Διέξοδος ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα των λαών, στο δρόμο της ανατροπής, για το σοσιαλισμό

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

φίλοι και φίλες,

Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που είμαστε σήμερα ανάμεσα στους Έλληνες μετανάστες στη Δανία, οι οποίοι - είτε πριν πολλά χρόνια είτε πρόσφατα - αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα μας προκειμένου να σπουδάσουν, να δουλέψουν, να φτιάξουν οικογένεια.

Διαπιστώνουν όμως κι εδώ στη Δανία, όπως και στις άλλες σκανδιναβικές χώρες, ότι «γη της επαγγελίας» στον καπιταλισμό δεν υπάρχει, ότι η εργοδοτική εκμετάλλευση, η ανασφάλεια για το μέλλον, δεν έχουν σύνορα και εθνικότητα.

Στην Ελλάδα, στη Δανία, σε όλη τη Σκανδιναβία, όπως και σε όλο τον κόσμο, οι λαοί προβληματίζονται, ανησυχούν για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που μαίνεται εδώ κι ενάμιση μήνα στην Ουκρανία, πολύ κοντά από εδώ, μετά την εισβολή της Ρωσίας, που από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ καταδίκασε απερίφραστα.

Ο σημερινός άδικος - και από τις δυο πλευρές - ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης μεγάλων συμφερόντων, της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ανάμεσα στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ με τη Ρωσία για τον έλεγχο της Ουκρανίας, του ορυκτού της πλούτου, των απέραντων πεδιάδων της, των σιτοβολώνων της, του δικτύου των ενεργειακών αγωγών, της στρατηγικής της θέσης, για το μοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής.

Δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών, διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών

Να γιατί το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών! Ούτε ΝΑΤΟ ούτε Ρωσία. Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών. Η ελπίδα βρίσκεται στη δική τους αυτοτελή πάλη.

Λέμε «Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο» που οδηγεί σε εκατόμβες νεκρών και σακατεμένων, οδηγεί στη φτώχεια, στην ακρίβεια, στις ελλείψεις, στις κυρώσεις και την προσφυγιά. Αυτή τη βαρβαρότητα οι λαοί χρειάζεται να την πολεμήσουν μέχρι τέλους.

Απαιτούμε να σταματήσει κάθε εμπλοκή της Ελλάδας όπως και της Δανίας. Δεν ανεχόμαστε να πληρώσουν οι λαοί τον βαρύτατο λογαριασμό του πολέμου. Αυτό είναι το δικό μας γνήσιο και με πραγματικό αντίκρισμα «Όχι στον πόλεμο»!

Καμία εμπιστοσύνη στην αστική τάξη και τις κυβερνήσεις της και στην Ελλάδα και στη Δανία, παντού. Είναι αυτές που μας μπλέκουν σε μεγάλες περιπέτειες.

Όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν - κυβερνήσεις, ΕΕ, ΝΑΤΟ, οι παπαγάλοι τους - ότι όλα ξεκίνησαν ξαφνικά στις 24 Φλεβάρη, η αδιαμφισβήτητη αλήθεια είναι ότι ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα πιο βίαια μέσα.

Ένας πόλεμος δεν μπορεί να εξεταστεί μόνο από την τελευταία φάση του, τη στρατιωτική επέμβαση της μιας ή της άλλης πλευράς. Πριν την έκρηξη είχε απλωθεί σε όλη την περιοχή γύρω το μπαρούτι και το φιτίλι της σημερινής σύγκρουσης.

ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση στην Ανατολική Ευρώπη, ήταν αυτοί που προώθησαν τις δυνάμεις τους και στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Πρώην σοσιαλιστικά κράτη εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Ο ευρωατλαντικός συνασπισμός μεθόδευσε την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας. Εγκατέστησαν στρατιωτικές βάσεις και πολυεθνικά ΝΑΤΟικά τάγματα, πραγματοποίησαν μεγάλης έκτασης στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στα σύνορα.

Η αντιπαράθεση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη Ρωσία συνδυάστηκε με τις αντιθέσεις μέσα στην αστική τάξη της Ουκρανίας, η οποία διασπάστηκε για τον ποιο δρόμο θα ακολουθήσει η χώρα, εάν θα ενταχθεί στην ευρωατλαντική ή στη ρωσική συμμαχία.

Στο έδαφος αυτό, με την άμεση επέμβαση του «δυτικού στρατοπέδου», εκδηλώθηκε η λεγόμενη «Πορτοκαλί Επανάσταση» το 2004, και το πραξικόπημα του 2014 με την ανατροπή της εκλεγμένης ουκρανικής κυβέρνησης, τη στήριξη και αξιοποίηση φασιστικών συμμοριών και ακροδεξιών παραστρατιωτικών ομάδων κρούσης.

Από την άλλη, η πολιτική της Ρωσίας πέρασε από διάφορες φάσεις. Μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού διαμόρφωσε στενές σχέσεις με το ΝΑΤΟ, έγινε μέλος του ΝΑΤΟικού «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη».

Ανταπάντησε στις επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με επέμβαση στη Γεωργία, με προσάρτηση της Κριμαίας, καθώς και την αναγνώριση των λεγόμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ρώσικου κεφαλαίου.

Εμείς δεν ξεχνάμε, όπως κάνουν οι Ευρωατλαντικοί απολογητές, το τι συνέβη πριν ένα δίμηνο στο Καζακστάν, όπου υπήρξε στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας για την καταστολή των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων, για την αποτροπή του κλονισμού της αστικής εξουσίας, σε συνθήκες όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην κρίσιμη περιοχή της Κεντρικής Ασίας.

Να γιατί ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, παρότι τα «σπάσανε» με τον Πούτιν στη μοιρασιά της λείας στην Ουκρανία, ανήκουν και θα συνεχίσουν να ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο των ληστών καπιταλιστών.

Άλλωστε με τον Πούτιν, τον Γιέλτσιν, τον Γκορμπατσόφ και τους όμοιούς τους είχαν από παλιά αγαστή συνεργασία, μεθοδεύοντας τις αντεπαναστατικές αλλαγές των αρχών της δεκαετίας του ‘90, την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

Οι μετέπειτα βραβεύσεις τους από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, οι κολεγιές και οι κοινές μπίζνες που έκαναν για δεκαετίες, αυτό μαρτυρούν. Ήταν η ανταμοιβή για τις «υπηρεσίες» τους.

Η αλήθεια, όμως, δεν μπορεί να παραχαραχτεί. Η καπιταλιστική παλινόρθωση αποτέλεσε μεγάλο ιστορικό πισωγύρισμα, που το βιώνουν η εργατική τάξη και οι λαοί δραματικά, όχι μόνο εκεί που ανατράπηκε ο σοσιαλισμός, αλλά σε όλη την υδρόγειο, με τραγικές συνέπειες. Και μέσα σ’ αυτές εντάσσεται και ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία.

Έχει καταγραφεί στη συνείδηση των λαών και δεν ξεγράφεται, παρά τους τόνους αντικομμουνισμού, ότι οι διάφορες εθνότητες και λαοί ζούσαν μονιασμένοι και ειρηνικά, για δεκαετίες στη Σοβιετική Ένωση.

Η διαδικασία της αντεπανάστασης γέννησε τους καπιταλιστές που θησαύρισαν, αρπάζοντας τον κόπο δεκαετιών του ενωμένου σοβιετικού λαού. Αυτούς τους καπιταλιστές εκφράζουν οι κυβερνήσεις του Πούτιν στη Ρωσία και του Ζελένσκι στην Ουκρανία.

Παρά τις διαφορές και τις αντιθέσεις πατάνε στο ίδιο έδαφος. Είναι υποστηρικτές του καπιταλισμού, αυτός τους χρεώνεται, είναι υπέρμαχοι του αντικομμουνισμού, βιάζουν την ιστορική αλήθεια και συκοφαντούν τη Σοβιετική Ένωση.

Είμαστε περήφανοι γιατί τα έδρανα του ΚΚΕ στην ελληνική Βουλή ήταν άδεια, όταν μιλούσε ο Ζελένσκι και οι ναζί του Αζόφ

Η πολιτική τους τροφοδοτεί τον εθνικισμό, τον φασισμό και τις ναζιστικές συμμορίες, καταπατά τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και συμφέροντα. Να γιατί επίσης η στήριξη της κυβέρνησης Ζελένσκι δεν έχει καμιά σχέση με την αλληλεγγύη στον λαό της Ουκρανίας.

Η αντιδραστική κυβέρνηση Ζελένσκι - όπως κι η προηγούμενη του Ποροσένκο που προέκυψε μετά το ευρωατλαντικό πραξικόπημα - αποτελεί μέρος του προβλήματος.

Έχει μεγάλες ευθύνες, όπως και η Ρωσία άλλωστε, για το πώς οδηγήθηκε ο λαός της Ουκρανίας να ζει αυτό το δράμα. Έχει ενσωματώσει ναζιστικές ορδές στον ουκρανικό στρατό όπως το «τάγμα Αζόφ», το «τάγμα Αϊντάρ» και τόσα άλλα, που δολοφόνησαν δεκάδες συνδικαλιστές το 2014 στην Οδησσό, ενώ έχει αποκαταστήσει και βραβεύσει απογόνους των φασιστών, διώκει και φυλακίζει κομμουνιστές, έχει θέσει εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας.

Μάλιστα έχει κηρύξει ανεπιθύμητα πρόσωπα στελέχη του ΚΚΕ, που με την ιδιότητα του βουλευτή ή του ευρωβουλευτή εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στους Ουκρανούς κομμουνιστές.

Το ΚΚΕ ασφαλώς και αρνήθηκε να συμμετάσχει στη φιέστα που διοργανώθηκε προχτές στην ελληνική Βουλή με προσκεκλημένο τον Ζελένσκι. Και δικαιώθηκε για τη στάση του. Είμαστε περήφανοι γιατί τα έδρανα του ΚΚΕ στην ελληνική Βουλή ήταν άδεια, όταν μιλούσε ο Ζελένσκι και οι ναζί του Αζόφ.

Βέβαια, πιστοί στα ευρωατλαντικά ραντεβού τους αποδείχθηκαν, εκτός από την κυβέρνηση της ΝΔ, και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25, που δεν παρέλειψαν να εκφράσουν τα διαπιστευτήρια της ευρωατλαντικής νομιμοφροσύνης τους.

Αυτή η συνεπής στάση του ΚΚΕ εκφράζει και την πραγματική αλληλεγγύη προς τον λαό της Ουκρανίας, που δοκιμάζεται από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Η λάσπη και οι λαθροχειρίες από τα ευρωΝΑΤΟικά επιτελεία που ταυτίζουν με τη Ρωσία όποιον δεν ευθυγραμμίζεται με το ΝΑΤΟικό αφήγημα, δεν θα περάσουν!

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ουσιαστική συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και των άλλων, κλιμακώνει την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο

Στην Ελλάδα η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ουσιαστική συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και των άλλων κομμάτων, κλιμακώνει την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς. Στέλνει στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία. Έχει θέσει στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ στρατιωτικές υποδομές και μέσα με τις στρατιωτικές βάσεις στη Σούδα, στη Λάρισα, στο Στεφανοβίκειο, στην Αλεξανδρούπολη.

Η χώρα έχει μετατραπεί σε ορμητήριο πολέμου μεταφοράς δυνάμεων προς την Ανατολική Ευρώπη, σε «θύτη» λαών άλλων χωρών, αλλά και ο ελληνικός λαός σε «θύμα», αφού η χώρα έχει γίνει στόχος πιθανών αντιποίνων. Αναδείχθηκε μάλιστα η Ελλάδα πρωταθλήτρια - πάνω κι από τις ΗΠΑ - των ΝΑΤΟικών εξοπλισμών που ξεπερνούν τα 6,5 δισ.

Οι ανέξοδες φιλειρηνικές ευχές του ΣΥΡΙΖΑ, το ψεύτικο φιλειρηνικό προσωπείο που έχει φορέσει, δεν μπορεί να κρύψει τη συνενοχή του. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστάτησε στην εμπλοκή της χώρας στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό, στον στρατηγικό διάλογο με τις ΗΠΑ για τις βάσεις, στην υπογραφή της ΝΑΤΟικής Συμφωνίας των Πρεσπών. Σήμερα, αναπαράγει τα προσχήματα και κουκουλώνει τις ευθύνες ΝΑΤΟ - ΕΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Συναινεί σε όλους τους στόχους εμπλοκής που θέτει η κυβέρνηση της ΝΔ. Υπερθεματίζει για τα περί «συμβατικών δεσμεύσεων» της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ζητώντας η όποια εμπλοκή να έχει το «πράσινο φως» τους. Καλούν τον λαό και τα παιδιά του να πολεμήσουν, με το μέρος του ενός στρατοπέδου ληστών απέναντι στους άλλους, για το ποιος θα πάρει μεγαλύτερο μερίδιο από τη ληστεία του λαού της Ουκρανίας και των άλλων λαών της περιοχής.

Ισχυρίζονται ότι στηρίζουν τον ουκρανικό λαό, αλλά η αλήθεια είναι ότι η πολιτική αυτή στηρίζει αυτούς που τον οδηγούν εδώ και χρόνια στον όλεθρο και την καταστροφή, αυτούς που τον έκαναν «σάκο του μποξ» στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία για τα δικά τους συμφέροντα.

Λένε ότι «θωρακιζόμαστε από την τουρκική απειλή», αλλά η αλήθεια είναι ότι η στρατηγική του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών και της ΕΕ που ενισχύουν τις στρατηγικές σχέσεις με την Τουρκία τροφοδοτούν τις τουρκικές διεκδικήσεις, την αμφισβήτηση της κυριαρχίας των νησιών.

Ο ΝΑΤΟικός ιμπεριαλισμός δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο και κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά μόνο «ΝΑΤΟικό έδαφος», και δουλεύει για επικίνδυνες διευθετήσεις στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, για οδυνηρούς συμβιβασμούς στη συνδιαχείριση του Αιγαίου, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Το ΚΚΕ εναντιώνεται στη ΝΑΤΟικη εμπλοκή, διοργανώνει στην Ελλάδα μαζικά συλλαλητήρια ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας. Για να μην πληρώσει τις συνέπειες ο λαός, το Κόμμα μας πρωτοστατεί στην ενημέρωση του λαού.

Δυνάμεις του με μαχητικές κινητοποιήσεις σε λιμάνια που φιλοξενούν ΝΑΤΟικά αεροπλανοφόρα και φρεγάτες, σε σιδηροδρομικές γραμμές από όπου περνούν τρένα με ΝΑΤΟικά φορτία, στέλνουν παλικαρίσια το μήνυμα, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους ΝΑΤΟικούς μακελάρηδες, να μην χρησιμοποιηθεί το έδαφος, η θάλασσα και ο αέρας της Ελλάδας ως πολεμικό ορμητήριο.

Απαιτούν κανένας φαντάρος ή αξιωματικός έξω από τα σύνορα. Να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους εργαζόμενους στους ελληνικούς σιδηρόδρομους, που αρνήθηκαν να «βάλουν πλάτη» στη μεταφορά ΝΑΤΟικού υλικού. Αυτή η πάλη και οι εστίες αγώνα μπορούν και πρέπει να πολλαπλασιαστούν.

Οι αστικές τάξεις των σκανδιναβικών χωρών δεν «ξύπνησαν» τώρα, είναι ενταγμένες προ πολλού στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό

Αλλά και η κυβέρνηση της Δανίας δεν πάει πίσω στη βρώμικη εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με τη σοσιαλδημοκρατική της κυβέρνηση και με τη συναίνεση του Λαϊκού Κόμματος αλλά και των Κοκκινοπράσινων.

Σαν έτοιμη από καιρό η δανέζικη κυβέρνηση με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποφάσισε την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών κατά 18 δισ. κορόνες (2,5 δισ. ευρώ) το χρόνο, για να επιτευχθεί ο στόχος του 2% για τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ. Ενώ το ΝΑΤΟ, κι εδώ στο πλαίσιο των «συμμαχικών υποχρεώσεων», ζήτησε την αποστολή 800 Δανών στρατιωτών στη Λετονία!

Η Δανία, ιδρυτικό μέλος του ΝΑΤΟ, έχει στείλει μέχρι σήμερα πάνω από 60.000 στρατιώτες, πολεμικά αεροπλάνα και πλοία εκτός συνόρων. Σε Αφγανιστάν, Ιράκ και Κόσοβο σκοτώθηκαν συνολικά 52 Δανοί και 233 σακατεύτηκαν.

Έχει δυνάμεις στο Κόσοβο, στη Βαλτική Θάλασσα και στην Εσθονία, στη Μέση Ανατολή με ισχυρές δυνάμεις σε Ιράκ και μέχρι πρόσφατα στο Αφγανιστάν. Με πάνω από 700 στρατιώτες, αεροπλάνα και ελικόπτερα, δίνοντας τον μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτών στον συνασπισμό ανά κάτοικο.

Η αστική τάξη της Δανίας συμμετέχει επίσης σε μια σειρά από περιφερειακές στρατιωτικές ενώσεις όπως η NORDEFCO, που αποτελείται από σκανδιναβικές χώρες, αλλά και την JEF (Joint Expeditionary Force).

Μια συμμαχία, υπό την ηγεσία της Αγγλίας, στην οποία συμμετέχουν οι ΝΑΤΟικές χώρες της Βόρειας Θάλασσας και Βαλτικής, μαζί με Σουηδία και Φιλανδία, καθώς και στην Joint Arctic Command με επίκεντρο την Αρκτική.

Μια περιοχή που όλο και περισσότερο μπαίνει στο επίκεντρο της προσοχής των μονοπωλίων, λόγω του ότι είναι μια τεράστια αποθήκη μετάλλων σπάνιων γαιών και φυλάσσει στο υπέδαφός της το 22% των παγκόσμιων αποθεμάτων των υδρογονανθράκων.

Οι προβαλλόμενες από τα αστικά ΜΜΕ ως δήθεν ουδέτερες κυβερνήσεις της Σουηδίας και Φινλανδίας δηλώνουν «θερμές» στην ιδέα ένταξης στο ΝΑΤΟ, ενώ η Σουηδία ανέπτυξε τεθωρακισμένα και δεκάδες ένοπλους στρατιώτες στο νησί Γκότλαντ της Βαλτικής, το οποίο επαναστρατιωτικοποιήθηκε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια το 2019, πολύ πριν δηλαδή τη ρωσική εισβολή.

Το ίδιο συμβαίνει και με την αύξηση των σουηδικών εξοπλισμών, από το 2018 κιόλας, κατά 5 δισ. κορόνες κάθε χρόνο, με στόχο φέτος να φτάσουν τις 72 δισ. κορόνες.

Στην πράξη αποδεικνύεται ότι, όπως και όλη η ΕΕ, οι αστικές τάξεις των σκανδιναβικών χωρών δεν «ξύπνησαν» στρατιωτικά λόγω της ρωσικής εισβολής. Όλες τους «το μάτι το είχαν γαρίδα» εδώ και καιρό. Κι ας μην είναι όλες τους στο ΝΑΤΟ, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ενταγμένες στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό.

Ακόμα κι αν η Δανία διατηρεί τυπικά την αρχή της εξαίρεσης από τη συμφωνία του Μάαστριχτ, που αφορά στην ένταξη της χώρας στην αμυντική πολιτική της ΕΕ, η κυβέρνησή της είναι χωμένη «μέχρι τον λαιμό» στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Η απόφαση για δημοψήφισμα την 1η Ιούνη, με σκοπό την άρση αυτής της εξαίρεσης, σηματοδοτεί την πρόθεση της αστικής τάξης της Δανίας να εντείνει περαιτέρω την εμπλοκή της στους ευρωατλαντικούς πολεμικούς σχεδιασμούς, που θα πληρώσει ο δανέζικος λαός, όπως και οι Έλληνες μετανάστες και πάλι πολύ ακριβά.

Το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα σηματοδοτεί την αντίθεση στην επικίνδυνη εμπλοκή και υπογραμμίζει την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό με τον λαό στην εξουσία.

Με εφόδιο την πρόσφατη πείρα του Brexit μπορεί να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά η αυταπάτη ότι η έξοδος από την ΕΕ ή το ευρώ μπορεί να αποτελέσει βήμα ή σκαλοπάτι ριζικών αλλαγών, ανατροπών, χωρίς να τίθενται οι όροι που συνδέουν την αναγκαία καταδίκη της ΕΕ και την αποδέσμευση με την πάλη για την ανατροπή τελικά του καπιταλισμού, για την εργατική εξουσία.

Η ίδια η πραγματικότητα τους διαψεύδει για το ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ σημαίνει ασφάλεια

Στην προσπάθειά τους να πείσουν τους λαούς για να αποδεχτούν την ενεργότερη εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ισχυρίζονται ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ σημαίνει ασφάλεια. Όμως η ίδια η πραγματικότητα της Ουκρανίας τους διαψεύδει.

Προκλητικά ισχυρίζεται η ελληνική κυβέρνηση ότι η εμπλοκή συνιστά «μια νέα ευκαιρία» για τον λαό, όπως έλεγαν και για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση και την πανδημία. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο φαύλος κύκλος ανακυκλώνεται.

Τα σχέδια «αναβάθμισης» της Ελλάδας και μετατροπής της σε κόμβο των ενεργειακών σχεδιασμών των ΗΠΑ «χώνουν» ακόμα πιο βαθιά τη χώρα στο κέντρο των ανταγωνισμών. Ωφελημένοι θα βγουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι ο λαός.

Οι όψιμοι υπερασπιστές των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ουκρανία, δηλαδή, οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και όλα τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν στην Ελλάδα και έβαλαν πλάτη με αποστολές στρατευμάτων, εξοπλισμούς και βάσεις, δεν πείθουν. Γιατί στην καμπούρα τους έχουν φορτωθεί αμετάκλητα τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Μάλι, στη Συρία, στη Λιβύη κ.λπ., όπου μαίνονται ακόμα οι συγκρούσεις, με τους αμέτρητους νεκρούς και εκατομμύρια ξεριζωμένους πρόσφυγες.

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ πάει πολύ να το παίζουν υπερασπιστές συνόρων! Αυτοί είναι που ευθύνονται για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, που η ΕΕ την βαφτίζει σε έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου «ανεπίλυτη σύγκρουση» και η Ρωσία μιλά για Τούρκικη Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου, ενθαρρύνοντας έτσι την αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Ψευδολογούν οι Ευρωατλαντικοί ιμπεριαλιστές και τα φερέφωνά τους ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ο πρώτος πόλεμος στην Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όμως η Ιστορία έγραψε και δεν ξεγράφει ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, με τη συμμετοχή της Ελλάδας επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, μακέλεψαν τη Γιουγκοσλαβία και τον λαό της. Βομβάρδισαν για 78 μέρες το 1999, με 2.300 αεροπορικές επιδρομές, 1.130 πολεμικά αεροσκάφη, 1.300 πυραύλους Κρουζ, χιλιάδες βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου, 37.000 βόμβες διασποράς που έσπειραν τον θάνατο σε αμάχους. Διαμέλισαν τη Γιουγκοσλαβία, το 1 κράτος έγινε 6, με τα ίδια προσχήματα που χρησιμοποιεί σήμερα η ρωσική ηγεσία, μιλώντας για προστασία από την «εθνοκάθαρση», για το δικαίωμα στην «αυτοδιάθεση». Και οι λογαριασμοί των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια παραμένουν ανοικτοί γεννώντας νέους κινδύνους για τους λαούς.

Ενώ οι λαοί δεν ξεχνούν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους στο Αφγανιστάν για 20 και πλέον χρόνια, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη, στην Υεμένη. Πόλεμοι που καταδίκασαν τους λαούς αυτών των χωρών στον ξεριζωμό.

Οι δανέζικες και οι ελληνικές κυβερνήσεις αποτέλεσαν πρωτοπόρες στις πιο απάνθρωπες και βάρβαρες πολιτικές καταστολής σε βάρος των προσφύγων με απελάσεις, κολαστήρια τύπου Μόριας, επαναπροωθήσεις, πολύμηνες φυλακίσεις ακόμα και ανηλίκων σε νησιά, έως και σε τρίτες χώρες, κατασχέσεις τιμαλφών τους.

Την ώρα που συνεχίζουν να εφαρμόζουν όλα αυτά με τη βούλα και της ΕΕ, υποδύονται τους μεγαλόψυχους και καλωσορίζουν τους Ουκρανούς πρόσφυγες γιατί οι ενώσεις βιομηχάνων έχουν γνέψει ότι το «προφίλ» των Ουκρανών προσφύγων ταιριάζει γάντι στις ανάγκες τους για φτηνό εργατικό δυναμικό προς άγρια εκμετάλλευσή του.

Εμείς όπως και πριν, στους προηγούμενους πολέμους, θα είμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό όλων ανεξαιρέτως των προσφύγων και μεταναστών, όλων των κατατρεγμένων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φωτιά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της καπιταλιστικής εξαθλίωσης.

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος συνέχεια της οικονομικής και κρατικής πολιτικής σε συνθήκες ειρήνης που πληρώνει πάντα ο λαός

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, εκτός από συνέχεια της «εξωτερικής» πολιτικής του κάθε καπιταλιστικού κράτους, είναι η συνέχεια και της «εσωτερικής» πολιτικής, της οικονομικής και κρατικής πολιτικής σε συνθήκες «ειρήνης».

Όπως γίνεται πάντα, έτσι και τώρα, ο πόλεμος στην Ουκρανία επιτάχυνε σχεδιασμούς του κεφαλαίου που προϋπήρχαν. Η ΕΕ και κυβερνήσεις στέλνουν τον βαρύ λογαριασμό της Ενέργειας, των καυσίμων, των τροφίμων και των στρατιωτικών εξοπλισμών για να τον πληρώσουν οι λαοί.

Οι γιγαντιαίες αυξήσεις τιμών στην Ενέργεια, στα καύσιμα και τα είδη λαϊκής κατανάλωσης επηρεάστηκαν από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλλά εκτοξεύθηκαν από πολύ πιο πριν. Είναι αποτέλεσμα της ευρωενωσιακής στρατηγικής απελευθέρωσης και του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, του Ταμείου Ανάκαμψης και της «πράσινης μετάβασης», των νέων «πράσινων φόρων».

Αυτό τεκμηριώνει τόσο το παράδειγμα της προηγμένης στην πράσινη στρατηγική Δανίας ή της Σουηδίας, που έχουν από τα υψηλότερα ποσοστά σε επίπεδο ΕΕ στο μερίδιο των ΑΠΕ στην τελική ενεργειακή κατανάλωση, όσο και αυτό της Ελλάδας που είναι συγκριτικά πιο πίσω.

Ο παρονομαστής είναι κοινός. Τα μονοπώλια της Ενέργειας θησαυρίζουν και ο λαός ακριβοπληρώνει για τα αυτονόητα.

Πέρσι μόλις, το δανέζικο μονοπώλιο των ΑΠΕ, η «VESTAS», είχε ανακοινώσει κέρδη 5,7 δισ., ενώ φέτος επικαλούμενη τη μη επίτευξη των νέων φιλόδοξων στόχων της ανακοίνωσε 270 απολύσεις. Στην κατά τα άλλα «καταπράσινη» ενεργειακά Δανία, η τιμή του ρεύματος εκτοξεύτηκε, επειδή φέτος δεν φύσηξε όσο περίμεναν οι μεγάλοι όμιλοι των ΑΠΕ! Ενώ ακόμα και το εισαγόμενο από τη Νορβηγία ρεύμα από υδροηλεκτρικά, εξίσου ακριβοπληρώθηκε, γιατί κι εκεί δεν έβρεξε όσο υπολόγιζαν τα μονοπώλια της Ενέργειας.

Οι αυξήσεις στον πρόσφατο λογαριασμό ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά ξεκινούσαν από τις 5.000 κορόνες (περίπου 670 ευρώ), που φέρνουν αλλεπάλληλα ντόμινο εκρήξεων στις τιμές, σε όλα τα βασικά είδη κατανάλωσης. Ενώ και όσοι είχαν ακουμπήσει τις ελπίδες τους στα οικιακά φωτοβολταϊκά και τις ενεργειακές κοινότητες - σχέδιο που πολυδιαφημίζουν και στην Ελλάδα ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ - διαπίστωσαν στην ίδια τους την τσέπη τι σημαίνει τους όρους να τους βάζουν οι βιομήχανοι της Ενέργειας.

Ανάλογες και σε πολλές περιπτώσεις και πολύ παραπάνω είναι και οι αυξήσεις στην Ελλάδα, με λογαριασμούς ρεύματος που ισοδυναμούν με 2, 3 και βάλε μισθούς.

Αυτά, όπως και στη Δανία έτσι και στην Ελλάδα, έχουν την ίδια αιτία. Τη στρατηγική της ΕΕ που με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος, όλες οι κυβερνήσεις, από το 2011 επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μετά με τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα πάλι με τη ΝΔ, όλοι τους την στήριξαν, εφαρμόζοντας τις ευρωενωσιακές δεσμεύσεις του εμπορίου ρύπων. Κατέστησαν (με τεχνητές πρόσθετες επιβαρύνσεις) τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή πιο ακριβή από τις ΑΠΕ και ταυτόχρονα μετατρέπουν το φυσικό αέριο σε ηλεκτρικό ρεύμα αντί για θέρμανση, διαδικασία με μεγάλη σπατάλη, αντί για εξοικονόμηση Ενέργειας.

Όλοι μαζί προώθησαν την απελευθερωμένη ενεργειακή αγορά, στο πλαίσιο της οποίας σχηματίζονται καρτέλ και ανθεί η κερδοσκοπία στο Χρηματιστήριο Ενέργειας! Με το ρεύμα και την Ενέργεια να μετατρέπονται σε χρηματιστηριακό προϊόν και μάλιστα στην πιο υψηλή ημερήσια τιμή παραγωγής.

Να μην περάσει η επιχείρηση για προσαρμογή του λαού στα μέτρα που ορίζει η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων

Οι αποφάσεις των Συνόδων της ΕΕ και τα κυβερνητικά μέτρα επικεντρώνονται στη διασφάλιση της κερδοφορίας των ομίλων, μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, των πακέτων του Ταμείου Ανάκαμψης που θα χρυσοπληρώσει ο λαός, ενώ για τον λαό ανακοινώνονται κάποια ψίχουλα λίγων λεπτών του ευρώ, για έκπτωση στη βενζίνη και ορισμένες ακόμα πενταροδεκάρες, δίνονται ως «αύξηση» - ανέκδοτο του κατώτατου μισθού. Τέτοια χουβαρνταλίκια…

Πρόκειται για κοροϊδία, όπως και οι προτάσεις των άλλων αντιπολιτευτικών κομμάτων, που διαγκωνίζονται στο πόσα «ψίχουλα» θα πέσουν στον λαό από το «τραπέζι», που έχουν στήσει το «φαγοπότι» τους τα μονοπώλια. Με την επιμονή μάλιστα του ΣΥΡΙΖΑ, να μην ξεφύγει πόντος από τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις και νόρμες!

Δεν πρέπει να περάσει το κλίμα που όλοι τους, καθένας με τον ρόλο του, μεθοδεύουν, για «να μπουν τα κεφάλια μέσα», για προσαρμογή του λαού στα μέτρα που ορίζει η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων. Να μην περάσει το απαράδεκτο, εκβιαστικό δίλημμα «πάλι καλά που έχουμε έστω κι ακριβό ρεύμα, καύσιμα και τρόφιμα από το να είχαμε ελλείψεις ή καθόλου».

Σε όλα αυτά αποφασιστική απάντηση έδωσε η μεγάλη απεργία της Τετάρτης στην Ελλάδα, εφαλτήριο κλιμάκωσης της πάλης για να μην πληρώσει τα σπασμένα και πάλι ο λαός. Μετά την απεργία, αποκτούν νέα δυναμική τα αιτήματα για ανακούφιση του λαού:

• Με άμεση κατάργηση του ΦΠΑ, των Ειδικών Φόρων σε καύσιμα και σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης

• Για πλαφόν στις τιμές βασικών ειδών κατανάλωσης.

• Με επίταξη των αποθεμάτων και των εισαγωγών σε είδη διατροφής και ζωοτροφές όπου καταγράφεται έλλειμμα και διάθεσή τους στην κατανάλωση και στην κτηνοτροφία χωρίς χονδρεμπορικό και βιομηχανικό κέρδος.

• Με άμεση προστασία του εισοδήματος, με αυξήσεις μισθών και συντάξεων,

• Για ΣΣΕ εδώ και τώρα.

Την ίδια ώρα βγάζει μάτι η επιδίωξη και της δανέζικης κυβέρνησης και της ελληνικής να «εξαφανίσουν» την πανδημία ως διά μαγείας, κρύβοντάς την κάτω από το χαλί της καπιταλιστικής αγοράς και των αναγκών του κεφαλαίου. Το πρόβλημα όμως όχι μόνο παραμένει αλλά εξαπλώνεται και πάλι.

Η λαϊκή πάλη χρειάζεται να ενταθεί ενάντια στον πυρήνα του προβλήματος, την εντεινόμενη εμπορευματοποίηση της Υγείας, το απογυμνωμένο δημόσιο σύστημα Υγείας, τις συμπράξεις ιδιωτικού - δημοσίου, που εξαπλώνονται. Και με το «νέο ΕΣΥ» στην Ελλάδα αλλά και εδώ στη Δανία αντίστοιχα.

Δεν υπάρχουν «σωτήρες», μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό

Όλα αυτά τα αιτήματα και τους στόχους πάλης του λαϊκού κινήματος δεν μπορεί να τα προωθήσει, για να βρουν τη λύση τους, καμιά αστική κυβέρνηση οποιασδήποτε απόχρωσης, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στη Δανία, πουθενά στον καπιταλιστικό κόσμο. Αυτές οι κυβερνήσεις το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά, είναι να βυθίζουν περαιτέρω τον λαό στη φτώχεια και τα αδιέξοδα.

Βλέπουμε το πώς η επεκτατική πολιτική, που άλλοτε ήταν μόνο προνόμιο της σοσιαλδημοκρατίας, εφαρμόζεται σήμερα πολύ καλά από τα φιλελεύθερα κόμματα, επειδή το απαιτούν οι ανάγκες του κεφαλαίου. Αλλά και το ανάποδο βλέπουμε: Κλασικοί σοσιαλδημοκράτες και νεοαριστεροί τύπου ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και Κοκκινοπράσινων στη Δανία να εφαρμόζουν αντεργατικά μέτρα, μνημόνια και πολεμικές παραγγελίες για τα ευρωΝΑΤΟικά σφαγεία. Γι’ αυτό άλλωστε δεν έχουν πρόβλημα αυτές τις μέρες, στο όνομα της σταθερότητας του συστήματος με στόχο τη χειραγώγηση της εντεινόμενης λαϊκής δυσαρέσκειας, να αλλάζουν λίγο τον χαβά. Ο Μητσοτάκης να αρκείται σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Ο Τσίπρας να αφήνει υπονοούμενα για μια συνεργασία με τη ΝΔ «χωρίς τον Μητσοτάκη». Και ο Ανδρουλάκης να αναζητά σοσιαλδημοκράτες συνεταίρους κι ό,τι άλλο ήθελε προκύψει στην πορεία.

Το συμπέρασμα είναι πως δεν υπάρχουν «σωτήρες». Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό.

Η πραγματική διέξοδος ο πολύμορφος αγώνας για τις ανάγκες των λαών, στο δρόμο της ανατροπής της αστικής εξουσίας, για μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία

Φίλες και φίλοι,

Ενώ βρισκόμαστε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της ρομποτικής και της ψηφιοποίησης, στην εποχή δηλαδή που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής για εκατομμύρια εργαζόμενους στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, βλέπουμε στην καθημερινότητα να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Κι εδώ στη Σκανδιναβία, οι συγκριτικά υψηλότεροι ονομαστικοί μισθοί εξίσου εξανεμίζονται από την προχωρημένη εμπορευματοποίηση των πάντων, τους φόρους και τα κάθε είδους χαράτσια.

Το πολυδιαφημισμένο «σουηδικό μοντέλο», που επιστρατεύτηκε κάποτε, απέναντι στις πρωτόγνωρες κατακτήσεις στην ΕΣΣΔ, με ορισμένες προσωρινές παραχωρήσεις και σχετικά καλύτερες εργασιακές συνθήκες συγκριτικά με άλλες καπιταλιστικές χώρες, αποτελεί πλέον παρελθόν.

Η απαίτηση του κεφαλαίου είναι να τσακιστούν τα εναπομείναντα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα με ένταση της ελαστικής εργασίας, των απάνθρωπων ωραρίων, της διαρκούς αβεβαιότητας.

Διαλύθηκε και στο τελευταίο προπύργιο ο μύθος ότι το αστικό κράτος στον καπιταλισμό μπορεί να γίνει «κοινωνικό», φιλολαϊκό και όχι αυτό που πραγματικά είναι: Όργανο στήριξης των καπιταλιστικών σχέσεων, δηλαδή της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Είναι ώρα ευθύνης για να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή παρέμβαση. Έλληνες μετανάστες να συμβάλουν μαζί με τους κομμουνιστές και εδώ στη Δανία, για να αναδείξουν ότι ο πραγματικά προοδευτικός δρόμος σήμερα δεν είναι η ανέφικτη επιστροφή προς τα πίσω, σε ξεπερασμένες φάσεις του καπιταλισμού, αλλά να πάμε μπροστά.

Το Κόμμα μας εκτιμά τη συνεργασία με τα σκανδιναβικά ΚΚ και πιστεύουμε ότι υπάρχει βάση για την παραπέρα ενίσχυση της κοινής δράσης των Οργανώσεων του ΚΚΕ με τα ΚΚ της περιοχής αλλά και τον συντονισμό σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο προς όφελος της εργατικής τάξης, των λαών.

Η πραγματική διέξοδος προς τα μπροστά είναι ο πολύμορφος αγώνας για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των λαών, στο δρόμο της ανατροπής της αστικής εξουσίας, για μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία. Με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής που θα ικανοποιεί όλες τις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, αξιοποιώντας το σύνολο των ενεργειακών πηγών, του ορυκτού πλούτου και των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας.

Αυτός είναι ο δρόμος, για να μπει τέλος στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και βαρβαρότητα, για τη συναδέλφωση των λαών. Αυτή είναι η πάλη στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να σας ευχηθώ καλή δύναμη και υγεία.

Προχωράμε δυνατά, με το ΚΚΕ μπροστά!