Είσαι για ένα (α)κόμμα στα όρθια;

Μάστορα, πιάσε μια Ελλάδα στα όρθια…

Η πρώτη αυθόρμητη σκέψη στο άκουσμα της ίδρυσης του κόμματος Ρωμανιά – Μητρόπουλου, είναι πως το όνομα παραπέμπει σε ινδιάνικη φυλή, πχ στη σύζυγο του αρχηγού που τον λένε Όρθιο Βούβαλο.

Και το βασικό ερώτημα είναι τι θα απογίνουν τα ερυθρόδερμα μέλη της φυλής στην άγρια καπιταλιστική Δύση κι αν τελικά ονομάστηκαν Ευρωπαίοι Ινδιάνοι από μια καθαρή παρεξήγηση, καθώς αυτούς συνάντησαν πρώτους οι πρόσφυγες στη Μεσόγειο, καθώς ρίχνονταν στη θάλασσα για να σωθούν. Όχι όμως, δεν πρόκειται για παρεξήγηση, γιατί στο προσφυγικό μας ενώνουν κοινές βαρβαρικές αξίες και έθιμα κονκισταδόρικα, με την υπόλοιπη ΕΕ. Και η βασική ανησυχία μας είναι μη τυχόν έρθουν απέξω και αλλοιώσουν το βαρβαρισμό μας.

Ο δεύτερος συνειρμός είναι πως πάμε για άλλο ένα κόμμα στα όρθια, που μοιράζεται πάντως κοινές αξίες με τη φράση “στα τέσσερα” και τον Καμμένο που την είπε στη Βουλή -βουλευτής των ΑΝΕΛ ήταν άλλωστε ο Ρωμανιάς. Στην τελική δεν πρόκειται να αλλάξουν πολλά επί της ουσίας, απλώς θα συνε-χύσουμε σε μια διαφορετική στάση, χωρίς να επηρεάζεται η ερωτική μας σχέση με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ή οι σχέσεις παραγωγής κι άλλες τέτοιες σταθερές. Όπως είχε πει σε ανύποπτο χρόνο κι ο Αθερίδης: ή ψηφίζουμε ΚΚΕ ή καθόμαστε και τον πίνουμε -με το συμπάθειο. Στα όρθια ή όχι, μικρή σημασία έχει.

Ερχόμαστε έτσι στο τρίτο και τελευταίο σημείο, με το ηθικό δίδαγμα. Τι δουλειά έχουν όλα αυτά τα αποκόμματα που δε γεμίζουν όλα μαζί ούτε ένα απόκομμα εφημερίδας; Τι ρόλο παίζουν ή τι προοπτικές έχουν; Τι λόγο ύπαρξης έχει το ξαναζεσταμένο αντιμνημονιακό φαγητό, στη σημερινή “μεταμνημονιακή” εποχή; Σε τι συνδιαλλαγή ελπίζουν, με ποιον θα παζαρέψουν, από ποιον θα κόψουν ψήφους; Άραγε, θα φτάσουν στην κάλπη ή θα μπουν μόνο στις δημοσκοπήσεις;

Τα πρόσωπα αλλάζουν, η “αστική πολυφωνία” μένει και συνεχίζεται σα χορωδία Τρικάλων. Μέχρι να σηκωθεί όρθιο το αντίπαλο δέος και να βάλει τη δική του παραφωνία στο παραπάνω σκηνικό…


Κατιούσα