24/06/79μχ
Πεθαίνει ο
Ρωμαίος αυτοκράτορας Βεσπασιανός, ιδρυτής της Φλαβιανής δυναστείας.
24/06/1798
Δολοφονούνται δια στραγγαλισμού, ύστερα από 40 ημέρες βασανιστηρίων, στις φυλακές Βελιγραδίου, ο πρωτεργάτης της ελληνικής εθνεγερσίας Ρήγας Βελεστινλής-Φεραίος και 7 συνεργάτες του. Τα σώματά τους ρίχνονται στον Δούναβη (ν.η).
24/06/1812
Η «Μεγάλη Στρατιά» του Ναπολέοντα εκστρατεύει κατά της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Από τους 685.000 στρατιώτες του Ναπολέοντα, μόλις οι 120.000 θα γυρίσουν πίσω ζωντανοί.
24/06/1859Στη φονική μάχη του Σολφερίνο, στη Λομβαρδία, οι Γάλλοι νικούν τους Αυστριακούς. Η θέα των αιμόφυρτων και αβοήθητων τραυματιών δίνει στον Ελβετό Ερρίκο Ντυνάν την ιδέα της δημιουργίας του Ερυθρού Σταυρού, που υλοποιήθηκε 4 χρόνια αργότερα.
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης εισβάλλει στη Ρωσία
24/06/1901
Πραγματοποιείται στο Παρίσι η πρώτη έκθεση ζωγραφικής του 20χρονου Ισπανού κομμουνιστή καλλιτέχνη Πάμπλο Πικάσο.
Πραγματοποιείται η πρώτη έκθεση ζωγραφικής του Πάμπλο Πικάσο
24/06/1919
Ξεσπά αντεπαναστατικό κίνημα στη Βουδαπέστη. Τα ένοπλα σώματα των εργατών και των στρατιωτών συνέτριψαν τους αντεπαναστάτες. Η ήττα τους όμως ήταν προσωρινή. Με τη συνδρομή και των Γάλλων ιμπεριαλιστών, οι δυνάμεις της αντεπανάστασης κατάφεραν να ανατρέψουν τη σοβιετική εξουσία την 1/8.
24/06/1933
Με την προστασία της αστυνομίας αναχωρούν από την Θεσσαλονίκη με ειδικά ναυλωμένο τρένο 1.000 περίπου μέλη της φασιστικής οργάνωσης Εθνικής Ένωσης Ελλάς (ΕΕΕ) και Άλκιμοι (οργάνωση νεολαίας της ΕΕΕ). Σκοπός τους: να παρελάσουν στην Αθήνα σε μια επίδειξη δύναμης. Οι εργάτες της Αθήνας και του Πειραιά «υποδέχονται» τους φασίστες με διαδηλώσεις, ενώ και στη Λάρισα το τρένο που τους μετέφερε πετροβολείται από τους εργαζόμενους της πόλης.
24/06/1949
Πεθαίνει ο πρωθυπουργός Θεμιστοκλής Σοφούλης. Τον αντικαθιστά ο Αλέξανδρος Διομήδης.
24/06/1960
Με την ευκαιρία του 3ου Συνεδρίου του Εργατικού Κόμματος της Ρουμανίας πραγματοποιείται στο Βουκουρέστι συνάντηση αντιπροσώπων των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων των σοσιαλιστικών χωρών.
24/06/1962
Πραγματοποιείται στο θέατρο «Πορεία» της Αθήνας το Α’ Εθνικό Συνέδριο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ).
24/06/1971
Με ανακοίνωσή του, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ξεσκεπάζει τη νέα συνωμοσία σε βάρος της Κύπρου, για την επιβολή της βίαιης λύσης που συμφωνήθηκε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λισσαβόνα, σύμφωνα με το σχέδιο της τριπλής κατοχής (Ελλάδας - Τουρκίας - ΝΑΤΟ), για την κατάλυση της ανεξαρτησίας του νησιού και τη μετατροπή της σε ορμητήριο του ιμπεριαλισμού κατά των αραβικών και σοσιαλιστικών κρατών.
24/06/1975
Ένα Μπόινγκ 727 των Ανατολικών Αερογραμμών των ΗΠΑ πέφτει κοντά στο αεροδρόμιο «Κένεντι». Σκοτώνονται οι 113 από τους 124 επιβαίνοντες.
ΟΙ ΜΟΣΧΟΒΙΤΕΣ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ περίφημη Παρέλαση της Νίκης
24 Ιουνίου 1945
Η γιαγιά μου Mαρία Βασίλιεβνα Ταράσοβα, γεννημένη το 1903, θυμόταν συχνά αυτή τη μέρα.
«Ζούσαμε στο Kουζνιέτσκι Μοστ19, 8ο διαμέρισμα, ένα μεγάλο κοινόχρηστο διαμέρισμα όπου διέμεναν 13 οικογένειες.
Το βράδυ στην κουζίνα άρχισαν να συζητούν τα τελευταία νέα από τη Μόσχα. Όλοι γνώριζαν ήδη ότι αύριο, 24 Ιουνίου 1945, θα γινόταν Παρέλαση Νίκης στην Κόκκινη Πλατεία και το απόγευμα της 23ης Ιουνίου, όλη η οδός Τβερσκάγια ( τότε Μ. Γκόρκι) ήταν γεμάτη με άρματα μάχης, υπήρχαν τανκς τόσο στο Oχότνι Ριάντ όσο και στην Moχοβάγια.
Ο καιρός ήταν δροσερός, βροχερός, άρχισαν να μιλούν με τους γείτονες για το πώς ήταν εκεί τα πληρώματα των αρμάτων, πιθανότατα κρυώνοντας και πεινασμένα. Κάποιος πρότεινε, ας βράσουμε πατάτες και ας τους τις πάμε ζεστές. Και έτσι έκαναν, όσοι είχαν, τις έβαλαν σε ένα καζάνι και τις έβρασαν , έριξαν φυτικό λάδι, ψιλοκομμένα κρεμμύδια, μυρωδικά, βγήκε ένας ολόκληρος κουβάς βραστές, ζεστές πατάτες. Αποφασίσαμε να τις μεταφέρουμε επειγόντως προτού να κρυώσουν. Ολόκληρη η αποστολή αποτελούνταν από τρεις γυναίκες. Περπατήσαμε από το Kουζνιέσκι Μοστ στην Tβερσκάγια για περίπου 10 λεπτά.
Στο στενό της Στολέσνικοφ στην Πετρόφκα, μας σταμάτησαν αστυνομικοί, τα πάντα ήταν αποκλεισμένα και η περαιτέρω διέλευση απαγορευόταν, λένε. Αρχίσαμε να τους εξηγούμε, δείξαμε τις πατάτες, αλλά δεν μας άφησαν να περάσουμε.
Ένας ταγματάρχης της αστυνομίας ήρθε και ρώτησε ποιος ήταν ο λόγος της φασαρίας εδώ. Ξαναρχίσμε να του το εξηγούμε. Ο ταγματάρχης κάλεσε έναν αστυνομικό και του είπε: «Πάρε τον κουβά με τις πατάτες και πήγαινε τις γυναίκες στα πληρώματα των αρμάτων».
Βγήκαμε στην Τβερσκάγια, πίσω από το Δημοτικό Συμβούλιο της Μόσχας κοντά σε ένα κτήριο κατοικιών, τα πληρώματα έπλεναν τ' άρματα με τις μάνικες. Ο αστυνομικός βρήκε τον διοικητή , αρματιστές είχαν ήδη μαζευτεί γύρω μας, όλοι με παράσημα, μετάλλια, αστειευόμενοι, χαμογελαστοί, τόσο όμορφοι, μια χαρά.
Πλησίασε ο διοικητής του τανκ, ένας πολύ νέος υπολοχαγός, σαν τον Μιχαήλ (τον γιο μου), αλλά χωρίς βραβεία.
Του εξηγήσαμε τα πάντα και παραδώσαμε τις πατάτες. Ο υπολοχαγός είπε: "Ευχαριστώ μάνα" και με φίλησε δυνατά στα χείλη, τα πληρώματα χειροκρότησαν, άρχισαν να μας αγκαλιάζουν και να μας φιλούν και εγώ και οι γείτονές μου αρχίσαμε να κλαίμε, προσπαθούσαν να μας ηρεμήσουν, αλλά εμείς συνεχίζαμε να κλαίμε. Περάσαμε λίγο χρόνο μαζί τους, μετά ο αστυνομικός μας πήγε πίσω και μας αποχαιρέτησε: «Σας ευχαριστώ που φροντίσατε τον στρατό». Πρόσθεσε επίσης ότι τα στρατεύματα τρέφονται καλά εδώ, σε όλη την διαδρομή κατά μήκος της Tβερσκάγια υπάρχουν κουζίνες εκστρατείας, που τροφοδοτούν επίσης την αστυνομία .»
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ,
23 ΙΟΥΝΙΟΥ 1945.
ΑΠΟ МОСКВА ЖИВАЯ ИСТОРИЯ