15/10/1608
Γεννιέται ο Ιταλός φυσικομαθηματικός Εβαντζελίστα Τοριτσέλι, εφευρέτης του βαρόμετρου.
15/10/1837
Ιδρύεται η Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.
15/10/1844
Γεννιέται ο Γερμανός φιλόσοφος Φρειδερίκος Νίτσε.
15/10/1878
Υπογράφεται η Σύμβαση (Χάρτα) της Χαλέπας, μεταξύ της Οθωμανικής κυβέρνησης και της Επαναστατικής Συνέλευσης των Κρητών, με την οποία η Κρήτη αποκτούσε ουσιαστικά καθεστώς αυτονομίας.
15/10/1902
Ο Γερμανός αρχαιολόγος Ρούντολφ Έρντικ ανακαλύπτει το Ασκληπιείο της Κω.
15/10/1917
Στην πόλη Βενσέν της Γαλλίας εκτελείται η Μαργαρίτα Ζέλε, γνωστή ως Μάτα Χάρι, με την κατηγορία ότι ήταν κατάσκοπος των Γερμανών.
15/10/1927
Οι σοβιετικοί επιστήμονες ανακοινώνουν την ίδρυση της Εταιρίας επιστημόνων και τεχνικών με σκοπό τη συμβολή στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.
15/10/1944
Αναθαρρημένες από την παρουσία των βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων οι «εθνικές» αστικές οργανώσεις πραγματοποιούν αντικομμουνιστική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας.
15/10/1946
Διλοχία του κυβερνητικού στρατού που μετείχε σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Κατερίνης, εξεγείρεται κατά των αξιωματικών και περνά με το Δημοκρατικό Στρατό.
15/10/1946
Αυτοκτονεί στο κελί του λίγο πριν την προκαθορισμένη εκτέλεσή του ο Χέρμαν Γκέρινγκ, κορυφαίο στέλεχος των ναζί, ένας από τους πιο θερμούς υποστηρικτές του Χίτλερ.
15/10/1948
Με ορμητική επίθεση τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στο Γράμμο διαλύουν λόχο του 620 κυβερνητικού τάγματος και καταλαμβάνουν το ύψωμα 1906. Άλλα τμήματα του ΔΣΕ μπαίνουν στα χωριά Μονόπυλο, Σλήμντιτσα, Γράμμοστα, Μυροβλήτη και Πευκόφυτο στο Γράμμο.
15/10/1958
Ξεκινά τις εργασίες του το 13ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ (15-18/10/1958). Το Συνέδριο αποτέλεσε την κορύφωση της ενδοαστικής διαμάχης που είχε ξεσπάσει στους κόλπους της ΓΣΕΕ το αμέσως προηγούμενο διάστημα μεταξύ του Φ. Μακρή και του Δ. Θεοδώρου. Η διαπάλη αυτή αντικατόπτριζε και συνδέονταν σε ένα βαθμό με τις αντίστοιχες συγκρούσεις που λάμβαναν χώρα την ίδια περίοδο στις γραμμές της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ελεύθερων Εργατικών Συνδικάτων (ΔΣΕΕΣ), μεταξύ των προσκείμενων στον ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
Σύμφωνα με σχετική έκθεση της Βρετανικής Πρεσβείας, η επιδιωκόμενη αντικατάσταση του Φ. Μακρή ως Γ.Γ. της ΓΣΕΕ είχε να κάνει και με το γεγονός ότι «έπαψε να είναι ικανοποιητικός ως αντικομμουνιστικός παράγοντας από πλευράς της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA)…». Τελικά η ομάδα Θεοδώρου διασπάστηκε από τη ΓΣΕΕ συγκροτώντας χωριστή συνδικαλιστική κίνηση.
15/10/1962
Ξεσπά η Κρίση των Πυραύλων. Ο αμερικανός πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι πληροφορείται την παρουσία πυραυλικών βάσεων στην Κούβα, από φωτογραφίες αναγνωριστικών αεροπλάνων.
15/10/1964
Πεθαίνει ο Αμερικανός μουσικοσυνθέτης Κολ Πόρτερ.
Σαν σήμερα το 1987, ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο Τομά Ισιντόρ Νοέλ Σανκαρά (Thomas Isidore Noël Sankara) δολοφονήθηκε σε ηλικία 37 ετών. Σκοτώθηκε όταν στρατιωτικό πραξικόπημα εκδηλώθηκε και το οποίο είχε την στήριξη των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Ο Σανκαρά έγινε Πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο σε ηλικία 33 ετών Ο Σανκαρά απέκτησε την αγάπη του λαού του, λόγω του ταπεινού τρόπου ζωής του, των σοσιαλιστικών προγραμμάτων και της οικονομικής ευημερίας του , αλλά και της αντιπαράθεσής του με την εθνική αστική τάξη, καθώς αφαίρεσε την εξουσία της, όπως και για τo οτι προκάλεσε τον δυτικό ιμπεριαλισμό και την νεο-αποικιοκρατία στην ήπειρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτά τα 4 σύντομα χρόνια: • Μείωσε τον μισθό του στα 450 $ το μήνα και περιόρισε τα υπάρχοντά του σε ένα αυτοκίνητο, 4 ποδήλατα, 3 κιθάρες, ψυγείο και σπασμένο καταψύκτη.
• Πούλησε τον κυβερνητικό στόλο των αυτοκινήτων της Mercedes και έκανε το φθηνότερο αυτοκίνητο που πωλήθηκε στη Μπουρκίνα Φάσο το επίσημο αυτοκίνητο εξυπηρέτησης των υπουργών. • Εμβολιάστηκαν 2,5 εκατομμύρια παιδιά κατά της μηνιγγίτιδας, του κίτρινου πυρετού και της ιλαράς σε λίγες εβδομάδες. • Ξεκίνησε μια εκστρατεία παιδείας σε εθνικό επίπεδο, αυξάνοντας το ποσοστό των εγγράμματων από 13% το 1983 σε 73% το 1987.
• Αναδιανεμήθηκε η γη από τους φεουδάρχες γαιοκτήμονες και την έδωσε απευθείας στους αγρότες. • Φύτεψε πάνω από 10 εκατομμύρια δέντρα για να διατηρήσει το έδαφος και να σταματήσει την αυξανόμενη ερημοποίηση του Σαχέλ. • Χτισμένοι δρόμοι και σιδηρόδρομοι για να ενώσουν το έθνος • Διορίστηκαν γυναίκες σε ανώτερες θέσεις, τις ενθάρρυνε να εργαστούν και χορηγήθηκε άδεια κύησης κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. • Ήταν αντίθετος στην ξένη βοήθεια, λέγοντας ότι «αυτός που σας ταΐζει, σας ελέγχει».
• Έκανε κάλεσμα για ένα ενωμένο μέτωπο αφρικανικών εθνών ώστε να αποκηρύξουν το εξωτερικό χρέος τους, υποστηρίζοντας ότι οι φτωχοί και οι εκμεταλλευόμενοι δεν είχαν υποχρέωση να επιστρέψουν χρήματα στους πλούσιους και να εκμεταλλευτούν. • Μετατροπή του καταστήματος παροχής προμηθειών στρατού σε κρατικό σούπερ μάρκετ ανοιχτό σε όλους (το πρώτο σούπερ μάρκετ της χώρας). • Αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει τον κλιματισμό στο γραφείο του με την αιτιολογία ότι τέτοια πολυτέλεια δεν ήταν διαθέσιμη σε κανέναν, εκτός από μια χούφτα Burkinabes.
Никос Антонович Кафтос
15/10/1944
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναθαρρημένες από την παρουσία των βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων οι «εθνικές» αστικές οργανώσεις πραγματοποιούν αντικομμουνιστική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας..........Η αστική τάξη της χώρας δεν δίστασε, ούτε ταλαντεύτηκε και έκανε τα πάντα προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία της, να καθυποτάξει την εργατική τάξη, τον ένοπλο λαό. Απ' την άλλη πλευρά, το ΚΚΕ, και επακόλουθα οι λαϊκές δυνάμεις, δεν μπόρεσε να διαμορφώσει μια τέτοια στρατηγική, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης.
Βλ. περισσότερα:
Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949, τόμ. Β1, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 2018, σελ. 349-355, 370-396, 486-492. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η «ομαλή δημοκρατική εξέλιξη»
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 18 Οκτώβρη αποβιβάστηκαν στο Κερατσίνι ο Γ. Παπανδρέου και μια σειρά υπουργοί. Περίπου ένα μήνα πριν, είχαν αποβιβαστεί στην Ελλάδα οι πρώτες αγγλικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Στις 16 Οκτώβρη είχε φτάσει στην Αθήνα από τα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γ. Σιάντος, με μια σειρά μέλη της ΚΕ του Κόμματος, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Την επόμενη μέρα συνήλθε το ΠΓ της ΚΕ, το οποίο εξέδωσε Απόφαση «πάνω στην απελευθέρωση της Αθήνας». Η Απόφαση εκτιμούσε ότι με την Απελευθέρωση της πρωτεύουσας και της υπόλοιπης Ελλάδας «ανοίγει νέο στάδιο αγώνων για την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και για την αναγέννηση της νέας δημοκρατικής Ελλάδας». Τονιζόταν επίσης η σημασία της «περιφρούρησης της τάξης και της ασφάλειας κατά την ώρα της απελευθέρωσης» που «ανέτρεψαν τις προσπάθειες των εχθρών της εθνικής ενότητας να συκοφαντήσουν το Κόμμα και το ΕΑΜ στα μάτια των συμμάχων μας».
Ανέφερε: «Ο λαός μας, κάτω από τις σημαίες του ΕΑΜ και του ΚΚΕ μ' ενθουσιασμό χαιρέτησε και φιλοξενεί τμήματα ενόπλων δυνάμεων των συμμάχων, που ήρθαν εδώ για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον του εχθρού που υποχωρεί. Τα γενναία τέκνα της φιλελεύθερης και συμμάχου Μεγάλης Βρετανίας θα βρουν την πιο θερμή υποδοχή και υποστήριξη από το σύμμαχο, φιλελεύθερο και φιλοπρόοδο ελληνικό λαό» («Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τόμ. 5ος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 231-232).
Ακόμα: «Υποστηρίζουμε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας γιατί οι προγραμματικοί της σκοποί συμπίπτουν με τους άμεσους σκοπούς του αγώνα μας. Την υποστηρίζουμε υπό την προϋπόθεση ότι θα πάρει όλα τα μέτρα πραχτικής εφαρμογής των προγραμματικών διακηρύξεών της».
Τέλος, το ΠΓ καλούσε «ολόκληρο το Κόμμα και τον ελληνικό λαό να περιφρουρήσουν την εθνική ενότητα, να κατοχυρώσουν τη λαϊκή κυριαρχία και ν' αγωνιστούν θαρρετά για μιαν Ελλάδα καθαρισμένη από το φασισμό, αναγεννημένη, λαοκρατούμενη, ευτυχισμένη».
Στην παραπάνω θέση αποτυπώνεται, με το χαρακτηρισμό «λαοκρατούμενη» Ελλάδα, η μεταρρυθμιστική, κοινοβουλευτική αντίληψη για το πέρασμα από την καπιταλιστική στη σοσιαλιστική εξουσία, η οποία δεν κατονομάζεται, αλλά υπονοείται.
Εξάλλου, ο Σιάντος είχε δηλώσει ότι στις εκλογές που θα γίνουν, το ΚΚΕ «όχι μόνο θα κατέβει σε ενιαίο συνασπισμό με όλα τα Κόμματα του ΕΑΜ, αλλά και επιδιώκει να συμπράξει σε έναν ευρύτατο συνασπισμό όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της Χώρας. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι προς το συμφέρον του Ελληνικού Λαού επιβάλλεται η συσπείρωση όλων των προοδευτικών δυνάμεων - και αυτών που βρίσκονται έξω από το ΕΑΜ - σε ένα πανδημοκρατικό Μέτωπο» («Ριζοσπάστης», 16-11-1944). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Μέσα από αυτήν τη στρατηγική αντίληψη της «ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης» το Κόμμα έβλεπε ως αντίπαλο μόνο το τμήμα της αστικής τάξης που είχε ανοιχτά συνεργαστεί με τις δυνάμεις κατοχής, τους βασιλόφρονες, τους μεταξικούς κ.ά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα προβλήματα στην πολιτική του Κόμματος εκφράζονταν και στο κεντρικό ζήτημα της ταξικής πάλης αμέσως μετά την Απελευθέρωση, το ζήτημα της αποστράτευσης των ένοπλων λαϊκών σωμάτων (ΕΛΑΣ - Εθνική Πολιτοφυλακή) και της συγκρότησης «εθνικού στρατού». Η θέση του ΚΚΕ σε αυτό ήταν ότι διάλυση του ΕΛΑΣ και της Εθνικής Πολιτοφυλακής θα μπορούσε να γίνει μόνο με την προϋπόθεση της εκκαθάρισης του κρατικού μηχανισμού από δοσιλογικά και τεταρτοαυγουστιανά στοιχεία καθώς επίσης και της ταυτόχρονης διάλυσης των Χιτών, της Χωροφυλακής, του Ιερού Λόχου και της Ορεινής Ταξιαρχίας.
Κεντρικό αίτημα των ΚΚΕ και ΕΑΜ υπήρξε επίσης η σύλληψη, δίκη και τιμωρία όλων όσοι συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις Κατοχής εγκληματώντας κατά του λαού.
Στις 25 Νοέμβρη το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» εκτιμούσε:
«Σαραντατρείς μέρες έκλεισαν από την απελευθέρωση... Και η πέμπτη φάλαγγα κρατάει όλες τις θέσεις της... Να ξεριζωθεί αποφασιστικά κάθε κίνδυνος για αντιλαϊκή τυραννία. Και να ξέρουν, μια και καλή, όλοι οι ανοιχτοί ή κρυφοί εραστές της διχτατορίας ότι ισχύει στις μέρες μας πιο πολύ από κάθε άλλη φορά ο μεγάλος λόγος που μας κληροδότησε η Γαλλική Επανάσταση: "ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΠΑΡΑ `Η ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ `Η ΤΑ ΟΠΛΑ!"».
Βεβαίως, στο τι έπρεπε να «ξεριζωθεί» το Κόμμα υποτιμούσε το γεγονός ότι η κρατική ανασυγκρότηση δημιουργούσε, έτσι κι αλλιώς, νέους αστικούς θεσμούς, που από τη φύση τους είναι θεσμοί καταστολής.
Το κρίσιμο ζήτημα
Η συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» (2 Σεπτέμβρη - 1 Δεκέμβρη 1944), παρότι σύντομη, εμπεριέχει σημαντικά διδάγματα γύρω από το κρίσιμο ζήτημα της συμμετοχής ή μη των Κομμουνιστικών Κομμάτων σε αστικές κυβερνήσεις.
Το φαινόμενο δεν ήταν μοναδικό. Στο αμέσως επόμενο διάστημα (1945-1947) ΚΚ πήραν μέρος σε αστικές κυβερνήσεις 9 ακόμα χωρών της Δυτικής Ευρώπης (Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Δανία, Νορβηγία, Ισλανδία, Αυστρία, Φινλανδία, Λουξεμβούργο), σε δυο κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής (Χιλή, Κούβα) και σε δυο της Ασίας (Ινδονησία, Ιράν).
Καταρχάς, με τη συμμετοχή, το ΚΚΕ συνέβαλε στην επαναφορά και νομιμοποίηση μιας αστικής κυβέρνησης και ενός αστικού πολιτικού συστήματος χρεοκοπημένου στη συνείδηση της λαϊκής πλειοψηφίας. Οπως υπογράμμισε αργότερα ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου:
«Μόνον η συμμετοχή του ΚΚΕ εις την Κυβέρνησιν μας ήνοιγε τας πύλας της Ελλάδος. Και διά τούτο την επεδίωξα - και ευτυχώς κατορθώθη» («Καθημερινή», 2-3-1948). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ο ρόλος των ΕΑΜιτών υπουργών και υφυπουργών στην κυβέρνηση ήταν ρόλος αστικής διαχείρισης. Αυτό διαφάνηκε πιο κατηγορηματικά στο κρίσιμο υπουργείο των Οικονομικών (υπουργός Α. Σβώλος, υφυπουργός Αγγ. Αγγελόπουλος). Τα πρώτα μέτρα της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης σχεδιάστηκαν από κοινού με τα στελέχη του Βρετανικού Θησαυροφυλακίου Μπάιλι και κατόπιν από τους Γουάιλι και Λόιντ, όπως και με τον συνδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Ξενοφώντα Ζολώτα. Βασικά ζητήματα υπήρξαν το νομισματικό, το επισιτιστικό, καθώς και η σύνταξη του προϋπολογισμού, που σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη», επρόκειτο να «είναι απόλυτα ισοσκελισμένος» και βασισμένος «πάνω σε υγιές νόμισμα» («Ριζοσπάστης», 2-11-1944).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 9 Νοέμβρη 1944 αποφασίστηκε η κυκλοφορία της νέας δραχμής, η οποία ισοδυναμούσε με 50 δισ. παλιές, ενώ η ισοτιμία της με τη χάρτινη λίρα ορίστηκε στις 600 νέες δραχμές.
«Ενας από τους κυριότερους σκοπούς της κυβέρνησης», δήλωσε ο Α. Σβώλος, ήταν «να κινήσουμε ξανά τον παραγωγικό μηχανισμό της χώρας. Η σταθεροποίηση ήταν η απαραίτητη αφετηρία. Θ' απαιτηθεί όμως σκληρή εργασία για να ζωογονηθεί η οικονομία και να αυξηθεί η παραγωγή».
Ποια τάξη είχε τα κλειδιά της οικονομίας - την εξουσία
Παρότι το ΚΚΕ και το ΕΑΜ κατείχαν όλα τα οικονομικά υπουργεία, αναγκάστηκαν συχνά να συναινέσουν σε μέτρα που μόνο φιλολαϊκό χαρακτήρα δεν είχαν.
Στο επίπεδο των μισθών, π.χ., ορίστηκε μέσος μισθός για τους εργάτες και τους υπαλλήλους, ο οποίος, όπως τόνισε ο Α. Σβώλος στη σχετική εισήγησή του, θα κρατούνταν χαμηλά προκειμένου να δοθεί ώθηση στην οικονομία - τη μεταπολεμική καπιταλιστική ανασυγκρότηση. «Η εργατική τάξη», υπογράμμισε, «έδωσε τόσες θυσίες για την απελευθέρωση της χώρας και κάνει τώρα επίσης μεγάλη θυσία για την ανοικοδόμηση του τόπου, αφού δέχεται χαμηλό επίπεδο ημερομισθίων για τους δύο μήνες, Νοέμβρη και Δεκέμβρη και τούτο για να συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις στην κίνηση της παραγωγικής μηχανής» («Ριζοσπάστης», 14-11-1944).
«...Οι βιομήχανοι και οι διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες - γράφει ο Β. Μπαρτζιώτας - χρησιμοποίησαν τη νομισματική μεταρρύθμιση, για να κατεβάσουν τα μεροκάματα και τους μισθούς (...). Οι εργάτες της Αθήνας - Πειραιά έκαναν αυστηρή κριτική στο ΚΚΕ και το ΕΑΜ (...). Διαδήλωναν καθημερινά έξω από το Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού και τα άλλα υπουργεία και απαιτούσαν να αυξηθούν τα μεροκάματα και οι μισθοί, να πληρώσουν τα σπασμένα της σταθεροποίησης - μεταρρύθμισης όχι οι εργαζόμενοι, αλλά η πλουτοκρατική ολιγαρχία, η οποία θησαύρισε στον πόλεμο» (Βασίλης Μπαρτζιώτας, «Η Εθνική Αντίσταση στην Αδούλωτη Αθήνα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1984, σελ. 345). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
α, 1984, σελ. 345).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αστικός Τύπος έγραφε: «Τι θα γίνη λοιπόν; Το ΚΚΕ θα είναι ταυτοχρόνως Κυβέρνησις και πεζοδρόμιον; Συμπολίτευσις και αντιπολίτευσις; Δεν γίνεται αυτό» («Ελευθερία», 2-11-1944).
«Θα πρέπει όμως κι οι βιομήχανοι απ' τη μεριά τους», έγραφε ο Π. Δελμής (του Οικονομολογικού Τμήματος Μελετών του ΕΑΜ), «Πρώτο: να πάψουν να αποκρύβουν πρώτες ύλες όπως αποκαλύφθηκε σε ορισμένες τυπικές περιπτώσεις (εργοστάσιο Λαναρά). Δεύτερο, να βοηθήσουν το Υπουργείο και τις αρμόδιες αρχές για την κίνηση των επιχειρήσεών τους σπεύδοντας πρόθυμα να δώσουν ειλικρινή στοιχεία για τις δυνατότητες κίνησης της βιομηχανίας τους. Τρίτο, να μην κρατάνε στάση αντεργατική (ο τύπος έγραψε για ένα γνωστό βιομήχανο που κυνηγούσε μια εργάτρια μεσ' το εργοστάσιό του). Τέταρτο, να δείξουν ότι κατανοούν την ανάγκη να συνεισφέρουν στον κοινό αγώνα του λαού ένα μέρος τουλάχιστο απ' το επιχειρηματικό τους κέρδος, παράγοντας γρήγορα, φτηνά και σε μεγάλη ποσότητα τα είδη που χρειάζεται ο λαός» («Νέα Ελλάδα», 20-11-1944 ).
Μέτρα, όπως η επιβολή «έκτακτης φορολογίας» στους 1.000 πλουσιότερους Ελληνες (που υπολογιζόταν να αποφέρει συνολικά περίπου 1.500.000 λίρες και θα καταβαλλόταν σε χρυσό σε 4 τριμηνιαίες δόσεις - άγνωστο τελικά αν υλοποιήθηκε), δεν έθιγαν στο ελάχιστο την ουσία του προβλήματος: Ποια τάξη κατείχε τα κλειδιά της οικονομίας και - βεβαίως - την εξουσία. Οι βιομήχανοι κράτησαν κλειστά τα εργοστάσια, παρά τις σχετικές οικονομικές ενισχύσεις που έλαβαν («Ριζοσπάστης», 1-11-1944), ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις όπου οι ίδιοι οι εργάτες έπαιρναν στα χέρια τους την παραγωγή, όπως π.χ. στα λιγνιτωρυχεία Καλογρέζας - Νέου Ηρακλείου και στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας.
Οσον αφορούσε το υπουργείο Εργασίας (υπουργός Μ. Πορφυρογένης), αποφασίστηκαν η ίδρυση Ταμείου Ανεργίας και επίδομα ανεργίας στο 40% του μισθού, η επέκταση του 8ωρου στους κλάδους όπου δεν ίσχυε έως τότε κ.ά. («Ριζοσπάστης», 21-11-1944, 24-11-1944).
Ωστόσο, θεσπίστηκαν και μια σειρά άλλα μέτρα, όπως π.χ. η δυνατότητα των επιχειρήσεων «να θέτουν το πλεονάζον τμήμα» των εργαζομένων τους «εις κατάστασιν διαθεσιμότητος, συνεπαγομένην με αναστολήν της μισθοδοσίας, άνευ λύσεως της εργασιακής σχέσεως»(«Εφημερίς της Κυβερνήσεως», 25-11-1944, (ΦΕΚ 26)). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η πείρα διδάσκει
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.
Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.
Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.
Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).
Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).
Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).
Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:
«Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».
Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).
Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
15/10/1962
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεσπά η Κρίση των Πυραύλων. Ο αμερικανός πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι πληροφορείται την παρουσία πυραυλικών βάσεων στην Κούβα, από φωτογραφίες αναγνωριστικών αεροπλάνων. ........ Και ενώ στην Κούβα ήταν σε κατάσταση γενικής επιστράτευσης οι Οπορτουνιστές στην Μόσχα συνθηκολόγησαν χωρίς να ενημερώσουν την Κουβανική ηγεσία με τον σ.ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ να φωνάζει προδοσία. Είχε προηγηθεί η απόσυρση των υποβρυχίων απο τον Αυλώνα της Αλβανίας το 1961 η παράδοση της Αυστρίας στον Καπιταλισμό το 1955 τα αντεπαναστατικά γεγονότα της Ουγγαρίας το 1956 που βρήκαν πρόσφορο έδαφος στο 20 αντεπαναστατικό συνέδριο του ...ΚΚΣΕ... πρώην Μπολσεβίκων το 1956 και η αποκατάσταση των σχέσεων με τον Τίτο το 1955 που είχαν διακοπεί απο τον ...σεχταριστή... Ι.Β ΣΤΑΛΙΝ το 1948. Η Πορεία προς τον καπιταλισμό είχε αρχίσει... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://www.902.gr/eidisi/kosmos/274515/nees-dolofonies-agoniston Το ίδιο έγκλημα ξανά και ξανά στην Κολομβία και παγκόσμια. Συνθηκολόγησαν παραδίνοντας τα όπλα οι σύντροφοι στην Κολομβία και η σφαγή συνεχίζεται μέσα στους δρόμους. Οπως και στην χώρα μας πριν 77 χρόνια. Και όλα αυτά επειδή ...μεσολαβούν στάδια.... ΔΣΕ δεν κάνω χαρακτηρισμό το αφήνω σε εσένα... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ο ΔΣΕ είναι μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία των επαναστατικών κινημάτων», λέει η ομάδα Συλλογική Μνήμη στο Πριν, μιλώντας για το νέο ντοκιμαντέρ της με τίτλο Καινούργιος Ουρανός: Οι γυναίκες στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά το εξαιρετικό Οι παρτιζάνοι των Αθηνών, που αναφέρεται στη νικηφόρα ΕΑΜική Αντίσταση στην Αθήνα στην περίοδο της κατοχής, ο «Καινούργιος Ουρανός: Οι γυναίκες στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας», το δεύτερο ντοκιμαντέρ της ομάδας Συλλογική Μνήμη, που έκανε πρεμιέρα στο 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Πλήθος θεατών είδαν την ταινία στις παρατεταμένες προβολές στους θερινούς κινηματογράφους.https://prin.gr/2021/10/%ce%b3%cf%85%ce%bd%ce%b1%ce%af%ce%ba%ce%b5%cf%82-%ce%b4%cf%83%ce%b5/........ Αφού ...νίκησε το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ τότε τι χρειαζόταν ο ΔΣΕ... Ρητορικό το ερώτημα για τους Σοσιαλφασίστες του ΝΑΡ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Το μνημειακό σύνολο του Στάλινγκραντ, στο λόφο Μαμάγιεφ "Προς τους ήρωες της μάχης του Στάλινγκραντ" αποκαλύφθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1967.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ένας λόφος στη δεξιά όχθη του ποταμού Βόλγα, που βρίσκεται πρακτικά στο κέντρο του Στάλινγκραντ (νυν Βόλγκογκραντ) και, ταυτόχρονα ένα ιερό μέρος για τον ρωσικό λαό. Ήταν εδώ - στο "ύψωμα102" (όπως ο τύμβος ορίστηκε στους στρατιωτικούς χάρτες) - κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, κατά τη Μάχη του Στάλινγκραντ, διεξήχθησαν σκληρές μάχες, οι Σοβιετικοί στρατιώτες πολέμησαν μέχρι θανάτου. Πάνω από το κεντρικό τμήμα της πόλης, ήταν ένας σημαντικός κρίκος στο γενικό αμυντικό σύστημα του Μετώπου του Στάλινγκραντ, καθώς επέτρεπε σε όσους έλεγχαν την κορυφή του λόφου να ελέγχουν σχεδόν ολόκληρη την πόλη, την περιοχή του Βόλγα και τις διαβάσεις του ποταμού
Έκτοτε, ο λόφος Μαμάγιεφ έγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο ως η αρένα μερικών από τις πιο σκληρές μάχες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και όπου έγινε η ριζική στροφή του. Εδώ βρίσκεται σήμερα το μνημειακό συγκρότημα "Προς τους ήρωες της μάχης του Στάλινγκραντ" - το μεγαλύτερο και μεγαλοπρεπέστερο - αφιερωμένο στη νίκη των σοβιετικών στρατευμάτων στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο.
Οι μάχες για αυτό το ύψος διήρκεσαν 135 ημέρες από τις 200 ημέρες της Μάχης του Στάλινγκραντ, οι πλαγιές του λόφου ανασηκώθηκαν με βόμβες, οβίδες, νάρκες. Και μετά το τέλος του αγώνα, οι νεκροί από όλη την πόλη άρχισαν να θάβονται εδώ - πρόκειται για περίπου 34,5 χιλιάδες ανθρώπους. Ταυτόχρονα, η ιδέα της οικοδόμησης ενός μνημείου στην πόλη προέκυψε στη μνήμη της μεγάλης μάχης και των υπερασπιστών της Πατρίδας που πέθαναν εδώ.
Τα κύρια στοιχεία του είναι η εισαγωγική σύνθεση-ανάγλυφο "Μνήμη των γενεών", το στενό των πυραμιδικών λεύκων, η πλατεία εκείνων που πολέμησαν μέχρι θανάτου, τα τείχη-ερείπια, η πλατεία των ηρώων, η Αίθουσα της Στρατιωτικής Δόξας, η Πλατεία της Θλίψης με το μνημείο "Θλιμμένη Μητέρα", το μνημείο " η Μητέρα Πατρίδα καλεί", το στρατιωτικό νεκροταφείο, κ.α
Η κύρια φιγούρα και το κέντρο σύνθεσης ολόκληρου του συγκροτήματος είναι το μνημείο "Η Μητέρα Πατρίδα καλεί! " «Родина-мать зовёт!» "Το άγαλμα είναι μια αλληγορική εικόνα της Μητέρας Πατρίδας, που καλεί τους γιους της να πολεμήσουν τον εχθρό. Το μνημείο ξεκίνησε τον Μάιο του 1959 και ολοκληρώθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1967 Τοποθετημένο σε τσιμεντένιο βάθρο σε βάθος 16 μέτρων ,στο οποίο είναι θαμμένα τα λείψανα 34.505 στρατιωτών - υπερασπιστών του Στάλινγκραντ. Το ύψος της γυναικείας φιγούρας είναι 52 μέτρα (βάρος πάνω από 8 χιλιάδες τόνους). Η συμβολική εικόνα της Πατρίδας υψώνεται πάνω από την πόλη και είναι ορατή για δεκάδες χιλιόμετρα), στο δεξί της χέρι κρατά ένα σπαθί μήκους 33 μέτρων (βάρος 14 τόνοΙ). 200 σκαλοπάτια από γρανίτη οδηγούν από τους πρόποδες του λόφου στην κορυφή του - σύμφωνα με τον αριθμό των ημερών της Μάχης του Στάλινγκραντ
Το μνημείο είναι κατασκευασμένο από οπλισμένο σκυρόδεμα (5500 τόνοι σκυροδέματος και 2400 τόνοι μεταλλικές κατασκευές). Έργο του γλύπτη Βουτσέτιτς (Е.В.Вучетич) και του μηχανικού Νικίτιν (Н.В.Никитин)
Σήμερα, το ιστορικό μνημείο "Για τους ήρωες της μάχης του Στάλινγκραντ" είναι το πιο επισκέψιμο μνημείο στη Ρωσία - ετησίως περίπου τρία εκατομμύρια Ρώσοι και επισκέπτες από άλλες χώρες επισκέπτονται τον λόφο για να δουν τη μοναδική δημιουργία σοβιετικών δασκάλων και να τιμήσουν την ευλογημένη μνήμη των υπερασπιστών του Στάλινγκραντ
Никос Антонович Кафтос