Χιλιάδες παιδιά αποκλείονται και φέτος με ή χωρίς voucher

                                                  

         ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

Οι ανέξοδες υποσχέσεις της κυβέρνησης δεν μπορούν να κρύψουν τις τεράστιες ελλείψεις

Σε λίγες μέρες ξεκινά η λειτουργία των βρεφονηπιακών σταθμών (2 Σεπτέμβρη) και όπως κάθε χρονιά χιλιάδες παιδιά σε όλη τη χώρα έχουν αποκλειστεί, χιλιάδες νέα ζευγάρια με μικρά παιδιά βρίσκονται και φέτος σε απόγνωση, καθώς δεν εξασφάλισαν μια θέση στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι θα «αφαιμαχθούν» οικονομικά προκειμένου να φιλοξενηθεί το παιδί τους σε έναν ιδιωτικό σταθμό, πληρώνοντας εκατοντάδες ευρώ το μήνα για να μπορέσουν να πάνε για δουλειά.

Χωρίς, λοιπόν, η κυβέρνηση της ΝΔ να ανακοινώσει τη δημιουργία σύγχρονων, δημόσιων, δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών, όπου θα φιλοξενούν όλα τα παιδιά, χωρίς να δίνει ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό ή από το κονδύλι του προγράμματος ΕΣΠΑ (270 εκατ. ευρώ) για υποδομές, εξοπλισμό, σίτιση κ.λπ., ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, ισχυρίστηκε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να μη μείνει κανένα παιδί εκτός παιδικών σταθμών την επόμενη χρονιά!

Οι ανέξοδες διακηρύξεις της κυβέρνησης της ΝΔ διαδέχθηκαν τις κούφιες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι «κανένα παιδί στην Ελλάδα δεν θα μείνει εκτός βρεφονηπιακών σταθμών». Ολες όμως οι προηγούμενες κυβερνήσεις, και η σημερινή, μετατρέπουν το δικαίωμα των παιδιών μας σε εμπόρευμα και ευκαιριακή παροχή με ημερομηνία λήξης.
Αυτό αναδεικνύουν και τα αποτελέσματα του προγράμματος ΕΣΠΑ για τους δικαιούχους του voucher, με το οποίο δεν θα πληρώνουν τροφεία σε δημόσιους και ιδιωτικούς σταθμούς.

Μπορεί φέτος να δόθηκαν 155.000 «κουπόνια» και η κυβέρνηση να «κομπάζει», αλλά οι τεράστιες ελλείψεις και τα προβλήματα σε όλο το φάσμα της Προσχολικής Αγωγής δεν μπορούν να κρυφτούν. Με ή χωρίς voucher, χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός των δημοτικών παιδικών σταθμών που είναι ελάχιστοι σε σχέση με τις ανάγκες, υποβαθμισμένοι, με ελλείψεις προσωπικού.

Εκτός σταθμών με ή χωρίς κουπόνι

Οι ελλείψεις υποδομών και προσωπικού στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς οδηγούν σε επιλογή των παιδιών που θα φιλοξενηθούν σε αυτούς βάσει κριτηρίων, γεγονός που αφήνει και πάλι παιδιά εκτός δομών, σπρώχνει τους γονείς να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να στραφούν σε ιδιώτες.

Ας δούμε μόνο το παράδειγμα του δήμου Αθηναίων, του μεγαλύτερου δήμου της χώρας, με ένα στοιχειώδες δίκτυο βρεφονηπιακών σταθμών. Συνολικά υποβλήθηκαν τον Ιούνη τουλάχιστον 5.500 αιτήσεις για νήπια και βρέφη, ενώ οι 72 παιδικοί σταθμοί του δήμου μπορούν να φιλοξενήσουν 4.760 παιδιά.

Εδώ να σημειωθεί ότι χιλιάδες οικογένειες δεν κάνουν καν αίτηση για κάποιο δημοτικό σταθμό στην Αθήνα, γνωρίζοντας ότι λόγω εισοδηματικών και άλλων εμποδίων δεν έχουν «ελπίδα» να γίνουν δεκτά τα παιδιά τους ή θα γίνουν δεκτά σε σταθμό μακριά από το σπίτι τους. Επιπλέον, μόνο πέρυσι μπήκε λουκέτο σε τρεις δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς λόγω ακαταλληλότητας των κτιρίων, χωρίς να δημιουργηθούν νέα κτίρια για να στεγάσουν τις θέσεις που καταργήθηκαν, ενώ θα κλείσουν κι άλλοι σταθμοί τα επόμενα χρόνια.

Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη σε άλλους δήμους, ιδιαίτερα στην επαρχία. Ετσι, σε πολλές περιοχές της χώρας, λόγω των έντονων προβλημάτων και ελλείψεων σε υποδομές, οικογένειες που καταλήγουν να παίρνουν το πολυπόθητο κουπόνι, αρχίζουν έναν νέο «Γολγοθά» προς αναζήτηση θέσης σε έναν παιδικό σταθμό και υπάρχουν περιπτώσεις που το κουπόνι μένει χωρίς αντίκρισμα λόγω έλλειψης θέσεων. Επομένως, και αυτά τα 155.000 voucher δεν εξασφαλίζουν όλα πρόσβαση σε βρεφονηπιακό σταθμό.

Ακόμα, τεράστιο πρόβλημα είναι τα βρεφικά τμήματα, που είναι πιο απαιτητικά σε υποδομές και προσωπικό. Δηλαδή, σε ένα σύστημα που ακόμα και οι στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες κρίνονται με λογικές «κόστους - οφέλους», τα τμήματα αυτά είναι πιο «κοστοβόρα» και γι' αυτό υπάρχουν ελάχιστα: Σε 161 δήμους δεν υπάρχουν καν βρεφικοί σταθμοί και σε 131 δήμους υπάρχει τουλάχιστον διπλάσια ζήτηση από τις θέσεις που διαθέτουν οι παιδικοί σταθμοί στα βρεφικά τμήματα...

Οσο για τον ισχυρισμό του υπουργού Εργασίας ότι η οικογένεια και η στήριξή της βρίσκονται στον «πυρήνα» της κυβερνητικής πολιτικής, πρόκειται για ξεκάθαρη πρόκληση. Κι αυτό γιατί μια οικογένεια με δυο παιδιά, που οι γονείς τους εργάζονται και οι δυο στον ιδιωτικό τομέα και παίρνουν από 1.000 ευρώ το μήνα, δεν δικαιούται voucher! Επίσης, οι μητέρες που εργάζονται στον δημόσιο τομέα δεν δικαιούνται voucher.

Αναγκαία για την ανάπτυξη του παιδιού

Ολα τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι στον 21ο αιώνα η Προσχολική Αγωγή είναι τύποις δημόσια. Στην πραγματικότητα, με κραυγαλέο τρόπο θεωρείται ατομική υπόθεση των γονιών, δεν είναι σε καμιά περίπτωση δωρεάν, δεν λογαριάζεται, δηλαδή, ως δικαίωμα για όλα τα παιδιά αυτής της ηλικίας, όπως θα έπρεπε.

Η Προσχολική Αγωγή δεν είναι μόνο βασική ανάγκη για την οικογένεια, είναι πρώτα και κύρια απαραίτητη για τη σωστή ψυχοσωματική ανάπτυξη και την ομαλή κοινωνικοποίηση του παιδιού. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται, κάτι όμως που δεν συμβαίνει σήμερα στον καπιταλισμό, ούτε στη χώρα μας ούτε διεθνώς.

Ως απαραίτητη, λοιπόν, για την ανάπτυξη του παιδιού, απαιτεί σύγχρονη οργάνωση και σχεδιασμό, ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε ηλικίας και 
ανάλογες υποδομές.

Δηλαδή, ένα ασφαλές και υγιεινό περιβάλλον, πλήρως εξοπλισμένο με τους αναγκαίους χώρους και τα απαραίτητα υλικά, πλήρως στελεχωμένο με όλο το αναγκαίο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό, έτσι ώστε να βοηθηθεί το κάθε παιδί να αναπτυχθεί σωματικά, πνευματικά, κοινωνικά. Και φυσικά, για να εκπληρώνει αυτόν τον ρόλο της η Προσχολική Αγωγή ως δικαίωμα του παιδιού και της οικογένειας, πρέπει όλο αυτό το σύστημα να είναι αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν.

Δηλαδή να έχουν όλα τα παιδιά - από τη γέννησή τους μέχρι την είσοδό τους στο σχολείο - θέση σε προσχολική δομή (παιδικό σταθμό και νηπιαγωγείο) δημόσια και δωρεάν, με αποκλειστική ευθύνη και χρηματοδότηση από το κράτος, χωρίς voucher και τροφεία. Σε κτίρια σύγχρονα, ασφαλή, με τους αναγκαίους χώρους για το παιχνίδι, τη σίτιση, την ξεκούραση των παιδιών, σίτιση για όλα τα παιδιά μέσα στις δομές, με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό.

Πάνω σε αυτά τα ζητήματα χρειάζεται να ανοίξει η συζήτηση με τους νέους γονείς, που αυτό το διάστημα ζουν με την αγωνία για το «τι θα γίνει με το παιδί μου», γεγονός που επηρεάζει συνολικά την οικογενειακή και επαγγελματική τους ζωή. Και σε αυτήν τη βάση, να στηριχτεί και να δυναμώσει ο αγώνας σωματείων και φορέων, που παλεύουν για να μην μείνει κανένα παιδί έξω από παιδικούς σταθμούς, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Προσχολική Αγωγή.

Προβλήματα και στα νηπιαγωγεία

Σήμερα όμως η εικόνα της Προσχολικής Αγωγής είναι κατακερματισμένη ανάμεσα στους δήμους, τις ιδιωτικές δομές, αλλά και τα νηπιαγωγεία, που λειτουργούν όλα με διαφορετικούς όρους και με τεράστιες ελλείψεις, αφήνοντας παιδιά εκτός δομών και οικογένειες σε απόγνωση.

Γιατί σοβαρά είναι τα προβλήματα και στα νηπιαγωγεία, για άλλη μια χρονιά, μετά τη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής χωρίς καθόλου χρηματοδότηση και σχεδιασμό για την ανάπτυξη των υποδομών που χρειάζονται και το επιπλέον προσωπικό. Πολυπληθή τμήματα των 25 νηπίων, προκάτ αίθουσες σε αυλές σχολείων, «αξιοποίηση» ακατάλληλων χώρων (αίθουσες τελετών, γραφεία κ.ά.) και σπρώξιμο των γονιών να εγγράψουν τα παιδιά τους σε νηπιαγωγεία μακριά από το σπίτι τους, είναι οι «λύσεις» που προκρίνουν οι δήμοι, προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν και να απορροφήσουν όλα τα νήπια και προνήπια, όπου εφαρμόζεται η Προσχολική Αγωγή υποχρεωτικά για δύο έτη.

Ε. Μ.