Συμπόρευση με το ΚΚΕ για «το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό», για να βάλουμε τέλος στη βαρβαρότητα, για τον σοσιαλισμό

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» κι εδώ στη Θεσσαλονίκη, όπως και σε όλη τη χώρα, με αυτή τη μεγάλη και εντυπωσιακή συμμετοχή λαού και νεολαίας, δίκαια αναδεικνύεται σε ένα πολύ μεγάλο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός.

Όπως ακριβώς το οραματιζόταν και ο Μάνος Λοΐζος, που σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια έφυγε από τη ζωή:

«Ένα μεγάλο ετήσιο γεγονός, αφού όμως μέσα στη χρονιά έχουν γίνει οι απαραίτητες και αναγκαίες ζυμώσεις και προετοιμασίες, ξεκινώντας από την επαρχία και όπου θα μπορούσαμε να πούμε πια ότι κάποιες μέρες του Σεπτέμβρη όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ».

Ναι, μπορούμε πια να το πούμε αυτό! Το όραμα του Μάνου για το Φεστιβάλ το έκαναν πράξη οι νέοι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, που κάθε χρόνο χτίζουν και ομορφαίνουν αυτή την κόκκινη πολιτεία με τα υλικά της συντροφικότητας, της ανιδιοτέλειας, της πρωτοπόρας ριζοσπαστικής δημιουργίας.

Και ναι, εδώ στη Θεσσαλονίκη, αυτές τις τρεις μέρες, «όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ»!

Εδώ συναντιέται η νεανική αμφισβήτηση με την ανατρεπτική ιδεολογία, την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.

Γιατί εδώ, στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, το ΚΚΕ απευθύνει στη νέα γενιά το πιο όμορφο κάλεσμα:

Το κάλεσμα στον αγώνα για την κοινωνία των ονείρων και φιλοδοξιών της νέας γενιάς, την κοινωνία του σοσιαλισμού.

Όπως ακριβώς το περιέγραψε ο πολύτιμος σύντροφός μας ο Κώστας Καζάκος, ο οποίος δεν είναι πια ανάμεσά μας, μιλώντας για τα 40 χρόνια του Φεστιβάλ:

«Μέσα σε αυτή την προσέλευση κόσμου σαν θύελλα και βλέπεις τα πρόσωπα που μπορεί να είναι και αδιαμόρφωτοι, να μην είναι ΚΝίτες, να μην είναι οργανωμένα παιδιά, νέοι και κυκλοφορούν μέσα εκεί με μια ανάταση, μια ευφορία, που βγαίνει από το κλίμα του Φεστιβάλ, από τον στόχο του, από το περιεχόμενο. Αυτό το μυρίζεται ο κόσμος από μακριά και φαίνεται ακριβώς η άλλη ποιότητα, το άλλο ήθος των ανθρώπων που δεν παλεύουν μόνο για το μεροκάματό τους, μόνο για το συμφέρον τους, μόνο για την καριέρα τους, αλλά βάζουν όλες τους τις δυνάμεις σε έναν κοινό στόχο που τους υπερβαίνει, που είναι ψηλότερος και ανώτερος και περιεκτικότερος από τη ζωούλα του καθενός μας».

Ναι, βάζουμε όλες μας τις δυνάμεις για «το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό», για την υπόθεση της τάξης μας, του Κόμματός μας, για την κοινωνική απελευθέρωση και τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Από αυτήν την κοινωνία που οραματιζόμαστε και για την οποία παλεύουμε καθημερινά, εμπνεόμαστε οι κομμουνιστές και χτίζουμε αυτές τις πολιτείες του Φεστιβάλ.

Για να συναντηθούμε μαζί σας.

Με όσους ανησυχείτε και προβληματίζεστε.

Με όσους δεν συμβιβάζεστε με την αδικία, τη μιζέρια.

Με όσους αναζητείτε τι και πώς θα το αλλάξουμε.

Πώς τελικά θα απαλλαγούμε απ’ αυτή τη βαρβαρότητα και θα ανοίξουμε τον δικό μας δρόμο για τις δικές μας ανάγκες.

Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε!

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σήμερα, οι ίδιες οι εξελίξεις επιβάλλουν οι εργάτες, οι αυτοαπασχολούμενοι των πόλεων και της υπαίθρου, επαγγελματίες και αγρότες, οι νέοι και οι νέες στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, να βγουν μπροστά, να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.

Κι αυτό μπορεί να συμβεί με συμμετοχή, οργάνωση και δράση στο σωματείο, στον σύλλογο, στην επιτροπή αγώνα, εκεί που η ημερήσια διάταξη γράφει και η απόφαση όλων υπογραμμίζει: Υπεράσπιση του βιοτικού επιπέδου και του εισοδήματος του λαού, αξιοπρεπής ζωή με δικαιώματα.

Αυτό είναι το κρίσιμο σήμερα! Γιατί στην ημερήσια διάταξη της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου μόνιμα γράφει και υπογραμμίζει: Υπεράσπιση των συμφερόντων των λίγων, μιας χούφτας παράσιτων καπιταλιστών που σημαίνει νέες θυσίες και βάρη στον λαό.

Γι’ αυτό επιβάλλεται ο ίδιος ο λαός να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Με τον αγώνα του και τις πολιτικές του επιλογές.

Και όχι να είναι κομπάρσος, περιμένοντας πότε και τι θα επιλέξει η άρχουσα τάξη και το πολιτικό της προσωπικό, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλοι.

Γιατί οι δικές τους επιλογές, το πότε θα γίνουν εκλογές και με ποιον εκλογικό νόμο, ή το ποιος θα τα βρει με ποιον σε ένα κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας, καθορίζονται από την ανάγκη ενός βάρβαρου και σάπιου συστήματος για την περιβόητη «πολιτική σταθερότητα».

Αυτό υπηρετεί και η κυβέρνηση της ΝΔ με τα ψεύτικα διλήμματα του Μητσοτάκη «συνέχεια και σταθερότητα ή οπισθοδρόμηση».

Αυτό υπηρετούν και οι αγωνίες, στην πραγματικότητα εγγυήσεις, του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, για την εξασφάλιση της περιβόητης «κοινωνικής συνοχής».

Αυτός είναι ο καημός όλων τους. Μην τυχόν και διαταραχτεί η πολιτική σταθερότητα, που σημαίνει μεγαλύτερη αστάθεια, ανασφάλεια και επίθεση στη ζωή του λαού.

Και όλα τα υπόλοιπα «να φύγουν αυτοί», όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή «να μην έρθουν οι άλλοι», όπως λέει η ΝΔ, είναι για να παγιδεύουν τον λαό σε μια κυβερνητική, εκλογική αναμονή που οδηγεί σε παραλυσία ακόμα και τις πιο ζωντανές λαϊκές δυνάμεις.

Φίλες και φίλοι,

Ναι, εμείς λέμε να φύγουν αυτοί, η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά μαζί τους πρέπει να φύγουν και όλοι οι αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι που ήρθαν για να συμπληρώσουν τους προηγούμενους.

Κι αυτό δεν το λέει κανένα άλλο κόμμα, δεν το παλεύει κανένας, παρά μόνο το ΚΚΕ.

Γιατί όλοι τους, και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ έχουν βάλει πλάτη, έχουν στηρίξει και έχουν ψηφίσει τους πιο εμβληματικούς αντεργατικούς νόμους της ΝΔ.

Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις!

Από τον νόμο Χατζηδάκη ή τον νόμο για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, που μαζί ψήφισαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;

Όπως επίσης και κανείς από όλους αυτούς δεν λέει να καταργηθεί όλο το σκοτεινό και αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο για τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές.

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει βγει στα κεραμίδια, ούτε το ΠΑΣΟΚ που το λούζεται τώρα.

Ένα πλαίσιο που ενισχύεται συνεχώς σε βάρος του λαού, γιατί συνολικά ενισχύεται το οπλοστάσιο του αυταρχισμού και της καταστολής σε βάρος των λαϊκών ελευθεριών.

Ούτε φτάνει να μην έρθουν οι άλλοι, ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το ΚΙΝΑΛ και ποιος ξέρει τι άλλο μαγειρεύουν…

Όλοι αυτοί βαδίζουν στον ίδιο δρόμο της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, των δεσμεύσεων της ΕΕ και των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, δεσμεύσεις που είναι πολύ βαριές και επικίνδυνες για τον λαό και τη χώρα.

Κι εδώ, σε αυτόν τον δρόμο που βαδίζουν όλοι αυτοί, υπάρχει και η «πράσινη μετάβαση» που καταδικάζει τον λαό στην ενεργειακή φτώχεια. Υπάρχουν και οι Συμβάσεις του Ταμείου Ανάκαμψης που - παρά τη φαγωμάρα τους για το σε ποιους επιχειρηματικούς ομίλους θα μοιραστεί - όλοι συμφωνούν να το πληρώσει ο λαός. Υπάρχουν και οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που είναι φωτιά για τους λαούς. Υπάρχουν, δηλαδή, όλα αυτά τα στρατηγικά ζητήματα, που τους ενώνουν…

Και αποδεικνύουν πως μια χαρά μπορούν να φτιάξουν την επόμενη αστική κυβέρνησή τους, και αριθμητικά και κυρίως πολιτικά, αν αυτό απαιτήσει το κεφάλαιο και οι σύμμαχοί του.

Δεν το ξέρει αυτό ο Μητσοτάκης που μίλησε για «πολιτική τερατογένεση», χώνοντας και το ΚΚΕ μέσα;

Το ξέρει και παραξέρει.

Κυρίως ξέρει - κι αυτό θέλει να κρύψει από τον λαό - πως τα τέρατα που ψάχνει, υπάρχουν μέσα εκεί που βρίσκεται ο ίδιος και το κόμμα του, μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα δηλαδή, μέσα στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα που υπηρετούν παρέα.

Αλλά, πώς αλλιώς να δουλέψει τον κόσμο που ακόμα τον ακολουθεί; Πώς να δουλέψει το εκβιαστικό του δίλημμα;

Λες και ο κόσμος καίγεται για το δίλημμα των δύο καρεκλοκένταυρων: «Μητσοτάκης ή Τσίπρας»!

Για να μην πούμε ότι είναι βαθιά γελασμένοι και οι μεν και οι δε, ότι με τέτοια «διλήμματα» θα συσπειρώσουν τους - ήδη αποσυσπειρωμένους - ψηφοφόρους τους.

Αφήστε, λοιπόν, όλοι σας έξω από τα βρώμικα παιχνίδια σας το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ, το ξέρετε καλά, όπως το ξέρει και όλος ο ελληνικός λαός, δεν πρόκειται όχι να σας στηρίξει, αλλά ούτε και να σας ανεχτεί σε μία τέτοια κυβέρνηση της συμφοράς για τον λαό.

Όπως δεν το έκανε όλα αυτά τα χρόνια.

Ακόμα κι όταν εμφανιζόντουσαν διάφοροι από εσάς ως «άτρωτες, άσπιλες και αμόλυντες παρθένες της αλλαγής και των ανατροπών», πριν σας γνωρίσει από την καλή και την ανάποδη η λαϊκή πλειοψηφία με τις αλλεπάλληλες «κωλοτούμπες» σας στην κατηφόρα του συστήματος.

Κι αν σήμερα εδώ σ’ αυτή τη χώρα υπάρχουν ζωντανές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα, που κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται συνεχώς, είναι γιατί υπάρχει ένα Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που πήγε κόντρα στο ρεύμα. Χωρίς να υπολογίζει κανένα κόστος, ούτε στήριξε, ούτε ανέχτηκε καμιά αντιλαϊκή κυβέρνηση. Ούτε κι αυτή που ερχόταν από τα «αριστερά» για να στρίψει τελικά «δεξιά»…

Καμιά αναμονή, λοιπόν, δεν πρέπει να δείξει ο λαός μας!

Καμιά ανοχή!

Όπως, καμιά αναμονή, καμιά ανοχή δεν έδειξαν οι εργάτες στο λιμάνι της COSCO που τα έβαλαν με ένα μεγάλο μονοπώλιο, κέρδισαν και συνεχίζουν. Όπως οι εργαζόμενοι της «e-food» που φώναξαν περήφανα πως «είναι εργάτες και όχι συνεργάτες». Οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα και τα Πετρέλαια της Καβάλας και αλλού.

Όπως καμιά αναμονή, καμιά ανοχή δεν έδειξαν οι εργάτες στη «Μαλαματίνα», που δίνουν έναν μεγάλο αγώνα για να κρατήσουν τη δουλειά τους, για το ψωμί των παιδιών τους. Σ’ αυτόν τον αγώνα με τη μεγάλη αντοχή, που δεν χαμπαριάζει από εκβιασμούς, ΜΑΤ και καταστολή, είμαστε δίπλα τους. Δίπλα τους είναι ολόκληρη η εργατική τάξη της Θεσσαλονίκης, όλης της Ελλάδας.

Σήμερα αυτό που επιβάλλεται είναι να δυναμώσει η διεκδίκηση. Να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης και τα μέτωπα πάλης σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς και σπουδών, σε κάθε πόλη, γειτονιά και χωριό, από όπου όλες και όλοι θα συναντηθούν σε μια μεγάλη πανελλαδική κινητοποίηση, σε μια μαχητική και μαζική απεργιακή απάντηση των εργαζομένων της χώρας μας στις αρχές Νοέμβρη.

Ναι, αυτή πρέπει να είναι η απάντηση στην κυβέρνηση της ΝΔ, στις άλλες πολιτικές δυνάμεις και τα επιτελεία του συστήματος που προσπαθούν να προετοιμάσουν, τρομοκρατώντας τον λαό και τη νεολαία για τους «δύσκολους χειμώνες».

Μόνο και μόνο για να μη βγουν στον δρόμο του αγώνα.

Τους θέλουν μόνο «να κλαίνε τη μοίρα τους»…

Η δική μας προετοιμασία, όμως, δεν είναι η μοιρολατρία και το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Η δική μας προετοιμασία είναι ο αποφασιστικός, μαζικός αγώνας για να μπορέσει η εργατική - λαϊκή οικογένεια να κερδίσει ανάσες ανακούφισης από την ασφυξία της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας.

Ζητάμε από την εργατική τάξη, τον λαό της χώρας μας να γυρίσει την πλάτη σε όσους λένε πως πρόοδος σήμερα, το 2022, με τέτοια εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, είναι τα παιδιά μας να διαβάζουν με κεριά, σε παγωμένα σπίτια.

Η εργατική τάξη να στείλει στον «πολιτικό αγύριστο» αυτούς τους απροσάρμοστους, που ο κυνισμός και η άγνοια κινδύνου τούς οδηγεί στο σημείο να λένε στον λαό ότι «όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει»!

Να απαντήσει στην πρόκληση των δήθεν επιδοτήσεων που εξήγγειλε από δω από τη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός, προκαλώντας τη νοημοσύνη των εργαζομένων!

Γιατί τα όσα ελάχιστα ανακοίνωσε, είτε θα εξανεμιστούν αμέσως, είτε θα πληρωθούν από άλλη τσέπη από τον ίδιο τον λαό, καταλήγοντας τελικά να ενισχύουν μόνο τα κέρδη διαφόρων ομίλων στην Ενέργεια, στις κατασκευές, στις τράπεζες, σε άλλους κλάδους.

Όπως για παράδειγμα οι επιδοτήσεις στην Ενέργεια, οι οποίες είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» και της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης», η οποία και ευθύνεται για τις ανατιμήσεις στην Ενέργεια, πολύ πριν το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, πριν ο Πούτιν βάλει το χέρι του…

Ποιον κοροϊδεύουν με τις εξαγγελίες τους από τη ΔΕΘ; Και ο κύριος Μητσοτάκης την προηγούμενη βδομάδα και ο κύριος Τσίπρας απόψε. Μπορεί να υπάρξει λύση στην ενεργειακή φτώχεια αν δεν υπάρχει σχέδιο άμεσης αξιοποίησης όλων των εγχώριων πηγών Ενέργειας - όπως για παράδειγμα ο λιγνίτης, η γεωθερμία, η υδροηλεκτρική ενέργεια και άλλα - κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ, με τα «πράσινα άλογα» και το εμπόριο ρύπων;

Χωρίς κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και όλων των συμβάσεων που καθορίζουν τις ρήτρες αναπροσαρμογής;

Χωρίς απόσυρση της χώρας από τις κυρώσεις της ΕΕ προς τη Ρωσία;

Χωρίς κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και την ηλεκτρική ενέργεια και άλλα;

Οι περιορισμένες αυξήσεις στις συντάξεις που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης, υπολείπονται κατά πολύ της εκτίναξης του πληθωρισμού.

Μπορεί να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια αν δεν στηριχτεί το εισόδημα με αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, με μειώσεις και πλαφόν στις τιμές, αλλά και με κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη;

Ακόμη και τα μέτρα για τη στέγη - ελλείψει προγραμμάτων εργατικής-λαϊκής κατοικίας - συνδέονται με Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα και νέα τραπεζικά δάνεια που θα οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη υπερχρέωση τα λαϊκά νοικοκυριά, εντείνοντας τους πλειστηριασμούς και τις διώξεις.

Η «βαρυχειμωνιά» αυτού του δρόμου ανάπτυξης απαιτεί οργάνωση της εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης και συμπόρευση με το ΚΚΕ για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης, σύγχρονα δικαιώματα, αξιοποίηση κάθε δυσκολίας και αστάθειας του συστήματος για να ανοίξει ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος προς όφελος του λαού.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ξέρετε ότι το Κόμμα μας, το τελευταίο ιδιαίτερα εξάμηνο, έχει αναπτύξει μια σημαντική δράση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στη μεταφορά στρατευμάτων μέσω της Ελλάδας, στην αποστολή οπλικών συστημάτων στα πολεμικά μέτωπα, στη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο του πολέμου.

Δράση που εμπνέεται από εκείνη που είχαμε αναπτύξει και πριν 23 χρόνια εδώ στη Θεσσαλονίκη, ενάντια στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Δράση που «πονάει» το σύστημα και τους εκπροσώπους του, γι’ αυτό και σέρνει σιδηροδέσμιους τους αγωνιστές, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα δικαστήρια.

Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, το Κόμμα μας απορρίπτει τα προσχήματα και αναδεικνύει τις πραγματικές αιτίες του πολέμου στην Ουκρανία.

Αυτός ο πόλεμος δεν διεξάγεται ούτε για τη «δημοκρατία» ούτε για την «ελευθερία», όπως ψευδέστατα ισχυρίζονται οι δυνάμεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ. Ο πόλεμος αυτός δεν διεξάγεται ούτε για τον πολύπαθο λαό του Ντονμπάς και την «πάλη με τον φασισμό», όπως ισχυρίζεται η ηγεσία της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας.

Πίσω από τα κίβδηλα προσχήματα της «δημοκρατίας» ή του «αντιφασισμού» κρύβονται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, των ισχυρών μονοπωλίων τους, για τις πρώτες ύλες, την Ενέργεια, τους δρόμους μεταφοράς των εμπορευμάτων, τα μερίδια των αγορών.

Αυτός ο πόλεμος, που έχει σκορπίσει τον θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους και έχει ξεσπιτώσει εκατομμύρια άλλους, είναι ένας πόλεμος άδικος, ένας πόλεμος «ληστών», που καταβροχθίζει ανθρώπινες σάρκες για τα κέρδη του ενός ή του άλλου καπιταλιστή.

Δεν ξεχνάμε ότι η ανατροπή του σοσιαλισμού και η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 έδωσε το «εναρκτήριο λάκτισμα» για τη συσσώρευση των παραγόντων που οδηγούν σήμερα στο αιματοκύλισμα των λαών.

Αφού όλα όσα με κόπους και θυσίες έχτισε ο σοβιετικός λαός για 70 χρόνια, όπως και η ίδια η εργατική δύναμη, έγιναν αντικείμενο αγοραπωλησίας, δημιουργήθηκε το πλαίσιο και η βάση για την ανάπτυξη και όξυνση εκ νέου των ανταγωνισμών ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους.

Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ «άπλωσαν» τα «πλοκάμια» τους στα εδάφη που το ρωσικό κεφάλαιο θεωρούσε «ενδοχώρα» του.

Η Ουκρανία, για πολλούς λόγους, αποτέλεσε σημείο σφοδρής σύγκρουσης, μιας και ήταν και είναι πολύτιμη στους σχεδιασμούς καπιταλιστικής ενοποίησης κάθε πλευράς, που εμπλέκεται στη σύγκρουση.

Έτσι, λαοί, όπως ο ρωσικός και ο ουκρανικός, που μεγαλούργησαν μαζί, τότε στα χρόνια του σοσιαλισμού, σήμερα αλληλοσκοτώνονται.

Ο πόλεμος που διεξάγεται στην Ουκρανία, σε πολύ κοντινή απόσταση από τη χώρα μας και ειδικά τη Θεσσαλονίκη, δεν μπορεί να αφήνει κανέναν μας αδιάφορο.

Γιατί επιπλέον αυτός ο πόλεμος έχει και μια σημαντική ιδιαιτερότητα, σε σχέση με τους άλλους πολέμους και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που ζήσαμε τα τελευταία 30 χρόνια, στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στη Συρία, σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας.

Διεξάγεται στο έδαφος μιας χώρας με πυρηνικές εγκαταστάσεις, με πυρηνικούς σταθμούς και δεν χρειάζεται καν η χρήση πυρηνικών όπλων για να έχουμε μια μεγάλων διαστάσεων καταστροφή.

Ακόμη και γιατί αυτός ο πόλεμος σηματοδοτεί μια γενικότερη αναμέτρηση ανάμεσα στις ΗΠΑ και στους ευρωΝΑΤΟικούς συμμάχους της, από τη μια, και στην Κίνα και το ευρασιατικό μπλοκ, που βρίσκεται υπό διαμόρφωση, από την άλλη.

Μιλάμε για μια σύγκρουση δυνάμεων του σύγχρονου ιμπεριαλιστικού κόσμου, μια αναμέτρηση για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα.

Μέχρι στιγμής, η Ουκρανία αναδεικνύεται σε «αερόσακο» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, ενώ η Ρωσία σε «αερόσακο» της Κίνας.

Οι λαοί αυτών των χωρών ήδη πληρώνουν με αίμα την καπιταλιστική αναμέτρηση, αλλά δεν είναι οι μόνοι.

Οι λαοί της Ευρώπης είναι μεταξύ άλλων θύματα των οικονομικών συνεπειών αυτής της γιγαντιαίας σύγκρουσης.

Ήταν που ήταν «στραβό το κλήμα», αυτό της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», που γίνεται για τα συμφέροντα των «πράσινων» μονοπωλίων και όχι για τη σωτηρία του περιβάλλοντος, προστέθηκαν και οι συνέπειες του ενεργειακού πολέμου, για να εκτινάξουν την ακρίβεια, τον πληθωρισμό, τους λογαριασμούς του ρεύματος και του φυσικού αερίου, που θα κληθούν να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα.

Σ’ αυτή τη σύγκρουση η ΕΕ δεν «πυροβολεί τα πόδια της», όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, επειδή συντάσσεται με τις ΗΠΑ, με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Η ΕΕ παίζει δραστήριο ρόλο στον πόλεμο στην Ουκρανία από την πρώτη στιγμή.

Συνέβαλε στην αντισυνταγματική ανατροπή του 2014 στην Ουκρανία, στήριξε ακόμη και φασιστικές δυνάμεις για να «γίνει η δουλειά της».

Η ΕΕ, που είναι μια ένωση αντιλαϊκών συμφερόντων, εμπλέκεται ενεργά στον πόλεμο, γιατί με αυτόν τον τρόπο εκτιμά πως μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα διείσδυσης των δικών της μονοπωλίων στα εδάφη της Ευρασίας, για να αυξήσει την κερδοφορία τους και να μπορέσει να ανταγωνιστεί τόσο την Κίνα όσο και τις «συμμαχικές» της δυνάμεις.

Ο πόλεμος δίνει τη δυνατότητα στις αντιλαϊκές κυβερνήσεις της ΕΕ, δεξιές και «αριστερές», να ενισχύσουν τόσο τη λεγόμενη «πράσινη μετάβαση», όσο και τη στρατιωτικοποίησή της, τους μηχανισμούς σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν θα αναγκαστούν το επόμενο διάστημα και σε ελιγμούς, κάτω από την ενεργειακή πίεση που ασκείται στις οικονομίες τους, όπως και κάτω από την πάλη των εργαζομένων, που αναπόφευκτα θα δυναμώσει.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ, συνολικά οι δυνάμεις που στηρίζουν το ΝΑΤΟ, έχουν τεράστιες ευθύνες για την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, την μετατροπή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικό «ορμητήριο» με τη διόγκωση και πολλαπλασιασμό των βάσεων του θανάτου, με τη μεταφορά στρατευμάτων, με τη χρηματοδότηση και στήριξη του πολέμου.

Η εξέλιξη αυτή μετατρέπει τον λαό σε στόχο των πολεμικών αντίμετρων της απέναντι πλευράς.

Τώρα απαιτείται ο απεγκλωβισμός της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και οργανώσεις!

Να κλείσουν οι ξένες βάσεις!

Να επιστρέψουν στη χώρα όλα τα τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται εκτός συνόρων!

Να σταματήσει τώρα η εφαρμογή των αντιρωσικών κυρώσεων, που προσθέτουν νέα οικονομικά βάρη στις πλάτες των λαών της Ευρώπης!

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ρίξει τη «σκιά» του και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπου τα κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονται πως δεν πρέπει δήθεν να επιτρέψουμε τον ρωσικό «αναθεωρητισμό» του Πούτιν, γιατί έτσι δυναμώνει ο «αναθεωρητισμός» του Ερντογάν έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.

Ποιοι όμως είναι οι «πρώτοι διδάξαντες» του «αναθεωρητισμού»;

Δεν ήταν αυτοί που διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία;

Δεν είναι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, οι ΗΠΑ;

Δεν είναι αυτοί που κατέστρεψαν τη Λιβύη;

Δεν είναι αυτοί που έχουν κάνει «φύλλο και φτερό» το Διεθνές Δίκαιο στο Αφγανιστάν, στη Συρία και σε τόσες γωνιές του πλανήτη;

Δεν είναι αυτοί που με τις πλάτες τους η Τουρκία εξακολουθεί να κατέχει το 40% της Κύπρου;

Να εξοπλίζεται με σύγχρονα όπλα, να αναπτύσσει τη δική της πολεμική βιομηχανία;

Να «γκριζάρει» το Αιγαίο, να αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών και κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου με τη λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα»;

Ακούσαμε πριν λίγες μέρες τον πρωθυπουργό να σηκώνει τους τόνους, για να μας πει πως «νεο-οθωμανικές κορόνες» της τουρκικής ηγεσίας δεν περνάνε!!!

Κι αυτά ειπώθηκαν όταν τα μαχητικά αεροπλάνα της «συμμάχου» Τουρκίας πραγματοποιούν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά. Όταν ο εναέριος χώρος γίνεται «σουρωτήρι» από τα «συμμαχικά», κατά τα άλλα, τουρκικά μαχητικά. Όταν οι «ισχυροί σύμμαχοί» μας, που είναι και «σύμμαχοι» της Τουρκίας, «στρώνουν χαλιά» για να διατηρήσουν την Τουρκία στη ΝΑΤΟική «σφηκοφωλιά», μακριά, όπως λέμε από την κακόβουλη επιρροή της Ρωσίας...

Αλήθεια, παράξενη «συμμαχία» αυτή του ΝΑΤΟ!...

Όπου ο ένας «σύμμαχος» απειλεί τον άλλο «σύμμαχο», πως «ίσως έρθει ένα βράδυ» με τα όπλα του και για να επιβάλει τις διεκδικήσεις του, που αυτές τις μέρες άλλαξαν επίπεδο. Τώρα δεν μιλάει μόνο για την απαράδεκτη αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών, αλλά ότι αυτά είναι αποτέλεσμα «εισβολής και κατοχής» κι αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο…

Τι συμφέρον έχουν οι λαοί της Ελλάδας, της Τουρκίας, των άλλων χωρών από μια τέτοια «συμμαχία», όπου κάποιοι «σύμμαχοι» θησαυρίζουν πουλώντας όπλα, που θα τα αξιοποιήσουν οι άλλοι «σύμμαχοι» στην προοπτική να αλληλοσκοτωθούν;

Αυτοί οι «σύμμαχοι» είναι οι ίδιοι που μαζί με άλλα αντιδραστικά καθεστώτα, όπως αυτά του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας, παρουσιάζονται διαχρονικά από τις ελληνικές κυβερνήσεις δήθεν ως «εγγύηση» για την ασφάλεια της χώρας και την «ειρήνη» των λαών.

Η πραγματικότητα είναι πλήρως αντεστραμμένη.

Γιατί τα σύγχρονα οπλικά συστήματα αγοράζονται, αλλά ελέγχονται με διάφορους τρόπους από αυτές τις δυνάμεις μετά. Οι δήθεν «εγγυήσεις» που δίνουν αυτές οι δυνάμεις, δεν είναι αρκετές για να εμποδίσουν τους «τυφώνες» των πολέμων που δημιουργούνται στους «κόλπους» αυτού του καπιταλιστικού συστήματος και μετατρέπουν τους λαούς σε «λίπασμα» για την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Καμία εμπιστοσύνη στις αστικές κυβερνήσεις, στα κόμματα του ευρωατλαντισμού, στους «ψευτοτσαμπουκάδες», όπου εναλλάσσονται τα «νταηλίκια γιοκ» με τους εναγκαλισμούς τους στις Συνόδους του ΝΑΤΟ και στα διάφορα επιχειρηματικά συμβούλια της καπιταλιστικής αγοράς.

Η λύση για τους λαούς της Ελλάδας, της Τουρκίας, των άλλων γειτονικών μας χωρών βρίσκεται στην πάλη για τον απεγκλωβισμό από τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεών τους.

Οι λαοί με την πάλη τους μπορούν να βάλουν τέλος στις αιτίες που προκαλούν τις πολεμικές αιματοχυσίες.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και φίλοι,

Η νέα γενιά της Θεσσαλονίκης ξέρει από πρώτο χέρι τι μπορεί να σημαίνει ισχυρό ΚΚΕ, ισχυρή ΚΝΕ, για την ίδια και τη ζωή της.

Το ένιωσαν από πρώτο χέρι οι φοιτητές του ΑΠΘ, που με τους κομμουνιστές, με τις δυνάμεις της ΚΝΕ μπροστά, τα έβαλαν με τις δυνάμεις καταστολής, απαίτησαν να μην πατήσει πόδι, να φύγει η αστυνομία από τις σχολές τους.

Να δοθούν όλα αυτά τα χρήματα (που σήμερα δαπανώνται για την καταστολή των αγώνων τους και τελικά - εδώ που τα λέμε - πάνε και στον βρόντο, γιατί οι αγώνες αντί να σταματάνε, δυναμώνουν), να δοθούν για τις πραγματικές τους ανάγκες.

Για αξιοπρεπείς, δωρεάν εστίες, βιβλία, καθηγητές, εργαστήρια.

Το είδαν στην πράξη όχι μόνο οι φοιτητές, αλλά όλοι οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης, όταν είδαν έναν αρνητικό συσχετισμό δεκαετιών, ειδικά εδώ στις σχολές της Θεσσαλονίκης, να αλλάζει.

Και η «Πανσπουδαστική» να αναδεικνύεται πρώτη δύναμη.

Το ξέρουν και οι φοιτητές του ΔΙΠΑΕ, που έσπασαν το απόστημα της ΔΑΠ στο πρώην ΤΕΙ, παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους.

Το βίωσαν καλά οι μαθητές, που όχι μόνο διεκδίκησαν το σχολείο των σύγχρονων αναγκών τους, αλλά ειδικά εδώ στην περιοχή της Δυτικής Θεσσαλονίκης τα έβαλαν παλικαρίσια με κάθε λογής φασίστες, ναζιστικές ομάδες που δρουν ως δολοφονικά τάγματα εφόδου, πολλές φορές ακόμα και σε σύνδεση με επιχειρηματικούς στρατούς!!!!

Ο λαός με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ έχτισαν μπροστά τους ασπίδα προστασίας.

Έστειλαν για ακόμη μια φορά τους φασίστες και στη Δυτική Θεσσαλονίκη εκεί που τους αξίζει, στις τρύπες, στα λαγούμια τους!

Το βλέπουν επίσης οι σπουδαστές των ΙΕΚ, των ΟΑΕΔ, που τα προηγούμενα χρόνια συνέχισαν τις διεκδικήσεις τους, πραγματοποίησαν σημαντικές κινητοποιήσεις, κράτησαν ζωντανούς τους συλλόγους τους μέσα στην πανδημία, με την ακούραστη δουλειά των κομμουνιστών.

Γνωρίζουν τέλος κι άλλοι στη Θεσσαλονίκη τι θα σημαίνει ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ.

Μπορούν να το δουν στην πράξη η εργατική τάξη, ο λαός και δω στη Θεσσαλονίκη πως η συμπόρευση με το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες παντού, στους χώρους δουλειάς, Εκπαίδευσης, στις γειτονιές, αλλά και σε όλες τις κάλπες βουλευτικών, δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, τους επόμενους μήνες, μπορεί να δώσει ελπίδα και αισιοδοξία.

Με το ΚΚΕ λοιπόν! Γιατί το ΚΚΕ είναι εδώ «παρών»!

Δεν έλειψε ποτέ και από πουθενά, από κανέναν αγώνα, από καμιά διεκδίκηση.

Τα έβαλε και τα βάζει με «θεούς και δαίμονες» και τα κατάφερε να σταθεί όρθιος ο λαός μας!

Να μη σιωπήσει! Ούτε μέσα στην οικονομική κρίση, ούτε μέσα στην πανδημία, ούτε στον πόλεμο!

Γιατί το ΚΚΕ έχει το μόνο ρεαλιστικό σχέδιο, θέσεις και προτάσεις για το σήμερα, που όμως ταυτόχρονα δείχνουν και πού πρέπει να πάει ο αγώνας μας, για να έχουμε όλοι και όλες μια καλύτερη ζωή.

Σκεφτείτε πως, αν για κάτι έχουμε ψηλώσει τα τελευταία χρόνια, είναι γιατί μας έδωσε μπόι το ΚΚΕ.

Με την αταλάντευτη στάση του, την ανυποχώρητη θέση του, εκεί δίπλα και μαζί με την εργατιά, την αγροτιά, τη φτωχολογιά, τους νέους και τις νέες.

Με το ΚΚΕ, λοιπόν, για να κερδίζουμε ανάσες ανακούφισης και κυρίως να ανοίξουμε τον δρόμο, αλλάζοντας τους πολιτικούς συσχετισμούς!

Για να μπει ένα τέλος σε αυτόν τον αδιέξοδο δρόμο.

Με το ΚΚΕ μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Γιατί ο αγώνας στον οποίο καλεί και πρωτοστατεί το ΚΚΕ είναι ένας αγώνας που θα αξιοποιεί κάθε δυσκολία και «ρωγμή» στο αστικό πολιτικό σύστημα, με σκοπό να περνάει ο λαός σε καλύτερες θέσεις.

Η πάλη των λαών που στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, τη δικτατορία του κεφαλαίου, μπορεί να βαθύνει ακόμη περισσότερο αυτές τις ρωγμές, να ανοίξει τον δρόμο της ριζικής ανατροπής.

Μπορούμε! Με δυνατό το ΚΚΕ, με μαζική εργατική - λαϊκή αντεπίθεση, να ανοίξουμε τον δρόμο για την ανατροπή, για τις ριζικές αλλαγές στην κοινωνία και την οικονομία, για να γίνει ο λαός μας μια ώρα αρχύτερα νοικοκύρης στον τόπο του και στον κόπο του.

Μπορούμε! Να αξιοποιήσουμε όλες τις σύγχρονες δυνατότητες της παραγωγής, της τεχνολογίας και της επιστήμης για την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών.

Προϋπόθεση είναι η Ενέργεια, τα τρόφιμα, τα βασικά αγαθά να μην παράγονται ως εμπορεύματα κάτω από τον έλεγχο μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία, να αναπτυχθεί ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός με τους εργαζόμενους, τον λαό να βρίσκονται στο τιμόνι της εξουσίας.

Η σοσιαλιστική οργάνωση της κοινωνίας είναι το σύγχρονο, το πραγματικά νέο στον 21ο αιώνα που μπορεί να εξασφαλίσει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Γι' αυτό και η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι συμβολή στον αγώνα για αυτήν την προοπτική. Το πιστεύουμε ακράδαντα και το λέμε: Μπορούμε να γράψουμε το δικό μας «σενάριο», να βάλουμε τέλος στη σημερινή βαρβαρότητα!

Για να ανατείλει η ελπίδα!

Σε αυτόν τον δρόμο σάς προσκαλούμε να περπατήσουμε μαζί. Για «το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό»! Για τον σοσιαλισμό!