Να ζεις, να τολμάς, να προχωράς! Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό!

Το φετινό σύνθημα του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή, "Να ζεις, να τολμάς, να προχωράς! Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό!", γεννήθηκε μέσα στους αγώνες του λαού μας, που όλο το προηγούμενο διάστημα, με την πρωτοπόρα και καθοριστική στάση των κομμουνιστών, έσπασε στην πράξη ο φόβος και ο συμβιβασμός, ανέβηκε το μαχητικό, διεκδικητικό "φρόνημα" των εργαζομένων και της νεολαίας.

Το Φεστιβάλ μας επιδιώκει να αποτελέσει μια κορυφαία πολιτική παρέμβαση στις πολύ κρίσιμες εξελίξεις που διανύουμε, συνδυασμένη πάντα με στιγμές υψηλής πολιτιστικής δημιουργίας.

Εμπνέεται από τη δράση και την αποφασιστικότητα χιλιάδων ανθρώπων του μόχθου, όλων των ηλικιών, που τόσο απέναντι στις φλόγες όσο και απέναντι στην πολιτική που τους άφησε στο έλεος, έκαναν βίωμα σε όλους μας ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό! Γιατί μέσα στη θλίψη και την απόγνωση που προκαλούν οι φωτιές και η καταστροφή του περιβάλλοντος, η διαχείριση της πανδημίας και η νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, εκτός από τις εγκληματικές ευθύνες του αστικού κράτους και όσων έχουν κυβερνήσει, αναδεικνύεται εκκωφαντικά η δύναμη της οργανωμένης λαϊκής πρωτοβουλίας και αλληλεγγύης.

Με παρακαταθήκη την πρωτοπόρα δράση μας όλο αυτό το διάστημα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απευθύνουμε κάλεσμα ενότητας και δράσης από τα κάτω, μέσα στα σωματεία και τους φορείς του κινήματος, μακριά από λογικές ανάθεσης και καλλιέργειας "ξαναζεσταμένων" αυταπατών ότι μια άλλη κυβέρνηση, στο πλαίσιο αυτού του συστήματος της εκμετάλλευσης και της αδικίας, θα φτιάξει τα πράγματα.

Οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, το ίδιο το περιεχόμενό του μπορεί να δώσει απαντήσεις στους προβληματισμούς που υπάρχουν -ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες- "για σωτήρες που δεν ήρθαν", "για τις καλύτερες μέρες που δεν έζησαν", ενώ την ίδια στιγμή έκαναν "θυσίες και υπομονή", όπως τους έλεγαν οι κυβερνήσεις και τα υπόλοιπα αστικά επιτελεία. Τους καλούμε να συζητήσουμε, μακριά από τον παραμορφωτικό φακό που διαμορφώνουν τα επιτελεία του συστήματος για τις θέσεις και τη δράση του ΚΚΕ, να δράσουμε από κοινού.

Η "σύμπλευση", άλλωστε, όλων των αστικών δυνάμεων σε όλα όσα "καίνε" τη νέα γενιά σήμερα είναι πλέον όχι μόνο εμφανής, αλλά λέγεται καθαρά από τα στελέχη ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ (βλ. συνεντεύξεις Τύπου Κ. Μητσοτάκη και Αλ. Τσίπρα).

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει εγκληματικές ευθύνες. Με μόνιμο "μότο" το βαθιά αντιδραστικό αφήγημα της "ατομικής ευθύνης", την ώρα που το κράτος είναι επιλεκτικά ανίκανο να προστατέψει το λαό, έχει διαμορφώσει μια εφιαλτική κατάσταση:

• Όλο τον Αύγουστο, με τις καταστροφικές πυρκαγιές, τη στιγμή που διαχρονικά έχει μειωθεί ο κρατικός προϋπολογισμός κατά 97% (!!!) για την πυροσβεστική και διάφορες δασικές υπηρεσίες, ζητούσε να πει ο λαός κι ευχαριστώ, επειδή του ήρθε ένα sms "τρέξε να σωθείς"...
• Ενώ η πανδημία σαρώνει, το σχέδιο της κυβέρνησης περιλαμβάνει -ανάμεσα σε άλλα- εκ νέου κλείσιμο υγειονομικών μονάδων, τους φοιτητές να είναι για 3η χρονιά στον αέρα και τα σχολεία να ετοιμάζονται να ανοίξουν ξανά με κοντέινερς που θα στοιβάξουν νήπια και σχολικές καθαρίστριες με 2ωρες συμβάσεις…
• Το σχέδιο της κυβέρνησης για την "Ελλάδα του μέλλοντος" γράφεται αυτήν την περίοδο στις δεκάδες καταγγελίες των ξενοδοχοϋπαλλήλων για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και στις απολύσεις συνδικαλιστών που διεκδικούν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
• Η "Ελλάδα ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας" είναι η πολιτική που για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης επιβάλλει να υπηρετούν ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν εδώ και 20 χρόνια, να γίνεται ολόκληρη η χώρα "πεδίο βολής" ΝΑΤΟικών δυνάμεων, να αμφισβητούνται κυριαρχικά δικαιώματα για να εξυπηρετηθούν συνολικότερες διευθετήσεις στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο.

Εξίσου, όμως, αντιδραστικό είναι και το αντιπολιτευτικό "μότο" "βάζουμε πλάτη" του ΣΥΡΙΖΑ. Το αν είναι "επικοινωνιακή" πολιτική το ξέρουν οι ίδιοι. Η ουσία όμως είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς! Οι "όμορφες λέξεις" που χρησιμοποιούν από κοινού ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στραπατσάρονται από την ίδια την πραγματικότητα:

• Το "διεθνές περιβάλλον" που αλλάζει προς το καλύτερο, με ύμνους στον Τζο Μπάιντεν είναι οι βομβιστικές επιθέσεις στη Συρία, το δράμα του αφγανικού λαού, οι φωτιές στην Καλιφόρνια και τα βάσανα του λαού στις ΗΠΑ.
• Η "πράσινη μετάβαση" είναι οι ανεμογεννήτριες που φυτρώνουν σε κάθε περιοχή, ο νέος ΧΥΤΑ στη Φυλή και η καύση καρκινογόνων ρύπων από μεγάλες βιομηχανίες, οι νέες αυξήσεις στο ήδη πανάκριβο ρεύμα, οι νόμοι για τις χρήσεις γης που έχουν περάσει όλες οι κυβερνήσεις, η αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας.
• Το "ταμείο ανάκαμψης" της ΕΕ ή αλλιώς το νέο υπερμνημόνιο, που διαγωνίζονται για το ποιος θα το διαχειριστεί καλύτερα, είναι ο νόμος-έκτρωμα Χατζηδάκη, που κατήργησε το 8ωρο και θεσμοθέτησε τη 10ωρη και 13ωρη δουλειά, είναι το "δεν υπάρχει χρήμα" για αποζημιώσεις στους πληγέντες από φυσικές καταστροφές, για έργα αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής προστασίας.

Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις γύρω μας "φωνάζουν" ότι σήμερα μπορείς να ζεις πραγματικά με δικαιώματα και αξιοπρέπεια και όχι να παλεύεις με κλαριά για να σώσεις τη ζωή σου! Πως για να γίνει αυτό χρειάζεται να τολμάς, να πηγαίνεις "κόντρα στις υποδείξεις" και το ρεαλισμό του "δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική" πέρα από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Πως πρέπει να προχωράς μπροστά, με σχέδιο και οργάνωση, να μην εναποθέτεις τις ελπίδες σου σε ό,τι έχει δοκιμαστεί με τραγικές επιπτώσεις για το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Να αγωνίζεσαι καθημερινά ενάντια στην κάθε είδους καταπίεση, στους οικονομικούς καταναγκασμούς που κατακλύζουν μια κοινωνία σε βαθιά σήψη και παρακμή. Να αγωνίζεσαι για τον σοσιαλισμό, την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας!

 Άρθρο του Νίκου Αμπατιέλου, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, στην «Εφημερίδα των Συντακτών»