Απάντηση σε ένα κάλεσμα του Γιάνη Βαρουφάκη…

 «Καλούμε τη βάση, τους ανθρώπους του προοδευτικού χώρου, που μπορεί να προσβλέπουν στο ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΚΚΕ, να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, να πιέσουν τις ηγεσίες τους (…) στο θέμα της συγκρότησης ενός πραγματικού προοδευτικού μετώπου το οποίο θα στηρίξει μια προοδευτική διακυβέρνηση, που θα εφαρμόσει ένα πραγματικά προοδευτικό, ανατρεπτικό, ριζοσπαστικό πρόγραμμα Ρήξης με την ολιγαρχία».

Ας τα λύσει το ΔΙΑΣΚΕΠ…

Με την παραπάνω φράση πριν λίγες μέρες ο Γ. Βαρουφάκης απευθύνθηκε (και) στους «ανθρώπους» του ΚΚΕ σε μία από τις «επιθέσεις φιλίας» στις οποίες αρέσκεται. Θυμίζουμε ότι μόλις 10 μέρες πριν τις εκλογές του 2019 είχε δηλώσει ότι «αν δεν υπήρχε το ΜέΡΑ-25 θα ψήφιζα ΚΚΕ». Είναι, βέβαια, απορίας άξιο τι τον εμπόδισε να ψηφίσει ΚΚΕ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όταν δεν υπήρχε ακόμα το ΜέΡΑ-25 και ο ίδιος είχε δηλώσει ότι θα ψηφίσει τη ΛΑΕ του Π. Λαφαζάνη, ή και σε όλες τις προηγούμενες εκλογές. Αλλά ας αφήσουμε το παρελθόν…

Ας προσπεράσουμε, επίσης, το οξύμωρο του να απευθύνει ταυτόχρονα κάλεσμα και στον «μνημονιακό» και «συστημικό», όπως ο ίδιος ο Βαρουφάκης τον αποκαλεί, ΣΥΡΙΖΑ για συγκρότηση κυβερνητικού μετώπου… «ρήξης με την ολιγαρχία». Αναρωτιόμαστε, βέβαια, αφού ο ίδιος μπορεί να το κάνει αυτό, γιατί εγκαλεί τις δύο βουλεύτριές του που μετακόμισαν πρόσφατα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας πράξη, έστω και με τον δικό τους τρόπο, το εν λόγω «μέτωπο», εξασφαλίζοντας, παρεμπίπτοντος, και την επανεκλογή τους; Αλλά αυτά είναι δικά τους θέματα και δεν ανακατευόμαστε, αφήνουμε το ΔΙΑΣΥΝ ή το ΔΙΑΣΚΕΠ να τα εξετάσουν και ίσως να τα παραπέμψουν σε κάποιο ηλεκτρονικό δημοψήφισμα συνοδοιπόρων.

Πάνω σε ποιες θέσεις, όμως, το Μέρα-25 καλεί το ΚΚΕ σε σύμπραξη; Πόσο «συγγενικές» είναι αυτές με τις θέσεις του ΚΚΕ, όπως λέει συχνά το συγκεκριμένο κόμμα;

Ένα κόμμα-ντίλερ ενεργειακών συμφερόντων

Δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για να καταλάβει κανείς ότι δεν συνιστούν καμία «ρήξη με την ολιγαρχία» στον κλάδο της ενέργειας προτάσεις όπως αυτή για τη «δημιουργία μονάδων παραγωγής μπαταριών με joint venture με εταιρείες απ’ όλο τον κόσμο που θέλουν πρόσβαση τόσο στα ορυκτά, θυμηθείτε ΛΑΡΚΟ (sic!), όσο και στον ήλιο, τον αέρα, τα ταλέντα των Ελλήνων τεχνολόγων, στην αγορά της Ν/Α Μεσογείου».

Δεν νομίζουμε, επίσης, ότι θα αισθάνονται ιδιαίτερα άβολα οι μέτοχοι της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, ενός από τους ισχυρότερους μονοπωλιακούς ομίλους της χώρας μας, με διεθνή παρουσία, που ετοιμάζουν μονάδα παραγωγής πλωτών ανεμογεννητριών στον Αλμυρό του Βόλου και ελπίζουν, μάλιστα, να ενταχθούν στις «στρατηγικές επενδύσεις» με ό,τι προνόμια αυτό συνεπάγεται, όταν ακούν εδώ και τρία χρόνια τον Βαρουφάκη στη Βουλή να μιλά για την ανάγκη «δημιουργίας, σε συνεργασία με ξένες εταιρείες, μονάδων παραγωγής των απαραίτητων πλωτών ανεμογεννητριών».

Το ίδιο ισχύει και για τις εταιρείες Advent Technologies, Damco Energy, Σωληνουργεία Κορίνθου, TAP, ΔΕΣΦΑ, ΤΕΡΝΑ, ΕΛΠΕ, MOTOR OIL και ΔΕΗ, που συμμετέχουν στο επενδυτικό σχήμα «White Dragon» για παραγωγή πράσινου υδρογόνου στη Δυτική Μακεδονία, μια περιοχή που ερημώνει και μαστίζεται από την ανεργία σαν αποτέλεσμα της περιβόητης απολιγνιτοποίησης και «πράσινης μετάβασης», της οποίας το ΜέΡΑ-25 είναι ο πιο ένθερμος θιασώτης στην Ελλάδα. Πόσο «τυχεροί» πρέπει να αισθάνονται αυτοί οι «ολιγάρχες» όταν βλέπουν έναν πολιτικό αρχηγό να επισκέπτεται την περιοχή που τους ενδιαφέρει και να λέει ότι «υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να κάνουν πράγματα (…). Θα πρέπει (…) να πέσουν σοβαρά χρήματα (…). Πράσινο υδρογόνο εδώ στην Πτολεμαΐδα».

«Σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ»

Αποκαλυπτική του πώς εννοεί τη «ρήξη» είναι και η θέση του ΜέΡΑ-25 για ίδρυση Εθνικής Εταιρείας Διαχείρισης Ιδιωτικών Χρεών στην οποία θα μεταφέρονται τα κόκκινα δάνεια και οι τίτλοι ιδιοκτησίας, δηλαδή τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών, που θα καταβάλουν στη συνέχεια ενοίκιο για να μένουν σε αυτά.

Με αυτόν τον τρόπο θα πληρώνουμε και ως δανειολήπτες και ως φορολογούμενοι, αφού το ρίσκο των «κόκκινων» δανείων θα το αναλάβει το κράτος ώστε οι ιδιωτικές τράπεζες να «καθαρίσουν» από τις επισφάλειες και να μπορέσουν να παίξουν απρόσκοπτα τον ρόλο τους στη δανειοδότηση της… «ολιγαρχίας» για επενδύσεις.

Στην εν λόγω πρόταση Νόμου του ΜέΡΑ-25, μάλιστα, αναφέρεται με σαφήνεια ότι όλα αυτά θα γίνουν σύμφωνα με την 2014/59 Οδηγία της ΕΕ, με την οποία κατά τα άλλα πάει για ρήξη…

Το όνομα που δεν λένε…

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε άλλες θέσεις του ΜέΡΑ-25 που αποδεικνύουν ότι το συγκεκριμένο κόμμα το χωρίζει «άβυσσος» με το ΚΚΕ και άρα μόνο υποκριτικά και ψηφοθηρικά μπορούν να χαρακτηριστούν τα καλέσματά του. Κάποιες από αυτές, μάλιστα, είναι αντιδραστικές σε σημείο ανατριχίλας, όπως αυτή για τη χορήγηση ηρωίνης «σε όποιον το επιθυμεί» (!) από δομές του ΕΣΥ, προκειμένου, λένε, να σταματήσει η εμπορευματοποίηση της ηρωίνης (λες και οτιδήποτε χορηγεί το ΕΣΥ παύει να είναι εμπόρευμα…), να σταματήσουν (άγνωστο πώς) οι θάνατοι από ηρωίνη, αλλά και η καταλήστευση «συγγενών, φίλων και γειτόνων» από τους εξαρτημένους χρήστες!

Το συμπέρασμα είναι πως για να είναι ένα κόμμα ριζοσπαστικό, για να είναι κόμμα της ρήξης, δεν φτάνει να αναφέρει κάθε τόσο «ονόματα ολιγαρχών» από το βήμα της Βουλής. Όσους και να ονοματίσει, πάντα θα υπάρχουν κι άλλοι, αρκετοί από τους οποίους, μάλιστα, φαίνεται να «βολεύονται» ιδιαίτερα από τις θέσεις και τις παρεμβάσεις του συγκεκριμένου κόμματος. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να πουν με το όνομά του τον πραγματικό αντίπαλο της νεολαίας: τον ίδιο τον καπιταλισμό. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, το λένε όταν πρόκειται να τον αθωώσουν ως κάτι που δεν υπάρχει πια, σύμφωνα με τις μπουρδολογίες περί «μετακαπιταλισμού» και «τεχνοφεουδαρχίας» που αναμασούν…

Άλλες φορές, βέβαια, τους ξεφεύγουν και οι πραγματικές τους σκέψεις όπως όταν ο Κλέων Γρηγοριάδης ανέφερε από το βήμα της Βουλής ότι «κοιτάξτε, δεν έχω τίποτα ιδιαίτερα κακό με τον καπιταλισμό, επιβίωσε παγκοσμίως, σημαίνει ότι από αυτά που επιχειρήσαμε ήταν το καλύτερο λειτουργικά σύστημα, καθώς ο υπαρκτός σοσιαλισμός απεδείχθη ολίγον φασιστοειδής όταν εφαρμόστηκε».

Και αν κανείς διατηρεί ακόμα αμφιβολίες για το πόσο… κοντά με το ΚΚΕ νιώθει η ηγεσία του ΜέΡΑ-25, να τι γράφουν στην απόφαση του πρόσφατου συνεδρίου τους: «Ακόμα και αν επιτευχθεί ο κοινωνικός μετασχηματισμός που θέλει το ΚΚΕ (…) το αποτέλεσμα θα είναι μια ανελεύθερη, αναποτελεσματική κοινωνία, στην οποία δεν θα θέλαμε να ζήσουμε και για την οποία δεν θα θέλαμε να φέρουμε ευθύνη». Δικαίωμά τους να μην θέλουν, θα πούμε εμείς, και σιγά μην χάσει η Βενετιά βελόνι… Δικαίωμα και μοναδική επιλογή, όμως, και των νέων που δεν θέλουν να ζήσουν στο σημερινό σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων και των κρίσεων, είναι να συμπορευτούν με το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας!

"Ο"