«Μικρά κόμματα» ...μεγάλοι σύμμαχοι του συστήματος!

Κάθε φορά που το σύστημα βλέπει ότι δεν μπορεί με τα διαθέσιμα εργαλεία να απορροφήσει την οργή, τότε επιστρατεύει διάφορες εφεδρείες. Προφανώς οι εφεδρείες δεν αποτελούνται μόνο από κόμματα, όμως πάντα αυτό τον ρόλο θα παίξουν και κάποια κόμματα, τα διαφημιζόμενα από ορισμένα media ως «μικρά κόμματα». Αυτό έχει εμφανιστεί σε διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις και για να μην επεκταθούμε, θα μείνουμε σε παραδείγματα από το 2009 και μετά.

Στις ευρωεκλογές του 2009 εξέλεξε ευρωβουλευτή το κόμμα Οικολόγοι Πράσινοι. Ήταν ένα «μικρό κόμμα» που έλαχε μίας σύντομης αλλά κρίσιμης προεκλογικής υπερπροβολής του από αστικά ΜΜΕ. Ύστερα από διάφορα σκαμπανεβάσματα το 2015 το «μικρό» αυτό κόμμα συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μάλιστα υπουργοποίησε στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων. Τους θυμάται κανείς ως κόμμα; Όχι, αφού απορροφήθηκαν από πιο ισχυρό πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, τον ΣΥΡΙΖΑ. Για «μικρό κόμμα» μια χαρά την έκανε τη δουλίτσα του για λογαριασμό του συστήματος...

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) συγκροτήθηκε από τον πρώην βουλευτή της ΝΔ Γ. Καρατζαφέρη και έτυχε υπερβολικής προβολής από τα αστικά ΜΜΕ, ενίοτε και ως «δύναμη κόντρα στο κατεστημένο». Στις εκλογές του 2009 ο ακροδεξιός ΛΑ.Ο.Σ. πήρε 5,6%, ποσοστό που λίγους μήνες μετά το «κατέθεσε» στην ψήφιση του 1ου Μνημονίου μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Ο ΛΑ.Ο.Σ., χέρι-χέρι με το ΠΑΣΟΚ, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε προβοκάτσιες κατά του ΚΚΕ. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ. συγκυβέρνησαν με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Λ. Παπαδήμο και ψήφισαν το 2ο μνημόνιο, το 2012. Όταν ήρε τη στήριξή του σε αυτή την κυβέρνηση, στελέχη του όπως οι Αδ. Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης, Θάνος Πλεύρης, αλλά και ο Κ. Βελόπουλος συνέχισαν την καριέρα τους στη ΝΔ, ενώ ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν κατάφερε να μπει ξανά στη Βουλή. Πρόσφατα ο Καρατζαφέρης βγήκε από τη ναφθαλίνη για να δώσει εθνικιστική «βούλα» στα σχέδια ΝΑΤΟικής συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο, αλλά και να δηλώσει ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι ο καλύτερος πολιτικός του αιώνα.

Στις εκλογές του 2012 υπήρξε η κατακρήμνιση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση. Τότε η ψήφος στα «μικρά κόμματα» έδινε και έπαιρνε στα ΜΜΕ κ.α. Ένα τέτοιο «μικρό κόμμα» ήταν η ΔΗΜΑΡ (Δημοκρατική Αριστερά) η οποία προέκυψε ύστερα από την αποχώρηση στελεχών από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντροαριστερό «μικρό κόμμα» ΔΗΜΑΡ τελικά έλαβε 6,26% και τσόνταρε στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Τελικά το «μικρό κόμμα» ΔΗΜΑΡ αργότερα αποχώρησε από την κυβέρνηση, βουλευτές και στελέχη του κατευθύνθηκαν προς το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ. Στις εκλογές του 2015 η ΔΗΜΑΡ κατέβηκε με το ΠΑΣΟΚ και το 2019 ό,τι είχε απομείνει, επέστρεψε στον ΣΥΡΙΖΑ, με σημείο καμπής τη συμφωνία της ΔΗΜΑΡ με τη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών. Για «μικρό κόμμα» μια χαρά την έκανε τη δουλίτσα για λογαριασμό του συστήματος.

Επίσης το 2012 ένα «μικρό κόμμα», για να υποδεχτεί όσους κυρίως αποχωρούσαν από τη Νέα Δημοκρατία, ήταν το ακροδεξιό κόμμα Ανεξάρτητοι Έλληνες του πρώην βουλευτή και υπουργού της Νέας Δημοκρατίας Πάνου Καμμένου. Στις επαναληπτικές εκλογές του 2012 οι ΑΝΕΛ πήραν 7,5%. Ύστερα από διάφορες μεταγραφές και αποχωρήσεις οι ΑΝΕΛ συγκυβέρνησαν με τον ΣΥΡΙΖΑ για 4 χρόνια (2015-2019), αποχώρησε από την κυβέρνηση διαφωνώντας με τη Συμφωνία των Πρεσπών, με αντιδραστικό - εθνικιστικό σκεπτικό που άφηνε στο απυρόβλητο την αμερικανοΝΑΤΟική σφραγίδα των Πρεσπών. Βέβαια στελέχη των ΑΝΕΛ στήριξαν εντέλει τη ΝΑΤΟική συμφωνία και τελικά ορισμένοι εντάχθηκαν διαμορφώνοντας πλέον σήμερα τη «συνιστώσα ΑΝΕΛ» μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Για «μικρό κόμμα» μια χαρά την έκανε τη δουλίτσα του τσοντάροντας με βουλευτές όπου είχε ανάγκη σε κάθε φάση το σύστημα, σπρώχνοντας ακροδεξιούς πολιτευτές και ψηφοφόρους είτε προς την ΝΔ είτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το 2012 με τον μανδύα του αντισυστημικού «μικρού κόμματος» εξέλεξε βουλευτές η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή για πρώτη φορά. Ποτίστηκε με «χορηγούς» το αστικό πολιτικό σύστημα, τα αστικά ΜΜΕ -είτε συντηρητικής, είτε σοσιαλδημοκρατικής κοπής- στηρίχτηκε από τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου ως τρομοκρατικό μαντρόσκυλο της μεγάλης εργοδοσίας ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, στους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές, δολοφόνησε τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα και τον Σαχτζάτ Λουκμάν. Η χορηγία τόσο από τη δεξιά όσο και από τη σοσιαλδημοκρατία ήταν ολοφάνερη: Οι μεν υιοθετούσαν την ατζέντα της Χρυσής Αυγής, τη θεματολογία που αξιοποίησε η ναζιστική οργάνωση για να σπείρει ρατσισμό και εθνικισμό, οι δε κινούμενοι με μικροκομματικά κριτήρια και υπολογίζοντας σε κομματικά οφέλη δεν δίσταζαν να χαϊδεύουν τα αυτιά του ναζιστικού μορφώματος. Τελικά, όλα τα κόμματα -εκτός του ΚΚΕ- επέδειξαν εγκληματική ανοχή απέναντι στους ναζί και όλοι βέβαια επένδυσαν στον κάλπικο αντιφασισμό την περίοδο της απόφασης για την καταδίκη της ως ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Άραγε να είναι τυχαία σήμερα η προβολή διάφορων ακροδεξιών και φασιστικών μορφωμάτων με τον μανδύα του «αντισυστημικού» από τα αστικά επιτελεία; Κοίτα κάτι συμπτώσεις...

Το 2014 ιδρύθηκε το κόμμα Ποτάμι. Πρόεδρός του ήταν ο δημοσιογράφος (που πήρε πρόσφατα την ...πλυντηριακή συνέντευξη από τον πρωθυπουργό) Σταύρος Θεοδωράκης. Στις ευρωεκλογές του 2014 το Ποτάμι πήρε 6,6%! Το Ποτάμι στήριξε την άτυπη συγκυβέρνηση που διαμορφώθηκε το καλοκαίρι του 2015 για να ψηφιστεί το 3ο μνημόνιο. Οι πατερίτσες τότε της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήταν... η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι που ένωσαν τα κουκιά τους να εγκριθεί το νέο μνημόνιο. Η Κοινοβουλευτική του Ομάδα «εξαϋλώθηκε» από την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σήμερα στελέχη του Ποταμιού (π.χ. Μαυρωτάς, Αμυράς, Ψαριανός, Γιατρομανωλάκης) στελεχώνουν την κυβέρνηση και επιτελεία της και άλλοι γίνανε πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Δανέλλης). Για «μικρό κόμμα» την έκανε τη δουλίτσα του για λογαριασμό του συστήματος.

Τον Σεπτέμβρη του 2015 το «μικρό κόμμα» που έλαβε 3,43% και μπήκε στη Βουλή ήταν η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη. Βουλευτές του κατέληξαν λίγο αργότερα στη ΝΔ (π.χ. Καλλιάνος), στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ! Ακόμα και σήμερα ορισμένοι αναρωτιούνται «πώς μπήκε ο Λεβέντης στη Βουλή», ωστόσο η απάντηση δεν είναι επτασφράγιστο μυστικό, αφού έχει «ομολογηθεί» πως επιχειρηματικοί κύκλοι στη Β. Ελλάδα έδωσαν ώθηση στο εν λόγω κόμμα-ανέκδοτο...

Το 2019 το αριστερό «μικρό κόμμα» με τη μεγάλη προεκλογική προβολή ιδιαίτερα από τα συστημικά ΜΜΕ ήταν το κόμμα του Βαρουφάκη, ο οποίος αποχώρησε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ύστερα από ένα 7μηνο αντιλαϊκών ενσήμων που κόλλησε ως υπουργός Οικονομικών το 2015. Το κόμμα Βαρουφάκη μπήκε στη Βουλή το 2019, ενώ διατηρεί την Κοινοβουλευτική του Ομάδα με νύχια και με δόντια αφού 3 γυναίκες έχουν αποχωρήσει από το κόμμα του Βαρουφάκη με προορισμό είτε το... άγνωστο, είτε τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε το ΠΑΣΟΚ. Το ΜέΡΑ25 ψάχνει κάποια σημεία προεκλογικά για να συμφωνήσει σε συγκυβέρηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν κλείνει την πόρτα ούτε στη ΝΔ. Παράλληλα το κόμμα Βαρουφάκη έχει στηρίξει αντιλαϊκά νομοσχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως το νομοσχέδιο για την κατ’ όνομα προστασία των προσωπικών δεδομένων, που οδηγεί στο γενικευμένο φακέλωμα (άλλωστε το νομοσχέδιο ενσωματώνει Οδηγία της ΕΕ).

Το 2019 επίσης μπήκε στη Βουλή το ακροδεξιό «μικρό κόμμα» Βελόπουλου. Ο Κυρ. Βελόπουλος. Ο Βελόπουλος, προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ, διετέλεσε βουλευτής του παλιού ακροδεξιού κόμματος Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, ψήφισε το πρώτο μνημόνιο το 2010, στήριξε τη συγκρότηση συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ., το 2012 έφυγε από τον ΛΑ.Ο.Σ. για τη Νέα Δημοκρατία, από την οποία αποχώρησε το 2015 για να φτιάξει την Ελληνική Λύση το 2016. Τελικά, η παρουσία του στη Βουλή εξαντλείται στην υπερψήφιση των περισσότερων νομοσχεδίων της κυβέρνησης της ΝΔ, στο μίσος για το εργατικό - λαϊκό κίνημα, τον εθνικισμό. Τα αλληθωρίσματα προς την καπιταλιστική Ρωσία του Πούτιν δεν τον εμποδίζουν να ψηφίζει σωρηδόν τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς... Αν μη τι άλλο, για «μικρό κόμμα» είναι χρήσιμα τα κουκιά του στη στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής.

Αναφέρουμε όλα τα παραπάνω γιατί:

1. Το «σπρώξιμο», ιδιαίτερα από προσωπικότητες των media, «μικρών κομμάτων» δεν είναι κάτι καινούργιο, γίνεται σχεδόν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση με στόχο να μην πάρει η όποια αγανάκτηση ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά.

2. Από το πριν και το μετά αυτών των κομμάτων αποδεικνύεται ότι έχουν ισχυρούς και ακατάλυτους δεσμούς με το ίδιο το σύστημα, το έχουν στηρίξει σε πολύ κρίσιμες φάσεις (όπως η περίοδος των μνημονίων ή η στήριξη σε σημαντικές ΝΑΤΟικές... αποστολές, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών).

3. Τα λεγόμενα μικρά κόμματα αποτελούν διάττοντες αστέρες που επιστρατεύονται από το κατεστημένο όταν τα χρειαστεί. Γι’ αυτό τα περισσότερα «μικρά κόμματα» κλείνουν τον κύκλο τους αρκετά γρήγορα, σε αντίθεση με τα στελέχη τους που μία χαρά βρίσκουν θέση στους πιο ισχυρούς πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος.

4. Το γεγονός ότι βουλευτές μεταπηδούν από το ένα κόμμα στο άλλο με μεγάλη ευκολία δείχνει πως οι διαφορές αυτών των κομμάτων, που ανταλλάζουν βουλευτές, δεν είναι τελικά και τόσο χαώδεις. Τους ενώνουν η στήριξη στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στην καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία, στις προτεραιότητες του μεγάλου κεφαλαίου. 

5. Από την παραπάνω σύντομη αναδρομή στην πορεία των λεγόμενων μικρών κομμάτων αποδεικνύεται ότι μόνο όταν ψηφίζεις ΚΚΕ ξέρεις τι θα σου βγει, ξέρεις ότι η ψήφος σου θα μείνει ΚΚΕ. Δεν θα μεταλλαχτεί, δεν θα εκλέξεις π.χ. κάποια βουλευτή με το ΜέΡΑ25 για να την δεις μετά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τελικά τα λεγόμενα μικρά κόμματα αποδεικνύονται χρήσιμοι σύμμαχοι του μεγάλου ενόχου για τα προβλήματα του λαού. Η ψήφος είναι όπλο όταν αξιοποιείται για να αποδυναμωθούν τα κόμματα του συστήματος, όταν αξιοποιείται για να δυναμώσει ο πόλος της αντίστασης, του αγώνα και της προοπτικής ενάντια στον σημερινό βούρκο της φτώχειας και της εκμετάλλευσης. Η ψήφος είναι όπλο όταν κατατίθεται στο ΚΚΕ, γιατί αυτήν την ψήφο την κερδίζεις από την επόμενη μέρα των εκλογών, την βλέπεις δίπλα σου και όχι απέναντί σου σε παζάρια για κυβερνητικές καρέκλες. Δυνατό ΚΚΕ, λοιπόν, σε όλες τις εκλογές γιατί μόνο ο λαός σώζει τον λαό!