Παρών στα δίκαια αιτήματα και τους ματωμένους αγώνες των φυλακισμένων και εξόριστων Ελλήνων κομμουνιστών εργατών και αγροτών

Ο ΜΑΧΗΤΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΗΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΑΝΡΥ ΜΠΑΡΜΠΥΣ

«Οι εργάτες που πλημμυρίζουν τις φυλακές και τα νησιά, πιάστηκαν μέσα στις απεργίες και για τη συνδικαλιστική τους δράση»

Ο Γάλλος κομμουνιστής συγγραφέας και δημοσιογράφος Ανρύ Μπαρμπύς μέχρι την τελευταία πνοή του μένει πιστός στην εργατική τάξη. Τα λόγια του δεν είναι κούφιος πασιφισμός για να παρηγορήσει τους καταπιεσμένους με πομφόλυγες - ευχολόγια. Είναι πάλη κι αγώνας, σε καθημερινή βάση, με συνειδησιακή ατμομηχανή την εμπέδωση του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση.

Ο διεθνιστής Ανρύ Μπαρμπύς δεν παύει ούτε στιγμή ν' αγωνιά για τους αγώνες των Ελλήνων κομμουνιστών εργατών και αγροτών. Πάντα στο πλευρό τους, ρίχνει φως στα βασανιστήρια, στις φυλακίσεις και στις εξορίες τους, παρά την προσπάθεια των κυβερνήσεων Πάγκαλου και Βενιζέλου να συσκοτίσουν τα πραγματικά γεγονότα

Αυτός ο ψηλόλιγνος άντρας με την εύθραυστη υγεία αποδεικνύεται ότι είναι πάνω απ' όλα ο διανοούμενος του λαού, ο οποίος, νυχθημερόν, με εργαλείο διαφωτιστικό τον γραπτό λόγο, υπερασπίζεται τα δίκαια αιτήματα των απανταχού καταπιεσμένων.

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι από τους πρώτους ξένους μαχητές της σκέψης και της πράξης, που στέκεται στο πλευρό των Ελλήνων κομμουνιστών καπνεργατών, όταν ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος αρχίζει να κάνει πράξη το νομοθετικό διάταγμα «Περί τροποποιήσεως, συμπληρώσεως και κωδικοποιήσεως των περί κατοχυρώσεως του δημοκρατικού πολιτεύματος διατάξεων» (13 Ιούλη 1925).

Εξόριστες και εξόριστοι, κομμουνίστριες και κομμουνιστές, έχουν εκτοπιστεί στη Φολέγανδρο και θα προσπαθήσουν να οργανώσουν εκ νέου τη ζωή τους στο κυκλαδικό νησί της εξορίας

Διαβάζουμε στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», στις 17 Ιούνη 1927:

«"ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΛΕΥΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ"

»"Η ΥΠΟ ΤΟΝ ΑΝΡΥ ΜΠΑΡΜΠΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΝ ΤΩΝ ΠΑΓΚΑΛΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ"

»Αι ειδήσεις περί επιτάσεως της τρομοκρατίας εναντίον των καπνεργατών προκαλούν την εξέγερσιν των εργατοαγροτών και των διανοουμένων της Γαλλίας. Η υπό την προεδρίαν του σ. Ανρύ Μπαρμπύς Επιτροπή Γάλλων Σοφών και Διανοουμένων απέστειλεν προς τον πρόεδρον της ελληνικής κυβερνήσεως το κάτωθι τηλεγράφημα:

"Η Επιτροπή Αμύνης των θυμάτων της Λευκής Τρομοκρατίας εις τα Βαλκάνια ζωηρώς συγκεκινημένη εκ των ειδήσεων των σχετικών με το λοκ άουτ των καπνεργατών Μακεδονίας - Θράκης διαπιστώνει ότι σημερινή κυβέρνησις θέτει και πάλιν εις εφαρμογήν εναντίον των εργατών τας μεθόδους εξορίας άνευ δικαστικής αποφάσεως τας εφαρμοσθείσας ήδη υπό του δικτάτορος Παγκάλου.

Η Επιτροπή Αμύνης των θυμάτων της Λευκής Τρομοκρατίας, η οποία προ ενός έτους διεμαρτυρήθη εναντίον των εξοριών του κ. Παπαναστασίου, σήμερον υπουργού, και του στρατηγού κ. Κονδύλη, είνε υποχρεωμένη να υψώση την φωνήν υπέρ των δυστυχισμένων εργατών, οι οποίοι αυθαιρέτως εδιώχθηκαν από τας εστίας των.

Η Επιτροπή ζητά την απελευθέρωσίν των. Διαμαρτύρεται εναντίον της καταλήψεως του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και διακηρύσσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία παρασκευάζει τον θρίαμβον της μοναρχικής αντιδράσεως και βαδίζει προς την άβυσσον καταδιώκουσα την εργατικήν τάξιν.

Ξανθιώτες καπνεργάτες έχουν συσκευάσει σε τσουβάλια τα θρακιώτικα καπνά και είναι έτοιμα προς εξαγωγή από την αμερικανική εταιρεία, για την οποία ξεπουλούν την εργατική δύναμή τους

Διά την Επιτροπήν

ΑΝΡΥ ΜΠΑΡΜΠΥΣ, ΜΑΡΣΕΛ ΒΙΛΛΑΡ, πρόεδρος, γραμματεύς"».

Εχουν περάσει περί τα δυόμισι χρόνια, όταν ο φλογερός κομμουνιστής Ανρύ Μπαρμπύς επανέρχεται, πάλι με την ιδιότητα του προέδρου της Επιτροπής Αμυνας των θυμάτων της Λευκής Τρομοκρατίας στα Βαλκάνια.

Ο τότε διευθυντής της Εργασίας και της Πρόνοιας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, Ανδρέας Δ. Ζάκας, (1892 - 1971), επί κυβέρνησης Ελευθέριου Βενιζέλου - με εργαλείο του το Ιδιώνυμο, που έχει λύσει τα χέρια των διωκτικών αρχών - αμφισβητεί το γεγονός ότι σαπίζουν στις φυλακές και στα ξερονήσια κομμουνιστές.

Ιδού, πώς ο «Ριζοσπάστης» προβάλλει το θέμα, στο πρωτοσέλιδο της 9ης Γενάρη 1929:

«ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΖΑΚΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ». Ο ΖΑΚΑΣ ΓΡΑΦΕΙ: «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙ ΑΜΥΝΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!». Ο ΜΠΑΡΜΠΥΣ ΑΠΑΝΤΑ: «ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ / ΘΑ' ΡΘΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ ΑΠ' ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ». Η Ε.Β.Ε. ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΘΟΥΝ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΝΟΥΜΕΡΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΕΙ.

«Ο Βενιζέλος», σχολιάζει η εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος, «θέλει να εξαπατήσει την "κοινή γνώμη" του εξωτερικού, θέλει όμως σύγχρονα, ιδιαίτερα, πάνω απ' όλα να εξαπατήσει και να εξαπατά με τη φιλελευθερικότητά του και τη δημοκρατικότητά του αυτές τις ίδιες και εργαζόμενες μάζες της Ελλάδος, που σφαδάζουν κάτω από το πέλμα της καταπίεσης και της τρομακτικής διχτατορίας του.

»Γι' αυτό απαντά, μέσω του Ζάκα, στον Μπαρμπύς. Ο αρχιδήμιος και αρχιτύραννος των εργαζομένων μαζών προσκλήθηκε από την Επιτροπή Αμύνης και ήταν υποχρεωμένος να δώσει μια απάντηση, να μη σιωπήσει, να μην επιβεβαιώσει τα πράγματα και τα γεγονότα με τη σιωπή του, να αλλάξει την εντύπωση, να συσκοτίσει την αλήθεια».

Τα κύρια σημεία της αντίδρασης - απάντησης του Γάλλου κομμουνιστή:

«Το ζήτημα της αμνηστίας εκκρεμεί και όσοι πιάστηκαν στην μεγάλη απεργία των καπνεργατών και μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης Βενιζέλου, δεν ελευθερώθηκαν. Είναι αδύνατο να μη θεωρηθή ότι πρόκειται για πολιτικούς κρατούμενους. Εχω ένα κατάλογο, που αναμφίβολα δεν είναι πλήρης, εξορίστων στα νησιά Κίμωλος, Θήρα, Σίκινος, Αμοργός, Φολέγανδρος, Ανάφη, Ιος, Σκιάθος, Κουφονήσι, Σπέτσες. Περιλαμβάνει 50 ονόματα. Οι εξόριστοι είνε εργάτες και αγρότες.

» (...) Αλλοι πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται στις φυλακές Αργοστολίου, Αιγίνης, Χίου, Θεσσαλονίκης, Αθηνών, Λεβαδείας, Ξάνθης, Σπάρτης. Είναι 40 τον αριθμό.

»Μας βεβαιώνετε πως καμμιά απαγόρεψη δεν υπάρχει στην Ελλάδα για την ελεύθερη εξάσκηση του συνδικαλιστικού και απεργιακού δικαιώματος. Είναι, πράγματι, έτσι στη θεωρία. Μα στην πράξη, οι εργάτες αυτοί που πλημμυρίζουν τις φυλακές και τα νησιά (...), πιάστηκαν όλοι ή σχεδόν όλοι μέσα στις απεργίες και για τη συνδικαλιστική τους δράση».

Κάτω από την επιστολή του Ανρύ Μπαρμπύς δημοσιεύεται ανακοίνωση - σχόλιο της Εργατικής Βοήθειας, οργανικού τμήματος στην Ελλάδα της «Διεθνούς Οργάνωσης για τη Βοήθεια των Επαναστατών», η οποία είχε ιδρυθεί, το 1922, στο 4ο Συνέδριο της Κομιντέρν, με εισήγηση των Σοβιετικών αντιπροσώπων.

Ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Η τρομοκρατία στην Ελλάδα άρχισε να συστηματοποιήται από το 1924. Ισαμε τον Δεκέμβρη του 1927 είχαν γίνει 3.614 συλλήψεις εργατών και αγροτών. Απ' αυτούς οι 332 καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 581 ετών συνολ. ξορίστηκαν 334 για 322 χρόνια συνολικά, τραυματίστηκαν 424, κακοποιήθηκαν 738 κι' οι υπόλοιποι 1.866 φυλακίστηκαν για 7.082 μήνες συνολικά.

»(...) Ας μπούμε όμως στο "σωτήριον" έτος 1928. Μέχρι τις 15 του Δεκέμβρη γίνηκαν 591 συλλήψεις. Από τους συλληφθέντες φυλακίστηκαν 288 εις 49 ετών φυλάκιση, ξορίστηκαν 146 για 100 χρόνια, 8 μήνες και 10 μέρες, δολοφονήθηκαν 2, τραυματίστηκαν και κακοποιήθηκαν 822 και οι υπόλοιποι φυλακίστηκαν επί 7.290 μήνες».

Ακολουθεί μακρύς κατάλογος φυλακισμένων και εξόριστων κομμουνιστών, με το όνομα και το επώνυμό τους. Για να μην ξεχάσουν οι ερχόμενες γενιές τους αγώνες και τις θυσίες τους.

ΥΓ: Η άνοδος του ΚΚΕ σ' όλη την Επικράτεια είναι η απάντηση του λαού απέναντι στα ψευτοδιλήμματα των αστικών κομμάτων. Γι' αυτό στις 25 Ιούνη, πηγαίνουμε στην κάλπη και ρίχνουμε ξανά το ψηφοδέλτιο με το σφυροδρέπανο!

Γράφει ο
Βασίλης ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ
Δημοσιογράφος, συγγραφέας, κριτικός βιβλίου

  

Καρικατούρα του Ελευθέριου Βενιζέλου, δημοσιευμένη στον «Ριζοσπάστη» της 5ης Γενάρη 1929, που συνοδεύεται από το ακόλουθο σχόλιο: «Μαζί με το άρθρο η "Ντεφάνς'' δημοσιεύει και το παραπάνω σκίτσο που παριστάνει τον Βενιζέλο ενώ γράφει την επιστολή προς τον Μπαρμπύς, με την οποία διαψεύδει την ύπαρξη διώξεων ενάντια στους εργάτες της χώρας μας. Κάτω από το γράμμα που διαψεύδει βρίσκεται το νομοσχέδιο για το "ιδιώνυμο''. Από το παράθυρο φαίνονται το Αιγαίον Πέλαγος και τα νησιά της εξορίας. Κάτω από το σκίτσο, η "Ντεφάνς'' έχει την εξής λεζάντα: "Μα δεν εννοώ κείνους που ξορίστηκαν κατά το διάστημα που κυβερνώ"»

Ενα απόσπασμα από την προκήρυξη της ΟΚΝΕ του 1928, που απευθύνεται στους φαντάρους για να ενωθούν με τους απεργούς καπνεργάτες: «Οι καπνεργάτες τ' αδέρφια σας, αναγκάστηκαν ν' απεργήσουν για να πάρουν μια μπουκιά για τα παιδιά τους, πράμα που τους το αρνούνται οι αφεντάδες που ζουν και χορταίνουν απ' τον ίδρο και το αίμα των φτωχών. Αναγκάστηκαν να κατεβούν στην απεργία για να σταματήσουν την άγρια τρομοκρατία της πλουτοκρατίας, της κυβερνήσεως και των γαλονάδων που επιδιώκουν να καταδικάσουν τους εργάτες και τους φτωχούς χωριάτες σε μια μόνιμη πείνα και δυστυχία και να εμποδίσουν κάθε αντίσταση στον καινούργιο εγκληματικό πόλεμο που προετοιμάζουν» (Μουσείο Μπενάκη - Αρχείο Ελευθερίου Βενιζέλου).