Φεστιβάλ της ΚΝΕ χωρίς συζητήσεις;

Συζήτηση στο Στέκι Νέων Εργαζομένων

Μαζική ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Στέκι Νέων Εργαζομένων, με θέμα «Απλήρωτη εργασία, χαμηλοί μισθοί, εργασιακή περιπλάνηση: Μονόδρομος ή μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα;».

Μίλησαν ο Θανάσης Χρηστίδης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και ο Πάνος Ζάχαρης, σκιτσογράφος -
πολιτικός γελοιογράφος, δημιουργός του κόμικ «The Working Dead» που πραγματεύεται τη σχέση καταπιεστή και καταπιεζόμενου ανά τους αιώνες.

Ο Πάνος Ζάχαρης, ανέφερε παραδείγματα σύγχρονης δουλειάς, που μαρτυρούν ότι όσο ο καπιταλισμός σαπίζει τόσο περισσότερο ορισμένες πλευρές του θυμίζουν εποχές τις οποίες θεωρούμε ότι έχουν παρέλθει. Π.χ. είπε ότι ο εργάτης ο οποίος λιποθυμάει στις αποθήκες της ΑΜΑΖΟΝ, επί της ουσίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά το ταξικό εγγόνι της Αγγλίδας υφάντρας στα εργοστάσια του Λονδίνου, την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης. Ή ότι τα πρόχειρα χωριά που στήνονται γύρω από τις εγκαταστάσεις των εργοστασίων που παράγουν τα προϊόντα της Apple θυμίζουν χωριά καλυμμένα από καρβουνόσκονη τα οποία μπορεί κάποιος να τα συναντήσει σε έργα κλασικών λογοτεχνών που αναφέρονται στα ανθρακορυχεία προηγούμενων αιώνων.

Αναφερόμενος στο έργο του, είπε ότι «το χθες μπορεί να χρησιμοποιηθεί θαυμάσια για να προβάλει το σήμερα. Για να μιλήσει για τις δικές μας ανάγκες και τα δικά μας προβλήματα.
Πάντοτε η ιστορία της ανθρωπότητας δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα ατελείωτο μπρα ντε φερ δύο κάθε φορά τάξεων. Αυτές οι δύο πλευρές είναι και το κίνητρο το οποίο με οδήγησε στο να κάνω ένα κόμικ και να μιλήσω για την ταξική πάλη».

Προηγούμενα ο Θανάσης Χριστίδης με μια σειρά παραδείγματα αποδόμισε το παραμύθι ότι αν μεγαλώσει η πίτα της οικονομίας θα αυξηθεί και ο πλούτος που παίρνουν οι εργαζόμενοι. Ανάδειξε ότι όσο αναπτύσσεται η καπιταλιστική οικονομία και αυξάνεται ο παραγόμενος πλούτος τόσο θα μεγαλώνει η ψαλίδα μεταξύ του βιοτικού επιπέδου του λαού και της ποιότητας ζωής που μπορούν να εξασφαλίσουν οι σύγχρονες δυνατότητες παραγωγής.

Και τόνισε ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να ζήσουν καλύτερα, αρκεί να επιλέξουν το δρόμο της ανατροπής. «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον αγώνα και την ταξική πάλη», τόνισε και κάλεσε τους εργαζόμενους να αναρωτηθούν αν πράγματι οι αγώνες είναι μάταιοι και αναποτελεσματικοί, όπως λέγεται, τότε γιατί διαδοχικά οι κυβερνήσεις βάζουν εμπόδια στην κήρυξη της απεργίας από τα σωματεία, φέρνουν τις δυνάμεις καταστολής σε κινητοποιήσεις εργαζομένων, γιατί 9 στις 10 απεργίες κρίνονται παράνομες και καταχρηστικές από τα δικαστήρια, γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, φέρνει νομοσχέδιο για ηλεκτρονική ψηφοφορία και καταγραφή των σωματείων και των συνδικαλιστών;

Υπογράμμισε ότι σήμερα «χρειάζεται ένα κίνημα με συγκεκριμένο προσανατολισμό, κόντρα στα μονοπώλια και σε αυτούς που τα υπηρετούν, κυβερνήσεις - πολιτικό προσωπικό - εργατοπατέρες. Ένα κίνημα που δεν θα βάζει απλά στόχο να πέσει μια αντιλαϊκή κυβέρνηση για να έρθει στη θέση της μια άλλη, αλλά που θα συγκεντρώνει δυνάμεις ώστε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες και τη ζωή του λαού.

(...) Σήμερα μπορούμε να οργανώσουμε την οικονομία με σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών μας. Μπορούμε να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και να οικοδομήσουμε το σοσιαλισμό. Σοσιαλισμός σημαίνει ελευθερία γιατί σημαίνει τέρμα στην εκμετάλλευση, στην εξάρτηση από τα αφεντικά».

Συζήτηση στο Στέκι Φοιτητών

Στη συνέχεια, το Στέκι Φοιτητών φιλοξένησε συζήτηση με τίτλο «Μπορεί το σημερινό πανεπιστήμιο να χωρέσει τις σύγχρονες ανάγκες μας; Η αντίληψη του ΚΚΕ για την ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση», με ομιλήτρια την Κέλλυ Παπαϊωάννου, μέλος του Τμήματος Παιδείας και Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ. Η συζήτηση τράβηξε το ενδιαφέρον μεγάλου αριθμού φοιτητών και σπουδαστών, ενώ την παρακολούθησε και ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιάννης Δελής.

Η Κ. Παπαϊωάννου, αναφέρθηκε στο ρόλο του πανεπιστημίου τόσο στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, όσο και σε αυτό της ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής κοινωνίας, το οποίο οραματίζεται το ΚΚΕ. Τόνισε πως οι επεξεργασίες του Κόμματος στο θέμα είναι διαρκείς και συνεχώς εμπλουτίζονται, ενώ επίσης μίλησε για τις διάφορες πτυχές της σφοδρής ιδεολογικής διαπάλης που διεξάγεται στα αμφιθέατρα της ανώτατης εκπαίδευσης. Μεταξύ άλλων, επικεντρώθηκε στο μεγάλο ζήτημα που απασχολεί την νεολαία για τη φυγή στο εξωτερικό, είτε για σπουδές αλλά και για αναζήτηση εργασίας, λέγοντας πως ουσιαστικά δεν αποτελεί μια «ελεύθερη» απόφαση αλλά προωθείται και διαφημίζεται από πλευράς αστικών επιτελείων, καθώς βρίσκεται στον πυρήνα της ευρωενωσιακής στρατηγικής, στο πλαίσιο της κινητικότητας ερευνητών και εργαζομένων. Άλλα θέματα που απασχόλησαν τη συζήτηση ήταν η κατηγοριοποίηση των σπουδών,  η συζήτηση για τις start-up και τις πατέντες καθώς και πλευρές των κατακτήσεων του σοσιαλισμού στον τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης.

Η Κ. Παπαϊωάννου κάλεσε τους συμμετέχοντες να ανοίξουν τη συζήτηση με τους φίλους και συμφοιτητές τους, όπως κάνουν και τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, «ως καθήκον που απορρέει από τη στρατηγική μας, αλλά και ως αγωνία για το δρόμο που πρέπει να χαράξουν οι φοιτητές, μακριά από τα συμφέροντα των εργοδοτών, εφοπλιστών βιομηχάνων και τραπεζιτών». Επίσης έθεσε την ανάγκη απομόνωσης των δυνάμεων και του τμήματος καθηγητών που καλούν τους φοιτητές να μείνουν μακριά από κόμματα, αλλά και τους λένε «να κοιτάξουν μόνο τον εαυτό τους, να φροντίσουν μόνο για το ατομικό συμφέρον, τον προσωπικό τους δρόμο και σταδιοδρομία. Κλείνοντας, η Κ. Παπαϊωάννου, αφού στη συζήτηση τέθηκαν πολλά και ενδιαφέροντα ζητήματα, δεσμεύτηκε από πλευράς Κόμματος πως αφού τα χρονικά περιθώρια δεν επέτρεψαν την περαιτέρω συζήτηση για αυτά, την ανανέωση του ραντεβού με τους φοιτητές και τους σπουδαστές για να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση.

 Working dead – Nα δεις τι σου ‘χω για μετά

Το βιβλίο του Ζάχαρη Working dead

από την βιβλιοθήκη του gkagkarin