Ετσι, ενώ ο Προϋπολογισμός μιλούσε για πλεονάσματα ύψους 3,96% του ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 7 δισ. ευρώ, στο πρόγραμμα που κατέθεσαν προβλέπεται πλεόνασμα 4,1%.
Αυτό, σε συνδυασμό με την πορεία του ΑΕΠ, σημαίνει υπέρβαση των αντιλαϊκών στόχων κατά επιπλέον 1,14 δισ. ευρώ. Δηλαδή, πάνω από 8 δισ. ευρώ καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Και, ω του θαύματος! Πόσα είναι τα «θετικά» μέτρα που ανακοίνωσε ο Τσίπρας για το 2019 και που, παρά τα λεγόμενά τους, υπερψήφισαν οι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ; Είναι – ακριβώς- 1,14 δισ. ευρώ!
Δηλαδή, τα κόλλυβα που μοιράζουν σαν «παροχές» δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από την -ισόποση- αύξηση των ήδη απάνθρωπων, εξοντωτικών, κανιβαλικών πλεονασμάτων για τα οποία δεσμεύτηκαν στις Βρυξέλλες.
Με άλλα λόγια: Είχαν δεσμευτεί ότι θα πάρουν 7, πήγαν και δεσμεύτηκαν ότι θα πάρουν πάνω από 8 και αυτά τα παραπανίσια κλεμμένα τα παρουσιάζουν σαν… «επιστροφή-παροχή»!
Αυτό κάνουν: Παίρνουν πάνω από 8 δισ. και (λένε ότι) μοιράζουν το 1! Αυτό στην κανονική ζωή λέγεται κλοπή εις την ογδόη. Στη γλώσσα του «ηθικού αριστερού πλεονεκτήματος» του κ. Τσίπρα, όπως και στη γλώσσα της «λαϊκής» Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη (αφού τα ίδια ψηφοθηρικά έκανε και η Ν.Δ. με τον κ. Σαμαρά το 2014), λέγεται… «θετικά» μέτρα.
Πηγή:
Εφημερίδα Real News 19/5/2019
Ομοιος τον όμοιο...
ΑπάντησηΔιαγραφή«Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι αν τώρα που υπάρχει μια κυβέρνηση αριστεράς, που προσανατολίζεται υπέρ των πολλών και απέναντί της είναι η ΝΔ, με τη στάση υπέρ των ελίτ, αν τώρα η θέση του ΚΚΕ είναι, όπως λέει ο λαός, "τι μπρόκολα τι λάχανα". Αυτό είναι το ερώτημα». Τα αραχνιασμένα αυτά «ερωτήματα», της γνωστής ΠΑΣΟΚικής σχολής, δεν απευθύνονται βέβαια στο ΚΚΕ, αλλά στο λαό, μπας και ξεγελάσουν πάλι κανέναν προοδευτικό άνθρωπο, όπως πριν από τέσσερα χρόνια. Ομως, τα έχει απαντήσει ήδη η ...«αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Οταν ψήφιζε μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα το τρίτο μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους. Οταν μαζί ψήφιζαν τα τρελά προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο. Οταν έσπερναν την Ελλάδα απ' άκρη σ' άκρη με ΝΑΤΟικές βάσεις. Οταν μαζί ψήφιζαν με τους «νεοφιλελεύθερους» και τους ακροδεξιούς στην ΕΕ το 90% των αποφάσεων την τελευταία 5ετία. Και βέβαια, πείρα απ' το τι σήμαιναν οι μεταξύ τους διαφορές, που αξιοποιούνται για να παίζεται το γνωστό δικομματικό παιχνιδάκι, έχουν συγκεντρώσει παραπάνω από αρκετή οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. «Ομοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα», που λέει και ο λαός μας, κι η παροιμία πάει γάντι. Αρα, το πραγματικό ερώτημα δεν είναι τα ξεφτισμένα ψευτοδιλήμματα, για το ποια αντιλαϊκή κυβέρνηση θα βρεθεί απέναντι στο λαό, ποιος θα κάθεται στη θέση του οδηγού και του συνοδηγού του αντιλαϊκού οδοστρωτήρα. Το πραγματικό ερώτημα είναι ποιος θα είναι απέναντι, μπροστάρης και στήριγμα στον αγώνα του λαού απέναντι στην ΕΕ και στις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, στο κεφάλαιο. Κι αυτός μπορεί να είναι μόνο ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.