Αταλάντευτα στη μάχη για συνδικάτα εργατών!

Τα συνέδρια μιας σειράς Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων που πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες μέρες, ήταν για άλλη μια φορά αποκαλυπτικά για τον χαρακτήρα της διαπάλης μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για τη σημασία που έχει για κάθε εργαζόμενο να ενισχυθεί η μάχη που δίνουν τα ταξικά σωματεία και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ απέναντι στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, για συνδικάτα στήριγμα των εργαζομένων και όχι των αντιλαϊκών στόχων του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.
Την ίδια ώρα που κλιμακώνεται ολόπλευρα η αντεργατική επίθεση, με κομβικές αντιλαϊκές ανατροπές, όπως ο πρόσφατος «αναπτυξιακός» νόμος και το επικείμενο νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, οι ηγεσίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού έκαναν και στα συνέδρια των προηγούμενων ημερών ό,τι μπορούσαν για να επιβάλουν όργια νοθείας και εκφυλιστικές διαδικασίες, προκειμένου να διατηρήσουν τις καρέκλες τους και να συνεχίσουν να στηρίζουν αυτήν ακριβώς την αντεργατική επίθεση.

Εμφάνισαν μαϊμού - «σωματεία», μαϊμού - καταλόγους αρχαιρεσιών, αντιπροσώπους που «εκλέγονται» ταυτόχρονα και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα! Εκεί που είδαν ότι δεν περνούν οι νόθοι, όπως στην Ομοσπονδία Εργαζομένων Μετάλλου, δεν δίστασαν ακόμα και να διαλύσουν το συνέδριο, επιβεβαιώνοντας ποια ήταν εξαρχής η στόχευσή τους.

* * *

Εκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη συζητηθούν τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων, πολύ περισσότερο για να μην οργανωθεί η πάλη απέναντι στη ρίζα τους. Γνωρίζοντας ότι ακόμα και συνδικαλιστές που εκλέχθηκαν με τα δικά τους ψηφοδέλτια διαφωνούν με αυτήν τη δίχως τέλος κατρακύλα τους, προσπάθησαν να αποφύγουν οποιαδήποτε συζήτηση ή ψηφοφορία, ακόμα και σε σώματα συνέδρων που είχαν πλειοψηφία.

Την ίδια ώρα που έφεραν στα συνέδρια «μαϊμούδες» και «σωματεία» - φαντάσματα, έκαναν ό,τι μπορούν για να διατηρήσουν άθλιες διαιρέσεις των εργαζομένων, π.χ. σε μόνιμους και «ευέλικτα» εργαζόμενους, επέμεναν σε αποκλεισμούς πραγματικών και ζωντανών σωματείων με χιλιάδες μέλη, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την άρνηση των εν λόγω δυνάμεων στην ΟΜΕ ΟΤΕ να εγγράψουν στη δύναμη της Ομοσπονδίας το Σωματείο Εργαζομένων «Cosmote e-Value», το κλαδικό ΣΕΤΗΠ και τα επιχειρησιακά σωματεία των εργαζομένων σε «Forthnet», «Wind», «Vodafone - 360 Connect», «Intracom Telecoms»...

Εφτασαν να κάνουν συνέδρια χωρίς καν να παρουσιάσουν οικονομικό απολογισμό της απερχόμενης Διοίκησης, όπως έκαναν στο Εργατικό Κέντρο Ελασσόνας, ακριβώς γιατί τα οικονομικά τους δεν διατίθενται για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, αλλά για την ενσωμάτωση, το τάισμα μέσω των γνωστών «σεμιναρίων» κ.τ.λ.

***

Στην αντίπερα όχθη, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έδωσαν τη μάχη απέναντι στον εκφυλισμό, έδωσαν μάχη για να συζητηθούν τα προβλήματα των εργαζομένων και οι αιτίες τους, κατέθεσαν προτάσεις για την οργάνωση της πάλης.
Σε συνέχεια των απεργιακών και άλλων μαχών του προηγούμενου διαστήματος, έθεσαν στο επίκεντρο την ανάγκη ενιαίας οργάνωσης των εργαζομένων, την πάλη με κριτήριο τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες, τον αγώνα για κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις σε μισθούς και δικαιώματα, για όλους τους εργαζόμενους, χωρίς τους διαχωρισμούς που επιβάλλει η εργοδοσία και αναπαράγουν οι εργατοπατέρες.

Οι ταξικές δυνάμεις συνέχισαν τη μάχη ενάντια στη νοθεία και τον εκφυλισμό, μια μάχη που δεν είναι «για τις καρέκλες» όπως την παρουσιάζουν διάφορα κέντρα για να την συκοφαντήσουν, αλλά αφορά την πάλη για συνδικάτα μετερίζια πάλης για τα συμφέροντα των εργαζομένων, όχι όργανα υποταγής τους στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

***

Η κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης πάει χέρι χέρι με την ένταση της επίθεσης εναντίον των συνδικάτων, της συλλογικής οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, με τον πρόσφατο «αναπτυξιακό» νόμο της κυβέρνησης της ΝΔ, θεσμοθετήθηκαν διατάξεις για τον ακόμα πιο ασφυκτικό έλεγχο των συνδικάτων από την εργοδοσία και το κράτος, σε συνέχεια των αντιαπεργιακών διατάξεων που ψήφισε προηγούμενα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Για τον ίδιο λόγο η κυβέρνηση της ΝΔ προαναγγέλλει απαράδεκτα μέτρα περιορισμού - απαγόρευσης των διαδηλώσεων, πατώντας και σε όσα πρόσθεσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με το «ιδιώνυμο» για τις κινητοποιήσεις εναντίον των πλειστηριασμών, την άγρια καταστολή κινητοποιήσεων εργαζομένων, συνταξιούχων, φοιτητών, το πλήθος «αγροτοδικείων» για τα μπλόκα κ.ο.κ.

Μαζί με την ένταση της καταστολής, οι δυνάμεις του εργατοπατερισμού δίνουν τα ρέστα τους στην ίδια κατεύθυνση. Επιχειρούν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου όταν περνούν όλα τα παραπάνω, ενώ όταν δεν τα καταφέρνουν κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν την πάλη, όπως έκαναν χαρακτηριστικά και στις πρόσφατες απεργίες ενάντια στον «αναπτυξιακό» νόμο.

Με τη βοήθεια διαφόρων επιτελείων που σπεύδουν να αναπαραγάγουν στο έπακρο τα προκλητικά ψέματά τους, όπως έκανε χτες η «Αυγή», βαφτίζουν «τραμπούκους» τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους που δίνουν τη μάχη ενάντια στη νοθεία και τον εκφυλισμό.
Επιδιώκουν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν το ρόλο τους ως στηρίγματος της αντεργατικής επίθεσης, όπως έκαναν και όλα τα προηγούμενα χρόνια, για να χύνουν το δηλητήριο της «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», να κραδαίνουν την ίδια αντεργατική σημαία της καπιταλιστικής ανάπτυξης από την οποία τάχα μπορούν να ωφεληθούν και οι εργαζόμενοι.

* * *

Η κλιμάκωση της μάχης απέναντι στη συνδικαλιστική μαφία και τους ανθρώπους της αποτελεί προϋπόθεση για την ενίσχυση της πάλης των εργαζομένων απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.

Τα ταξικά συνδικάτα δίνουν τη μάχη της ενημέρωσης των εργαζομένων, μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση Γενικών Συνελεύσεων, συσκέψεων, κινητοποιήσεων για κάθε οξυμένο πρόβλημα σε κάθε χώρο, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ενιαίας αγωνιστικής δράσης των εργαζομένων και του λαού για τα κομβικά ζητήματα του Ασφαλιστικού, της «ευελιξίας», των νέων χτυπημάτων που φέρνουν οι αντιλαϊκοί «αναπτυξιακοί στόχοι» του κεφαλαίου.

Σε αυτήν την κατεύθυνση εντείνουμε τις προσπάθειές μας, απευθύνουμε ακόμα πιο αποφασιστικά πλατύ κάλεσμα σε κάθε εργαζόμενο και σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή να πάρουν τη θέση τους στον αγώνα!

Γ.