19/04/1587
Ο πρώην πειρατής Βρετανός ναύαρχος σερ Φράνσις Ντρέικ βυθίζει την ισπανική αρμάδα στο λιμάνι του Κάδιξ, δίνοντας τέλος στη θαλασσοκρατορία των Ισπανών και εγκαινιάζοντας την εποχή της ελισαβετιανής βρετανικής κυριαρχίας στις θάλασσες.
19/04/1772
Γεννιέται ο Άγγλος οικονομολόγος Ντέιβιντ Ρικάρντο, ιδεολογικός εκπρόσωπος της αγγλικής βιομηχανικής αστικής τάξης στην περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης και της πάλης των αστών κατά της αριστοκρατίας των γαιοκτημόνων. Κύριο έργο του ήταν οι «Αρχές πολιτικής οικονομίας και δημοσιονομίας» (1817).
Ο Μαρξ σημείωνε ότι η μεγάλη συμβολή του Ρικάρντο στην πολιτική οικονομία βρίσκεται στο ότι επιχείρησε να μελετήσει τις οικονομικές σχέσεις του καπιταλισμού βασιζόμενος στη θεωρία της αξίας της εργασίας. Έτσι, δινόταν η δυνατότητα να αποκαλυφθούν οι εσωτερικοί νόμοι του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Ο Ρικάρντο αντέκρουσε τη θέση του Ανταμ Σμιθ ότι δήθεν η αξία καθορίζεται από την εργασία μόνο «στην πρωτόγονη κατάσταση της κοινωνίας» και απέδειξε ότι η αξία των εμπορευμάτων, της οποίας μοναδική πηγή είναι η εργασία του εργάτη, αποτελεί τη βάση των εισοδημάτων των διαφόρων τάξεων της αστικής κοινωνίας: του εργατικού μισθού, του κέρδους, του τόκου, και της εγγείου προσόδου.
19/04/1775
Ξεκινάει ο Αμερικανικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας.
19/04/1824
Πεθαίνει ο Λόρδος Μπάιρον στο πολιορκούμενο Μεσολόγγι.
19/04/1882
Πεθαίνει ο Κάρολος Δαρβίνος, Άγγλος φυσιοδίφης, «πατέρας» της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών και της φυσικής επιλογής.
19/04/1906
Πεθαίνει ο Γάλλος Φυσικός Πιερ Κιουρί (βραβείο Νόμπελ 1903)
19/04/1931
Στο χωριό Μεταλλικό Κιλκίς η αστυνομία πυροβολεί τους χωρικούς που ξεσηκώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για την αυθαίρετη σύλληψη δύο συγχωριανών τους. Από τις σφαίρες σκοτώθηκαν 2 αγρότες.
Στο Μεταλλικό Κιλκίς η αστυνομία πυροβολεί και σκοτώνει 2 αγρότες
19/04/1941
Σε συνεννόηση με τη χιτλερική Γερμανία τα βουλγαρικά στρατεύματα εισβάλλουν σε Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα.
19/04/1943
Οι Γερμανοί πνίγουν στο αίμα την εξέγερση των Εβραίων στο γκέτο της Βαρσοβίας.
19/04/1959
Ξεκινά στην Αθήνα τις εργασίες του το Β’ Πανσπουδαστικό Συνέδριο (19-25/4/1959).
19/04/1964
Συγκροτείται η Ανανεωτική Ομάδα Δημοκρατικής Αριστεράς (ΑΟΔΑ) με επικεφαλής τον Λευτέρη Αποστόλου, πρώην μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Βασική κατεύθυνση της ομάδας ήταν η στενότερη συνεργασία με την Ένωση Κέντρου.
19/04/1967
Πεθαίνει ο Γερμανός πολιτικός Κόνραντ Αντενάουερ, πρώτος καγκελάριος της Ο.Δ. Γερμανίας από το 1949 έως το 1963.
19/04/1970
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επέτειο του πραξικοπήματος στην Ελλάδα, οι Ομοσπονδίες Λιμενεργατών της Ιταλίας αποφασίζουν να μποϋκοτάρουν τα ελληνικά πλοία από τις 19 έως τις 26 του Απρίλη.
19/04/1971
Η Σοβιετική Ενωση εκτοξεύει το πρώτο διαστημικό εργαστήριο «Σαλιούτ». Τέσσερις μέρες αργότερα, το διαστημόπλοιο «Σογιούζ 10» συνδέεται με το «Σαλιούτ» και «αποβιβάζει» τρεις Σοβιετικούς επιστήμονες.
19/04/1993
Πέθανε ο Τίμος Περλέγκας, ένας από τους σημαντικούς ηθοποιούς μας.
Τίμος Περλέγκας19/04/1995
Βόμβα σε παγιδευμένο αυτοκίνητο ανατινάζει πολυώροφο κτίριο στην Οκλαχόμα. Σκοτώθηκαν 168 άτομα.
Ενας χρόνος από τον ξεσηκωμό στο Μεταλλικό Κιλκίς
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/1941932.html
αρχίζει ο πόλεμος για την Ανεξαρτησία μεταξύ των αποίκων της Βόρειας Αμερικής και των αγγλικών στρατευμάτων. Τη μέρα αυτή γίνονται δυο μάχες, στο Λέξινγκτον και το Κόνκορντ, που καταλήγουν σε νίκη των εξεγερμένων. Οι Αγγλοι υπολογίζεται ότι έχασαν το ένα τρίτο των δυνάμεών τους στις συγκρούσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα γεγονότα αυτά ήταν το σύνθημα για να πάρει παντού ο λαός τα όπλα. Ετσι, ο αγώνας των αποίκων για την αποτίναξη των δεσμών της αγγλικής τυραννίας μπαίνει στο κρισιμότερο στάδιό του, το οποίο τελειώνει το 1783 με τη συνθηκολόγηση της Αγγλίας και την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/blog-post_692.html
19 Απριλίου 1882, πεθαίνει ο Κάρολος Δαρβίνος, Άγγλος βιολόγος και φυσιοδίφης, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο θεμελιωτής της θεωρίας της εξέλιξης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε 12 Φεβρουαρίου 1809, σε μια εύπορη επαρχιακή οικογένεια της Αγγλίας.Μάλλον μέτριος μαθητής, δυσανασχετούσε με το βασισμένο στους κλασικούς πρόγραμμα σπουδών. Ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του μπήκε στην ιατρική σχολή αλλά δεν άντεξε το εργαστηριακό μέρος του μαθήματος της ανατομίας του ανθρώπου και εγκατέλειψε.
Απελπισμένος ο πατέρας του για το ότι ο Κάρολος δε θα πετύχαινε τίποτα στη ζωή του, τον διέταξε να παρακολουθήσει μαθήματα...θεολογίας στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Αν και ο πατέρας του προσπάθησε να τον αποτρέψει, άδραξε την ευκαιρία να γίνει φυσιοδίφης, συμμετέχοντας στην ερευνητική αποστολή του πλοίου Μπιγκλ (Beagle).
Το πενταετούς διάρκειας ταξίδι σε ολόκληρη την υδρόγειο του έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσει το φυσικό κόσμο, αλλά και του πρόσφερε άφθονο χρόνο να επεξεργαστεί τα στοιχεία που μάζεψε, διαμορφώνοντας την κατοπινή του σκέψη.
Το ταξίδι περιλάμβανε και την περίφημη διαμονή για πέντε βδομάδες στα νησιά Γκαλαπάγκος, όπου ο Δαρβίνος παρατήρησε ότι τα πολύ συγγενικά μεταξύ τους είδη χελωνών και σπίνων ήταν κατανεμημένα σε γειτονικά νησιά, πράγμα που υπονοεί κοινή προέλευση αυτών των ειδών.
Τον καιρό που βρισκόταν εν πλω ο Δαρβίνος, διάβασε με μεγάλο ενδιαφέρον δύο τόμους από το έργο "Αρχές της Γεωλογίας", του Τσαρλς Λάιελ,που απέρριπτε την-κυρίαρχη τότε -θεωρία του καταστροφισμού, σύμφωνα με την οποία η διαμόρφωση του γήινου ανάγλυφου γινόταν με απότομα, βίαια γεγονότα που προκαλούνταν απο υπερφυσικές δυνάμεις. Ενα ταξίδι στις Ανδεις, όπου οι ερευνητές του Μπιγκλ ανακάλυψαν ένα αρχαίο θαλάσσιο ίζημα σε υψόμετρο 2.300 μέτρων, βοήθησε να ζωντανέψουν οι ιδέες του Λάιελ μπροστά στα μάτια του Δαρβίνου.
Δεν είχε συνείδηση ότι το ταξίδι αυτό θα άλλαζε για πάντα τις βιολογικές επιστήμες. Ηταν περισσότερο η συσσώρευση πλήθους πληροφοριών που θα επέτρεπαν να αναδειχτεί η νέα γνώση. Οταν γύρισε στην Αγγλία, οι επιστολές του και ορισμένα δείγματα που είχε στείλει νωρίτερα τον είχαν ήδη καθιερώσει στην επιστημονική κοινότητα, γλιτώνοντάς τον από την πίεση του πατέρα του να συνεχίσει ως κληρικός.
Παντρεύτηκε την πρώτη και μετακόμισε σε ένα σπίτι στην επαρχία με κήπους και θερμοκήπια, που αποτελούσαν γι' αυτόν ένα ζωντανό εργαστήριο. Ανεξήγητη αρρώστια, με συμπτώματα πονοκεφάλους, καρδιακή αρρυθμία και μυϊκούς σπασμούς κατέτρυχε τον Δαρβίνο μέχρι το θάνατό του, το 1882, εμποδίζοντάς τον να αποπειραθεί νέες ερευνητικές αποστολές.
Είχε αρχίσει να σχηματίζει τη θεωρία του από τα τέλη της δεκαετίας του 1830, αλλά περίμενε δύο δεακετίες μέχρι να τη δημοσιεύσει, επειδή ήθελε να βεβαιωθεί για τα δεδομένα και επιχειρήματά του. Γνώριζε καλά ότι προηγούμενες θεωρίες για τη βιολογική εξέλιξη (όπως Λαμάρκ) είχαν συνδεθεί με τον πολιτικό ριζοσπαστισμό και ήξερε ότι οι δικές του πιθανότατα θα επέσυραν επιπλέον την κατηγορία της βλασφημίας.
Το 1838 έφτασε στο πιο ουσιαστικό σημείο της θεωρίας του, εκείνο που εξηγούσε πώς μπορεί να υπάρχει "δημιουργία χωρίς δημιουργό",δηλαδή τη διαδικασία της φυσικής επιλογής των ειδών που είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στις συνθήκες του περιβάλλοντος όπου ζουν. Συμπέρανε επίσης ότι δύο πληθυσμοί του ίδιου είδους που είναι απομονωμένοι (π.χ. ένας στην έρημο και ο άλλος στα βουνά) μπορεί να μετεξελιχθούν σε εντελώς διαφορετικά είδη, που δε θα μπορούν πια να ζευγαρώσουν μεταξύ τους.
Η έκδοση του περίφημου βιβλίου του "Για την προέλευση των ειδών", το 1859, εξαντλήθηκε σε ελάχιστο χρόνο, καθώς έδινε μια ερμηνεία κατανοητή ακόμα και από τους μη ειδικούς. Η θεωρία της εξέλιξης ήταν καρφί στην καρδιά της άποψης περί δημιουργίας του κόσμου από το Θεό και ως τέτοια αντιμετωπίστηκε με εχθρότητα από την Εκκλησία. Η δαρβινική διδασκαλία χαρακτηρίστηκε αθεϊστική, υλιστική και εξόχως επικίνδυνη για τους κρατούντες κοινωνικούς και βασισμένους στη "χριστιανική ηθική" θεσμούς.
2
ΔιαγραφήΟ Δαρβίνος τιτλοφορήθηκε ως άθεος και χλευάστηκε από εκκλησιαστικούς κυρίως κύκλους, με δημοσιεύματα, ως απόγονος πιθήκων, αν και ο Δαρβίνος δεν δίδασκε, ότι ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκο, αλλά ότι ο άνθρωπος και ο πίθηκος έχουν κοινό πρόγονο, το οποίο είναι απολύτως αληθές.
Ο Δαρβίνος, άρρωστος τα τελευταία χρόνια της ζωής του, διάβαζε τις συνεχιζόμενες διαμάχες για την θεωρία του και αντλούσε στήριξη μέσα από τα γράμματα και την αλληλογραφία. Πέθανε στο Κεντ στην Αγγλία, 19 Απριλίου του 1882.
Οι Μαρξ και Ενγκελς εκτιμούσαν βαθύτατα τις ανακαλύψεις του Δαρβίνου, που αποδείκνυαν επιστημονικά ότι η ανθρωπότητα είχε αναδυθεί από το ζωικό βασίλειο. Θεωρούσαν, μάλιστα, ότι η θεωρία του Δαρβίνου αποτελούσε έναν από τους προπομπούς, στο επίπεδο των φυσικών επιστημών, που συνέβαλαν στη γέννηση του διαλεκτικού υλισμού.
Ο Λένιν έγραψε για τον Δαρβίνο και το έργο του: "Ο Δαρβίνος έβαλε τέρμα στην άποψη που υποστήριζε πως τα είδη των ζώων και των ανθρώπων δε συνδέονται καθόλου μεταξύ τους και πως χρωστιούνται σε τυχαίες αιτίες, γιατί "δημιουργήθηκαν από το θεό". Ηταν ο πρώτος που έβαλε τη βιολογία πάνω σε βάσεις απόλυτα επιστημονικές και καθόρισε πώς έγινε η εξέλιξη των ειδών και σε ποια σχέση διαδέχτηκαν το ένα το άλλο".
Παρά την αποκρυπτογράφηση του DNA και πλείστων επιστημονικών αποδείξεων για την ορθότητα της θεωρίας της εξέλιξης, ο διωγμός του Δαρβίνου συνεχίζεται μέχρι και στις μέρες μας. Πχ αρκετές Πολιτείες των Η.Π.Α, προπύργια φανατικών χριστιανών, όπως η Αλαμπάμα, η Οκλαχόμα η Γεωργία και το Τέξας, με ειδικά νομοθετήματα, κατα καιρούς επέβαλαν τον περιορισμό της διδασκαλίας της θεωρίας της εξέλιξης.
Φανατικοί θρησκευτικοί κύκλοι επιχείρησαν να τεκμηριώσουν "επιστημονικά" τις διατυπώσεις της Βίβλου για τη δημιουργία-γένεση του κόσμου και του ανθρώπου δημιουργώντας τη ψευδο-επιστημονική θεωρία του "Ευφυούς Σχεδιασμού", σύμφωνα με την οποία, το Σύμπαν είναι τόσο περίπλοκο, ώστε είναι αδύνατο να προέκυψε από φυσικές διεργασίες, άρα πρέπει να δημιουργήθηκε από κάποια "ανώτερη νοημοσύνη".
Παράλληλα, πλούσια "λόμπι"ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια σε χορηγιές κ.α για τη χρηματοδότηση των "φίλο-δημιουργιστών" που αρνούνται την θεωρία του Δαρβίνου.
Ακόμα, αρκετοί σύγχρονοι αστοί κοινωνικοί επιστήμονες, επιδιώκουν να εξηγήσουν τα κοινωνικά φαινόμενα με όρους της δαρβινικής θεωρίας της φυσικής επιλογής (κοινωνικός δαρβινισμός), με επίκεντρο την "επιβίωση του ισχυρότερου". Ο κοινωνικός δαρβινισμός εμφανίζεται τον 19ο αι. και αφορά στην εφαρμογή της δαρβινικής θεωρίας της φυσικής επιλογής στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Ξεπήδησε από την ανάγκη της αστικής τάξης, που είχε πλέον εδραιώσει την κυριαρχία της, να καθυποτάξει την εργατική τάξη, που ζούσε υπό άθλιες συνθήκες.
3
ΔιαγραφήΑυτές οι ψευδοεπιστημονικές κατασκευές είτε εφαρμόζουν μηχανιστικά τις κοινωνικές σχέσεις της αστικής κοινωνίας πάνω σε φαινόμενα του ζωικού κόσμου είτε ερμηνεύουν βιολογικούς νόμους του ζωικού κόσμου σαν κεφαλαιώδεις για τις κοινωνικές σχέσεις,κινητήριες δυνάμεις για την κοινωνική ανάπτυξη.
Ο Μαρξ και ο Ενγκελς είχαν ασκήσει πολεμική ενάντια σε ουσιαστικά παρόμοιες ψευδοεπιστημονικές βιολογίστικες και κοινωνιολογίστικες απόψεις και την χυδαία ψευτοεπιστημονική αντίληψη πως ο άνθρωπος εμπνεύστηκε το σχηματισμό κοινωνιών από παραδείγματα του ζωικού κόσμου.
Ανεξάρτητα όμως απο τις αντιδραστικές προσπάθειες απόρριψης της θεωρίας του Δαρβίνου η την ψευδοεπιστημονική προσπάθεια μεταφοράς της θεωρίας του ως ερμηνεία για την εξέλιξη των κοινωνικών σχέσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας, κοινωνιών, οι ισχυρισμοί του έργου επιβεβαιώθηκαν και απο τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις.
Το 2001, (επέτειος γέννησης του Δαρβίνου), δημοσιοποιήθηκε από επιστήμονες η πλήρης καταγραφή του ανθρώπινου γενετικού κώδικα. Αμέσως μετά Αμερικανοί/Βρετανοί επιστήμονες δημοσίευσαν στα περιοδικά Science και Nature τα αποτελέσματα μιας δεκάχρονης αποκωδικοποίησης του ανθρώπινου γονιδιώματος (DNA), σύμφωνα με τα οποία,ο άνθρωπος διαθέτει περίπου 30-40.000 γονίδια, τα οποία είναι κατά 98% ταυτόσημα με αυτά του χιμπατζή, ενώ μεταξύ ανθρώπων το DNA διαφέρει μόνο κατά 0,2% (καταρρίπτοντας οριστικά κάθε επιχείρημα των ρατσιστών για σημαντικές "γενετικές" διαφορές ανάμεσα σε ανθρώπους)
Σήμερα, δύο δεκαετίες μετά, ρατσιστές, παπάδες κ.α με την βοήθεια επιχειρηματικών συμφερόντων, που ανέχονται/ενισχύουν την χειραγώγηση γιατί βοηθάει την εξουσία τους, συνεχίζουν την αντιδραστική προπαγάνδα, που όχι μόνο είναι ενάντια σε κάθε ανακάλυψη της επιστήμης αλλά-πολλές φορές-ενάντια και σε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο σκοταδισμός έχει καταρριφθεί επιστημονικά αλλά θα υπάρχει όσο υπάρχει το εκμεταλλευτικό σύστημα που κερδίζει απο αυτόν.Για αυτό και η πάλη ενάντια σε κάθε σκοτάδισμό δεν μπορεί παρά να έχει στις σημαίες της και την ανατροπή των κοινωνικ.συνθηκών που τον δημιουργούν.
19 Aπριλίου1587, ο πρώην δουλέμπορος πειρατής "Σερ" Φράνσις Ντρέικ βυθίζει την ισπανική αρμάδα στο λιμάνι του Κάδιξ,δίνοντας τέλος στη θαλασσοκρατορία των Ισπανών και εγκαινιάζοντας την εποχή της ελισαβετιανής βρετανικής κυριαρχίας στις θάλασσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην εποχή των πρώτων μορφών συσσώρευσης κεφαλαίου, οι χριστιανικές μοναρχίες "επένδυσαν" σε ληστές για να νικήσουν στις διαμάχες για έλεγχο των θαλλάσιων δρόμων. Ήταν η βασίλισσα της Αγγλίας Μαρία Στιούαρτ που πρωτοσκέφτηκε να νομιμοποιήσει τα Αγγλικά πειρατικά πλοία που ρήμαζαν τις θάλασσες, αρκεί αυτά να μην έκαναν επιθέσεις εναντίον των συμπατριωτών τους, αλλά εναντίον πλοίων και πόλεων της Ισπανίας, με την οποία η Αγγλία πολεμούσε.
Η διάδοχος της, Ελισάβετ, δημιούργησε ολόκληρους ιδιωτικούς κουρσάρικους (κουρσάρος=κρατικός πειρατής), στόλους. Τους ενέταξε κανονικά μέσα στην οικονομική ζωή και στην πυραμίδα της εξουσίας. Η μετατροπή ενός πειρατή σε κουρσάρο γινόταν με επίσημο έγγραφο που του χορηγούσε το στέμμα: Λεγόταν "letter of marque" ή "letter of persipal": Με αυτόν τον τρόπο, ο Αγγλικός στόλος γέμισε απο αδίστακτους εγκληματίες, έτοιμος(με το αζημίωτο) να υπηρετήσουν τα σχέδια της βασίλισσας (τα ίδια έκαναν και οι άλλες μοναρχίες).
Ο Φ.Ντρέικ είχε γεννήθει το 1540. Ο πατέρας του είχε κατηγορηθεί για ληστεία και είχε διαφύγει απο την χώρα. Απο νωρίς ασχολήθηκε με τις λεηλασίες. Ήταν απο τους πρώτους Άγγλους δουλέμπορους στην Αφρική. Λεηλάτησε πόλεις και πλοία στην Βόρεια-Νότια Αμερική, έφτασε μέχρι την Σιέρα Λεόνε κ.α. Το 1585, ξεκίνησε για νέες λεηλασίες εναντίον Ισπανικών αποικιών. Το 1587, ηγήθηκε του Αγγλικού στόλου ενάντια στην Ισπανική Αρμάδα. Προσπάθησε ανεπιτυχώς να καταλάβει την Πορτογαλία και να επιτεθεί στον Παναμά.
Για τα "κατορθώματα" του, ο πάμπλουτος-απο τις λεηλασίες-Ντρέικ χρίστηκε ιππότης ("Σερ") από την Ελισάβετ το 1581 και αργότερα έγινε δήμαρχος του Πλύμουθ και μέλος του Κοινοβουλίου. Πέθανε απο δυσεντερία 27/1/1596, μετά την επίθεση εναντίον του Σαν Χουάν, τότε πρωτεύουσας του Πουέρτο Ρίκο.
Όπως έγινε και με άλλες περιπτώσεις, τα σωρευθέντα ή κληρονομηθέντα "βρώμικα χρήματα" έγιναν "τίτλοι ευγενείας" και "επενδύσεις". Ο Ντρέικ και η Ελισάβετ είχαν συμφωνήσει να είναι απόρρητα τα στοιχεία για την αξία των λεηλασίων.
Ο Ντρέικ αναφέρεται σε πολλά κείμενα ως "μεγάλος θαλλασοπόρος" κ.α. Δεν ήταν ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος εγκληματίας που έγινε σύμβολο εξουσίας της οποίας ο"νόμος και η τάξη"φυλάκιζαν και εκτελούσαν φτωχούς για "ψύλλου πήδημα".