Η κυβερνητική «κοσμογονία» που έγινε πανωλεθρία!

 Την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη, στη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το νομοσχέδιο με το οποίο αίρονται όλες οι προϋποθέσεις για τη συμμετοχή των Ελλήνων του εξωτερικού στις εθνικές εκλογές, ζήσαμε ένα ρεσιτάλ προκλητικών και ανιστόρητων διαστρεβλώσεων και παραχαράξεων, που βαφτίστηκαν επιχειρήματα.

Επιχειρήθηκε μικροκομματική παραπληροφόρηση, ενώ ακούστηκαν μέσα στο Κοινοβούλιο απαράδεκτες εθνικιστικές κορόνες και πρωτοφανείς κολακείες των κυβερνητικών «σωτήρων», από τους «λαγούς» τους.

Αξίζει να επισημανθεί κάτι που εκτός από επικίνδυνο, ήταν και φαιδρό. Είδαμε τους θύτες, αυτούς δηλαδή που ευθύνονται για τον διωγμό κάποιων ανθρώπων, αλλά και για τα μεγάλα προβλήματά τους, να επιδιώκουν ξανά - θρασύτατα και κυνικά - να εμφανιστούν ως «προστάτες» - «εγγυητές» των δικαιωμάτων τους. Δηλαδή αυτοί που τους έδιωξαν από εδώ, που τους ξερίζωσαν, τώρα θυμήθηκαν να τους υπολογίσουν. Η ΝΔ μπορεί να μην κούνησε ούτε το μικρό της δαχτυλάκι για να εξασφαλίσει την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στους εργαζόμενους στον τουρισμό ή στους φοιτητές στις πρόσφατες εκλογές, να που τώρα όμως έβαλε τα πόδια στην πλάτη κι έφερε άρον άρον αυτό το νομοσχέδιο. Γιατί άραγε; Τους αγάπησε ξαφνικά;

Αν ναι, γιατί δεν το απέδειξε στην πράξη με κάτι ουσιαστικό; Λύνοντας δηλαδή πρώτα, - έστω - κάποια από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες του εξωτερικού; Οπως π.χ. τη δραματική συρρίκνωση και υποβάθμιση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης των παιδιών εκεί. `Η τις συνθήκες δουλειάς των μεταναστών μας στα μοντέρνα δουλεμπορικά π.χ. της Γερμανίας; Εχει ακουστά για τα mini jobs χωρίς ασφάλιση; Για τα χρόνια προβλήματα των Ελλήνων φοιτητών; Για την ταλαιπωρία στα προξενεία και τις πρεσβείες, όπου καθημερινά μειώνεται το προσωπικό; `Η γνωρίζει μόνο να σκαρφίζεται μεθόδους που εξυπηρετούν τα συμφέροντα τα δικά της και των προϊσταμένων της;

Αυτό που νοιάζει την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη - και μόνο αυτό - είναι να καταφέρει να αξιοποιήσει τη μάζα των απόδημων ψηφοθηρικά, ως πολιτική εφεδρεία και πάντα με την ενεργή παρέμβαση των οικονομικών λόμπι - των εφοπλιστών και άλλων σχετικών μηχανισμών. Βιάζεται επίσης να προχωρήσει τις επικίνδυνες διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά με αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία και χρειάζεται πολιτικές εφεδρείες. Και ναι, παίζει απαράδεκτα παιχνίδια στις πλάτες και των ομογενών.

Η κρίσιμη ψήφος της Ανιστον!

Σε κάποιους που αναρωτιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «Και τι μας πειράζει δηλαδή να ψηφίζει η Τζένιφερ Ανιστον;» καλό θα ήταν να αναρωτηθούν και για κάτι ακόμη.

Πειράζει άραγε, κάποιος που - ενώ η ζωή του εξαρτάται και διαμορφώνεται στις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες μιας άλλης χώρας - γνωρίζοντας ελάχιστα για εμάς, να καθορίζει με την ψήφο του τις πολιτικές εξελίξεις; Να αποφασίζουν για τις ζωές μας ομογενείς που δεν έχουν πραγματικούς οικονομικούς και κοινωνικούς δεσμούς με την Ελλάδα και στους εκλογικούς καταλόγους να εγγράφονται μετανάστες τρίτης και τέταρτης γενιάς, απλά και μόνο επειδή είχαν κάποιον, κάπου, κάποτε πρόγονο με ελληνική ιθαγένεια; Μπορεί να ξέρει κάποιος απ' αυτούς τι ακριβώς σημαίνει για μας μια βόλτα στο σούπερ μάρκετ, ποιοι είναι οι λογαριασμοί του ρεύματος, φαντάζεται έστω ποιες είναι πάνω κάτω οι συντάξεις των περισσότερων Ελλήνων, τι σημαίνει στην πράξη εργασιακός μεσαίωνας ή πώς γίνονται πλειστηριασμοί και εξώσεις, με ταυτόχρονο σπάσιμο πόρτας και μεταμεσονύχτια τρομοκρατία; Ξέρουν πώς καιγόμαστε κάθε χρόνο; Εχουν δει πώς χάνονται άνθρωποι και ζώα, πώς εξαφανίζονται ολόκληρα οικοσυστήματα και περιουσίες. Ξέρουν γιατί; Γνωρίζουν ότι πνιγόμαστε στην πρώτη βροχή και ότι μετατράπηκε η Μεσόγειος σε νεκροταφείο ψυχών; Ξέρουν γιατί; Εχουν δει να πεθαίνουν ασθενείς σε καρότσες αγροτικών, παιδιά σε συγκρούσεις τρένων; Τα έχουν βιώσει όλα αυτά; Ποιες πολιτικές ευθύνονται και τι πρέπει να γίνει; Ποιοι αγωνίζονται γι' αυτό;

Τα γνωρίζει άραγε όλα αυτά κάποιος, που δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του εδώ, που μας ξέρει από διηγήσεις παππούδων και γιαγιάδων, από ταινίες και στόρις στο Instagram; Εμείς όλα αυτά τα χρόνια, δεν ζούμε τον μύθο μας στην Ελλάδα και σίγουρα δεν μοιάζουμε με τη συμπαθή κινηματογραφική οικογένεια Πορτοκάλος. Δεν είμαστε μέρος σεναρίου της Βαρντάλος.

Σεβόμαστε και τιμούμε και τους Ελληνες του εξωτερικού. Ενα μεγάλο κομμάτι τους είναι από τα πιο σπουδαία του Ελληνισμού, και θέλουμε βεβαίως να ψηφίζουν οι Ελληνες πολίτες που σπουδάζουν ή εργάζονται στο εξωτερικό.

Το κυβερνητικό νομοσχέδιο όμως, που στηρίζεται στην αντιδραστική θέση για το «δίκαιο του αίματος», ενισχύει την απαράδεκτη αντίληψη ότι ο Ελληνας πολίτης δεν προσδιορίζεται από τους κοινωνικούς και οικονομικούς δεσμούς με τη χώρα του, αλλά από τα γονίδιά του.

Απέναντι στα παντός είδους πολιτικά παιχνίδια, το ΚΚΕ που μάχεται σταθερά για τα προβλήματα των μεταναστών είχε προβάλει ορισμένα κρίσιμα κριτήρια, ώστε να αποτραπεί η αλλοίωση του εκλογικού σώματος (Πραγματικοί οικονομικοί και κοινωνικοί δεσμοί με Ελλάδα, ανώτατος χρόνος απουσίας ή ελάχιστος χρόνος παρουσίας στη χώρα και αυτοπρόσωπη παρουσία σε εκλογικά τμήματα του εξωτερικού). Τα κριτήρια αυτά συνιστούν και διεθνή πρακτική, που επιδεικτικά αγνοούν οι διάφοροι πολιτικοί καιροσκόποι.

Γερμανία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ κ.λπ. βάζουν αντίστοιχα κριτήρια για την ψήφο των δικών τους αποδήμων, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και πιο αυστηρά, πέρα από το γεγονός ότι υπάρχουν και χώρες όπως το Ισραήλ και η Ιρλανδία, που για ευνόητους λόγους απαγορεύουν εντελώς την ψήφο των δικών τους αποδήμων στις χώρες διαμονής.

Εμείς δεν λέμε αυτό σε καμία περίπτωση. Εμείς είπαμε όχι στο να διαμορφωθεί ένα εκλογικό σώμα το οποίο, χωρίς ουσιαστικούς δεσμούς με την Ελλάδα και γνώση των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών, θα επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις εδώ, δίχως να βιώνει (να παθαίνει είναι το σωστό) το αποτέλεσμά τους.

Δικαίωμα και υποχρέωση συνδέονται

Το ΚΚΕ σέβεται τους συναισθηματικούς δεσμούς των αποδήμων με την Ελλάδα, αλλά αυτοί οι δεσμοί δεν αρκούν για την απόδοση ενός πολιτικού δικαιώματος και μάλιστα χωρίς τις αντίστοιχες υποχρεώσεις, κάτι που ακόμα και στην αρχαία Ελλάδα είχε επιλυθεί, όταν η έννοια του πολίτη γέννησε ταυτόχρονα την έννοια του οπλίτη, δείχνοντας έτσι τη σύνδεση του δικαιώματος με την υποχρέωση. Το σχέδιο νόμου που υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ, της «Νίκης» και της Πλεύσης Ελευθερίας, ανέδειξε ταυτόχρονα τους μεγάλους χορηγούς της κυβέρνησης.

Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο και συνεχίζει να υπερασπίζεται όλα τα δικαιώματα των Ελλήνων του εξωτερικού.

Δολοφονίες με ταξικό πρόσημο

Ολα αυτά συνέβαιναν στην αρχή της βδομάδας, με φόντο το ολοκαύτωμα της διαλυμένης χώρας του «τρέξε να σωθείς», με εικόνες «Κόλασης» του Δάντη (που ακόμη κάνουν τον γύρο του κόσμου).

Την Τρίτη, την ώρα της συζήτησης στην Ολομέλεια, έπεσε σαν κεραυνός η είδηση της συντριβής του Καναντέρ στον Πλατανιστό Εύβοιας και ο θάνατος του κυβερνήτη, σμηναγού Χρήστου Μουλά, 34 ετών και του συγκυβερνήτη, ανθυποσμηναγού Περικλή Στεφανίδη, 27 ετών.

Μόλις τρεις μέρες πριν, ο πρωθυπουργός είχε επισκεφτεί την Αεροπορική Βάση της Ελευσίνας και συνομιλώντας με πιλότους και τεχνικό προσωπικό, έλεγε: «Πετάτε μ' ένα αεροπλάνο το οποίο είναι παλιό και δύσκολο και βγάζει βλάβες», ενώ λίγες ώρες πριν τη μοιραία πτήση, ο Κυρ. Μητσοτάκης καμάρωνε στο Υπουργικό Συμβούλιο, που έως εκείνη την ώρα «δεν είχαμε ανθρώπινες απώλειες και οι αλλεπάλληλες επιχειρήσεις απομάκρυνσης κατοίκων ήταν οργανωμένες και αποτελεσματικές».

Λίγο μετά, βρέθηκε απανθρακωμένος μέσα σε καλύβι ο 41χρονος κτηνοτρόφος στην Κάρυστο, ενώ την επόμενη μέρα προστέθηκαν στα θύματα των πυρκαγιών - σ' αυτό το μεγάλο προδιαγεγραμμένο έγκλημα - μία γυναίκα που απανθρακώθηκε στον οικισμό Χοροστάσι, στον Αλμυρό Βόλου κι ένας 45χρονος άνδρας που εγκλωβίστηκε κι έχασε τη ζωή του, από τη φωτιά στο Βελεστίνο. 5 νεκροί μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές!

Οταν στέλνονται στο θάνατο νέα παιδιά μέσα σε νεκροφόρες σάπιων Kαναντέρ (των πιο παλιών πυροσβεστικών αεροπλάνων που πετάνε στη χώρα μας), όταν είναι γνωστό σε όλους ότι όλες αυτές οι γέρικες σακαράκες «βγάζουν σοβαρές βλάβες», όταν άνθρωποι παγιδεύονται στις φωτιές και καίγονται ζωντανοί, μαζί και τα ζώα, πόσο θράσος απαιτείται για να μπορείς να δηλώνεις μετά: «Διαθέτουμε περισσότερα μέσα, περισσότερο έμψυχο δυναμικό, καλύτερη προετοιμασία, όμως ξέρουμε ότι η μάχη αυτή θα είναι πάντα δύσκολη, καθώς βιώνουμε ήδη τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης».

Αυτός είναι άραγε ο τρόπος να προϊδεάσεις το ακροατήριό σου για νέες τραγωδίες; Τα λόγια είναι πράγματι φτωχά για να περιγράψουν το μέγεθος της αναλγησίας της κυβέρνησης των καταστροφών!

Ο ...κοστολογημένος Αρμαγεδδώνας

Τελικά, όταν ο πρωθυπουργός υποσχόταν - πριν από περίπου έναν μήνα - «κοσμογονία» στην πυροπροστασία, είχε δίκιο. Αλήθεια έλεγε για την κοσμογονία. Συνέβη. Δεν έμεινε τίποτε όρθιο! Κάηκε το σύμπαν! Αρμαγεδδώνας! Η εγκληματική πολιτική που αντιμετωπίζει την αντιπυρική προστασία και την πρόληψη ως «κόστος», όλο αυτό το κυβερνητικό άλλοθι της «προστασίας της ανθρώπινης ζωής», έχει πλέον χρεοκοπήσει με τον πιο τραγικό τρόπο.

Ολες αυτές τις εφιαλτικές μέρες και τις νύχτες της Αποκάλυψης, χιλιάδες απελπισμένοι, σαστισμένοι, αβοήθητοι άνθρωποι έτρεχαν να σωθούν ουρλιάζοντας, μέσα σε ακαθάριστα δάση και βουνά σκουπιδιών, χωρίς νερό από τους άχρηστους κρουνούς, αλλόφρονες τουρίστες φορτωμένοι σε αγροτικά, ανάμεσα σε γκρέιντερ που άνοιγαν αντιπυρικές ζώνες, την ώρα που μαίνονταν οι πυρκαγιές.

Στην πολυδιαφημισμένη - από την κυβέρνηση - Ελλάδα, που ηγείται της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, που όταν φυσάει καιγόμαστε, όταν βρέχει πνιγόμαστε κι όταν χιονίζει αποκλεινόμαστε, μάλλον δεν είναι πρέπον να μιλάμε για συνήθεις φυσικές καταστροφές και «κλιματική κρίση», αλλά για προαποφασισμένες κρατικές επιλογές. Μόνο που αυτές οι «φυσικές καταστροφές» (στις οποίες εμπλέκεται ο αλήστου μνήμης «στρατηγός άνεμος» και άλλες θεωρίες συνωμοσίας), θα μείνουν στην ιστορία ως δολοφονίες με ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο.

Της
Σεμίνας ΔΙΓΕΝΗ