Καμπανάκι

 

 «Επιπεδώνεται η καμπύλη», «μειώνονται τα κρούσματα», «αισιοδοξούμε για τις επόμενες βδομάδες». Κάτι τέτοια, που θυμίζουν συντονισμένη επιχείρηση εφησυχασμού ή καλύτερα κουκουλώματος των κυβερνητικών ευθυνών, ακούγονται όλο και συχνότερα την τελευταία βδομάδα. 

Από πού αντλούν την «αισιοδοξία» τους τα διάφορα παπαγαλάκια; Από το ...τεράστιο «επίτευγμα» να μην καταγράφονται κάθε μέρα 50 χιλιάδες κρούσματα αλλά 20 με 30 χιλιάδες. 

Ετσι, με μια τέτοια συζήτηση, που θυμίζει ξανά τις ατάκες για το «τελευταίο μίλι», επιχειρείται να παρουσιαστεί ως «παράταιρη» κάθε συζήτηση για ουσιαστικά μέτρα προστασίας στα σχολεία και τους χώρους δουλειάς, για ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για επίταξη του ιδιωτικού τομέα κ.ο.κ. Το έργο το έχουμε ξαναδεί κάμποσες φορές, ενώ μια σειρά από επιστήμονες σημειώνουν πόσο παρακινδυνευμένες είναι τέτοιες προβλέψεις. 

Ειδικά αν τις «αθροίσουμε» με εκτιμήσεις που βαφτίζουν «συναχάκι» την «Ομικρον» για να δικαιολογηθούν τα «πρωτόκολλα» - λάστιχο της 5ήμερης καραντίνας. Ενα είναι βέβαιο: Το ίδιο κριτήριο που κρατάει τα νοσοκομεία σμπαραλιασμένα φέρνει κάθε τόσο στην επικαιρότητα και τέτοιες «εκτιμήσεις».

 Κι αυτό δεν είναι άλλο από την προστασία των επιχειρηματικών ομίλων. Γι' αυτό, κάθε φορά που η κυβέρνηση καλλιεργεί τον εφησυχασμό, πρέπει να σημαίνει άλλο ένα καμπανάκι για ένταση της πάλης και της διεκδίκησης για ουσιαστική προστασία της υγείας και της ζωής του λαού.