Στο πλαίσιο αυτό υπάρχουσες και νέες ενεργειακές υποδομές εντάσσονται στο σχέδιο για τη μετατροπή της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο» που θα αξιοποιηθεί ως «πύλη εισόδου» για τα Δυτικά Βαλκάνια και μέσω αυτών τις αγορές της Ευρώπης, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία να επιταχύνει τα σχέδια αυτά, με «τίμημα» για τον λαό την ενεργειακή και γενικότερη φτώχεια, αλλά και τους πολύ μεγάλους κινδύνους.
Τη στρατηγική αυτή των ΗΠΑ - ΕΕ συνόψιζε ξεκάθαρα τον περασμένο Σεπτέμβρη, σε συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, όταν και ανέφερε πως οι ενεργειακές υποδομές που κατασκευάζονται στη Β. Ελλάδα, όπως η Πλωτή Μονάδα Αποθήκευσης και Αεριοποίησης (FSRU) στην Αλεξανδρούπολη και ο Διασυνδετήριος αγωγός φυσικού αερίου Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB), μαζί με τον TAP, την «πρώτη νέα μεγάλη ενεργειακή υποδομή που ολοκληρώθηκε στην Ευρώπη ειδικά για να φέρει μη ρωσικό αέριο στην αγορά», αποτελούν έργα που θα συμβάλουν, μαζί με άλλες αμερικανικές επενδύσεις στην Ενέργεια, «στην οικοδόμηση αντίστασης στην ικανότητα της Ρωσίας να χρησιμοποιεί την Ενέργεια ως πολιτικό όπλο εναντίον χωρών που επιδιώκουν να προχωρήσουν προς τα ευρωπαϊκά πρότυπα και τους ευρωπαϊκούς διατλαντικούς θεσμούς».
Από το ίδιο βήμα απέδωσε εύσημα στις κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τη βελτίωση των σχέσεων με τη Β. Μακεδονία, που «ξεκλειδώθηκε από τη Συμφωνία των Πρεσπών», λέγοντας πως «υπάρχουν πολύ λίγα - ίσως και κανένα - κράτη-μέλη της ΕΕ που έχουν κάνει περισσότερα από όσα έχει κάνει η Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια για να προωθήσουν τον μακροχρόνιο αμερικανικό και ευρωπαϊκό στόχο της διαφοροποίησης των πηγών και των διαδρομών Ενέργειας στην Ευρώπη και της οικοδόμησης ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας».
Στη συνέχεια, ο υφυπουργός Οικονομικής Διπλωματίας στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, Κερτ Ντόνελι, είχε χαρακτηρίσει «ζήτημα εθνικής ασφάλειας» των ΗΠΑ την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο. «Το μονοπώλιο της "Gazprom", δηλαδή του Κρεμλίνου - είπε - είναι ένα ξίφος στον λαιμό των συμμάχων και των συνεργατών των ΗΠΑ» στην περιοχή, και σκοπός της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ είναι να «κόψουν το νήμα» που συνδέει τη ρωσική εταιρεία με τα κράτη της περιοχής, προωθώντας εναλλακτικές, όπως το Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG), μέσα από τις υποδομές FSRU σε Αλεξανδρούπολη και Κροατία, τις ΑΠΕ και το υδρογόνο.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία πυροδοτούν την επιτάχυνση των σχεδιασμών αυτών, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει μόλις την περασμένη βδομάδα από το βήμα της Βουλής την κατασκευή νέου FSRU στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, αναφέροντας πως στόχος της χώρας είναι «(...) να γίνουμε περιφερειακός και διεθνής κόμβος μεταφοράς Ενέργειας προς την Ευρώπη». Μάλιστα, το πρόσφατο κείμενο συμπερασμάτων του έκτακτου Συμβουλίου των υπουργών Ενέργειας της ΕΕ υπενθυμίζει σε σχετική αναφορά την ανάγκη απεξάρτησης από το ρωσικό πετρέλαιο - φυσικό αέριο και την αύξηση των εισαγωγών LNG.
Τόσο ο πρώτος σταθμός FSRU όσο και ο δεύτερος που ανακοινώθηκε θα έχουν ισχυρό εξαγωγικό προσανατολισμό, αξιοποιώντας τους διασυνδετήριους αγωγούς με Βουλγαρία και Βόρεια Μακεδονία προκειμένου να διοχετεύουν φυσικό αέριο προς τα κράτη των Βαλκανίων αλλά και της Ευρώπης. Μάλιστα, ήδη στο σχήμα που αναπτύσσει τη νέα υποδομή, την εταιρεία «Gastrade», συμμετέχουν εταιρείες της Βουλγαρίας και της Βόρειας Μακεδονίας.
Ο πρώτος FSRU, του οποίου το συνολικό κόστος εκτιμάται στα 380 εκατ. ευρώ, αναμένεται να λειτουργήσει εντός του 2023. Η μονάδα θα συνδέεται με το ελληνικό Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου, μέσω του οποίου το LNG θα προωθείται στις αγορές της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Βόρειας Μακεδονίας αλλά και της ευρύτερης περιφέρειας, από τη Σερβία και τη Ρουμανία, μέχρι την Ουγγαρία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία.
Σε ό,τι αφορά το νέο έργο η «Gastrade» κατέθεσε αίτηση στη ΡΑΕ και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι προετοιμασίες ξεκίνησαν εδώ και περίπου 6 μήνες. Προκειμένου το έργο να επιταχυνθεί, η εταιρεία θα αναζητήσει ένα έτοιμο καράβι που θα χρησιμοποιηθεί ως πλωτή μονάδα αεριοποίησης και δεν θα προχωρήσει στη ναυπήγηση νέου, όπως συμβαίνει με τον πρώτο σταθμό της Αλεξανδρούπολης.
Εργο με το οποίο «κουμπώνουν» οι σχεδιασμοί στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι και ο IGB. Ο αγωγός, κόστους 240 εκατ. ευρώ, ξεκινά από την Κομοτηνή και καταλήγει στη Στάρα Ζαγκόρα (Βουλγαρία), διανύοντας απόσταση μήκους 182 χλμ. και θα μεταφέρει τόσο αζέρικο αέριο από τον TAP όσο και LNG από τον FSRU, με ετήσια δυναμικότητα 3 δισ. κ.μ.
Και σε αυτό το έργο υπάρχουν «βιασύνες». Το έργο αναμενόταν αρχικά να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2021, ημερομηνία που μετατέθηκε για την άνοιξη του 2022. Οι καθυστερήσεις της κατασκευάστριας AVAX, που αποδόθηκαν στην πανδημία, προκάλεσαν τις αντιδράσεις της βουλγαρικής κυβέρνησης, καθώς, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο Βούλγαρος υπουργός Ενέργειας, η καθυστέρηση ενεργοποίησης της συμφωνίας που έχει κάνει η Βουλγαρία με το Αζερμπαϊτζάν για 1 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου ετησίως έχει δημιουργήσει απώλειες ύψους 250 εκατ. ευρώ για το 2021.
Παράλληλα με τον IGB προχωρούν και τα σχέδια του αντίστοιχου αγωγού φυσικού αερίου, που θα συνδέει τη Νέα Μεσημβρία με το Νεγκόντινο της Β. Μακεδονίας, στην ίδια κατεύθυνση.
Το «παζλ» των ενεργειακών σχεδιασμών συμπληρώνεται με την Υποθαλάσσια Αποθήκη Φυσικού Αερίου (ΥΑΦΑ) Νότιας Καβάλας. Η υποδομή βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο του σχετικού διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ, με διεκδικητές από τη μια την κοινοπραξία ΔΕΣΦΑ - ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και από την άλλη την «Energean», που διαχειρίζεται και τα κοιτάσματα του Πρίνου. Και το συγκεκριμένο έργο, εκτιμώμενου κόστους που μπορεί να φτάσει τα 422 εκατ. ευρώ και δυναμικότητας αποθήκευσης μισού δισ. κ.μ. αερίου χαρακτηρίζεται «εξαγωγικού χαρακτήρα». Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις και με βάση τις τρέχουσες τιμές φυσικού αερίου, τα κέρδη θα είναι τεράστια, με το όφελος από τη λειτουργία του να ανέρχεται στα 400 εκατ. ευρώ ετησίως.
Τα κέρδη από την υποδομή είναι εγγυημένα, καθώς, σύμφωνα με τον κανονισμό τιμολόγησης για την ΥΑΦΑ που κατέθεσε η ΡΑΕ σε δημόσια διαβούλευση, το 50% του κόστους κατασκευής θα επιβαρύνει, τελικά, είτε τους καταναλωτές φυσικού αερίου είτε τους χρήστες της ΥΑΦΑ.
Τα έργα αυτά πλαισιώνονται και από τις ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Στις 28 Φλεβάρη κατατέθηκε η μοναδική προσφορά για την υπο-παραχώρηση για 40 χρόνια του «Φίλιππος Β'» στην Καβάλα από την κοινοπραξία «INTERNATIONAL PORT INVESTMENTS KAVALA». Η κοινοπραξία απαρτίζεται από την αμερικανική «Black Summit Finnancial Group» (την εκλεκτή της κρατικής υπηρεσίας που υποστηρίζει τις «συμβατές» με τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, της DFC), τον ελληνικό όμιλο «EFA Group», που δραστηριοποιείται στους τομείς των προηγμένων τεχνολογιών και την αμυντική βιομηχανία με συμβόλαια σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ασία αλλά και τη «ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ».
«Στα κοντά» βρίσκεται και η προθεσμία για την ιδιωτικοποίηση του 67% του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, στις 5 Μάη, εφόσον δεν υπάρξει νέα παράταση. Επικρατέστερος «μνηστήρας» θεωρείται η ίδια κοινοπραξία, καθώς μαζί με τα κεφάλαια της αμερικανικής κυβέρνησης μέσω της DFC έχει λάβει και τις «ευλογίες» του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα.
Ολα αυτά τα σχέδια ανοίγουν φυσικά «παρτίδες» και με άλλους ανταγωνιστές και πρώτα απ' όλα την Κίνα. Πρόσφατα ο Τζορτζ Τσούνης, που αναμένεται να αναλάβει νέος πρέσβης της Ουάσιγκτον στην Αθήνα, δήλωνε: «Είναι ξεκάθαρο ότι (οι Κινέζοι) επιθυμούν να κάνουν σημαντικές επενδύσεις στις υποδομές και να χρησιμοποιήσουν αυτή την οικονομική επιρροή για μεγαλύτερη γεωπολιτική επιρροή. Εάν εγκριθώ για τη θέση του πρεσβευτή, υπόσχομαι να εργαστώ με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, αυτή την επιτροπή και την ελληνική κυβέρνηση για να δράσω ενάντια σε αυτό. Και, ως επιχειρηματίας, κατανοώ τι σημαίνει να ανταγωνίζεσαι επιθετικά στις επιχειρηματικές συναλλαγές»...
Από την υλοποίηση των παραπάνω σχεδιασμών, τεράστια κέρδη αναμένουν και οι Ελληνες εφοπλιστές που ήδη έχουν κάνει τεράστιες επενδύσεις στον στόλο πλοίων μεταφοράς LNG και LPG (υγραέριο).
Το 2021 οι Ελληνες εφοπλιστές παρήγγειλαν 18 τέτοια δεξαμενόπλοια, συνολικής αξίας 3,63 δισ. δολαρίων και 14 δεξαμενόπλοια LPG, αξίας 823 εκατ. δολαρίων, ενώ το 2020 οι αντίστοιχες παραγγελίες αφορούσαν μόλις 1 πλοίο LNG και 4 LPG. Οι επενδύσεις αυτές κατατάσσουν το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο στην κορυφή των επενδύσεων στα υγραεριοφόρα, ενώ σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ελέγχουν το 15,58% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς LNG και LPG.
Τα κέρδη των εφοπλιστών «σπάνε ταβάνια» από τις αυξήσεις των τιμών του φυσικού αερίου και τη στρατηγική των ΗΠΑ - ΕΕ για απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο.
Οπως έγραφε η γερμανική «Handelsblatt» μόλις στις αρχές του Φλεβάρη, «η κρίση του φυσικού αερίου εξαναγκάζει την Ευρώπη να επανεξετάσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία, ενώ σε περίπτωση ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, υπάρχει κίνδυνος ελλείψεων στον εφοδιασμό. Το LNG μπορεί να βοηθήσει στην εξασφάλιση του εφοδιασμού της Ευρώπης (...) Αυτή είναι μία καλή είδηση για τους Ελληνες εφοπλιστές, καθώς έχουν επενδύσει μεγάλα κεφάλαια τα τελευταία χρόνια στην κατασκευή δεξαμενόπλοιων LNG και σήμερα διαθέτουν τον πιο σύγχρονο στόλο αυτών των εξειδικευμένων πλοίων στον κόσμο».
Μέχρι τώρα, τα πλοία των Ελλήνων εφοπλιστών ναυλώνονταν κυρίως στην Ασία, τη μεγαλύτερη αγορά LNG, στην οποία αν και σημαντικότεροι προμηθευτές είναι η Αυστραλία και το Κατάρ, οι ΗΠΑ αναμένεται πως θα τις ξεπεράσουν, κάνοντας το αμερικανικό LNG βασική πηγή εφοδιασμού της Ευρώπης.
Ταυτόχρονα η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε πολεμικό ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών διαμορφώνει τη στρατιωτική πλευρά των ενεργειακών σχεδιασμών. Πρόκειται για μια ακόμα «ζωντανή» απόδειξη για το τι έχει να περιμένει ο λαός μας από τους «εθνικούς στόχους» της αστικής τάξης που τον μπλέκουν ακόμα πιο βαθιά στους ανταγωνισμούς. Την ίδια ώρα τα σχέδια αυτά προαναγγέλλουν την εκτίναξη της ενεργειακής φτώχειας για τον λαό μας, με τον πρωθυπουργό μάλιστα να λέει στη Βουλή ότι αυτό είναι το «αναγκαίο τίμημα» που πρέπει να πληρώσει ο λαός για να «τρέξει» ο ενεργειακός σχεδιασμός της αστικής τάξης. Ο λαός άλλωστε της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας ξέρει καλά: Βλέπει την περιοχή του να τέμνεται κατά μήκος και πλάτος από υπάρχουσες και σχεδιαζόμενες ενεργειακές υποδομές, και την ίδια ώρα επειδή τα σχέδια αυτά δεν προορίζονται για τις ανάγκες του, βιώνει τα μεγαλύτερα ποσοστά ενεργειακής φτώχειας.
Δ. Μ
https://prin.gr/2022/03/nea-epoxi-polemou/ Πολύ οπορτουνιστικό μπλα μπλα και στο τέλος μας λέει το παραμύθι του ...κάτω η κυβέρνηση του πολέμου... κάνοντας αβάντα στη ..πασοκάρα.... Ολες οι κυβερνήσεις στο Καπιταλισμό είναι του Ιμπεριαλιστικού πολέμου και σταματάει μόνο με την προλεταριακή επανάσταση που θα κοινωνικοποιήσει τα βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής με ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου με όχημα την κοινωνική συμμαχία τσακίζοντας τους φορείς όλων των οπορτουνιστικών απόψεων σαν 6η φάλαγγα. Οπως ακριβώς έκαναν οι Μπολσεβίκοι με ΛΕΝΙΝ ΣΤΑΛΙΝ το 1917. ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν 5η φάλαγγα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή