Η ανάπτυξη των αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων προς την πρώτη γραμμή του μετώπου του πολέμου γίνεται με ορμητήριο ένα ευρύ πλέγμα βάσεων, σε κομβικά σημεία στην ελληνική επικράτεια. Τα «θεμέλια» μπήκαν ήδη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που άνοιξε τον δρόμο και πλέον, με βάση και την κατάπτυστη Συμφωνία για τις Βάσεις (MDCA), οι ΗΠΑ αναπτύσσουν εκεί τις δυνάμεις τους και «επενδύουν» μεγάλα ποσά για να επεκτείνουν και παραπέρα τις υποδομές τους, μετατρέποντας ολόκληρη τη χώρα σε αμερικανοΝΑΤΟικό προμαχώνα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη στοχοποίησή της από άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
«Φαραωνικά» έργα στη Σούδα «για τις προκλήσεις του στρατηγικού ανταγωνισμού»
Χαρακτηριστική εξέλιξη αποτελεί το γεγονός - που επιβεβαιώνει στο ακέραιο σχετικό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 13 Ιούλη φέτος - ότι τη Δευτέρα ξεκίνησαν εργασίες κατασκευής ενός νέου κέντρου τηλεπικοινωνιών της βάσης τους στη Σούδα, σε πρώτη φάση εκσκαφές θεμελίωσης και διαμόρφωσης του χώρου.
Συγκεκριμένα, η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε σε εταιρεία συμβόλαιο ύψους 37 εκατ. δολαρίων για την κατασκευή ενός Κέντρου Επικοινωνιών («Communications Center»). Το έργο προχωρά βάση κατευθύνσεων της Naval Facilities Engineering Systems Command (NAVFAC), Διοίκηση του Ναυτικού των ΗΠΑ. Αφορά καταρχάς την κατασκευή πολυώροφης εγκατάστασης για το εκεί απόσπασμα της Naval Computer and Telecommunications Area Master Station Atlantic (NCTAMS LANT).
Είναι κομμάτι της NAVIFOR (Διοίκησης Πληροφοριών του Ναυτικού των ΗΠΑ), με αποστολή επισήμως τη διεκπεραίωση σημάτων και τη διαχείριση δεδομένων, όπου «αυτός ο συνδυασμός επικοινωνιών και τεχνολογιών υπολογιστών είναι το κλειδί για να διασφαλιστεί ότι ο πολεμιστής έχει πρόσβαση στις σωστές πληροφορίες τη σωστή στιγμή», όπως αναφέρεται αρμοδίως.
Μετά κι απ' αυτήν την εξέλιξη, άλλωστε, ο ίδιος ο διοικητής της βάσης, πλοίαρχος Odin J. Klug, τόνιζε ότι «αυτή η νέα εγκατάσταση θα βοηθήσει να προχωρήσουμε περισσότερο στον 21ο αιώνα και - θα έλεγα - θα αποτελέσει το θεμέλιο για να μπούμε στον 22ο».
Σημειωτέον, στη Σούδα γίνονται κι άλλα έργα, προκειμένου η βάση να ανταποκριθεί «στις προκλήσεις του στρατηγικού ανταγωνισμού σε ένα εξελισσόμενο περιβάλλον απειλής», όπως σημειώνεται από αρμόδιες πηγές:
Στο Μαράθι κατασκευάζεται - με προϋπολογισμό 5 εκατ. δολάρια - και ένα Κέντρο Ανεφοδιασμού, Logistics Support Center (LSC), εμβαδού 1.360 τ.μ., συμπλήρωμα στο «Forward Logistics Site Souda Bay» (FLS Souda Bay), την προωθημένη ΝΑΤΟική βάση ανεφοδιασμού που ήδη διατηρούν εκεί.
Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, θα έχει και χώρο αποθήκευσης HAZMAT («hazardous material» - «επικίνδυνα υλικά»), διεθνής όρος που αναφέρεται σε τοξικά χημικά, καύσιμα, πυρηνικά απόβλητα, αλλά και βιολογικούς, χημικούς και ραδιολογικούς παράγοντες.
Ακόμα, ολοκληρώθηκε έργο ύψους 16 εκατ. δολαρίων που περιλάμβανε ένα νέο σύστημα ανεφοδιασμού αεροσκαφών μέσω αγωγών και κρουνών (αντί βυτιοφόρων), επιτρέποντας τον ταυτόχρονο ανεφοδιασμό πολλαπλών αεροσκαφών, και μια «στρατηγική» επέκταση του σχετικού χώρου στάθμευσης αεροσκαφών, προκειμένου να διευκολύνεται η κίνηση, στάθμευση και υποστήριξή τους, καθώς και ο αποτελεσματικότερος χειρισμός του φορτίου των μεταγωγικών, μειώνοντας συνολικά τον χρόνο απόκρισης σε αιτήματα ανεφοδιασμού. Αλλωστε, εξυπηρετούν εκεί αεροπλανοφόρα και αεροσκάφη που κινούνται στις ζώνες ευθύνης του 6ου και του 5ου Στόλου των ΗΠΑ, από τον Ατλαντικό μέχρι τον Ινδο-Ειρηνικό.
Διόλου τυχαία, μετά τις τέτοιες εργασίες το αεροπορικό σκέλος της Σούδας έχει πλέον τη δυνατότητα να φιλοξενήσει μία ολόκληρη Μοίρα αμερικανικών μαχητικών, όπως έγινε το καλοκαίρι, όταν μεταστάθμευσαν στην 115 Πτέρυγα Μάχης 10 F-35 συν 14 F-15 των Αμερικανών, μαζί με το προσωπικό υποστήριξής τους.
Ετσι, η βάση συμβάλει πλέον στην υλοποίηση του νέου αεροπορικού δόγματος της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, την «Ευέλικτη Ανάπτυξη Μάχης» (Αgile Combat Employment). Βασίζεται λιγότερο σε μεγάλες, κύριες υπερπόντιες βάσεις, και περισσότερο στην ανάπτυξη και συντήρηση αεροσκαφών σε διάσπαρτες προωθημένες τοποθεσίες.
Ολα αυτά ενώ συνεχίζεται και η ...συνηθισμένη δραστηριότητα της Βάσης, καθώς από τη Σούδα απογειώνονται σχεδόν καθημερινά κατασκοπευτικά αεροσκάφη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, για πτήσεις από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Κεντρική Μεσόγειο αλλά και τη Μέση Ανατολή.
Ενδεικτικό της τέτοιας αξίας της Σούδας είναι το γεγονός ότι την Τρίτη την επισκέφτηκε ο ίδιος ο υπουργός Ναυτικού των ΗΠΑ (Secretary of the Navy) Carlos Del Toro, επιθεωρώντας τόσο τη Ναυτική τους Βάση (Naval Support Activity Souda Bay), όσο και το ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (NATO Maritime Interdiction Operational Training Center). Σε συνομιλίες του, δε, με στελέχη του ΓΕΕΘΑ, τόνισαν τον «σημαντικό ρόλο της Σούδας και της Αλεξανδρούπολης σε ό,τι αφορά την παροχή σημαντικών διευκολύνσεων προς το ΝΑΤΟ για την ενίσχυση της Ανατολικής Πτέρυγάς του».
Από τη Λάρισα και τον Βόλο στη Μαύρη Θάλασσα και τη Βαλτική
Στα σχέδια αυτά έρχονται να προστεθούν και όσα δρομολογούνται ή ήδη υλοποιούνται στην αεροπορική βάση της Λάρισας, σε αυτήν της Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο και, βέβαια, στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Διόλου τυχαία, το προηγούμενο Σάββατο μεταστάθμευσαν στην αεροπορική βάση Λάρισας 8 UAV τύπου «MQ-9 Reaper» της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (USAFE) με το προσωπικό υποστήριξής τους, «μετά από στενή και αγαστή συνεργασία των αρμόδιων κλάδων του με τις αμερικανικές αρχές», όπως αναφέρεται από το ΓΕΕΘΑ.
Η μεταστάθμευση έχει διάρκεια ενός έτους, «θα ενισχύσει τη διαλειτουργικότητα, τις δυνατότητες και την αποτρεπτική ικανότητα του ΝΑΤΟ» και έλαβε χώρα «σύμφωνα με τις προβλέψεις υλοποίησης» της νέας MDCA, όπως αναφέρεται από το ΓΕΕΘΑ. Τα εν λόγω UAV έχουν εμβέλεια ές 1.800 χιλιόμετρα και αυτονομία 40 ώρες πτήσης. Μπορούν έτσι να επιχειρούν σε Μαύρη Θάλασσα, Ανατ. Ευρώπη και πάνω από την Ουκρανία, μια ανάσα από Ρωσία και Λευκορωσία. Χαρακτηρίζονται δε από δυνατότητες συλλογής υψηλής ευκρίνειας εικόνας, προς αναμετάδοση στα αμερικανικά κέντρα επιχειρήσεων αλλά και στις ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις, για τις κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων και πλοίων, επιβεβαιώνοντας ξανά την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο.
Σημειωτέον, αμερικανικά μέσα επιστρέφουν στην 110 ΠΜ μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο, έπειτα από εργασίες αναβάθμισης στο πλαίσιο της MDCA, με τους Αμερικανούς να ρίχνουν περισσότερα από 33 εκατ. δολάρια προκειμένου το αεροδρόμιο να μπορεί να φιλοξενήσει «υψηλής αξίας μέσα», όπως τα αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού KC-135 που συχνά σταθμεύουν εκεί. Μάλιστα, στις αρχές του 2023 αναμένεται να παραδοθεί το πρώτο από τα υπό κατασκευή υπόστεγα.
Ταυτόχρονα εντείνονται οι προετοιμασίες στο γειτονικό Στεφανοβίκειο (στρατόπεδο Περισσάκη, αεροπορική βάση και έδρα της 1ης Ταξιαρχίας της Αεροπορίας Στρατού), όπου για άλλη μια χρονιά (όπως γίνεται από το 2018) αναμένεται η μεταστάθμευση τουλάχιστον ενός τάγματος (4 λόχοι, περίπου 24 ελικόπτερα) της αμερικανικής Αεροπορίας Στρατού, στο πλαίσιο της επιχείρησής τους «Atlantic Resolve», που κάθε χρόνο φέρνει «φρέσκες» - μάχιμες δυνάμεις τους για ανάπτυξη στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία.
Οπως έχει αποκαλύψει με σειρά δημοσιευμάτων ο «Ριζοσπάστης», στην κατεύθυνση ενίσχυσης των δυνατοτήτων της βάσης στο αμερικανικό υπουργείο Αμυνας αναζητούσαν εργολάβο για τη μελέτη και κατασκευή, σε πρώτη φάση, ενός νέου δικτύου επικοινωνιών οπτικών ινών μεταξύ του κτιρίου της διοίκησης, του υπόστεγου υπ' αριθμ. 1, του υπόστεγου 2, της ζώνης SSA (Supply Support Activity Lot - SSA) και μιας μελλοντικής ζώνης συντήρησης (Large Area Maintenance Shelter - LAMS).
Σε πλήρη εξέλιξη η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε «Σούδα του Βορρά»
Στο ίδιο πλαίσιο εντείνονται οι προετοιμασίες και στην Αλεξανδρούπολη, την οποία εξελίσσουν σε «Σούδα του Βορρά», με κομβικό ρόλο στην υποστήριξη των πολεμικών επιχειρήσεων του ευρωατλαντικού άξονα ενάντια στη Ρωσία.
Θυμίζουμε ότι πριν δέκα μέρες η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη ματαίωση της πώλησης του 67% του Οργανισμού Λιμένα Αλεξανδρούπολης, καθώς ο πρωθυπουργός τόνιζε ότι «στην παρούσα συγκυρία η Αλεξανδρούπολη είναι τόσο μεγάλης στρατηγικής, γεωπολιτικής και ενεργειακής σημασίας για τη χώρα μας, ώστε πρέπει να παραμείνει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου».
Να αναπτυχθεί δηλαδή παραπέρα ως «ο σημαντικότερος κόμβος του ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη για διεκπεραίωση πολεμικού του υλικού προς τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία», όπως τονίζεται από αρμόδιες πηγές.
Τα στοιχεία άλλωστε μιλούν από μόνα τους: Το 2021 η διακίνηση στρατιωτικού υλικού των ΗΠΑ από το λιμάνι 14πλασιάστηκε σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο! Οσο για φέτος, χρειάστηκαν μόλις 6 μήνες από την έναρξη του πολέμου για να ισοφαριστεί αυτό το ρεκόρ.
Διατηρώντας την πλειοψηφία των μετοχών, το κράτος θα συνεχίσει να εγγυάται τη λειτουργία της Αλεξανδρούπολης ως κόμβου στρατηγικής σημασίας για ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η επόμενη ή μεθεπόμενη κυβέρνηση. Αλλωστε, η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις, που περιλαμβάνει και την Αλεξανδρούπολη, έχει μεν την υπογραφή της ΝΔ αλλά φέρει και την σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, καθότι επί ημερών του έγινε ο περιλάλητος α' γύρος του «Στρατηγικού Διαλόγου» με τις ΗΠΑ, οπότε και μπήκαν τα θεμέλια αυτών των εξελίξεων.
Με βάση τα παραπάνω, οι Αμερικανοί έχουν αναπτύξει ήδη προσωπικό σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Συγκεκριμένα, στα προαναφερόμενα στρατόπεδα Κανδηλάπτη (Logistics Support Area «Αlex A») και Γιαννούλη (Logistics Support Area «Αlex Β»), όπως και στην έδρα της 12ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού (με την οποία συνεργάζονται στενά σε όλες τις απανωτές τα τελευταία χρόνια διεκπεραιώσεις δυνάμεών τους) στην πόλη. Και, φυσικά, στο λιμάνι και στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, σημεία εισόδου και εξόδου στις σχετικές διεκπεραιώσεις.
Διόλου τυχαία, το καλοκαίρι ολοκληρώθηκε τρισδιάστατη βυθομέτρηση της λιμενολεκάνης και του διαύλου του λιμένα, ώστε να πιστοποιηθεί ο ασφαλής ελλιμενισμός για μεγάλα μεταγωγικά πλοία των Αμερικανών, σαν αυτά που αναμένεται να στείλουν στην πόλη τις επόμενες βδομάδες προκειμένου να ξεφορτώσουν επιπλέον ερπυστριοφόρα και τροχοφόρα οχήματα, συν άλλο πολεμικό υλικό - θα προωθηθούν κατόπιν προς Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη με τη συνδρομή του Στρατού, του Λιμενικού και της Αστυνομίας της χώρας μας.
Παράλληλα, αρμόδιοι παράγοντες επιβεβαιώνουν ότι προχωρούν τα σχέδια για επέκταση υποδομών του λιμένα, έτσι ώστε όχι απλά να ελλιμενίζονται αλλά και να υποστηρίζονται εκεί τα μεγάλα αντιτορπιλικά των Αμερικανών, τύπου «Arleigh Burke», με ταυτόχρονη κατασκευή σταθμού ραντάρ των Αμερικανών, με εμβέλεια για παρακολούθηση από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Συρία. Συζητείται δε ένα σενάριο η πόλη και όσα γίνουν εκεί να χρησιμεύσουν ως κέντρο επιμελητείας (εξοπλισμός, πυρομαχικά, καύσιμα κ.λπ.) για τις αμερικανικές δυνάμεις που επιχειρούν σε όλες τις χώρες της περιοχής (π.χ. Κόσοβο, Β. Μακεδονία, Βουλγαρία, Ρουμανία).
Στο μεταξύ, όπως ανακοίνωσε τις προάλλες ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, προχωρά το σχέδιο για την «επέκταση του αγωγού καυσίμων έως την Αλεξανδρούπολη σε πρώτη φάση και ίσως ακολούθως προς την Ουκρανία και τη Ρουμανία», ο οποίος «θα υποστηρίξει με καύσιμα ενδεχόμενες συμμαχικές επιχειρήσεις. Ιδίως στην περίπτωση που θα καταστεί πιο δύσκολη η εκτέλεση αντίστοιχων θαλάσσιων μεταφορών»...
Ο αγωγός καυσίμων των Ενόπλων Δυνάμεων ξεκινά από Ελευσίνα και καταλήγει Καβάλα, ενώ είναι συνδεδεμένος με τα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ σε Ασπρόπυργο και Θεσσαλονίκη. Οι ΗΠΑ προωθούν εδώ και καιρό την επέκταση του αγωγού προς Αλεξανδρούπολη.
Κομβικό ρόλο στην υλοποίηση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών σε Βαλκάνια, Ανατ. Ευρώπη και Μαύρη Θάλασσα παίζει και το Γ' Σώμα Στρατού, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, χαρακτηρισμένο επισήμως ως Σώμα Ταχείας Ανάπτυξης του ΝΑΤΟ (NATO Rapid Deployable Corps Greece - ΝRDC-GR).
Μάλιστα την Παρασκευή ολοκληρώθηκε η άσκησή του, «GORDIAN KNOT 2022», ως Στρατηγείου σε ρόλο Χερσαίας Διοίκησης Πολλαπλών Σωμάτων Στρατού (Multi Corps - Land Component, MC - LCC).
Συμμετείχαν 525 αξιωματικοί από 15 κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ και αντικείμενο ήταν να εκπαιδευτεί το στρατηγείο στον σχεδιασμό και στη διεξαγωγή διακλαδικής επιχείρησης μεγάλης κλίμακας της Συμμαχίας (Major Joint Operation+), σε εφαρμογή του Αρθρου 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ που αφορά στη «συλλογική άμυνα», εξασκώντας την ικανότητά του να διοικεί και να συντονίζει ταυτόχρονα έως και πέντε Στρατηγεία επιπέδου Σώματος Στρατού από τον Κύριο Σταθμό Διοίκησης (Main Command Post), κατά τη διεξαγωγή των επιχειρήσεών τους και στους πέντε επιχειρησιακούς τομείς της αρμοδιότητάς τους (Ξηρά, Θάλασσα, Αέρας, Διάστημα, Κυβερνοχώρος).
Σε «ετοιμότητα» πάντα και ο Αραξος
Ολα τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός ότι παραμένει πάντα σε «ετοιμότητα» για το ΝΑΤΟ η αεροπορική βάση του Αραξου.
Θυμίζουμε ότι όπως έχει αποκαλύψει το ΚΚΕ, συνεχίζουν να υπάρχουν εκεί 6 «θόλοι» («vaults») τύπου WS3 (Weapons Storage and Security System) κατασκευές που χρησιμοποιούνται για «ασφαλή αποθήκευση "ειδικών όπλων", συνήθως για τακτικές πυρηνικές βόμβες B-61», όπως αναφέρεται στη σχετική διεθνή ορολογία.
Ο Αραξος, στον οποίο μέχρι το 2001 φιλοξενούνταν πυρηνικές βόμβες (απομακρύνθηκαν κάτω και από τον αγώνα και την πίεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος), στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό είναι ενταγμένος σε ένα υποπλέγμα βάσεων όπου ναι μεν δεν φυλάσσονται σήμερα πυρηνικά, αλλά τα συστήματα αποθήκευσής τους, WS3, παραμένουν σε «κατάσταση φύλαξης» («caretaker status»),«έχουν μπει στη ναφθαλίνη ("mothballed") με τέτοιον τρόποώστε αν επιλέξουμε να επιστρέψουμε σε αυτές τις βάσεις, να μπορούμε να το κάνουμε», όπως λένε αρμόδιοι Αμερικανοί αξιωματούχοι.
Αλλωστε τα προηγούμενα χρόνια έγιναν εργασίες συντήρησης και εκσυγχρονισμού των εν λόγω εγκαταστάσεων: Στις 26-28/9/2017 έγινε σύσκεψη στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, με αντικείμενο ακριβώς την επισκόπηση των εργασιών για τον «εκσυγχρονισμό» της βάσης του Αραξου. Σχετική ενημέρωση από αυτήν τη σύσκεψη στάλθηκε υπηρεσιακά στο υπουργείο Αμυνας, με απόρρητο έγγραφο, το οποίο ανέφερε ότι μεταξύ των έργων που εξελίσσονταν στη βάση ήταν και εγκαταστάσεις για την αποθήκευση ...«ειδικών όπλων».
Στον ίδιο «καμβά», στις 17/5/2018 επισκέφτηκε τη βάση, συνοδευόμενος από επιτελείς του ΝΑΤΟ, ο ίδιος ο Φρεντ Φρεντέρικσον, επικεφαλής τότε της Διεύθυνσης Πυρηνικής Πολιτικής του ΝΑΤΟ (Nuclear Policy Directorate) και σταθερός υπέρμαχος του διαβόητου ΝΑΤΟικού δόγματος του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου