Αντιλαϊκή σκυταλοδρομία ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στην δημόσια υγεία

 ΝΔ: Με τα μπούνια για τη μετατροπή της Υγείας σε πανάκριβο εμπόρευμα

Από την πρώτη στιγμή, η κυβέρνηση της ΝΔ έκανε σαφές ότι θα «τρέξει» όσες «δουλειές» στην Υγεία έμειναν στη μέση από τις προηγούμενες, παίρνοντας τη σκυτάλη της ίδιας στρατηγικής, της εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας, του «εξορθολογισμού των δαπανών» και της «μείωσης του κόστους».

Οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προώθησε συμπυκνώνονται στο λεγόμενο σχέδιο για το «νέο ΕΣΥ», που βασικοί του άξονες είχαν παρουσιαστεί σε «φιέστα» στο Ζάππειο τον Δεκέμβρη του 2019, την οποία βέβαια τσαλάκωσαν οι νοσοκομειακοί γιατροί με τη μαχητική τους κινητοποίηση και με διεκδικήσεις ενάντια στην επιχειρηματική δράση που έμελλε λίγους μήνες μετά, με το ξέσπασμα της πανδημίας, να δικαιωθούν μία προς μία.

Υπενθυμίζεται ότι εκτός από τις Συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, οι σχεδιασμοί για το «νέο ΕΣΥ» περιλαμβάνουν τις συγχωνεύσεις και το κλείσιμο νοσοκομείων και κλινικών, με το «επιστημονικό κριτήριο» της «χιλιομετρικής απόστασης» μεταξύ τους, συνεχίζοντας στον δρόμο των «λουκέτων» μετά τα 8 νοσοκομεία σε όλη τη χώρα που έκλεισαν πριν από 10 χρόνια και από τότε όλες οι κυβερνήσεις κρατούν κλειστά. Και κατά καιρούς, στο στόχαστρο της κυβερνητικής προπαγάνδας, ως «αχρείαστα νοσοκομεία» βρέθηκαν μέσα στην 4ετία αυτά της Δυτικής Μακεδονίας, της Κρήτης, της Στερεάς Ελλάδας κ.ά. Μάλιστα, δεν έχουν γλιτώσει ούτε τα παιδιατρικά, με πρώτο το Παίδων Πεντέλης, το οποίο αφού πρώτα επιχειρήθηκε να μετατραπεί τμηματικά σε δομή Πρόνοιας, στη συνέχεια η κυβέρνηση ανέστειλε εφημερίες μετατρέποντάς το σε εμβολιαστικό κέντρο, κάτι που ακυρώθηκε μετά τις σφοδρές αντιδράσεις γονιών και υγειονομικών. Σειρά σήμερα έχει το Παίδων «Αγία Σοφία», για το οποίο σχεδιάζεται η αποκοπή ογκολογικών τμημάτων ώστε να συγχωνευθούν με υπό ίδρυση ιδιωτικό παιδοογκολογικό νοσοκομείο.

Στο απόσπασμα η απρόσκοπτη πρόσβαση του λαού στη δημόσια και δωρεάν περίθαλψη

Ενδεικτικά αναφέρουμε τρεις από τους νόμους που έφερε η σημερινή κυβέρνηση, οι οποίοι αποτελούν τη φυσική συνέχεια όσων είχαν νομοθετηθεί τα προηγούμενα χρόνια.

Τον Μάη λοιπόν του '22, η κυβέρνηση φέρνει τον νόμο με τον βαρύγδουπο τίτλο «Γιατρός για όλους, ισότιμη και ποιοτική πρόσβαση στις υπηρεσίες του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και άλλες διατάξεις», με τον οποίο επεκτείνονται αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, που εντάσσονται στην πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας.

Ξεκινώντας με τις ρυθμίσεις για τον ΕΟΠΥΥ, ενισχύονται τα χαρακτηριστικά του ως «ιδιωτικού ασφαλιστικού οργανισμού», με παροχές σε ανταποδοτική βάση. Δίνεται δηλαδή συνέχεια στη δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και στην αύξηση της συμμετοχής των ασθενών, που ξεκίνησαν ειδικά από το 2011 και ακολουθήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ).

Οσον αφορά την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), ρυθμίζει τον θεσμό του «προσωπικού γιατρού», με τον οποίο πρέπει να συνδεθούν όλοι και μάλιστα εκβιαστικά, ψάχνοντας από ένα συνονθύλευμα «σημείων ΠΦΥ» - από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (ΚΥ - ΤΟΜΥ - ιδιώτες κ.λπ.) - υπονομεύοντας τον ενιαίο και επιτελικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει το σύστημα Υγείας από το πρωτοβάθμιο ακόμα επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο συγκεκριμένο σημείο εισάγονται ορισμένες μόνο τροποποιήσεις στον προηγούμενο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την ΠΦΥ. Ετσι, ο θεσμός του «προσωπικού» ή «οικογενειακού» γιατρού συνδέεται με τον περιορισμό «κόστους» των ασθενών και χρησιμοποιείται ως «κόφτης» για τις περαιτέρω αναγκαίες εξειδικευμένες ιατρικές πράξεις.

Παράλληλα, η ΝΔ νομοθέτησε τα απογευματινά - επί πληρωμή - χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία, προσαρμόζοντας παραπέρα τα δημόσια νοσοκομεία στην επιχειρηματική λειτουργία τους, ενεργοποιώντας παλαιότερο νόμο του ΠΑΣΟΚ, τον οποίο είχε «ξεχάσει» να καταργήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός, που έχει ήδη χρυσοπληρώσει για την υγεία του, με τις ασφαλιστικές εισφορές, τη φορολογία, τα διάφορα χαράτσια, θα πρέπει να πληρώνει για να χειρουργηθεί έγκαιρα.

Με πρόσχημα την πανδημία, επίσης, άνοιξε την πόρτα στους ιδιώτες γιατρούς να συμβάλλονται με το ΕΣΥ καλύπτοντας κενά και «τρύπες», προκειμένου να μη στελεχώσει με μόνιμο και αναγκαίο προσωπικό τα δημόσια νοσοκομεία.

Στη συνέχεια η σημερινή κυβέρνηση φέρνει τον πιο πρόσφατο νόμο, αυτόν για τη «δευτεροβάθμια περίθαλψη, ιατρική εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις» που σήκωσε στο πόδι σύσσωμους τους υγειονομικούς και εκατοντάδες εργατικά σωματεία. Πατώντας στα προβλήματα που η ίδια και οι προηγούμενες προκάλεσαν και διόγκωσαν στα δημόσια νοσοκομεία, με την υποστελέχωση, την έλλειψη εκπαίδευσης σε αριθμό ορισμένων ειδικοτήτων, τους πολύ χαμηλούς μισθούς των γιατρών κ.λπ., νομοθέτησε τη μετατροπή τους σε «κόμβους» διανομής πελατείας στους ιδιωτικούς ομίλους. Οι «καινοτομίες» της περιλαμβάνουν τη μερική απασχόληση των νοσοκομειακών γιατρών και την άρση της αποκλειστικής τους απασχόλησης, την παραπομπή τους δηλαδή να αναζητούν επιπλέον έσοδα από τον ιδιωτικό τομέα και από την αναζήτηση ασθενών - πελατών μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, νομιμοποιώντας δηλαδή το αμαρτωλό «φακελάκι».

Και με τον συγκεκριμένο νόμο, οι όροι περίθαλψης των ασθενών επιδεινώνονται, το κράτος - μέσω της κυβέρνησης - οριοθετεί τη δυνατότητα του δημόσιου συστήματος Υγείας στο σημερινό ανεπαρκέστατο έως άθλιο επίπεδο παροχών και ως διέξοδο καθιερώνει σε μεγαλύτερη κλίμακα τις επιπλέον πληρωμές από τους ασθενείς για να εξασφαλίσουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Παράλληλα «σπρώχνει» τους γιατρούς των δημόσιων νοσοκομείων να ενταχθούν στον ανταγωνισμό του ιδιωτικού έργου με προσδοκία για αύξηση του εισοδήματος, που όμως αυτό τελικά θα αφορά ένα πολύ μικρό μέρος, ενώ η πλειοψηφία θα συνεχίσει να εργάζεται με ακόμα πιο επαχθείς εργασιακούς, μισθολογικούς και επιστημονικούς όρους.

Είχε προηγηθεί ο νόμος «Ρυθμίσεις για τη διασφάλιση της πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας - Ιδρυση και καταστατικό του Οργανισμού Διασφάλισης της Ποιότητας στην Υγεία ΑΕ (ΟΔΙΠΥ ΑΕ)», ανοίγοντας παραπέρα τον δρόμο σε συγχωνεύσεις, κλείσιμο δημόσιων δομών Υγείας, επέκταση των ΣΔΙΤ κ.ά., βαθαίνοντας την εμπορευματοποίηση της Υγείας. Η Ανώνυμη Εταιρεία του Δημοσίου πραγματοποιεί την «αξιολόγηση» των υπηρεσιών Υγείας, με κριτήρια τα οποία καθορίζονται από τη στρατηγική της ΕΕ. Η ίδρυση της Ανώνυμης Εταιρείας «Οργανισμός Διασφάλισης της Ποιότητας στην Υγεία» αποτελεί ένα εργαλείο για το αστικό κράτος για τη διασφάλιση της επιτάχυνσης των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην Υγεία, ώστε να «απορροφηθούν» ταχύτερα στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων οι δεκάδες νόμοι της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που υπηρετούν την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του συστήματος Υγείας.

2016: Ο Αλ. Τσίπρας εγκαινιάζει το πρώτο Νοσοκομείο ΑΕ στη Σαντορίνη

ΣΥΡΙΖΑ: Στρώνοντας δρόμους για την επιχειρηματική δράση στην Υγεία

 Αν πρέπει να καταγραφεί μια «υπηρεσία» του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα Υγείας, αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις - «τομές» που προώθησε ως κυβέρνηση για την ένταση της επιχειρηματικής δράσης τόσο στα δημόσια νοσοκομεία όσο και στις υπόλοιπες δομές. Ετσι, και με το κράτος να έχει «συνέχεια», όπως λένε όλες οι κυβερνήσεις, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε στη βασική αποστολή της: Ο ιδιωτικός τομέας να θησαυρίζει, τα «μαγαζιά Υγείας» να αναπτύσσονται και να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο αφού βρήκαν «επενδυτικό χώρο» στα κενά του δημόσιου συστήματος Υγείας, ώστε να προωθήσουν τις μπίζνες τους και την ίδια στιγμή οι κρατικές μονάδες να λειτουργούν όλο και περισσότερο με επιχειρηματικά κριτήρια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε διατρανώνει ότι υπερασπίζεται τη «συνύπαρξη του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα», τον «συμπληρωματικό ρόλο» των ιδιωτών στο κατά τ' άλλα ρημαγμένο από την υποχρηματοδότηση «δημόσιο σύστημα Υγείας». Η προσήλωσή του σε αυτήν την πολιτική είναι που εξηγεί και τη στάση του κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στην αρχή με τα «θα λογαριαστούμε μετά» ώστε να δοθεί πολύτιμος χρόνος στην κυβέρνηση και στη συνέχεια με τις προτάσεις του για «υπουργούς κοινής αποδοχής», δηλαδή για «συγκυβέρνηση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ» στο πιο κυρίαρχο τότε μέτωπο, αυτό της Υγείας.

Οχι τυχαία, λοιπόν, όσα ...κατάφερε ως κυβέρνηση αναγνωρίζονται από τη σημερινή κυβέρνηση και τους επιχειρηματίες της Υγείας, ξεχωρίζοντας την ίδρυση του πρώτου «Δημόσιου Νοσοκομείου ΑΕ» και τη θέσπιση των λεγόμενων «DRG's», δηλαδή των πρωτοκόλλων για την ολοκληρωμένη εκτίμηση του «κόστους» κάθε υπηρεσίας που παρέχει το νοσοκομείο στους ασθενείς. Πρόκειται για δύο από τις εμβληματικές «καλές ευρωπαϊκές πρακτικές» που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει στην Ελλάδα.

«Νοσοκομείο ΑΕ» - αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα...

Ηταν λοιπόν το 2016, όταν με τα γνωστά κυβερνητικά «ταρατατζούμ» η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «έκοβε» κορδέλα στο «διαμάντι των συμπράξεων» δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, στο Νοσοκομείο ΑΕ στη Σαντορίνη, υπό τη διαχείριση της «Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας ΑΕ» (ΑΕΜΥ ΑΕ). Η συγκεκριμένη δομή αποτελεί ακόμα και σήμερα τον «πιλότο» για τη λειτουργία ως «αυτοχρηματοδοτούμενη επιχείρηση», με τη λογική δηλαδή της μονάδας Υγείας που «βγάζει» μόνη της τα έξοδά της, ώστε να μην επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η εικόνα βέβαια του νοσοκομείου δεν δικαιώνει σε καμιά περίπτωση τα πανηγύρια, αφού, όπως αναμενόταν, η «αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα» ψάχνει από παντού να περιορίσει το κόστος λειτουργίας, οπότε με αυτό το κριτήριο γίνονται οι προσλήψεις, γι' αυτό υπάρχει πανσπερμία εργασιακών σχέσεων, με τους εργαζόμενους να αντιμετωπίζονται κατά το δοκούν, πότε ως Ιδιωτικού Δικαίου (όταν πρόκειται να τους στερήσουν επιδόματα) και πότε ως Δημοσίου (όταν πρόκειται να τους κόψουν τα Δώρα).

Και μια λεπτομέρεια, επειδή σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται τις «πιέσεις της τρόικας» που την περίοδο 2015 - 2019 δεν τον ...άφηνε να υλοποιήσει το πρόγραμμά του. Θυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο έργο, που ο σημερινός υπουργός Υγείας της ΝΔ δηλώνει ότι αποτελεί «πρότυπο», παρουσιαζόταν από την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως μέρος του λεγόμενου «παράλληλου προγράμματος», ήταν δηλαδή το «φιλολαϊκό αντίδοτο» στο «δηλητήριο» του 3ου μνημονίου που «αναγκαζόταν» να εφαρμόσει...

...και εργαλεία για περιορισμό του «κόστους»

Και επειδή «αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα» χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία περιορισμού του «κόστους» δεν μπορεί να υπάρξει, ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να αφήσει και τη σχετική κληρονομιά στη σημερινή κυβέρνηση, μέσα από την εφαρμογή (το 2017) των DRG's (Diagnosis Related Groups ή συστήματα διαγνωστικών ομοιογενών ομάδων). Πρόκειται για συστήματα κατάταξης ασθενών σε κατηγορίες βάσει της διάγνωσης - αιτίας εισαγωγής, των ιατρικών πράξεων που έλαβαν χώρα κατά τη νοσηλεία, τυχόν υποκείμενων χρόνιων νοσημάτων κ.ά. Για κάθε κατηγορία εκτιμάται η μέση διάρκεια νοσηλείας και υπολογίζεται το «κόστος», με το οποίο τα ασφαλιστικά ταμεία - δημόσια και ιδιωτικά - και οι ιδιωτικές πληρωμές θα αποζημιώνουν εξολοκλήρου τις εργασίες των νοσοκομείων, εξασφαλίζοντας ενιαίους κανόνες κοστολόγησης μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών μονάδων Υγείας. Πρόκειται λοιπόν για σύστημα - μοχλό για τη λειτουργία των νοσοκομείων ως «βιώσιμων επιχειρήσεων».

Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε την απόφαση να ενεργοποιήσει την εταιρεία που αναλαμβάνει το παραπάνω έργο έκανε λόγο για «αλλαγή κουλτούρας», για ένα σύστημα που δήθεν «θα ενισχύσει τη διαφάνεια», την «τεκμηρίωση του κόστους, τη μέτρηση του παραγόμενου έργου και - σε δεύτερο χρόνο - τη δικαιότερη κατανομή των πόρων ανάλογα με τη δραστηριότητα (activity based funding)», όπως έλεγε ο υπουργός Υγείας Α. Ξανθός το 2018.

Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να επεκτείνει την εφαρμογή των DRG's στα νοσοκομεία, με την Κρήτη να βρίσκεται στο επίκεντρο και με τους διοικητές των νοσοκομείων να απειλούν τους υγειονομικούς ότι αν δεν φροντίζουν για την πιστή εφαρμογή τους θα ...ευθύνονται για την υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων. Το τι σημαίνει «πιστή εφαρμογή» το δείχνει η διεθνής πείρα, όπου το συγκεκριμένο σύστημα μετράει ήδη δεκαετίες λειτουργίας και έχει οδηγήσει ακόμα και στα λεγόμενα «αιματηρά εξιτήρια», όπως ονομάστηκαν τα «πρόωρα» εξιτήρια στη Γερμανία, σε μείωση κλινών και θέσεων για «μη οικονομικά αποδοτικά τμήματα», ακόμα και σε αποφυγή νοσηλείας ασθενών που υπάγονταν σε ακριβά DRG's.

Νοσηλευτές του NHS: Απεργιακές κινητοποιήσεις μετά από 100 χρόνια

Τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη;

Οι «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» στην πράξη

Οι εικόνες κατάρρευσης που έρχονται από τις δημόσιες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης σε μια σειρά από χώρες της Ευρώπης, από αυτές που οι κυβερνήσεις τους αποτελούν «πρότυπα» είτε για τη ΝΔ είτε για τον ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνουν τις καταστροφικές συνέπειες από την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας, που εφαρμόζουν όλα τα κράτη και οι κυβερνήσεις.

Τι γίνεται λοιπόν στην Ευρώπη; Τι συμβαίνει εκεί όπου ...ανθίζουν οι «καλές ευρωπαϊκές πρακτικές», σύμφωνα με την κυβέρνηση; Ποια είναι η κατάσταση σε χώρες που ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως παράδειγμα φιλολαϊκής τάχα διαχείρισης από σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, κόντρα στους «νεοφιλελεύθερους δογματισμούς»; Τα στοιχεία που καταγράφουμε δίνουν μια καλή απάντηση στις φωνές εκείνες που καλούν τον λαό να στρατευτεί με αυτήν την εγκληματική πολιτική, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για στρατηγική που δεν κάνει διακρίσεις ανάλογα με το «χρώμα» και τη σύνθεση της κάθε κυβέρνησης.

Σοκαριστικά στοιχεία από την πάλαι ποτέ «βιτρίνα» του καπιταλισμού

Ισως το πλέον σοκαριστικό στοιχείο που βγήκε πρόσφατα στη δημοσιότητα έρχεται από τη Βρετανία - άλλοτε «βιτρίνα» του καπιταλισμού ως προς την υγειονομική περίθαλψη. Εως και 500 Βρετανοί πεθαίνουν πλέον κάθε βδομάδα λόγω καθυστερήσεων στην επείγουσα περίθαλψη, ανέφερε η εφημερίδα «Telegraph», επικαλούμενη το Royal College of Emergency Medicine. Οι υπερβολικοί θάνατοι τη βδομάδα που προηγήθηκε των Χριστουγέννων ήταν οι υψηλότεροι από τον Φλεβάρη του 2021, όταν η εβδομαδιαία θνησιμότητα κορυφώθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Ταυτόχρονα, συνεχίζει το δημοσίευμα, οι τρεις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες της χώρας - «Bupa», «Aviva» και «Vitality» - κατέγραψαν 480.000 νέες εγγραφές το 2022, καθώς οι μεγάλες λίστες αναμονής και η αβεβαιότητα αύξησαν τη «ζήτηση» τς ιδιωτικής υγειονομικής περίθαλψης.

Κοινά τα έργα φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατών

Στη Γαλλία, υπάρχουν σήμερα λιγότεροι γιατροί από ό,τι το 2012. Περισσότεροι από 6 εκατ. άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 600.000 με χρόνιες ασθένειες, δεν έχουν τακτικό γενικό γιατρό και το 30% του πληθυσμού δεν έχει επαρκή πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας. «Περίπου το 87% της Γαλλίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιατρική έρημος» (βλέπε και πιο κάτω τι σημαίνει ο όρος), σύμφωνα με την υπουργό Υγειονομικής Πολιτικής. Οι αναλογίες των γιατρών γενικής ιατρικής κυμαίνονται από 125/100.000 κατοίκους στις πιο πλούσιες περιοχές έως λιγότερο από το μισό σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές ή σε υποβαθμισμένα προάστια.

Στη Γερμανία, του σοσιαλδημοκράτη Σολτς και της «προοδευτικής» συγκυβέρνησης με τους Πράσινους, 35.000 θέσεις στον τομέα της περίθαλψης ήταν κενές πέρυσι, 40% περισσότερες από ό,τι μία δεκαετία πριν, ενώ μια έκθεση αυτό το καλοκαίρι ανέφερε ότι μέχρι το 2035 πάνω από το 1/3 όλων των θέσεων εργασίας στον τομέα της Υγείας μπορεί να παραμείνουν ακάλυπτες. Λόγω των παιδικών ιώσεων και του εμφράγματος που προκαλούν οι αυξημένες ανάγκες νοσηλείας, υπάρχουν οικογένειες που αναγκάζονται να ταξιδεύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα για τη θεραπεία του παιδιού τους. Οπως γράφει η εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung», η Γερμανία τώρα βλέπει «τι σημαίνει ένα σύστημα να καταρρέει και να εκτυλίσσονται σκηνές που για μεγάλο χρονικό διάστημα θα μπορούσαν να φαίνονται αδιανόητες». Σε αναφορά της προς το Κοινοβούλιο, με τον δραματικό τίτλο «Τα νοσοκομεία σε κίνδυνο», η Γερμανική Νοσοκομειακή Εταιρεία εστιάζει στη χρόνια έλλειψη προσωπικού, καταγγέλλοντας ότι σε πολλά νοσοκομεία έκλεισαν μέχρι και τμήματα λόγω έλλειψης γιατρών και νοσηλευτών. Μεγάλες και επικίνδυνες είναι οι ελλείψεις προσωπικού σε Εντατικές και χειρουργεία, μετά από πολλά χρόνια μειωμένων προσλήψεων και μαζικών παραιτήσεων, λόγω του τεράστιου φόρτου εργασίας. Υγειονομικοί καταγγέλλουν ότι στη βάρδιά τους δεν προλαβαίνουν να πάνε ούτε στην τουαλέτα!

Στην Ισπανία, της σοσιαλδημοκρατικής συγκυβέρνησης Σάντσεθ - Podemos, περισσότεροι από 700.000 άνθρωποι περιμένουν για μια χειρουργική επέμβαση, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας. Πάνω από 5.000 γενικοί γιατροί και παιδίατροι απήργησαν τις προηγούμενες μέρες στη Μαδρίτη, διαμαρτυρόμενοι για τη χρόνια υποχρηματοδότηση του συστήματος Υγείας και τις ατελείωτες υπερωρίες. Λόγω της εξάντλησης και επειδή δεν βλέπουν φως στο τούνελ, πολλοί γιατροί προτιμούν να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη, με μικρότερες απολαβές, από το να συνεχίζουν να δουλεύουν.

Στην Ιταλία, το δημόσιο σύστημα Υγείας μαστίζεται από τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, ειδικά στη διάρκεια της πανδημίας και μετά από αυτή, όπου έγιναν μαζικές παραιτήσεις - συνταξιοδοτήσεις λόγω εξάντλησης. Οι μισθοί των υγειονομικών είναι ιδιαίτερα χαμηλοί και οι περιφερειακές αρχές αναζητούν ελεύθερους επαγγελματίες γιατρούς για να καλύψουν τις βάρδιες των νοσοκομείων!

Ταυτόχρονα, σε όλη την Ευρώπη αυξάνονται οι νεότεροι σε ηλικία υγειονομικοί που εγκαταλείπουν το επάγγελμα λόγω εξουθένωσης, προβλημάτων υγείας και «γενικής δυσαρέσκειας». Το μεγάλο άγχος, οι πολλές ώρες εργασίας και οι χαμηλές αμοιβές είναι η ευρωπαϊκή κανονικότητα στην Υγεία. Στο 1/3 των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, τουλάχιστον το 40% των γιατρών είναι ηλικίας 55 ετών και άνω, που σημαίνει ότι το πρόβλημα θα επιδεινωθεί κι άλλο τα επόμενα χρόνια. Λόγω έλλειψης υποδομών και μέσων, διευρύνονται τα κενά στις αποκαλούμενες «ιατρικές ερήμους», δηλαδή σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές ή σε υποβαθμισμένες γειτονιές πόλεων.