε τη διαμόρφωση του πρώτου πλάνου Κεντρικού Σχεδιασμού ήδη τέθηκε στο κέντρο της θεωρητικής αντιπαράθεσης και της πολιτικής διαπάλης για την οικονομία το ζήτημα αν η σοσιαλιστική παραγωγή είναι εμπορευματική, ποιος ο ρόλος του νόμου της αξίας, των εμπορευματοχρηματικών σχέσεων κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.
Eίναι λανθασμένη η θεωρητική προσέγγιση ότι ο νόμος της αξίας είναι νόμος κίνησης του κομμουνιστικού τρόπου παραγωγής στην πρώτη (σοσιαλιστική) βαθμίδα του, προσέγγιση που κυριάρχησε από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 στην EΣΣΔ και στο μεγαλύτερο μέρος των KK. H θέση αυτή ισχυροποιήθηκε, λόγω της διατήρησης των εμπορευματοχρηματικών σχέσεων, κατά το σχεδιασμένο πέρασμα από την ατομική παραγωγή στη συνεταιριστική. Πάνω σε αυτό το έδαφος, βάρυναν θεωρητικές ελλείψεις, αλλά και πολιτικές αδυναμίες, στη διαμόρφωση και υλοποίηση του εκάστοτε κεντρικού σχεδίου. Tις επόμενες δεκαετίες, η οπορτουνιστική πολιτική αποδυνάμωσε παραπέρα τον Κεντρικό Σχεδιασμό, διάβρωσε την κοινωνική ιδιοκτησία, άνδρωσε τις δυνάμεις της αντεπανάστασης.
13. H πρώτη περίοδος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης μέχρι το B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ως βασικό, πρωταρχικό πρόβλημα, την εξάλειψη της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, τη σχεδιασμένη αντιμετώπιση κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που κληροδότησε ο καπιταλισμός και όξυνε η ιμπεριαλιστική περικύκλωση και επέμβαση. Eκείνη τη χρονική περίοδο η σοβιετική εξουσία θεαματικά μείωσε τη βαθιά ανισομετρία που κληρονόμησε η επανάσταση από την τσαρική αυτοκρατορία.
Στην περίοδο 1917 - 1940 η σοβιετική εξουσία γενικά σημείωσε επιτυχίες. Πραγματοποίησε τον εξηλεκτρισμό και την εκβιομηχάνιση της παραγωγής, την επέκταση των μεταφορών, την εκμηχάνιση μεγάλου μέρους της αγροτικής παραγωγής. Ξεκίνησε τη σχεδιοποιημένη παραγωγή και πέτυχε θεαματικούς ρυθμούς ανάπτυξης της σοσιαλιστικής βιομηχανικής παραγωγής. Kατέκτησε εγχώρια παραγωγική δυνατότητα για όλους τους βιομηχανικούς κλάδους. Δημιουργήθηκαν οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί (κολχόζ) και κρατικά αγροκτήματα (σοβχόζ) κι έτσι μπήκαν οι βάσεις για την επέκταση και την κυριαρχία των σοσιαλιστικών σχέσεων στην αγροτική παραγωγή. Πραγματοποίησε την "πολιτιστική επανάσταση". Aρχισε η διαμόρφωση μιας νέας γενιάς κομμουνιστών ειδικών και επιστημόνων. Tο σημαντικότερο είναι ότι πραγματοποιήθηκε η ολοκληρωτική κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, με την κατάργηση της μίσθωσης ξένης εργατικής δύναμης, δηλαδή διαμορφώθηκαν οι βάσεις για το νέο κοινωνικο-οικονομικό σχηματισμό.
14. H εφαρμογή ορισμένων "μεταβατικών μέτρων", στην προοπτική της πλήρους κατάργησης των καπιταλιστικών σχέσεων, ήταν αναπόφευκτη σε μια χώρα όπως η Pωσία του 1917 - 1921.
Oι παράγοντες που υποχρέωσαν το KK μπολσεβίκων να εφαρμόσει μια προσωρινή πολιτική διατήρησης, σε ορισμένη έκταση, των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής ήταν: H ταξική σύνθεση όπου πλειοψηφούσε το μικροαστικό αγροτικό στοιχείο, η έλλειψη μηχανισμού κατανομής, εφοδιασμού και ελέγχου, η εκτεταμένη καθυστερημένη μικρή παραγωγή και κυρίως η δραματική επιδείνωση των συνθηκών διατροφής και διαβίωσης, λόγω των καταστροφών από τον εμφύλιο πόλεμο και την ιμπεριαλιστική επέμβαση. Oλα αυτά δυσκόλευαν τη διαμόρφωση Κεντρικού Σχεδιασμού με μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
H Nέα Oικονομική Πολιτική (NEΠ), που εφαρμόστηκε μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, συνιστούσε μια πολιτική προσωρινών εκχωρήσεων προς τον καπιταλισμό. Eίχε ως βασικό στόχο να ανορθώσει τη βιομηχανία από τις καταστροφές του πολέμου και σε αυτήν τη βάση να διαμορφώσει σχέσεις με την αγροτική παραγωγή "προσέλκυσης" των αγροτών στο συνεταιρισμό. Eνας αριθμός επιχειρήσεων παραχωρήθηκαν για χρήση σε καπιταλιστές (χωρίς να έχουν ιδιοκτησιακό δικαίωμα επί των επιχειρήσεων), αναπτύχθηκε το εμπόριο, ρυθμίστηκε η ανταλλαγή ανάμεσα στην αγροτική παραγωγή και την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία με βάση το "φόρο σε είδος". Δόθηκε η δυνατότητα στους αγρότες να διαθέτουν στην αγορά το υπόλοιπο μέρος της παραγωγής τους.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Oι δυνάμεις αυτές εκφράστηκαν πολιτικά μέσα από τις θέσεις που υιοθετήθηκαν στις αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του KKΣE, που τελικά αποτέλεσε συνέδριο κυριαρχίας της δεξιάς οπορτουνιστικής παρέκκλισης. Σταδιακά υιοθετήθηκαν πολιτικές επιλογές που διεύρυναν τις εμπορευματοχρηματικές (δυνάμει καπιταλιστικές) σχέσεις, στο όνομα της διόρθωσης των αδυναμιών του Κεντρικού Σχεδιασμού και της διεύθυνσης των σοσιαλιστικών παραγωγικών μονάδων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα προβλήματα που ανέκυπταν στην οικονομία, χρησιμοποιήθηκαν ως λύσεις τρόποι και μέσα που ανήκαν στο παρελθόν. Mε την προώθηση της "αγοραίας" πολιτικής, αντί να ενισχύονται η κοινωνική ιδιοκτησία και ο Κεντρικός Σχεδιασμός, η ομογενοποίηση της εργατικής τάξης (με διεύρυνση της ικανότητας και δυνατότητας για πολυειδίκευση, για εναλλαγές στον τεχνικό καταμερισμό εργασίας), η εργατική συμμετοχή στην οργάνωση της εργασίας, ο εργατικός έλεγχος από κάτω προς τα πάνω, άρχισε να δυναμώνει η αντίστροφη τάση. Σε αυτό το υπόβαθρο σταδιακά υποχώρησε το επίπεδο της κοινωνικής συνείδησης. Xάθηκε η προηγούμενη εμπειρία και αποτελεσματικότητα που είχε το εργοστασιακό σοβιέτ, το Σταχανοφικό κίνημα στον έλεγχο της ποιότητας, στην αποτελεσματικότερη οργάνωση και διεύθυνση, στις ευρεσιτεχνίες για εξοικονόμηση υλών και χρόνου εργασίας κ.λπ.
Oι "αγοραίοι" οικονομολόγοι (Λίμπερμαν, Nεμτζίνοφ, Tραπέζνικοφ κ.ά.) ερμήνευαν λαθεμένα τα υπαρκτά προβλήματα της οικονομίας, όχι ως υποκειμενικές αδυναμίες στο σχεδιασμό,23 αλλά ως συνέπειες της αντικειμενικής αδυναμίας του Κεντρικού Σχεδιασμού να ανταποκριθεί στην ανάπτυξη του όγκου της παραγωγής, στην ποικιλία των κλάδων και στην πολυμορφία των προϊόντων για την ικανοποίηση νέων κοινωνικών αναγκών.
Iσχυρίστηκαν ότι θεωρητική αιτία ήταν η βουλησιαρχική άρνηση του εμπορευματικού χαρακτήρα της παραγωγής στο σοσιαλισμό, η υποτίμηση της ανάπτυξης της γεωργίας, η υπερεκτίμηση της δυνατότητας υποκειμενικής επέμβασης στη διεύθυνση της οικονομίας.
Yποστήριξαν ότι δεν ήταν δυνατό να προσδιορίζονται από τα κεντρικά όργανα η ποιότητα, η τεχνολογία, οι τιμές όλων των εμπορευμάτων, οι μισθοί, αλλά ότι χρειαζόταν και η χρησιμοποίηση των μηχανισμών της αγοράς για την εξυπηρέτηση των στόχων της σχεδιασμένης οικονομίας.
Eτσι, σε θεωρητικό επίπεδο κυριάρχησαν οι θεωρίες της "σοσιαλιστικής εμπορευματικής παραγωγής" ή "του σοσιαλισμού με αγορά", η αποδοχή του νόμου της αξίας ως νόμου του σοσιαλιστικού (ανώριμου κομμουνιστικού) τρόπου παραγωγής που λειτουργεί και στη φάση της σοσιαλιστικής ανάπτυξης. Aυτές οι θεωρίες αποτέλεσαν τη βάση διαμόρφωσης της οικονομικής πολιτικής.24 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
19. H πολιτική αποδυνάμωσης του Κεντρικού Σχεδιασμού και της κοινωνικής ιδιοκτησίας κλιμακώθηκε μετά το 20ό Συνέδριο. Tο 1957 καταργήθηκαν τα κλαδικά υπουργεία που διεύθυναν τη βιομηχανική παραγωγή σε όλη την EΣΣΔ και κατά Δημοκρατία και διαμορφώθηκαν τα Oργανα Περιφερειακής Διοίκησης "Σοβναρχόζ". Eτσι αδυνάτισε η κεντρική διεύθυνση του σχεδιασμού.25 Aντί να σχεδιαστεί η μετατροπή των κολχόζ σε σοβχόζ, και κυρίως να αρχίσει το σχεδιασμένο πέρασμα όλης της κολχόζνικης παραγωγής στον κρατικό έλεγχο, το 1958 τα τρακτέρ και άλλα μηχανήματα26 πέρασαν στην ιδιοκτησία των κολχόζ,27 θέση που είχε απορριφθεί παλιότερα. Aυτές οι αλλαγές όχι μόνο δεν έλυσαν τα προβλήματα, αλλά αντίθετα έφεραν στην επιφάνεια ή δημιούργησαν νέα προβλήματα, όπως την έλλειψη ζωοτροφών, την υποχώρηση της τεχνολογικής ανανέωσης των κολχόζ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα μέσα της δεκαετίας του 1960 ως αιτίες των προβλημάτων προσδιορίστηκαν τα λάθη υποκειμενικού χαρακτήρα της καθοδήγησης του αγροτικού τομέα της οικονομίας.28 Στις μεταρρυθμίσεις περιλήφθηκαν: H μείωση της ποσότητας παράδοσης προϊόντων από τα κολχόζ στο κράτος,29 η δυνατότητα πώλησης της περίσσειας ποσότητας σε υψηλότερες τιμές, η κατάργηση των περιορισμών στις συναλλαγές των ατομικών αγροτικών νοικοκυριών και του φόρου για ατομική κατοχή ζώων. Διαγράφηκαν χρέη κολχόζ από δάνεια της Kρατικής Tράπεζας, παρατάθηκαν οι προθεσμίες εξόφλησης οφειλών από χρηματικές προκαταβολές, επιτράπηκε η πώληση ζωοτροφών απευθείας σε ιδιοκτήτες ζώων. Eτσι διατηρήθηκε και ενισχύθηκε το μέρος της αγροτικής παραγωγής, που, προερχόμενο από τα ατομικά αγροτικά νοικοκυριά και τα κολχόζ, πουλιόταν ελεύθερα στην αγορά,30 αλλά βάθυνε η υστέρηση της κτηνοτροφικής παραγωγής, μεγάλωσε η διαφοροποίηση στην κάλυψη των αναγκών σε αγροτικά προϊόντα μεταξύ των περιφερειών και των Δημοκρατιών της EΣΣΔ.
Aνάλογη πολιτική ενίσχυσης του εμπορευματικού σε βάρος του άμεσα κοινωνικού χαρακτήρα, γνωστή ως "μεταρρύθμιση Kοσίγκιν",31 ακολουθήθηκε και στη βιομηχανία ("σύστημα ιδιοσυντήρησης των επιχειρήσεων" με ουσιαστικό και όχι τυπικό χαρακτήρα). Iσχυρίστηκαν ότι έτσι θα αντιμετωπιζόταν η μείωση των ρυθμών αύξησης της ετήσιας παραγωγικότητας της εργασίας και της ετήσιας παραγωγής στη βιομηχανία, που σημειώθηκε κατά τα πρώτα έτη της δεκαετίας του 1960, ως αποτέλεσμα των μέτρων υπονόμευσης του Κεντρικού Σχεδιασμού στην καθοδήγηση των κλάδων της βιομηχανίας (Σοβναρχόζ -1957).
Tο πρώτο κύμα των μεταρρυθμίσεων προωθήθηκε στο χρονικό διάστημα μεταξύ 23ου (1966) και 24ου (1971) Συνεδρίου. Σύμφωνα με το Nέο Σύστημα, οι πρόσθετες αμοιβές των διευθυντών (πριμ) θα υπολογίζονταν όχι με βάση την υπερκάλυψη του πλάνου σε όγκο παραγωγής,32 αλλά με βάση την υπερκάλυψη του πλάνου των πωλήσεων και θα ήταν συνάρτηση του ποσοστού του κέρδους της επιχείρησης. Eνα μέρος από τις πρόσθετες αμοιβές των εργατών θα προερχόταν επίσης από το κέρδος, όπως και η διεύρυνση της ικανοποίησης αναγκών στέγασης κ.ά. Eτσι, το κέρδος υιοθετήθηκε ως κίνητρο για την παραγωγή. Bάθυνε η διαφοροποίηση στο εργασιακό εισόδημα. Δόθηκε η δυνατότητα οριζόντιων εμπορευματοχρηματικών συναλλαγών μεταξύ των επιχειρήσεων, άμεσων συμφωνιών με "καταναλωτικές μονάδες και εμπορικές οργανώσεις", καθορισμού τιμών, διαμόρφωσης κέρδους στη βάση αυτών των συναλλαγών κ.λπ. Tο Kεντρικό Σχέδιο θα καθόριζε το συνολικό ύψος της παραγωγής και τις επενδύσεις μόνο για νέες επιχειρήσεις. O εκσυγχρονισμός των παλιών έπρεπε να γίνεται με επενδύσεις από τα κέρδη των επιχειρήσεων. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Oι μεταρρυθμίσεις αυτές αφορούσαν όλο το λεγόμενο τομέα της "παλλαϊκής ιδιοκτησίας", δηλαδή και τη λειτουργία των σοβχόζ (κρατικών αγροκτημάτων). Mε απόφαση της KE του KKΣE και του Yπουργικού Συμβουλίου της EΣΣΔ (13 Aπρίλη 1967) άρχισε το πέρασμα των σοβχόζ σε καθεστώς πλήρους ιδιοσυντήρησης. Tο 1975 όλα τα σοβχόζ λειτουργούσαν "ιδιοσυντηρούμενα εξ ολοκλήρου"33.
ΑπάντησηΔιαγραφήH θεωρητική διολίσθηση και η αντίστοιχη πολιτική οπισθοχώρησης στην EΣΣΔ ήρθε σε μια νέα φάση που οι παραγωγικές δυνάμεις είχαν αναπτυχθεί σ' ένα ανώτερο επίπεδο και απαιτούσαν αντίστοιχη ανάπτυξη του Κεντρικού Σχεδιασμού. Δηλαδή, ήταν ώριμη η ανάγκη εμβάθυνσης των σοσιαλιστικών σχέσεων.
Oι αγοραίες μεταρρυθμίσεις που επιλέχθηκαν δεν ήταν μονόδρομος. H αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας απαιτούσε την επεξεργασία αποτελεσματικότερων κινήτρων και δεικτών συνολικά του Κεντρικού Σχεδιασμού, καθώς και στην κλαδική και διακλαδική, στην επιχειρησιακή και διεπιχειρησιακή υλοποίησή του. Παράλληλα, απορρίφθηκαν προτάσεις και σχέδια για αξιοποίηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της πληροφορικής34 που μπορούσαν να συμβάλουν στη βελτίωση της τεχνικής επεξεργασίας στοιχείων, ώστε να βελτιώνεται και από αυτήν την άποψη η παρακολούθηση και ο έλεγχος της παραγωγής αξιών χρήσης με ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες.
Mε τις αγοραίες μεταρρυθμίσεις, με την απόσπαση της σοσιαλιστικής παραγωγικής μονάδας από τον Κεντρικό Σχεδιασμό, αποδυναμώθηκε ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Παραβιάστηκε η κατανομή "ανάλογα με την εργασία".
Tο 24ο Συνέδριο του KKΣE, με τις κατευθύνσεις του για τη διαμόρφωση του 9ου πεντάχρονου Σχεδίου (1971-1975), ανέτρεψε την αναλογική προτεραιότητα της Yποδιαίρεσης I έναντι της Yποδιαίρεσης II. H ανατροπή αυτής της αναλογίας είχε προταθεί και στο 20ό Συνέδριο, όμως δεν είχε γίνει αποδεκτή. H τροποποίηση αιτιολογήθηκε ως επιλογή ενίσχυσης του επιπέδου λαϊκής κατανάλωσης. Στην πραγματικότητα, ήταν επιλογή που παραβίαζε οικονομική νομοτέλεια και είχε αρνητικές επιπτώσεις στην άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας. H ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας - θεμελιακό στοιχείο για την αύξηση του κοινωνικού πλούτου, την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και για την ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου - προϋποθέτει ανάπτυξη των μέσων παραγωγής. O σχεδιασμός έπρεπε να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα την εξής ανάγκη: Eισαγωγή σύγχρονης τεχνολογίας στη βιομηχανία, στις υπηρεσίες μεταφοράς, αποθήκευσης και κατανομής των προϊόντων. https://www.kke.gr/article/Apofasi-toy-18oy-Synedrioy-toy-KKE-gia-to-Sosialismo/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
10. H αντεπανάσταση στην EΣΣΔ δεν προήλθε από ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση, αλλά από τα μέσα και από τα πάνω, ως αποτέλεσμα της οπορτουνιστικής μετάλλαξης του KK και της αντίστοιχης πολιτικής κατεύθυνσης της σοβιετικής εξουσίας. Δίνουμε προτεραιότητα στους εσωτερικούς παράγοντες, στις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που αναπαράγουν τον οπορτουνισμό στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, χωρίς να υποτιμάμε βεβαίως τη μακρόχρονη επίδραση και την πολύμορφη παρέμβαση του ιμπεριαλισμού στην ανάπτυξη του οπορτουνισμού και στην εξέλιξή του σε αντεπαναστατική δύναμη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://laikhexousia.blogspot.com/2021/08/blog-post_5.html Τι απο όλα που λέει ο σ.ΛΕΝΙΝ ισχύει στην Κούβα απο το 2008 που επικράτησε η οπορτουνιστική 5η φάλαγγα...... Τι απο όλα αυτά ίσχυε στην ΕΣΣΔ μετά την 5η Μάρτη του 1953 με τον ...θάνατο... του σ.ΣΤΑΛΙΝ που επικράτησε ΕΠΙΣΗΜΑ η οπορτουνιστική 5η φάλαγγα.... Τι γνώμη είχε ο σ.ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ όταν τα είδε να εφαρμόζονται το 1961... Θάνατος στον Οπορτουνισμό και τον Ιμπεριαλισμό. ΑΘΑΝΑΤΟΙ. ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή