Η διέξοδος βρίσκεται στη λαϊκή αντεπίθεση!

Με τη ΝΔ να «κονταροχτυπιέται» με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος από τους δύο είναι πιο συνεπής στις μνημονιακές επιταγές, όπως είδαμε τη βδομάδα που μας πέρασε, καταρρίπτονται και οι τελευταίοι μύθοι ότι μέσα σε αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο μπορεί να βελτιωθεί η ζωή του λαού.

Είναι χαρακτηριστικός ο καβγάς ανάμεσα στη σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση γύρω από τις «υπεραποδόσεις» του προϋπολογισμού,

γύρω από την «αποτελεσματικότητά» τους δηλαδή στο στράγγισμα του λαϊκού εισοδήματος. Ενας καβγάς που στήθηκε με αφορμή την εκτέλεση του προϋπολογισμού και είναι αρκετά διαφωτιστικός για να αντιληφθεί κανείς μέχρι πού φτάνει η κοροϊδία γύρω από την «έξοδο από τα μνημόνια», για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε να ...γιορτάσει και τον ένα χρόνο...

Μαζί του βέβαια γιορτάζουν και οι βιομήχανοι για την τζάμπα εργατική δύναμη που τους παρέχεται, οι τραπεζίτες για τη γενίκευση των πλειστηριασμών, οι εφοπλιστές για τις δεκάδες φοροαπαλλαγές, συνολικά η εργοδοσία για τις σχέσεις εργασίας - λάστιχο που έγιναν πια θεσμός.

Κοκορομαχία για την υλοποίηση των μνημονίων

Και σαν να μην έφτανε η κοκορομαχία τους για το ποιος μπορεί να εγγυηθεί καλύτερα τα ματωμένα πλεονάσματα, ήρθαν και οι ανάλογες «επετειακές» παρεμβάσεις της Κομισιόν για να πείσουν και τον πιο δύσπιστο.

Με τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους να παραμένουν άθικτοι, με το αντιλαϊκό πλαίσιο να ενισχύεται από τις πρώτες κιόλας νομοθετικές πρωτοβουλίες της ΝΔ, με τα «ραντεβού» των «αξιολογήσεων» να είναι ήδη κλεισμένα για τα επόμενα τρίμηνα και με τον προγραμματισμό του Γιούρογκρουπ να προϊδεάζει για τα νέα μέτρα, οι εκπρόσωποι της ΕΕ δεν μπορούσαν να είναι πιο σαφείς: «Συνεχίστε στο δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ», ήταν η σύστασή τους προς τη ΝΔ, μια σύσταση που περιχαρείς μάλιστα τα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ φόρεσαν σαν παράσημο στο πέτο για να αποδείξουν ότι επάξια μπορεί το κόμμα τους να παριστάνει τον «γκουρού» των μνημονίων.

Γι' αυτό και η ΝΔ, στην προσπάθειά της να περάσει πάνω από τον «πήχη» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αφήνει μέρα να πάει χαμένη. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης διαφημίζει στους δανειστές την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής του να προφυλάξει και να εμπλουτίσει το μνημονιακό οπλοστάσιο ώστε να πάρει ως αντάλλαγμα μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο για το μεγάλο κεφάλαιο.

Ακριβώς δηλαδή όπως έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν διαπραγματευόταν τη διευθέτηση του χρέους. Αυτή του την αποφασιστικότητα ξεκίνησε να περιφέρει ο πρωθυπουργός σε συναντήσεις με Ευρωπαίους ηγέτες, όπως με τον Εμ. Μακρόν τη βδομάδα που μας πέρασε και έπεται και συνέχεια.

Τι επιβεβαιώνεται λοιπόν για μια ακόμα φορά από την αντιλαϊκή κλιμάκωση της ΝΔ στο στρωμένο έδαφος που παρέλαβε; Οτι το «μνημόνιο των μνημονίων», αυτό που τσακίζει τις λαϊκές ανάγκες, που επιβάλλει θυσίες δίχως τέλος, είναι η πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτός είναι ο δρόμος που υπηρετείται από όλες τις κυβερνήσεις, είτε «φιλελεύθερες» είτε «σοσιαλδημοκρατικές» και «αριστερές». Γι' αυτό οι δημοσιονομικοί «κόφτες» είναι «ένα το κρατούμενο» σε όλες τις Συνθήκες της ΕΕ, ενώ ενσωματώνονται ακόμα και στα Συντάγματα των κρατών - μελών, σφίγγοντας όλο και περισσότερο τον στενό κορσέ γύρω από τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες και αποδεικνύοντας πόσο κούφια λόγια είναι τα περί «τέλους των μνημονίων».

Υπάρχει άλλος δρόμος

Μπροστά λοιπόν στην επίθεση που εντείνεται, τα σινιάλα της οποίας ήδη δίνονται από τη ΝΔ, είτε με την «επιτελικότητα» του κράτους για να γίνει ακόμα πιο εχθρικό απέναντι στους εργαζόμενους, είτε με το νέο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, είτε με την ένταση των πλειστηριασμών της λαϊκής κατοικίας, την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ κ.ο.κ., δεν μπορεί να χαθεί άλλος χρόνος.

Μπροστά στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης της ΝΔ να σταθεί άξιος αντικαταστάτης του ΣΥΡΙΖΑ στην κατοχύρωση της χώρας ως αμερικανοΝΑΤΟικού «μεντεσέ» - μαγνήτη επιθέσεων, δεν χωράει κανένας εφησυχασμός.

Τώρα πρέπει να ενταθεί η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων. Η παραίτηση και το σιχτίρισμα, το «τίποτα δεν αλλάζει» να δώσουν τη θέση τους στην αγωνιστική διεκδίκηση κι αυτή η πάλη να αγκαλιάσει όλο και περισσότερους τόπους δουλειάς και κλάδους. Οι κινητοποιήσεις ενόψει της ΔΕΘ, που ήδη προετοιμάζονται, να στείλουν το μήνυμα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, σε ΕΕ και εργοδοσία ότι «λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο», αν θεωρούν το λαό υποταγμένο.

Να στείλουν το μήνυμα ότι δεν είναι μονόδρομος για το λαό οι θυσίες διαρκείας για τα κέρδη μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Δεν είναι μονόδρομος το παιχνίδι με τη φωτιά του πολέμου, η διαρκής ανασφάλεια από την εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όπου κάθε νέο επεισόδιο, όπως το «θρίλερ» με το δεξαμενόπλοιο, φανερώνει ότι μαζεύεται όλο και περισσότερο μπαρούτι δίπλα στο αναμμένο φιτίλι των ανταγωνισμών.

Πραγματική έξοδος από τα μνημόνια σημαίνει σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου

Πραγματική «έξοδος από τα μνημόνια» σημαίνει ανυποχώρητη πάλη για να ξηλωθούν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι, για να υπάρξει ουσιαστική αναπλήρωση των απωλειών, για να ανατραπεί η πολιτική που θυσιάζει τις ανάγκες του λαού στο βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Ο λαός μπορεί σήμερα να ζήσει καλύτερα, απολαμβάνοντας τον πλούτο που παράγει. Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος που αξίζει κάθε θυσία για να γίνει πράξη. Ο δρόμος που περνάει μέσα από την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, τη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, την πάλη για μια εξουσία στα χέρια των εργαζομένων. Σε αυτόν το δρόμο, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή, οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν ανάσες, να καθυστερήσουν αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, να μαζέψουν δυνάμεις για να περάσουν στην αντεπίθεση.

Μαχητικά και με πείσμα, αυτό το κάλεσμα πάλης μεταφέρουν οι κομμουνιστές, τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ ακόμα πιο πλατιά στους εργαζόμενους και τη νεολαία, οργανώνοντας τη μεγάλη εξόρμηση για την επιτυχία της δικής μας κόκκινης γιορτής, την κορύφωση του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Αθήνα στις 19 - 21 Σεπτέμβρη.