17/02/1673
Πέθανε ο Γάλλος συγγραφέας, Ζαν Μπατίστ Ποκελέν, γνωστότερος ως Μολιέρος. («Δον Ζουάν», «Ο κατά φαντασία ασθενής», «Ταρτούφος», «Αρχοντοχωριάτης»)
17/02/1856
Πεθαίνει ο Χάινριχ Χάινε. Γερμανός ποιητής, δημοσιολόγος και κριτικός. Γεννήθηκε το 1797. Οι πολιτικοί στίχοι του Χάινε αποτελούν υπόδειγμα ρεαλισμού στην ποίηση, συνδυάζοντας την καίρια επικαιρότητα με μακροπρόθεσμες ιδεολογικές προοπτικές. Σημαντικά επέδρασε στο έργο του η φιλία του με τον Καρλ Μαρξ, που άρχισε το 1843.
17/02/1930
Το Πρωτοδικείο Αθηνών εκδίδει απόφαση για τη διάλυση της Εργατικής Βοήθειας. Η Εργατική Βοήθεια, ελληνικό τμήμα της «Διεθνούς Ερυθράς Βοήθειας» (Μ.O.P.R.), ιδρύθηκε το 1924 με απόφαση του 3ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.
Διάλυση της Εργατικής Βοήθειας
17/02/1947
Αντιπροσωπεία του ΕΑΜ παραδίδει στα μέλη της «Επιτροπής Ερεύνης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Βαλκάνια», που βρίσκεται στην Αθήνα για να εξετάσει την κατάσταση στην Ελλάδα, πολυσέλιδο υπόμνημα.
Υστατη προσπάθεια του ΕΑΜ για ειρήνη και ομαλότητα
17/02/1947
Πεθαίνει ο στοχαστής, διακεκριμένος δημοσιογράφος και ποιητής Νίκος Καρβούνης, που μεταξύ άλλων διετέλεσε υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΠΕΕΑ.
17/02/1966
Οι Γεράσιμος Αυγερόπουλος, Κώστας Τασσόπουλος και Βαλσάμης καταδικάστηκαν από το τριμελές Εφετείο Αθηνών σε 2 χρόνια φυλάκιση, με την κατηγορία ότι «εξετράπησαν εις πράξεις βίας» μετά την έκρηξη νάρκης στο Γοργοπόταμο το 1964, από την οποία σκοτώθηκαν 13 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 39.
Έκρηξη νάρκης στην επέτειο από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου
17/02/1973
Πραγματοποιείται συγκέντρωση χιλίων φοιτητών της Ιατρικής στο χώρο της Σχολής τους. Οι φοιτητές εκφράζουν τη συμπαράστασή τους προς τους στρατευθέντες φοιτητές (απάντηση της Χούντας στις διογκούμενες φοιτητικές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις ενάντια στον Καταστατικό Χάρτη για την Παιδεία που προωθούσε η δικτατορία) και ζητούν την άμεση ανάκληση των σχετικών νόμων ΝΔ 320/71 και 1347/73.
Από αυτούς 800 συγκρότησαν διαδήλωση. Ακολουθούν συγκρούσεις με την αστυνομία που τραυματίζει και συλλαμβάνει πολλούς φοιτητές.
17/02/1982
Σε 24.377 ανέρχονται οι Τούρκοι φυλακισμένοι, όπως παραδέχεται η τουρκική χούντα, ενώ από τις 71 θανατικές καταδίκες έχουν εκτελεστεί οι 10.
Η έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς, το φθινόπωρο του '73, βρίσκει το φοιτητικό κίνημα ισχυρό, ακμαίο, ωριμότερο, αμετακίνητο στις θέσεις του, με υψηλό φρόνημα, έτοιμο να παλέψει για να πετύχει τους στόχους του. Αλλωστε, λήγει και η θητεία των διοικήσεων των φοιτητικών συλλόγων που είχαν προέλθει από τις εκλογές - παρωδία του προηγούμενου έτους και είναι φανερό πως οι φοιτητές με ακόμη μεγαλύτερη οξύτητα θα διεκδικήσουν ελεύθερες εκλογές και συλλόγους με διοικήσεις εκλεγμένες από τους ίδιους.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2023/02/blog-post_816.html
17 Φεβρουαρίου 1909, πεθαίνει, σε ηλικία 79 ετών, ο θρυλικός "Τζερόνιμo" (Gokhlä yeh), ο τελευταίος μεγάλος αρχηγός των Απάτσι. Γεννήθηκε κοντά στον ποταμό Γκίλα το 1829. Βίωσε απο νεαρός την βαρβαρότητα της βίας των αποικιοκρατών.
ΑπάντησηΔιαγραφή6 Μαρτίου 1858, μία ομάδα από 400 περίπου Μεξικανούς στρατιώτες επιτέθηκε στο χωριό του και δολοφόνησε την σύζυγό του, τα παιδιά του και την μητέρα του. Απο τότε,μετατράπηκε σε διώκτη των αποικιοκρατών και σημαντικό ηγέτη του αντάρτικου των Ινδιάνων στην περιοχή.
Πήρε το όνομά του από τους Μεξικανούς, σε μια επίθεση σε τμήμα οπλισμένων στρατιωτών. Ο Τζερόνιμο ηγήθηκε της επίθεσης κρατώντας μόνο ένα μαχαίρι, προκαλώντας μεγάλο τρόμο στους αποικιοκράτες, με αποτέλεσμα να κάποιο απο αυτούς να προσεύχονται στον Άγιο Ιερώνυμο (Jeronimo).
Για αιώνες, οι Απάτσι είχαν αντιταχθεί στον εποικισμό λευκών(Ισπανών/Βορειοαμερικανών) στη γη τους. Με ηγέτη τον Τζερόνιμο,πρόβαλλαν-για τρείς δεκαετίες-ηρωική αντίσταση, αρχικά στους Μεξικανούς και μετά στις ΗΠΑ.
Όταν η φυλή του οδηγήθηκε στους ομοσπονδιακούς καταυλισμούς της Αριζόνα τη δεκαετία του 1870, ο Τζερόνιμο οργάνωσε αποδράσεις και εξεγέρσεις που ταπείνωσαν τις ΗΠΑ.Η κυβέρνηση οργάνωσε ένα στρατό 5000 λευκών και 500 Ινδιανών που εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό εναντίον της ομάδας του ηγέτη των Απάτσι.
Το κρησφύγετο της εντοπίστηκε μετά από καταδίωξη που επεκτάθηκε σε απόσταση 1645 μιλίων. Παραδόθηκαν με υποσχέσεις ότι θα επιστρέψουν στην Αριζόνα. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ καταπάτησε την υπόσχεση (όπως και όλες τις συμφωνίες με τους Ινδιάνους) και ο Τζερόνιμο και οι σύντροφοι του μπήκαν σε πρόγραμμα "καταναγκαστικής εργασίας".
Δεν ξαναείδε ποτέ την Αριζόνα. Δεν κατάφερε ποτέ να ταυτιστεί με τη ζωή των λευκών, παρ’ ότι κατέληξε να βαπτιστεί χριστιανός, να υπογράφει αυτόγραφα έναντι αμοιβής, να εμφανιστεί στην Παγκόσμια Έκθεση του 1904 στο Σεν Λιούις ενω έγινε και αντικείμενο καπιταλιστικής εκμετάλλευσης για το "κοινό". Πούλαγε μέχρι και εργόχειρα για να ζήσει.
Στο τέλος της ζωής του, καθώς έβλεπε τους συμπολεμιστές του να ζουν στην εξαθλίωση και τον ρατσισμό δήλωσε ότι ήταν λάθος να παραδώσει τα όπλα το 1886.
Τα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ (και άλλων ιμπεριαλιστών) συνεχίζονται-παντού-μέχρι σήμερα.