Γιούρα μερος στ΄

Εν ψυχρώ δολοφονία των κρατουμένων

ΜΕΡΟΣ στ`

Η μαρτυρική ζωή των κρατουμένων στη Γιούρα, οδήγησε δεκάδες πολιτικούς κρατούμενους στον τάφο και σακάτεψε τόσο την υγεία των υπόλοιπων χιλιάδων κρατουμένων, ώστε με εξαιρετικά γρήγορο ρυθμό να οδηγούνται στην εξόντωση και το θάνατο.

Αφού έδωσαν τα πάντα στον αγώνα για τη λευτεριά και την προκοπή του λαού μας, χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι ρίχτηκαν από τον ελληνικό φασισμό, τον μοναρχοφασισμό, στις εξορίες και τα μπουντρούμια, οδηγήθηκαν στα στρατοδικεία θανάτου, βασανίστηκαν μέχρις αίματος στις ασφάλειες και, τελικά, ό,τι απέμεινε κι όποιος γλίτωσε απ' αυτό το κανιβαλικό ξεφάντωμα, ρίχτηκε στον ξερόβραχο της Γιούρας, για να ολοκληρωθεί το παραπάνω όργιο.

Υγρό κι απαίσιο το κλίμα της Γιούρας, βαριά καταναγκαστική δουλιά κάτω από άθλια διατροφή, συνωστισμός σε κατεστραμμένες σκηνές, αλμυρό νερό για πόσιμο και καθαριότητα, γύμνια το χειμώνα και συνεχή βασανιστήρια, κάναν τούτο τον ξερόβραχο εργοστάσιο φυματίωσης και αρρώστιας, πραγματικό εξοντωτήριο των παιδιών του ελληνικού λαού. Οσοι πάτησαν το πόδι τους εδώ, άρρωστοι, κιόλας, από παλιότερες ταλαιπωρίες, χάσανε κάθε ελπίδα με την επιδείνωση της κατάστασής τους στη Γιούρα, πως θα ξαναβρούν ποτέ την υγεία τους.

Σ' αυτό το περιβάλλον όλοι οι κρατούμενοι στερήθηκαν κάθε φροντίδα, μα κι αυτή την άμεση ιατρική περίθαλψη στις πιο σοβαρές έκτακτες περιπτώσεις. Βασανίστηκαν τόσο από τους λογής δήμιους, ώστε να φτάνουμε στο σημείο να 'χουμε αιμοπτύσεις από ξυλοδαρμούς, κρεμάσματα και κάθε είδους άλλες κακοποιήσεις. Φτάνουμε να 'χουμε σακατεμένους σωματικά, χωρίς χέρι, χωρίς πόδια, μάτια κλπ., φυματικούς κι άλλους αρρώστους, μόνο απ' αυτή την τακτική των βασανιστηρίων...

Να πώς γεννήθηκε και φούντωσε η φυματίωση στη Γιούρα, να πώς, αργά, μα σίγουρα οδηγούνται γεροί άνθρωποι στην αιμόπτυση και την κάθε είδους αρρώστια. Και πλάι σ' αυτά η ανύπαρκτη από τη μεριά του κράτους ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έφερε σε πραγματική απόγνωση χιλιάδες κρατούμενους αρρώστους κι οδηγεί στη βάσιμη υπόνοια της εφαρμογής ενός προμελετημένου εγκληματικού σχεδίου φυσικής εξόντωσης σε βάρος των κρατουμένων αγωνιστών. Ολόκληρο το στρατόπεδο μαστίζεται από φοβερή νοσηρότητα.

Η φυματίωση θερίζει!

Τον πρώτο λόγο έχει η ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ! Το ποσοστό των φυματιώσεων γενικά από τις οποίες υποφέρει το στρατόπεδο φτάνει τα 65% περίπου του συνόλου των κρατουμένων και, ειδικότερα ένα 25-30% του συνόλου υποφέρει από ανοιχτή φυματίωση, ένα 20% από φυματίωση ινώδους μορφής και ένα 10-20%, ιδιαίτερα στους νέους, από τραχειοβρογχικές και εμπύρετες αδενοπάθειες. Το ποσοστό φυματίωσης αυξαίνει καθημερινά.

Οι ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΕΣ λόγω τροφής, με βαρύτερες κι απ' το έλκος λειτουργικές εκδηλώσεις, μαστίζουν κι αυτές το 70% του συνόλου των κρατουμένων... Οι παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος που βασικά οφείλονται στο αλμυρόπικρο σκληρό νερό, σακάτεψαν πραγματικά τα νεφρά και την υγεία ενός 35% περίπου των κρατουμένων. Και ο κατάλογος των ασθενειών που προκύπτουν από τις συγκεκριμένες άθλιες συνθήκες κράτησης και διαβίωσης.

Αν και είχαν σαφή γνώση της τρομερής αυτής νοσηρότητας, άφησαν πάνω από 10.000 κρατούμενους, από το 1947 κιόλας, στις φροντίδες δύο μόνον στρατιωτικών γιατρών, που, όλη την καλή διάθεση να είχαν, αν ακόμα και οι ίδιοι αυτοί δε συναντούσαν τόσα εμπόδια στην εξάσκηση των καθηκόντων τους, απ' το Γλάστρα και ιδιαίτερα απ' τον Μπουζάκη, πάλι θα ήταν αδύνατο να ανταποκριθούν στην αποστολή τους με τις τόσο αυξημένες ανάγκες περίθαλψης. Κι αν υπήρχε κάποια υποτυπώδης ιατρική περίθαλψη, αυτό οφείλεται στην ολοκληρωτική αφοσίωση και πραγματική αυταπάρνηση των πολιτικών κρατουμένων γιατρών και νοσοκόμων, που πολλές φορές, -άρρωστοι κι οι ίδιοι από τις ίδιες συνθήκες ζωής- στάθηκαν νύχτα και μέρα στο πλευρό των αρρώστων, ανακουφίζοντας τον πόνο τους, δίνοντας όλες τους τις δυνάμεις γι' αυτό το σκοπό. 

Βεβαίως, οι δυνατότητες ήταν ελάχιστες, χωρίς μέσα, φάρμακα και μ' αυτές τις συνθήκες ζωής και διαβίωσης, διατροφής των κρατουμένων αρρώστων.

Απίστευτο έγκλημα

Την ίδια στιγμή, στο θανατονήσι κατέφταναν αγωνιστές με μεταγωγές από άλλες φυλακές και τόπους εξορίας κι άλλοι φυματικοί, για τιμωρία που δεν υπέγραφαν «δηλώσεις μετανοίας»! Ενώ το έγκλημα παίρνει απίστευτες διαστάσεις, όταν μπαίνει μπροστά το ασύλληπτο εγκληματικό σχέδιο για μόλυνση όλου του στρατοπέδου με φυματίωση και σύφιλη, υποδείχνοντας στους νοσοκόμους (επινόηση του αρχιεγκληματία κρατούμενου Αβραάμ Παπαδόπουλου και πρωταγωνιστές φασιστικά καθάρματα συνεργάτες των Γερμανών) να κάνουν ενέσεις στους κρατούμενους με σύριγγες χωρίς απολύμανση, με στόχο την εξάπλωση της αρρώστιας και την εξόντωση των κρατουμένων!

Επίσης, ο Παπαδόπουλος, τους γιατρούς που έδιναν το κάθε τι για τους αρρώστους, τους ταλαιπωρεί από όρμο σε όρμο και συχνά τους απομονώνει στον Γ' όρμο. Την ίδια ταχτική ακολουθεί και για τους πολιτικούς κρατούμενους ειδικευμένους νοσοκόμους και τους φοιτητές της ιατρικής που, διώχνοντάς τους, βάζει στη θέση τους, όχι μόνον ανειδίκευτους, μα, συχνά, εγκληματικά κι ανήθικα υποκείμενα σαν και τον ίδιο, για να εγκληματούν σε βάρος της υγείας των κρατουμένων.

Η αποκάλυψη της τραγικής πραγματικότητας ήρθε με την άφιξη εδώ στη Γιούρα, στο τέλος του 1949, του ειδικού μηχανήματος ακτινοσκοπήσεως. Οχι πως δεν ήταν γνωστή η νοσηρότητα, μα έτσι γινόταν «χειροπιαστή». Το έγκλημα των «λαοπρόβλητων», ξεφεύγει από τα όρια της Γιούρας και γίνεται πανελλήνια γνωστό την εποχή που έρχεται εδώ ο Γενικός Επιθεωρητής Φυλακών Τριανταφυλλίδης, τον Απρίλη 1950. Τότε απ' τις δημοκρατικές εφημερίδες ο ελληνικός λαός μαθαίνει το δράμα των κρατουμένων αγωνιστών της Γιούρας. Τέσσερις χιλιάδες ενυπόγραφες εκθέσεις, αναφορές και υπομνήματα πήρε μαζί του φεύγοντας ο κ. Γενικός, για να μάθουν οι κυβερνήτες της «Αλλαγής» (σ.σ. της κυβέρνησης Πλαστήρα) το τρίχρονο, ως τότε, όργιο του μοναρχοφασισμού. Τόσο αποκαλυπτικά ήταν τα στοιχεία που ο Γενικός επιθεωρητής υποσχόταν πως μόλις φθάσει στην Αθήνα, «θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να καταργηθεί η Γιούρα, για να φύγουν αμέσως οι άρρωστοι» και άλλα τέτοια. Αλλα, όμως, είχαν στο μυαλό τους οι «δημοκράτες της αλλαγής»!

Αύριο: «Οι αρμόδιοι εγκληματούν, οι κρατούμενοι αντιδρούν»

 Επιχείρηση συγκάλυψης των εγκλημάτων