Κρατικός προϋπολογισμός για το 2022

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Κυρίαρχο σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ ήταν το ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τον στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που και οι δύο άλλωστε παρουσίασαν ως προϋπόθεση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Η κυβέρνηση μετέτρεψε τη διαδικασία σε ένα «πανηγύρι» για τους «υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης» που παρουσιάζει το ΑΕΠ και βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα «γκρίνιαξαν», επαυξάνοντας όμως ακριβώς σε αυτήν την ανάγκη, δηλαδή στο πώς θα δημιουργηθούν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας.

Σε αυτό άλλωστε το πλαίσιο καβγάδισαν για το αν η «προσαρμογή» στα «νέα δημοσιονομικά δεδομένα», η σταδιακή επιστροφή δηλαδή σε μια λιγότερο «επεκτατική» πολιτική, χρειάζεται να έρθει αργότερα ή γρηγορότερα, πόσο «ευέλικτο» θα πρέπει να είναι το νέο δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας που συζητιέται στην ΕΕ και πώς αυτό να αποτυπώνεται στον προϋπολογισμό, στο πώς πρέπει να αξιοποιηθεί ο φτηνότερος δανεισμός και πάει λέγοντας.

Χαρακτηριστική είναι π.χ. η αποστροφή της Εφης Αχτσιόγλου, εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία σημείωσε: «Μιλάτε για ανάπτυξη, προβλέπετε ανάπτυξη, αλλά αποσύρετε σχεδόν όλα τα μέτρα στήριξης σε εργαζόμενους, επιχειρήσεις και νοικοκυριά. (...) Δεν είναι σταδιακή απόσυρση αυτό που κάνει η κυβέρνηση. (...) Πρόκειται για μία πολύ απότομη, πάρα πολύ βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή. Το χειρότερο είναι ότι δεσμευθήκατε ότι θα κάνετε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή σε ολόκληρη την Ευρώπη μέχρι το 2024. Πρώτοι σε δημοσιονομική προσαρμογή, την ώρα που είναι ανοιχτή η συζήτηση για το πού θα είναι το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας».

Συμπληρωματικά, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΖΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης, αφού είπε ότι «είστε η ακατάλληλη κυβέρνηση να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις της εποχής», εννοώντας προφανώς αυτές του κεφαλαίου, πρόσθεσε δείχνοντας με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο ότι ο ένας παίρνει τη σκυτάλη από τον άλλον στην αντιλαϊκή επίθεση: «Θα έπρεπε να ευχαριστείτε την προηγούμενη κυβέρνηση, που εξασφάλισε εκείνο το μεγάλο αποθεματικό, το οποίο μάλιστα εσείς ισχυρίζεστε στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού ότι παραμένει και είναι ένα στοιχείο φερεγγυότητας της ελληνικής οικονομίας».

Ο δε εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, είπε ότι «προοπτικά η ποσοτική χαλάρωση προφανώς θα περιορίζεται, τα επιτόκια θα αρχίσουν να ανεβαίνουν και το χρέος θα γίνει ακόμα πιο δυσβάσταχτο. Η χώρα έπρεπε ήδη να προετοιμάζεται γι' αυτά τα ενδεχόμενα, αλλά η κυβέρνηση φαίνεται αυτή την ανάγκη να την προσπερνά με αφάνταστη ελαφρότητα και δυσκολονόητη αυτάρκεια».

Απαντώντας, ο υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, ανέφερε πως «οι εκτιμήσεις μας είναι ότι θα πιάσουμε αρκετά υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα», δείχνοντας τον τρόπο με τον οποίο θα συνεχίζει να ματώνει ο λαός για τα κέρδη του κεφαλαίου, και πως απλά «προφανώς διεκδικούμε ρεαλιστικά πρωτογενή πλεονάσματα - όχι σαν το 3,5% που μας είχε κληρονομήσει η προηγούμενη κυβέρνηση», ενώ διαβεβαίωσε τον Π. Σκουρλέτη ότι «θα αξιοποιήσουμε τον δημοσιονομικό χώρο για να μειώσουμε ακόμα περισσότερο φόρους και ασφαλιστικές εισφορές» για τους επιχειρηματικούς ομίλους «και να ασκήσουμε και σωστή ορθολογική κοινωνική πολιτική» για να... ακούει το κεφάλαιο πως κι εκείνοι μπορούν να υπηρετήσουν με ορισμένα ψίχουλα τον στόχο της «κοινωνικής συνοχής» από τις συνέπειες της πολιτικής τους.

Τι ανέδειξε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ;

Το βασικό, που επιχείρησαν να κρύψουν όλοι οι άλλοι: Οτι καπιταλιστική ανάπτυξη και λαϊκά συμφέροντα δεν συμβιβάζονται με τίποτα, ποτέ και πουθενά, όπως επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι οι «μεγάλοι ρυθμοί» της καπιταλιστικής ανάκαμψης προήλθαν από την κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης σε ό,τι είχε απομείνει, συνεχίζοντας την αντεργατική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (π.χ. γενίκευση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, κατάργηση του 8ωρου), προσαρμόζοντας ακόμη περισσότερο την αγορά εργασίας στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, δημιουργώντας δηλαδή έναν μηχανισμό αναπαραγωγής μιας πολύ φθηνής και αναλώσιμης εργατικής δύναμης, χωρίς δικαιώματα. Και επιφυλάσσοντας στους εργαζόμενους γενικευμένη ανασφάλεια, εκατομμύρια χαμένες θέσεις εργασίας, εντατικοποίηση της εργασίας, συμπίεση του μέσου μισθού.

Οι βουλευτές του Κόμματος ανέδειξαν ότι με «αυστηρή» ή «χαλαρή» δημοσιονομική πολιτική «μονά» ή «ζυγά», στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, κερδίζει το κεφάλαιο και χάνει ο λαός, ο οποίος καλείται να πληρώνει είτε με μεγάλες περικοπές είτε με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό που ροκανίζουν το λαϊκό εισόδημα από την άλλη μπάντα.

Οτι η συνέχιση της σφαγής των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η ένταση της φοροληστείας απέναντι στον λαό, οι περικοπές στα κονδύλια που αφορούν την κάλυψη κοινωνικών αναγκών - ακόμα και για την Υγεία όταν οι νεκροί μόνο από την πανδημία κοντεύουν τους 20.000 - όλα όσα αποτυπώνονται σε έναν ακόμα προϋπολογισμό, δεν αποτελούν κάποια «κυβερνητική εμμονή» ή έναν «κακό υπολογισμό» αλλά την προϋπόθεση για τα νέα μέτρα στήριξης, τις φοροαπαλλαγές, τις χρηματοδοτήσεις και επιδοτήσεις, με έξτρα «δωράκια» και εξασφάλιση νέων πεδίων κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ανέδειξαν ότι το καπιταλιστικό κέρδος δεν είναι η προϋπόθεση αλλά το βασικό εμπόδιο για να μπορεί ο λαός να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του με βάση τις σημερινές τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, τον τεράστιο πλούτο που ο ίδιος παράγει.

Με βάση αυτές τις δυνατότητες, σε συνθήκες κοινωνικοποιημένων μέσων παραγωγής, κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, εργατικής εξουσίας, θα υπήρχαν όλο και λιγότερες ώρες εργασίας και μεγαλύτερες απολαβές για τους εργαζόμενους. Θα υπήρχαν εξάλειψη της ανεργίας, περισσότερος ελεύθερος χρόνος για την εργατική τάξη, για να μπορούν να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στη διεύθυνση των παραγωγικών μονάδων, στα όργανα εξουσίας του εργατικού κράτους από κάτω μέχρι πάνω, για να ελέγχουν την πορεία υλοποίησης των σχεδίων και των αποφάσεων. Θα είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο για ενασχόληση με τον πολιτισμό, με τον αθλητισμό, για τη διασφάλιση ενός ανώτερου επιπέδου ζωής, πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας. Αυτή ακριβώς είναι η υπεροχή του σοσιαλισμού.

ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ

Κυβέρνηση ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι λοιποί «αποθέωσαν» από κοινού κατά τη διάρκεια της συζήτησης το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, αλλά «τσακώθηκαν» για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνει η διαχείρισή του.

«Φυσικά πρωτεύοντα παράγοντα για την ώθηση της οικονομικής δραστηριότητας του 2022 αποτελεί το Ταμείο Ανάκαμψης και Σταθερότητας. (...) πρόκειται για έναν σημαντικό καταλύτη προόδου και ευημερίας, ο οποίος θα προσδώσει στην εθνική μας οικονομία επιπλέον 2,9 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, συμβάλλοντας στη μείωση του μακροχρόνιου επενδυτικού κενού που υπήρχε. Μιλούμε δηλαδή για το "εμβόλιο" ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Μιλούμε για το "φάρμακο" που θα διαμορφώσει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα... Πάνω απ' όλα, όμως, σηματοδοτεί τη στροφή προς ένα οικονομικό μοντέλο περισσότερο εξωστρεφές, ανταγωνιστικό και πράσινο, το μοντέλο που πραγματικά έχουμε ανάγκη. Ταυτόχρονα, καθιστά το κράτος μας πιο αποτελεσματικό», έλεγε στη συζήτηση ο ειδικός εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, Θ. Καράογλου.

Ο ειδικός εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Χαρίτσης, «επαύξανε» καλώντας να «δείτε το παράδειγμα του Ταμείου Ανάκαμψης, μια πραγματικά ιστορική ευκαιρία για τη χώρα για την κατεπείγουσα αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, αλλά και για τη χάραξη μιας αναπτυξιακής πολιτικής στα επόμενα χρόνια για την οριστική έξοδο από αυτό το παρωχημένο μοντέλο που μας οδηγεί από κρίση σε κρίση. Η κυβέρνηση που δεν σταματάει να αυτοθαυμάζεται για τη διαχειριστική της επάρκεια έχει ήδη σήμερα που μιλάμε καταφέρει να τα κάνει "θάλασσα" στον σχεδιασμό και την έναρξη υλοποίησης αυτού του πολύ σημαντικού προγράμματος».

Ο δε εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, σημείωνε ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση έκανε το μεγάλο βήμα να δανειστεί η ίδια και να οπλίσει τα μέλη της μέσα από το Ταμείο Ανάκαμψης και τις συμπληρωματικές πολιτικές της με ικανή ποσότητα πόρων για να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες. Είναι άλλη μια ευκαιρία για τη χώρα να ανατάξει την οικονομία της, να ανακάμψει αναπτυξιακά και να επιλύσει θεμελιώδεις αντινομίες και οξυμένες κοινωνικές αδικίες...».

Τι ανέδειξε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ;

Οτι το «κοινό τους πρόγραμμα», αυτό του Ταμείου Ανάκαμψης, είναι ένα «νέο υπερμνημόνιο» σε βάρος του λαού και όλων των λαών της ΕΕ, που προϋποθέτει σκληρά αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα», όπως ο νόμος Χατζηδάκη, για την προσέλκυση επενδύσεων, κι από κοντά μια ατελείωτη «λίστα» καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για ένα κράτος ακόμα πιο «αποτελεσματικό» για το κεφάλαιο και απέναντι στις λαϊκές ανάγκες.

Οι βουλευτές του Κόμματος ανέδειξαν ότι τα πακέτα του Ταμείου Ανάκαμψης, του ΕΣΠΑ, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, όλα είναι πακέτα χρηματοδοτήσεων για να στηριχθούν τα επενδυτικά σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων, για να βρουν κερδοφόρες διεξόδους τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια. Τα σχέδια αυτά καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, αλλά τις αντιστρατεύονται παντού, και στην προστασία του περιβάλλοντος η οποία αξιοποιείται ως πρόσχημα για να «τρέξουν» αυτά, κι ενώ την ίδια ώρα οι ανάγκες σε υποδομές για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού βρίσκονται «στα αζήτητα» ενός ακόμα κρατικού προϋπολογισμού.

Ανέδειξαν και ότι αυτά τα «μεγάλα πακέτα» και η χρηματοδότηση δεν πέφτουν από τον ουρανό, αλλά προκύπτουν από τη φορολογία σε βάρος των εργαζομένων και από τον νέο δανεισμό, που θα κληθούν να πληρώσουν πάλι τα λαϊκά στρώματα.

Ετσι λοιπόν πληρώνουν οι πολλοί, για να τα καρπώνονται οι λίγοι, και αυτό αποτυπώνεται και στον κρατικό προϋπολογισμό: Η «σφαγή» στις μεταβιβάσεις του τακτικού προϋπολογισμού προς τα νοσοκομεία, την Πρωτοβάθμια Φροντίδα και τον ΕΟΠΥΥ, το μεγάλο μαχαίρι στις συντάξεις, τα επιδόματα ανεργίας και τα προνοιακά επιδόματα, αλλά και η ένταση της φοροαφαίμαξης σε βάρος του λαού, με τη φορολογία να εκτοξεύεται στα 50 δισ. ευρώ και τον λαό να πληρώνει το 95% των φόρων, είναι μερικά χαρακτηριστικά δεδομένα. Και όλα αυτά για να τριπλασιαστούν οι χρηματοδοτήσεις προς τα αρμόδια υπουργεία για την «πράσινη μετάβαση», δηλαδή για να μπουκωθούν με νέα δισεκατομμύρια οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα αρπακτικά, όπως τα λέει ο λαός, των ΑΠΕ και για την «ψηφιακή μετάβαση» για την αντίστοιχη ενίσχυση των επενδύσεων των μεγάλων ομίλων.

Και την ίδια ώρα, στο όνομα του «πράσινου» και «ψηφιακού μετασχηματισμού» μέσα από τα προγράμματα «ενεργητικής απασχόλησης», «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας», το αστικό κράτος έρχεται - όπως αποτυπώνεται και στον προϋπολογισμό - να επιδοτήσει και την ήδη «πάμφθηνη» εργατική δύναμη, μισθούς, ασφαλιστικές εισφορές κ.ο.κ. Εως και 100% επιδότηση στους μισθούς και στις ασφαλιστικές εισφορές για τους νέους εργαζόμενους 19 έως 29 χρόνων που θα απασχολούν οι επιχειρήσεις στις «απολιγνιτοποιημένες περιοχές» προβλέπει ο προϋπολογισμός: Πληρώνουν από πάνω οι εργαζόμενοι για να απασχολούνται δηλαδή!

Οπως και αν τη βαφτίσουν, «πράσινη» ή «μαύρη», η καπιταλιστική ανάπτυξη αντιστρατεύεται τις λαϊκές ανάγκες, μαυρίζει τη ζωή του λαού, ενώ κανένα «γιατροσόφι» και «μοντέλο διαχείρισης», απ' όποια κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού, δεν μπορεί να απαλλάξει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα από τις αντιφάσεις και τις νομοτέλειές του, που το οδηγούν από κρίση σε κρίση, που φορτώνονται στους λαούς.

«ΠΡΑΣΙΝΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ»

Αλλο θέμα που αποτέλεσε αντικείμενο αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτό της Ενέργειας. Η ΝΔ παρουσίασε τα μέτρα που παίρνει και περιλαμβάνονται και στον προϋπολογισμό, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ εξέφρασαν τις ενστάσεις τους για τους «ρυθμούς» και τον «τρόπο» που ακολουθεί η κυβέρνηση σε έναν στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου, αυτόν της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας.

Ο καβγάς και εδώ έγινε για το ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα τα συμφέροντα των αρπακτικών της «πράσινης μετάβασης», ενώ ήταν στο πλαίσιο αυτής της «αντιπαράθεσης» που καβγάδισαν για το αν επαρκούν τα κυβερνητικά μέτρα για να αντιμετωπίσουν το «κύμα» των τεράστιων αυξήσεων στην Ενέργεια.

«Η πράσινη μετάβαση είναι πολύ βαθύς μετασχηματισμός. Απαιτεί σχέδιο, πόρους, εργαλεία συμμετοχής και όραμα. Επίσης, διατρέχει οριζόντια όλες τις πολιτικές. Πού είναι σ' αυτόν τον προϋπολογισμό που έχει ανύπαρκτο σχεδιασμό; Μηδέν. Δυόμισι χρόνια μετά την εξαγγελία, τώρα συζητήθηκε το μοντέλο διακυβέρνησης», ήταν η παρατήρηση της καθ' ύλην αρμόδιας βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Πέρκα, η οποία συμβούλευσε και πάλι την κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να προχωρήσει αυτός ο μετασχηματισμός «με την κοινωνία απούσα, όπως και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, έξω από τους κανονισμούς, έξω από την "εργαλειοθήκη" της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Με άλλα λόγια, χωρίς μέτρα ενσωμάτωσης του λαού στους στόχους του κεφαλαίου, όπως είναι, για παράδειγμα, η πατέντα με τις «ενεργειακές κοινότητες» της ΕΕ στην οποία πρωτοστάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, αλλά και μέτρα για τη «διαχείριση» της ενεργειακής φτώχειας που θα φουντώνει όσο προχωράει η πολιτική αυτή.

Ο δε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης επιτέθηκε στην κυβέρνηση λέγοντας ότι «είστε σαμποτέρ της πράσινης ανάπτυξης» επειδή καθυστερεί τον χωροταξικό σχεδιασμό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν «σωρεία αιτήσεων ΑΠΕ» που δεν ξέρουν «πού να επενδύσουν», την κατηγόρησε ότι «υπονομεύετε τις ενεργειακές κοινότητες» κ.ο.κ.

Ο υπουργός υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κ. Σκρέκας, ως απάντηση παρέθεσε το έργο της κυβέρνησης για την πορεία απολιγνιτοποίησης, τη χρηματοδότηση των διαφόρων επενδυτικών σχεδίων ΑΠΕ με 7,5 δισ. ευρώ, την παροχή αυξημένων επενδυτικών κινήτρων που φτάνουν μέχρι την εξασφάλιση τζάμπα εργατικού δυναμικού, αφού, όπως προαναφέραμε, επιδοτούνται κατά 100% μισθοί και Ασφάλιση κ.ο.κ., όλα στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και της υποτιθέμενης δημιουργίας θέσεων εργασίας.

Τι ανέδειξε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ;

Οτι η πολιτική τους δεν είναι το «φάρμακο» αλλά το «φαρμάκι» για τον λαό και στο ζήτημα της Ενέργειας.

Οτι αποτέλεσμα της πολιτικής τους με τη «μονοκαλλιέργεια» των πανάκριβων ΑΠΕ, που είναι στα χέρια του κεφαλαίου, είναι η αύξηση των τιμών: Για να γίνουν ελκυστικές οι ΑΠΕ επιβάλλονται τα τέλη εμπορίας ρύπων για να γίνει ασύμφορος ο λιγνίτης, αλλά ταυτόχρονα με τα τέλη εμπορίας ρύπων που πληρώνει ο λαός χρηματοδοτούνται οι επιχειρηματικοί όμιλοι στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ενώ το «μεταβατικό καύσιμο», με το οποίο συμφωνούν όλα τα αστικά κόμματα ότι είναι το φυσικό αέριο, το εισαγόμενο ορυκτό καύσιμο, ακριβαίνει διαρκώς και λόγω των γεωστρατηγικών ανταγωνισμών. Και, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ έφτιαξε το ενεργειακό χρηματιστήριο - κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης - για τη «διασύνδεση» με την ενιαία αγορά ηλεκτρισμού, που αποτελεί παράγοντα εκτίναξης των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας. Το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι η ενεργειακή φτώχεια που μαστίζει τα λαϊκά στρώματα και η εκτόξευση των τιμών της Ενέργειας.

Παράλληλα, οι βουλευτές του ΚΚΕ μετέφεραν στη Βουλή όχι μόνο τα αιτήματα των εργαζομένων, του λαού για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης από τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, αλλά ανέδειξαν ότι η πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδος βρίσκεται και εδώ στον αντίποδα της στρατηγικής του κεφαλαίου: Με τα μέσα παραγωγής στον τομέα της Ενέργειας και τις ενεργειακές πηγές κοινωνική ιδιοκτησία, με κεντρικό σχεδιασμό, τότε συνδυαστικά θα μπορούν να αξιοποιηθούν όλες οι εγχώριες πηγές και μορφές Ενέργειας, να καθοριστεί σε επιστημονική βάση το ενεργειακό μείγμα, να διασφαλιστεί επαρκής και φθηνή Ενέργεια για τις ανάγκες του λαού, αλλά και για τις ανάγκες της σοσιαλιστικής παραγωγής και με σεβασμό στο περιβάλλον. Συνδυαστικά όλα αυτά τα κριτήρια δεν πρόκειται ποτέ να τα ικανοποιήσει ο καπιταλισμός. Αντίθετα, τα υπονομεύει. Ενα ακόμη παράδειγμα υπεροχής του σοσιαλισμού.

ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Οπως ήταν λογικό, μεγάλο κομμάτι της συζήτησης αφιερώθηκε στην πανδημία και τη διαχείρισή της, με τον προϋπολογισμό να προβλέπει ακόμα λιγότερες δαπάνες για την Υγεία, ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά το ΚΙΝΑΛ, αξιοποιώντας και τη δημοσιοποίηση της μελέτης Τσιόδρα - Λύτρα σχετικά με τα ποσοστά θνητότητας για τους διασωληνωμένους ασθενείς εκτός ΜΕΘ, αντάλλαξαν ακόμα και «βαριές κουβέντες» περί «δολοφόνων» κ.ο.κ. Πίσω όμως απ' αυτές τις κόντρες βρισκόταν η σύμπλευσή τους σε μία πολιτική εγκληματική για την υγεία του λαού, η οποία με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ υπονομεύει το δημόσιο σύστημα Υγείας προχωρώντας στην παραπέρα εμπορευματοποίησή του, τινάζει στον αέρα την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας για να βρίσκουν χώρο οι επιχειρηματικοί όμιλοι να αλωνίζουν και να κερδίζουν σε βάρος της υγείας του λαού, μειώνει τη χρηματοδότηση για τα νοσοκομεία και την ΠΦΥ για να προχωρήσει τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινικών, τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Πάνω σε αυτό το κοινό έδαφος ακούστηκαν ξανά και «μομφές» όπως π.χ. της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Σίας Αναγνωστοπούλου προς την κυβέρνηση ότι δεν ήθελε την «κοινή συνεννόηση» που της πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε ζητήσει μέχρι και υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής.

Τι ανέδειξε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ;

Οτι σε συνθήκες πανδημίας αποκαλύφθηκε με τον πιο δραματικό τρόπο πως η πολιτική της υποχρηματοδότησης και της εμπορευματοποίησης των συστημάτων Υγείας, με τις μεγάλες ελλείψεις στα νοσοκομεία, την αθλιότητα που επικρατεί στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα, την επιλογή για στήριξη του ιδιωτικού τομέα, πολιτική που υλοποίησαν και υλοποιούν η μία πίσω από την άλλη οι αστικές κυβερνήσεις και τη στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα, που αποδέχονται την επιχειρηματική δράση στην Υγεία, είναι πραγματικά ασυμβίβαστη με την υπεράσπιση της Υγείας του λαού. Και μετέφεραν ένα προς ένα τα αιτήματα του εργατικού - λαϊκού κινήματος για μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού, για αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος με προσλήψεις, επίταξη των ιδιωτικών μονάδων Υγείας, που απαιτούν σύγκρουση με το μεγάλο εμπόδιο του καπιταλιστικού κέρδους.