ΝΑΤΟικός καταλύτης...

Με τη συνάντηση Ερντογάν - Μητσοτάκη την ερχόμενη Κυριακή ξαναζεσταίνεται η συζήτηση για τα Ελληνοτουρκικά, με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, την ώρα που κλιμακώνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και η εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτόν. Ο λαός μόνο «κουμπωμένος» και ανήσυχος πρέπει να αισθάνεται απ' αυτές τις εξελίξεις.

Στο έδαφος της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης που οξύνεται, το ζήτημα της «ΝΑΤΟικής συνοχής» γίνεται «καταλύτης» και στα Ελληνοτουρκικά, με τη συναίνεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ και των άλλων αστικών κομμάτων, που αντάλλασσαν «πάσες» την προηγούμενη βδομάδα στη Βουλή. Λίγες μέρες μετά ανακοινώθηκε η συνάντηση Ερντογάν - Μητσοτάκη, που χαιρέτισε αμέσως ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ποιο είναι όμως το πλαίσιο και αυτής της συνάντησης;

Είναι η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου από την τουρκική αστική τάξη, που προωθεί τη στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας», διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο ως περιφερειακή ΝΑΤΟική δύναμη στην περιοχή. Οπως είπε ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, στη συνάντηση θα τεθούν όλα τα ζητήματα, από την υφαλοκρηπίδα μέχρι την αποστρατιωτικοποίηση νησιών του Αιγαίου, που σημαίνει εφ' όλης της ύλης συζήτηση για τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας.

Είναι η πολιτική της ελληνικής εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που δίνει αέρα στα πανιά της τουρκικής επιθετικότητας. Ειδικά τώρα που η αντιπαράθεση με τη Ρωσία περνάει σε άλλο επίπεδο, τίθεται ακόμα πιο επιτακτικά το «να τα βρουν Ελλάδα και Τουρκία», για να «λειανθούν γωνίες» που «αδυνατίζουν» την ευρωατλαντική συμμαχία απέναντι στους ανταγωνιστές της. Ετσι στρώνεται το έδαφος για επώδυνους συμβιβασμούς, ώστε να παραμένει η Τουρκία «αγκιστρωμένη» στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και να αδυνατίζει η συνεργασία της με τη Ρωσία.

Είναι η ρητορική περί «ΝΑΤΟικού εδάφους», που επαναλαμβάνεται έντονα τις τελευταίες μέρες, υπενθυμίζοντας ότι το ΝΑΤΟ δεν «κολλάει» σε σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά αντιμετωπίζει σαν ενιαίο επιχειρησιακό χώρο το έδαφος, τη θάλασσα και τον εναέριο χώρο των κρατών - μελών του. Υπάρχει άλλωστε και το προηγούμενο με τη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, που έχει οδηγήσει σε «γκρίζες ζώνες» και τελικά στην αμφισβήτηση ακόμα και της ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά του Β. Αιγαίου!

Είναι το αμερικανοΝΑΤΟικό σχέδιο «συνεκμετάλλευσης» του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου, κυρίως για πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Η συζήτηση αποκτά άλλη διάσταση τώρα που η απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο τίθεται πιο επιτακτικά και αναζητούνται νέες πηγές και δρόμοι Ενέργειας για την τροφοδοσία της Ευρώπης.

Τώρα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων αστικών κομμάτων, παρουσιάζει ως «δυνατό χαρτί» στη διαπραγμάτευση με την Τουρκία την εμπλοκή της χώρας «μέχρι τα μπούνια» στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Την εμφανίζει μάλιστα ως «απάντηση σε όλους τους αναθεωρητισμούς», άρα και της Τουρκίας. Αλλά και ως «προϋπόθεση» για να έχει η Ελλάδα την «αλληλεγγύη» των «συμμάχων», αν η Τουρκία κλιμακώσει τις προκλήσεις.

Πρόκειται για επικίνδυνη προπαγάνδα, που καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, ειδικά αυτές τις μέρες. Αρκεί να δει κανείς τον ρόλο της Τουρκίας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που την καθιστά βασικό παίκτη, παράλληλα με την αποκατάσταση των σχέσεών της με το Ισραήλ, που ξαναχαράσσει τον γεωπολιτικό και ενεργειακό χάρτη της περιοχής. Αρκεί να διαβάσει όμως και τις δηλώσεις Ισραηλινών αξιωματούχων, ότι η «αμυντική συνδρομή» της χώρας τους σε περίπτωση σύγκρουσης Ελλάδας - Τουρκίας δεν θα περιλαμβάνει «άμεση στρατιωτική υποστήριξη», αλλά ...ανταλλαγή πληροφοριών και πώληση όπλων!

Οσο κι αν προσπαθούν να παρουσιάσουν το ΝΑΤΟ και την εμπλοκή της χώρας στα εγκληματικά του σχέδια ως «ασπίδα» τάχα απέναντι στις αμφισβητήσεις της Τουρκίας, κάθε νέο κεφάλαιο στο «γήπεδο» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών επιβεβαιώνει το ακριβώς αντίθετο: Οτι η ελληνική εμπλοκή, που «έχει συνέχεια» με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, εκθέτει σε μεγάλους κινδύνους τα κυριαρχικά δικαιώματα και μπλέκει σε μεγάλες περιπέτειες τον λαό.